Σπούδασε αγγλική φιλολογία και συγκριτική λογοτεχνία στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Ζει και εργάζεται ως εκπαιδευτικός στην Αθήνα. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά.
Ο Ορφέας ταξιδεύει (1995), Δελφίνι
Λευκός καμβάς (2017), Solucio
Εσώτερα (2017), Solucio
Crossing the hours (2020), Έλικας
Διηγήματα
Στηβ Όλιβερ, συλλέκτης ήχων (2005), Μανδραγόρας
Συλλογικά έργα
Θησαυροί της άμμου: Ποίηση της ελληνικής κρίσης (2019), ΑΩ Εκδόσεις
Crossing the hours – Anastasia Paraskevoulakou
Poems
Ο Θεός βυζαίνει μυστικά
στο κορμί με τις τεράστιες ρόγες.
Τυφλώνεται ο άνθρωπος από ηδονή.
God nurses secrets
from ths body with great nipples.
Man is blinded by joy
Μετάφραση: Robert L. Crist
Δίγλωσση έκδοση (ελληνικά – αγγλικά)
Ποίηση, Έλικας, 2020, 70 σελ.
Εσώτερα – Αναστασία Παρασκευουλάκου
Κίτρινο το γιασεμί στη φωτογραφία,
και μ’ ένα κορμί ξερολιθιά,
χαράζω χρόνους απόρθητους,
υπάρχω σα σκέψη.
Το σπίτι με κοιτάζει σαν ξένος,
τις αγωνίες μου δε συμπάθησε ποτέ.
Είναι αδύνατον να ζήσω στους δρόμους,
γι’ αυτό προσεύχομαι
να γλιτώσω από τα υπάρχοντα.
Ποίηση, Solucio, 2017, 68 σελ.
Λευκός καμβάς – Αναστασία Παρασκευουλάκου
ΛΕΥΚΟΣ KΑΜΒΑΣ
Παγερός χειμώνας το σαλόνι.
Ο καμβάς παραμένει λευκός.
Μόλις δυο εβδομάδων τα κυκλάμινα,
γλύτωσαν από την καταστροφή.
Ύλη βυθισμένη στο νερό,
στιγμή διαρκείας,
χωρίς ρίζες,
ανεξάρτητη από θλίψη
ενικού ή πληθυντικού αριθμού.
Όσες ώρες αγνοείσαι αγαπημένη,
κοιμάμαι σ’ αυτή τη γωνιά.
Έχω καταργήσει την καθημερινότητα,
είμαι μια πόλη με απρόσωπα κτίρια.
Απομακρύνω τα πουλιά μέσα μου,
φοβάμαι μη γίνω δέντρο
και χάσω από άνθρωπος.
Ποίηση, Solucio, 2017, 52 σελ.
Στηβ Όλιβερ, συλλέκτης ήχων – Αναστασία Παρασκευουλάκου
Σπονδυλωτές ιστορίες
Βουητό στις λεωφόρους. Η πόλη, άγρυπνο ιστορικό άλλοθι, έτοιμη για όλα. Διορατική. Όποιος της αντισταθεί, φτωχός ή πλούσιος, την έβαψε. Βρίσκομαι στο φανάρι της Β λεωφόρου. Περιμένω να περάσω απέναντι. Κορναρίσματα, ταραχή. Έτρεμα στην ιδέα ότι μία ημέρα θα μας κατάπινε. Σήμερα, έτριζε τα δόντια από νωρίς το πρωί. Τι να συνέβη; Κάπου ανέμεσά μας, πάνω από την έρημό της, φανερώνεται ξέφρενη μια μέλισσα. Σταματώ να σκέφτομαι, κυκλοφορώ σαν παραλήρημα, βγάζω σπίθες μεσ’ στο παραμύθι…
Απόσπασμα από την ιστορία “Η πόλη μας δεν έχει βουνό”
Διηγήματα, Μανδραγόρας, 2005, 91 σελ.
Ο Ορφέας ταξιδεύει – Αναστασία Παρασκευουλάκου
Την ώρα που κοιμάσαι
σηκώνεις το χέρι
δείχνεις το χαμόγελο στον ουρανό
το φως στον ορίζοντα.
Τα σύννεφα πλησιάζουν στα μάτια σου
που φυλάνε οι εποχές
μόνο που φοβούνται να κοιτάξουν.
Τα δέντρα κοιμούνται στο σώμα σου
που φυλάνε οι άγγελοι.
Ο άγγελος ο ήλιος είναι εδώ
Ηλιόσπορε ξύπνα
Αδελφέ κοιμήσου
Εραστή πάρε την ματιά σου απ’ την πλώρη
Ποίηση, Δελφίνι, 1995, 59 σελ.
Πηγές: Biblionet, Δελφίνι, Μανδραγόρας, Solucio, Έλικας
