Σπούδασε Νομικά στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Από το 1990 είναι μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και από το 1995 εργάζεται ως επιμελητής κειμένων. Έχει εκδώσει δέκα ποιητικές συλλογές. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά Η Λέξη (τεύχη 189, 205), Ποίηση (τεύχος 30), (δέ)κατα (τεύχος 9), Οδός Πανός (τεύχος 140), Ποιητική (τεύχος τρίτο), Μπιλιέτο και e-poema.
Prima Vista (1995), Οδός Πανός
(Σε πρώτο και τελευταίο βαθμό, ημερομηνία γραφής 1983-1989,
Αφήστε με στις κουίντες, ημερομηνία γραφής 1990,
Prima Vista, ημερομηνία γραφής 1991-1992.)
Ζωηρή θέα (1998), Κέδρος
Σαν μουσική (2001), Κέδρος
Σκληρή αφή (2004), Κέδρος
Πρώτο φως (2008), Κέδρος
Τόσα λόγια (2012), Κέδρος
Αναπάντητες (2016), Κέδρος
Επάμεροι (2022), Κέδρος
Συλλογικά έργα
Η ποίηση στον Κέδρο 2004-2006 (2006), Κέδρος
Επάμεροι – Άγης Μπράτσος
147 χαϊκού
«Πλήρης ημερών»
δεν λένε σαν αγαπάς.
Γιατί άραγε;
Μοιάζω Οιδίπους
να επαιτώ τον βίο;
Κι όμως το κάνω.
Ελευθερία
ποιείς αν δεν θες να ζεις
πάση θυσία.
Πάψε να ρωτάς
τι τραβάει ο κόσμος.
Δώσ’ ένα χέρι.
Ποίηση, Κέδρος, 2022, 88 σελ.
Αναπάντητες – Άγης Μπράτσος
Η ένατη ποιητική συλλογή του Άγη Μπράτσου διανοίγει πολύσημους ορίζοντες σε ιστορικά, πολιτικά και ερωτικά γεγονότα. Η αυτούσια επιθυμία και η απροκάλυπτη επαφή με τον Άλλο και τη φύση ανασκάπτουν το έσχατο διακύβευμα: την αυτογνωσία.
Στις πέντε ενότητες του βιβλίου (“Προς Θερμοπύλες”, “Αναπάντητες”, “XXX Movies”, “Ζωή σε τιμή γνωριμίας” και “Νεκρή Φύση”) ο καθημερινός βίος και το υπέδαφος της φαντασίας επιφυλάσσουν εκλάμψεις για το ανθρώπινο ιδίωμα.
Εκλάμψεις ούτε κατά διάνοια φευγαλέες, διότι και η παραμικρή λέξη πάλλεται για νοήματα χειροπιαστά και ακέραιες αισθήσεις
Ποίηση, Κέδρος, 2016, 80 σελ.
Τόσα λόγια – Άγης Μπράτσος
145 χαϊκού
Η αυστηρή φόρμα των χαϊκού συμπυκνώνει στη συλλογή Τόσα λόγια το ποιητικό έργο του Άγη Μπράτσου.
Ο έρωτας, ο λυρικός στοχασμός, η φύση και ο άνθρωπος ανιχνεύουν με τα ελάχιστα το μέγιστο: Έναν κόσμο ξαφνικά δικαιωμένο.
Εύπιστο σώμα
ανασαίνεις και θνήσκεις
με λόγια, λόγια.
Ποίηση, Κέδρος, 2012, 88 σελ.
Πρώτο φως – Άγης Μπράτσος
Το “Πρώτο φως” είναι η έβδομη ποιητική συλλογή του συγγραφέα.
Στο ποίημα «Όλα γνωστά» ο ποιητής, με το βλέμμα του δεκάχρονου παιδιού που ήταν την εποχή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αντιστέκεται στον κρυμμένο χρόνο για να ξανακερδίσει την αθωότητα. Μήπως, άραγε, ελευθερία δεν είναι η άνοδος στο φως αλλά μια κάθοδος στο πιο κυτταρικό σκοτάδι;
Ποίηση, Κέδρος, 2008, 95 σελ.
Σκληρή αφή – Άγης Μπράτσος
Ποιήματα για τα φωτεινά ψεύδη του έρωτα. Οι εραστές με αναίμακτα χάδια ψιθυρίζουν μιαν άλλη ορατότητα, έναν ορίζοντα ηχηρό σαν ράπισμα στο μηδαμινό χρόνο. Παντού γύρω τους πάθη που διψάνε για ιδανικά και αθάνατα φιλιά. Εθισμένοι στο αναπάντεχο διασχίζουν την απουσία και με λίγη φαντασία μαλακώνει ο χρόνος. Ας μοιάζει ανέκφραστος ο ουρανός, το σύμπαν θα αφεθεί τελικά στα χέρια όσων ορέγονται την αθωότητα.
ΟΛΑ ΜΙΑ ΖΑΡΙΑ
Πεσμένοι σε τυχερά παίγνια ροκανίζουν το χρόνο
όλα μια ζαριά.
Μονίμως χαμένοι
κι ας βγάζουν πάθη ζωντανά στη φόρα
οι σκοτωμένες τους ώρες.
Κάποτε οι άντρες φόνευαν θηρία.
Αλήθεια, διόλου δεν άλλαξαν.
Και τώρα στα παιχνίδια τους αναζητούν
μιαν ώρα να σημάνει αχτύπητοι πως είναι μια φορά
και το σύμπαν στα χέρια τους.
Πρωτόγονα λατρεύουν μαγικά θηλυκά.
Αγρίμια καθαρόαιμα σαν την ώρα που δε σημαίνει
σαν τη στιγμή που όλο έρχεται.
Με προμετωπίδα του Γιάννη Μιχαηλίδη
Ποίηση, Κέδρος, 2004, 40 σελ.
Σαν μουσική – Άγης Μπράτσος
Εξυψωμένοι και απογυμνωμένοι οι εραστές αποτολμούν να βιώσουν όχι μόνο τη δικαίωση αλλά και την απερήμωση.
Ευρύνοια θέλει το δέρμα
εάν ζητάς πολλές εξηγήσεις.
Στον απόηχο του χρόνου η αιχμηρή καθημερινότητα, ορατή και μη, παρεμβάλλεται σαν μουσικό μοτίβο.
Η τελειότης δεν απαρτίζεται από μακάριους κύκλους.
Επινοεί νευρώδη ζιγκ ζαγκ.
Όμως
Γενναιόδωρος, φτάνεις σε παρυφές μεγαλείου. Και ελπίζεις αναίτια τα μέγιστα.
Για να μη γίνει επ’ ουδενί ο βίος αβίωτος, για να μην καταλήξεις τελικά ο Κανένας.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
Ειρωνικά επινοεί και ειρωνικά φθάνει στο αποτέλεσμα. Μπορεί να χορτάσαμε, είναι σαν να μας λέει, μάτια, στομάχι και αυτιά, φαΐ της ύλης και το άλλο το άυλο, αλλά τι να το κάνεις, όταν ακόμη και το θαύμα που περιμένεις μαζί με άλλους, λίγους ή πολλούς, διαφορετικούς, σου φαίνεται μη πραγματοποιήσιμο.
Βασίλης Καλαμαράς, ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ 2001, Ένθετο «Βιβλιοθήκη» της εφημερίδας Ελευθεροτυπία, τεύχος 183, 14.12.2001
Χτίζει τη ραχοκοκαλιά της ποίησής του με λόγο σφιχτό, δίνοντας έμφαση στο συναίσθημα και στις διεργασίες της ψυχικής του δόνησης. Βαθιά ανθρώπινος, αληθινός, στέρεος διεισδύει στα μυστικά της ζωής, προσπαθώντας να ερμηνεύσει τις εναλλαγές και τις αντιφάσεις. «Αφόρητο να θυμάσαι. / Στα κενά βρίσκουν έδαφος οι μνήμες / και στήνουν πλούσια σκηνικά για πτωχές συνειδήσεις».
Φαίδρα ΖΑΜΠΑΘΑ – ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΥ, Ριζοσπάστης, Πέμπτη 18 Απρίλη 2002
Ποίηση, Κέδρος, 2001, 46 σελ.
Ζωηρή θέα – Άγης Μπράτσος
Στη Ζωηρή Θέα, τέταρτη ποιητική συλλογή του Άγη Μπράτσου, η ενότητα «Σαν Ιστορία» περιλαμβάνει εννέα ποιήματα για τον Πελοποννησιακό πόλεμο, όπως τον εξιστορεί …
Ποίηση, Κέδρος, 1998, 49 σελ.
Prima Vista – Άγης Μπράτσος
Ποίηση, Οδός Πανός, 1995, 53 σελ.
Πηγές: Biblionet, Κέδρος, Οδός Πανός
