Ανδρέας Αποστολίδης

Ελληνες λογοτέχνες
Ο Ανδρέας Αποστολίδης είναι συγγραφέας, σκηνοθέτης και μεταφραστής.
Έχει γράψει αστυνομικά μυθιστορήματα, όπως το “Χαμένο παιχνίδι”, τις “Διαταραχές στα Μετέωρα”, το “Φάντασμα του Μετρό”, τα “Εγκλήματα στην πανσιόν “Απόλλων “, τη “Λοβοτομή”, καθώς και τρεις συλλογές διηγημάτων “Ζωγραφικοί πίνακες και ιδιότροπα ζώα”, “Αστυνομικές ιστορίες για πέντε δεκαετίες”, “Είσαι ο Παπαδόπουλος!”. Έχει μεταφράσει βιβλία των συγγραφέων James Ellroy, Chester Himes, P. Highsmith, Jerome Charyn, R. Chandler, D. Hammett, V. Nabokov κ.ά., και έχει συγγράψει εκτενή επίμετρα γιά τα βιβλία τους. Το 2006 δημοσίευσε τη μελέτη “Άρχαιοκαπηλία και εμπόριο αρχαιοτήτων – Μουσεία, έμποροι τέχνης, οίκοι δημοπρασιών, ιδιωτικές συλλογές”. Το 2009 εκδόθηκε ο συγκεντρωτικός τόμος “Τα πολλά πρόσωπα του αστυνομικού μυθιστορήματος: Δοκίμια για την ιστορία και τις σύγχρονες τάσεις του”. Έχει σκηνοθετήσει ταινίες μικρού μήκους και πολλά ντοκυμανταίρ και περισσότερα από εκατό επεισόδια της τηλεοπτικής εκπομπής “Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα”. Το “Κύκλωμα”, ένα ντοκυμανταίρ έρευνας για το παράνομο εμπόριο ελληνικών αρχαιοτήτων, προκάλεσε το διεθνές ενδιαφέρον. Από τις τελευταίες του δουλειές είναι η σειρά “Δύο φορές ξένος” για τις υποχρεωτικές ανταλλαγές πληθυσμών τον 20ό αιώνα. Το ντοκυμανταίρ του “Ένας τόπος χωρίς ανθρώπους” γιά την εκδίωξη της φυλής των Μασσάι από τα Εθνικά Πάρκα της Τανζανίας απέσπασε έξι διεθνή βραβεία.
Μυθιστορήματα
Το χαμένο παιχνίδι (1995), Άγρα
Το φάντασμα του μετρό (1996), Άγρα
Εγκλήματα στην πανσιόν “Απόλλων” (2000), Άγρα
Λοβοτομή (2002), Άγρα
Διαταραχές στα Μετέωρα (2003), Ωκεανίδα
Εγκλήματα στην πανσιόν “Απόλλων” (2011), Alter – Ego ΜΜΕ Α.Ε. (Ε)
Μονομαχία στην Ιερά Οδό (2019), Άγρα
Ένα φέρετρο για τη Σοφία (2020), Άγρα
Λάτιν νουάρ (2021), Άγρα
Romantica (2023), Άγρα

Διηγήματα-Αφηγήματα
Ζωγραφικοί πίνακες και ιδιότροπα ζώα (1988), Άγρα
Αστυνομικές ιστορίες για πέντε δεκαετίες – 6 διηγήματα (1998), Άγρα
Βουντού (2005), Μίνωας
Είσαι ο Παπαδόπουλος! – 12 διηγήματα (2009), Άγρα
Βουντού (2017), Άγρα

Δοκίμια-Μελέτες-Ερμηνεία και κριτική
Τα πολλά πρόσωπα του αστυνομικού μυθιστορήματος (2009), Άγρα
Ο κόσμος του Γιάννη Μαρή (2012), Άγρα
Το μαύρο καρέ (2015), Άγρα

Αρχαιολογία
Αρχαιοκαπηλία και εμπόριο αρχαιοτήτων (2006), Άγρα

Συλλογικά έργα
Το βιβλίο στον κινηματογράφο (2000), Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
Αστυνομικές ιστορίες (2003), Μεταίχμιο
Θρυμματισμένος πλανήτης (2004), Μίνωας
Ελληνικά εγκλήματα (2007), Εκδόσεις Καστανιώτη
Ελληνικά εγκλήματα 2 (2008), Εκδόσεις Καστανιώτη
Οικοεγκλήματα (2008), Κέδρος
Ελληνικά εγκλήματα 3 (2009), Εκδόσεις Καστανιώτη
Το τελευταίο ταξίδι (2009), Μεταίχμιο
Ελληνικά εγκλήματα 4 (2011), Εκδόσεις Καστανιώτη
Είσοδος κινδύνου (2011), Μεταίχμιο
Η επιστροφή του αστυνόμου Μπέκα (2012), Εκδόσεις Καστανιώτη
Αστυνομική λογοτεχνία (2015), Σχολή Μωραΐτη
18 κείμενα για το Γιάννη Μαρή (2016), Εκδόσεις Πατάκη
BalkaNoir (2018), Εκδόσεις Καστανιώτη
Ελληνικά εγκλήματα 5 (2019), Εκδόσεις Καστανιώτη

Μεταφράσεις
James Ellroy, Philip Kerr, William Riley Burnett, Patricia Highsmith, Dashiell Hammett, Raymond Chandler, Jack London, Jerome Charyn, Robert Louis Stevenson, Frederic Brown κ.ά.

Romantica – Ανδρέας Αποστολίδης

Romantica


Μονόπρακτο σκετς, σχέδιο αστυνομικής νουβέλας ή σενάριο κόμικ ; Πενήντα χρόνια μετά την κατάληψη του Πολυτεχνείου, που έγινε Εθνική Εορτή. Στην πραγματικότητα μια εποχή ρομαντική γεμάτη παγίδες για όλους.
Στο βιβλίο παρελαύνουν χαρακτήρες της εποχής : ένας παραδοσιακός τότε αριστερός που φλερτάρει με τη διαβόητη αμερικανική επιχορήγηση του Ιδρύματος Φορντ, ένας αναρχικός του «κίτρινου Τύπου» με το προσωνύμιο «λεκές », ο πρώην πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, οι μπον βιβέρ και γκάνγκστερ του καθεστώτος των συνταγματαρχών, ένας νεαρός ηρωικός κομμαντάντε, και το δημιούργημά του, ο εικοσάχρονος «Σταύρος », ο ταχυδακτυλουργός Άλεξ Καράκας, ο μπουκαδόρος Αριστοτέλης Βραχνός, ασφαλίτες και στάρλετ σ’ ένα τσίρκο αναμνήσεων ενός επίδοξου συγγραφέα κι ενός δημοσιογράφου που μαγνητοφωνούν τη συνομιλία τους ξαπλωμένοι στις σαίζ-λονγκ της
Πανσιόν «Απόλλων». Πρόσωπα και ιστορίες πραγματικές και φανταστικές. Κι ένα παιχνίδι με περιστατικά και ονόματα, όπως το εγκαινίασε πριν από χρόνια ο Γιάννης Μαρής. Κι εδώ από την Eroica της δεκαετίας του 1930 πάμε στη Romantica της δεκαετίας του 1970 – ένα καμπαρέ και μια πανέμορφη νεαρή στριπτηζέζ που μοιάζει με την Άννα Καρίνα, με γούνα Black Diamond, την ώρα που τα τανκς κυκλώνουν το Πολυτεχνείο.

Μυθιστόρημα, Άγρα, 2023, 144 σελ.

Λάτιν νουάρ – Ανδρέας Αποστολίδης

Λάτιν νουάρ


H ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ με την πρόσφατη ιστορία της παρουσιάζεται σε αυτό το βιβλίο όπως τη φαντάζονται οι συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων : σε χώρες όπως το Μεξικό, η Κούβα, η Αργεντινή, το Περού, η Χιλή, η Κολομβία· συγγραφείς όπως ο Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ, ο Ρικάρντο Πίλια, ο Σαντιάγο Ρονκαλιόλο, ο Λεονάρδο Παδούρα, ο Χουάν Σαστουράιν, η Κλαούντια Πινιέιρο, ο Ραμόν Δίας Ετερόβιτς, ο Λουίς Σεπούλβεδα κ.ά.· αλλά και ως απόηχος των αστυνομικών ιστοριών στο έργο άλλων, όπως ο ΧουάνΧοσέ Σάερ και ο Ρομπέρτο Μπολάνιο, που συνενώνουν δύο γενιές. Στη στροφή του 20ου αιώνα και στην πορεία παγκοσμιοποίησης του αστυνομικού μυθιστορήματος, δύο τάσεις ξεχώρισαν: το Nordic και το Latin noir. Το λάτιν νουάρ έχει μεγαλύτερο λογοτεχνικό βάθος και εύρος. Κατάγεται από την έκρηξη της λατινοαμερικανικής λογοτεχνίας, το «μπουμ» της δεκαετίας του 1960.Το βιβλίο είναι παράγωγο της εργασίας για το ομώνυμο ντοκυμανταίρ διεθνούς παραγωγής. Οι βασικοί του εκπρόσωποι, συγγραφείς της γενιάς του 1970, έχουν αρχίσει να περνάνε στην τρίτη ηλικία, ενώ το είδος που δημιούργησαν έχει πλέον αναδειχθεί ως μια από τις πιο σημαντικές κατευθύνσεις του αστυνομικού μυθιστορήματος –μετά τον Χάμμετ και τον Τσάντλερ. «Το μυθιστόρημα που δημιουργήθηκε νότια του Ρίο Γκράντε», συνοψίζει ο Χουάν Σαστουράιν, «είναι ποιοτικά διαφορετικό, ειδικά από εκείνο της Ευρώπης. Νότια του Ρίο Γκράντε είναι πολύ δύσκολο για τον ντετέκτιβ, για όσους επιχειρούν να αποδώσουν δικαιοσύνη, να σχετιστούν με την αστυνομία». Δεν υπάρχει τελική αλήθεια σε αυτά τα μυθιστορήματα και πολύ συχνά οι έρευνες δεν καταλήγουν πουθενά. Οι εγκληματίες δεν αποκαλύπτονται, δεν τιμωρούνται ποτέ, ούτε καν προσάγονται στη δικαιοσύνη. Όμως ο ντετέκτιβ προσπαθεί τουλάχιστον. Παρότι ξεζουμισμένος ή κυνικός, αποτελεί την ελπίδα ότι εκείνος θα συνεχίσει να ψάχνει για την αλήθεια…

Μυθιστόρημα, Άγρα, 2021, 184 σελ.

Ένα φέρετρο για τη Σοφία – Ανδρέας Αποστολίδης & Κώστας Καλφόπουλος

Ένα φέρετρο για


Δύο Έλληνες στην Αμερική, στο Φοίνιξ της Αριζόνας. Δυο τυχοδιώκτες στην ίδια πόλη, απ’ όπου θα αρχίσει, μετά από μια τρελή παρτίδα φλίππερ, μια περιπέτεια με σκληροτράχηλους ήρωες, γύρω από τη Λόλα-Σοφία, μια σαγηνευτική γυναίκα, με σκοπό το «μεγάλο κόλπο»: μια θεαματική ληστεία κοσμημάτων στην Αθήνα. Ένας καταχθόνιος Ινδός, μάνατζερ ξενοδοχείου. Μια περίεργη σπείρα κακοποιών στο Δυτικό Βερολίνo. Ένα διεθνές Γραφείο Τελετών στην Αθήνα, που μεταφέρει σορούς προς τη Σόφια.

Περιπετειώδες αφήγημα, παλιομοδίτικο και ταυτόχρονα σύγχρονο. Και πρώτη «υπόθεση» στην ελληνική αστυνομική λογοτεχνία με τη φόρμα μιας κοινοπρακτικής νουβέλας που έχει θέμα τη ληστεία κοσμημάτων. Γεφυρώνεται έτσι η hard boiled με τη νουάρ γραφή.

Μυθιστόρημα, Άγρα, 2020, 176 σελ.

Μονομαχία στην Ιερά Οδό – Ανδρέας Αποστολίδης




“Το θύμα στεκόταν όρθιο έξω από το Μπουκέτο”, είπε ο πορτιέρης του ιστορικού μαγαζιού της Ιεράς Οδού.
“Έμοιαζε να περιμένει κάποιον στην είσοδο. Σταμάτησε μια Volvo. Κατέβηκε μια γυναίκα με Scorpion και τον γάζωσε. Ο μάγκας τράβηξε Glock, αλλά δεν πρόλαβε να ρίξει”. Ήταν ο spokesman του Συνδικάτου του Εγκλήματος.

Όλα τα πρόσωπα του μυθιστορήματος είναι φανταστικά, πολλά όμως από τα αξιοσημείωτα γεγονότα στα οποία εμπλέκονται βασίζονται σε αληθινά περιστατικά και εγκλήματα, τα οποία έχουν απασχολήσει την αστυνομία, τις δικαστικές αρχές και τον Τύπο.

Φυλακές Κορυδαλλού: Δαουτάκος και Βλάμης. Νονοί της εγχώριας Μαφίας. Ξενυχτάνε μαζί. Έχουν μια μπουκάλα Τζακ Ντάνιελς και δύο τρίφυλλα. Το πρώτο το κάπνισαν βλέποντας σ’ επανάληψη τον Γερούν Ντάισελμπλουμ να ψιθυρίζει κάτι στο αυτί του υπουργού Οικονομικών. Βλάμης: “Σ’ το ’λεγα από καιρό. Τα πράγματα αλλάζουν δραματικά”. Δαουτάκος: “Γιατί, εγώ δα, τί σου ’λεγα; Μην προσπαθείς να μου φας την ανάλυση…”

Δεκαεπτά χρόνια μετά την επιχείρηση “Λοβοτομή”, μια νέα κλοπή ιατρικών μηχανημάτων θα σταθεί αφορμή για μια συναρπαστική ανάλυση των εξελίξεων στον ελληνικό υπόκοσμο, όπου το Συνδικάτο του Εγκλήματος συναντά τη Μίζα των Εξοπλιστικών, ενώ ένας επιμελητής – λογοτεχνικός ατζέντης προσπαθεί να βάλει σε τάξη τα χειρόγραφα ενός επίδοξου μυθιστοριογράφου, που αποκτούν μορφή σύγχρονου τηλεοπτικού σήριαλ : παίζουν μεταξύ άλλων διπλοί πράκτορες της Ε.Υ.Π., λαθρέμποροι πετρελαίου, απόστρατοι των Ο.Υ.Κ., σύμβουλοι της Αρχιεπισκοπής, φίλοι των “Πυρήνων”, μπουκαδόροι Ρομά, κρατικά λαμόγια και δημοσιογράφοι του κίτρινου Τύπου.

Ερώτηση στον Βλάμη (από νεαρή δημοσιογράφο): “Τί θέλετε, κύριε Βλάμη;” Βλάμης: “Να βγούμε στις αγορές. Αλλά δεν μας αφήνουν. Είδατε τί έγινε με τον Δαουτάκο!” Εννοούσε ότι είχε απορριφθεί η τελευταία του αίτηση για αποφυλάκιση, παρά τη δωρεά του στο παρεκκλήσι των φυλακών Κορυδαλλού.

Μυθιστόρημα, Άγρα, 2019, 189 σελ.

Βουντού – Ανδρέας Αποστολίδης

X-Men εναντίον ανθρώπων της σκιάς και άλλες αστυνομικές ιστορίες με τον Λέλο Λίβα


“Βουντού – Χ-Men εναντίον Ανθρώπων της Σκιάς”, “Ζήτω ο Πρόεδρος!” και “Η Κλινική Μπαλαντίνα”. Τρεις αστυνομικές ιστορίες του Ανδρέα Αποστολίδη, γραμμένες αντίστοιχα το 2005, το 2011 και το 2016, σύμφωνα με το κλίμα της κάθε εποχής, που αλλάζει ραγδαία. Το έγκλημα αναπροσαρμόζεται, ενώ οι ιδεοληψίες της ελληνικής κοινωνίας παραμένουν κυρίαρχες και απογειώνονται σε καινούργιους συνδυασμούς και ποικιλίες, προσφέροντας δουλειά στον ιδιωτικό ντετέκτιβ Λέλο Λίβα και τον πρώην ανακριτή της Ασφάλειας Περισσού Ηλία Σούλη.

Σκύλοι κακοποιούνται, αρχαία διακινούνται παράνομα, κοκαΐνη πουλιέται και αγοράζεται, το βρόμικο χρήμα ξεπλένεται μέσω του ‘Πάμε Στοίχημα’, κομπίνες στήνονται για την αποπληρωμή του χρέους και απ’ όλα αυτά δεν λείπουν και οι ερωτικές αντιζηλίες. Σε μια χώρα όπου κυριαρχούν οι εξάρσεις αρχαιοελληνικού μεγαλείου και οι πολιτικές φιλοδοξίες, οι σκοτεινές δυνάμεις αγκαλιάζουν υπόγεια την πρωτεύουσα, πλέκονται διαπλανητικές συνωμοσίες και ένας κόσμος αναδύεται με διπολικές διαταραχές, θεραπείες με οξυκοδόνη, συμπτώσεις και ατυχήματα. Η ανεργία, η απόγνωση και η οικονομική κρίση πλήττουν μέχρι και την ΕΥΠ και τους ιδιωτικούς αστυνομικούς, οι οποίοι ιδρύουν απελπισμένοι τη Λέσχη Ιδιωτικών Ντετέκτιβ Ελλάδας.

Ειρωνεία, κοινωνική κριτική και μυστήριο για μια σύγχρονη πραγματικότητα που μας ξεπερνά και μας εκπλήσσει.

Διηγήματα, Άγρα, 2017, 240 σελ.

Το μαύρο καρέ – Ανδρέας Αποστολίδης

Το μαύρο καρέΟι αστυνομικές σειρές και η τηλεοπτική άνοιξη μετά το 2000


Τηλεοπτικές σειρές όπως The Sopranos, The Wire, Treme, Deadwood, Breaking Bad, Prime Suspect, The Killing, Foyle’s War, True Detective, House of Cards, Homeland και Mad Men, showrunners/auteurs όπως ο Ντέηβιντ Τσέης και ο Ντέηβιντ Σάιμον μαζί με δεκάδες σεναριογράφους στο περίφημο “writers’ room”, ηθοποιοί όπως ο Τζέημς Γκαντολφίνι, ο Μπράιαν Κράνστον, ο Κέβιν Σπέισυ και η Έλεν Μίρρεν καθορίζουν πλέον διεθνώς το στίγμα της νέας τηλεόρασης.
Στη δυτική τηλεοπτική μυθοπλασία δημιουργήθηκε μια μεγάλη τομή από το 2000 και ύστερα, μια ένδειξη ενηλικίωσης του μέσου, η οποία για τον ανυποψίαστο τηλεθεατή μπορεί να πέρασε αρχικά απαρατήρητη μέσα στην αδιάκοπη ροή του.
Η αλλαγή σχετίζεται, όπως πάντα, με το ίδιο το μέσον: Η εμφάνιση της καλωδιακής και συνδρομητικής τηλεόρασης στην Αμερική άλλαξε τους όρους παραγωγής.
Η αλλαγή εκφράστηκε αρχικά σε ορισμένες αστυνομικές σειρές λόγω της προνομιακής σχέσης τους με το μεγάλο κοινό. Πρόκειται για καινούργιο πεδίο καλλιτεχνικής έκφρασης συγ­γραφέων και σκηνοθετών, που βασίζεται στο στοιχείο της αφηγηματικής διάρκειας -της “σειράς”- και στην ευκαιρία της δημιουργικής αξιοποίησής του.
Τα τελευταία χρόνια ένας επιπλέον παράγοντας επιτάχυνε τις εξελίξεις: Η διαδικτυακή απόκτηση των σειρών, κυρίως από το νεανικό κοινό, έχει βάλει τις βάσεις για να παρακαμφθεί η τηλεόραση ως “ροή” και να χρησιμοποιηθεί η τηλεοπτική συσκευή κυρίως ως μέσον προβολής τους.
Μια νέα γενιά δημιουργών άρπαξε την ευκαιρία και μίλησε για τη ζωή και το θάνατο, την παγκόσμια οικονομική κρίση, τη διαφθορά του πολιτικού συστήματος, με πρωτοφανή τόλ­μη για τηλεόραση. Σύμφωνα πάλι με πολλούς κριτικούς, η νέα καλλιτεχνική τηλεόραση έχει πάρει τη θέση του μεγάλου κοινωνικού μυθι­στορήματος του 19ου αιώνα όπως εμφανιζόταν σε συνέχειες στον Τύπο της εποχής.
Το βιβλίο του Ανδρέα Αποστολίδη μιλάει για πρώτη φορά στην Ελλάδα συστηματικά για αυτή τη νέα τηλεοπτική πραγματικότητα, την εξέλιξή της τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια και το αμφίσημο μέλλον της.

Τηλεόραση, Κοινωνιολογικές απόψεις, Άγρα, 2015, 136 σελ.

Ο κόσμος του Γιάννη Μαρή – Ανδρέας Αποστολίδης

Ο κόσμος του


Ο Γιάννης Μαρής είναι ο συγγραφέας που εγκαινίασε το ελληνικό αστυνομικό μυθιστόρημα γράφοντας με τρόπο συστηματικό επί εικοσιπέντε χρόνια (1953-1978). Τις αστυνομικές του ιστορίες τις δημοσίευε καθημερινά σε συνέχειες σε εφημερίδες και περιοδικά. Βασίζονταν στο είδος του ελαφρού θεάματος που έγινε δημοφιλές στον ελληνικό κινηματογράφο στις δεκαετίες του 1950 και του 1960. Κράτησε την πλούσια γκάμα των χαρακτήρων του και ξέφυγε από την αφέλειά του, μετατρέποντάς το σε ερωτικό θρίλλερ ή σε αγωνιώδες αφήγημα μυστηρίου. Πρωταγωνιστές του είναι ζιγκολό και μαιτρέσσες και ίνδαλμά του η “πολυτελής” γυναίκα. Στόχος του να διασκεδάσει και να ξαφνιάσει τον αναγνώστη με την πλοκή του. Εξόρισε την πολιτική από το έργο του και στη θέση της σχημάτισε τον δικό του κόσμο μέσα από σαρανταέξι μυθιστορήματα και δεκαέξι νουβέλες.

Η μελέτη του Ανδρέα Αποστολίδη είναι η πρώτη που παρουσιάζει συστηματικά το συνολικό έργο του Γιάννη Μαρή και τον κόσμο του και τον αντιμετωπίζει σαν ένα μεγάλο σταυρόλεξο, ένα θέατρο σκιών πολύχρωμων χαρακτήρων. Παρουσιάζει επίσης όλα τα έργα του ξεχωριστά και αναλύει τον τρόπο που στήνει τις πλοκές και λύνει τους γρίφους του. Καταγράφει εξονυχιστικά το Κολωνάκι στις ιστορίες του και μας ξεναγεί στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, στη Χαλκιδική, στη Μύκονο και στην Ύδρα, στις γκαρσονιέρες, στις βίλες, στα ξενοδοχεία και στα καμπαρέ που στήνει την πλοκή του.

“Αν ήθελα να συνοψίσω τον Γιάννη Μαρή “, γράφει ο Α. Αποστολίδης, “θα έλεγα πως σχημάτισε ένα σταυρόλεξο μυστηρίου και αγωνίας γύρω από ερωτικά και άλλα εγκλήματα που απορρέουν από την εισδοχή των ασήμαντων ή κάλπικων στον κόσμο της πολυτέλειας· ένα σταυρόλεξο ή ένα θέατρο σκιών που αποκαλύπτει, αλλά και ικανοποιεί τις ηδονοβλεπτικές ορέξεις και τις μικροαστικές εμμονές της εποχής του γύρω από τον πλουτισμό, την ανδροπρέπεια και το σεξ”.

Στην παρούσα έκδοση περιέχεται ένθετο τριανταδύο σελίδων με φωτογραφίες του Ιάσονα Αποστολίδη από την Αθήνα του ’50 και του ’60, στο ύφος των βιβλίων του Γιάννη Μαρή.

Μελέτη, Άγρα, 2012, 409 σελ.

Εγκλήματα στην πανσιόν “Απόλλων” – Ανδρέας Αποστολίδης

Εγκλήματα στην


Σεπτέμβριος 1974, “λίγο μετά τη γενική επιστράτευση και την πτώση του καθεστώτος των συνταγματαρχών”. Δώδεκα, πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους, άνθρωποι απολαμβάνουν τις τελευταίες τους διακοπές στην πανσιόν πολυτελείας “Απόλλων”, σε μια λουτρόπολη, ενώ στην Αθήνα τα πολιτικά κόμματα ετοιμάζονται για τις πρώτες ελεύθερες εκλογές. Μεταξύ τους και ο δικηγόρος Ανδρέας Οικονόμου, ο οποίος έχει αποδράσει από την πρωτεύουσα, για να γλιτώσει από την ακατάσχετη πολιτικολογία των ημερών.

Την ησυχία των παραθεριστών θα ταράξουν δύο άγριες δολοφονίες, και ο Οικονόμου θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια υπόθεση εκδίκησης, πάθους και ραδιουργιών, στην οποία εμπλέκονται παλιοί αντιστασιακοί, χουντικοί, φλεγματικοί θαμώνες του Zonar’s, δραστήριοι δημοσιογράφοι, αστυνομικοί και οι μυστικές υπηρεσίες.

Τα “Εγκλήματα στην πανσιόν “Απόλλων”” (2000) -το τρίτο αστυνομικό μυθιστόρημα του Ανδρέας Αποστολίδη-, χάρη στην πλοκή και τους χαρακτήρες τους, κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι την τελευταία σελίδα.

Ευθύνη Σειράς: Ελένη Κεχαγιόγλου
Επανέκδοση: “Άγρα”, 2000
Εισαγωγικό σημείωμα: Φίλιππος Φιλίππου. Διανεμήθηκε δωρεάν μαζί με την εφημερίδα “Το Βήμα της Κυριακής” στις 1.8.2011.

Μυθιστόρημα, Alter – Ego ΜΜΕ Α.Ε., 2011, 248 σελ.

Είσαι ο Παπαδόπουλος! – Ανδρέας Αποστολίδης

Είσαι ο Παπαδόπουλος!Αστυνομικές ιστορίες


“Είμαστε στα 1979, λίγες μέρες πριν από την υπογραφή της συμφωνίας του Ζαππείου, δηλαδή του πρωτοκόλλου ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Αρκετοί μιλούσαν για επερχόμενη καταστροφή, διάλυση των μικροαστικών στρωμάτων, αύξηση του προλεταριάτου· οι περισσότεροι, πάντως, διέβλεπαν κέρδη…”

Δώδεκα αστυνομικές ιστορίες που ξεκινούν την ήμερα που η Ελλάδα μπήκε στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και τελειώνουν τα Χριστούγεννα του 2016.
Μια πορεία τριάντα ετών μέσα από ποικιλία ιδεοληψιών στο φόντο σημαντικών ή ασήμαντων γεγονότων, όπου η απάτη, η διαφθορά και η τρέλα συνυπάρχουν στην ταυτότητα των χαρακτήρων της συλλογής. Παραθρησκευτικές οργανώσεις, εκκλησιαστικοί και μοναστικοί παράγοντες, υπολείμματα χουντικών, κομπίνες στις πυρκαγιές και στις καταπατήσεις οικοπέδων, κοσμοπολίτες απατεώνες, ερωτικά πάθη με μηχανορραφίες, διάσημοι εγκληματίες αλλά και τριτοκλασάτοι ιδιωτικοί ντετέκτιβ, αρχαιοκάπηλοι, ο απόηχος της Εταιρείας Δολοφόνων: “Είσαι ο Παπαδόπουλος!” επιμένει ένας αγρότης που πάσχει από γεροντική άνοια απευθυνόμενος στον αφηγητή.
Ο συγγραφέας, με αποστασιοποιημένο ύφος, διακριτική ειρωνεία και υποδόριο χιούμορ, καταθέτει δώδεκα διηγήματα που γράφτηκαν κατά παραγγελία γύρω από μοτίβα του οργανωμένου ή ατομικού εγκλήματος και της τρομοκρατίας, για να καταλήξουν σε απόηχο του Στήβενσον μέσα από πράξεις σχιζοφρένειας στις δυτικές συνοικίες της Αθήνας.

“Η δόση του Σαββάτου είναι μικρή, ώστε την Κυριακή να κατεβώ στο απόμερο στέκι των ναυτικών για να πιω από το χύμα ρούμι και να μουρμουρίσω -σαν ξόρκι, μην εμφανιστεί ξανά ο άνθρωπος με τη μαϊμού και μου πάρει το ζωντανό- να μουρμουρίσω τον αγαπημένο μου σκοπό:
Χέι-χοπ/ Ήταν πέντε γιομιτζήδες/ πάνω από την κάσα του πεθαμένου/ πέντε θαλασσόλυκοι, πέντε λαθρεμπόροι…”

Διηγήματα, Άγρα, 2009, 208 σελ.

Τα πολλά πρόσωπα του αστυνομικού μυθιστορήματος – Ανδρέας Αποστολίδης

Τα πολλά πρόσωπαΔοκίμια για την ιστορία και τις σύγχρονες τάσεις του


“O Χάμμετ υπήρξε ένας συγγραφέας του ’20, της περιόδου της οικονομικής κρίσης. Η αμερικανική κοινωνία έχει μετατραπεί η ίδια σ’ έναν τεράστιο συλλογικό μύθο. Ο ιδιωτικός αστυνομικός, γράφοντας για τους ντετέκτιβ, γίνεται συγγραφέας και φτάνει σε μια αφήγηση σύνθετη, δημιουργώντας μια πρωτότυπη μυθολογία για έναν κατεξοχήν αμερικανικό επαγγελματικό θεσμό, που αποκτά διαστάσεις κοινωνικού συμβόλου, μυθοποιημένος διπλά και τριπλά μέσα από την υπερβολή που αγγίζει τον παραλογισμό, μέσα από ένα σύστημα αλλεπάλληλων κατόπτρων όπου το τέλος και η αρχή έχουν πλέον χαθεί. …
… Η “Τετραλογία του Λος Άντζελες” του Τζέημς Ελλρόυ είναι ό,τι πιο ουσιαστικό έχει να επιδείξει η αστυνομική λογοτεχνία τις τέσσερις τελευταίες δεκαετίες: ένας δαίδαλος βίας, διαστροφής, εγκλημάτων, ψευδαισθήσεων μέσα στην καρδιά του Αμερικανικού Ονείρου.
Και αποτελεί για πολλούς ένα μυθικό εγχείρημα: διαπραγματεύεται το απόλυτο “νουάρ” μυθιστόρημα, ανατρέποντας ριζικά και τελεσίδικα την τυποποίηση που έχει επέλθει μετά τον Hammett και τον Chandler.”

Δοκίμια του Ανδρέα Αποστολίδη σχετικά με το αστυνομικό μυθιστόρημα: τα επίμετρα από την ιστορική σειρά αστυνομικής λογοτεχνίας της Άγρας, όπως ξεκίνησαν στα μέσα της δεκαετίας του ’80 και αφορούν κυρίως το αμερικανικό σκληρό αφήγημα μέσα από την ευρωπαϊκή του πρόσληψη: Γοητεία και διαστροφή στο αστυνομικό μυθιστόρημα. Από τον Χάμμετ και τον Τσάντλερ, μέσω Μπερνέτ και Τσάρυν, στη Χάισμιθ και τον Ελλρόυ.
Και μετά μια σειρά από ανέκδοτες ομιλίες και διαλέξεις του συγγραφέα με ιδιόμορφες αφορμές, όπως μια διάλεξη στη Σχολή Δοκίμων Αστυφυλάκων Ρεθύμνου και ένα μάθημα στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης γύρω από την ιστορία του είδους και τις σύγχρονες τάσεις του.
Πόου, Ντόυλ, Κρίστι, Σιμενόν, Μπόρχες, Ντύρρενματ, Βαν Γκούλικ, Τάιμπο, Σκανδιναβία και Μεσόγειος, αγγλική σχολή, μαύρο μυθιστόρημα, Μάσκα, Μυστήριο, Μαρής, Μαράκης, ελληνικά εγκλήματα και αφήγηση, Π. Αγαπητός και βυζαντινές ιστορίες μυστηρίου.
Τα πολλά πρόσωπα του αστυνομικού μυθιστορήματος.

Εισαγωγή: Henri Tonnet
Περιέχει Βιβλιογραφία

Δοκίμια, Ερμηνεία και κριτική, Άγρα, 2009, 379 σελ.

Αρχαιοκαπηλία και εμπόριο αρχαιοτήτων – Ανδρέας Αποστολίδης

ΑρχαιοκαπηλίαΜουσεία, έμποροι τέχνης, οίκοι δημοπρασιών, ιδιωτικές συλλογές


Τι συμβαίνει στο εμπόριο αρχαιοτήτων μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο; Πως σχηματίζονται οι μεγάλες σύγχρονες ιδιωτικές συλλογές και που βρίσκουν τα μεγάλα μουσεία της Δύσης καινούργια ευρήματα της αρχαίας ελληνικής τέχνης;
Το διεθνές εμπόριο διαθέτει ένα πολύπλοκο αλλά ορατό σύστημα λειτουργίας για το “ξέπλυμα” και τη νομιμοποίηση των λαθρανασκαφών στις χώρες που είναι πλούσιες σε αρχαιότητες.
Ο αρχαιολόγος Νήλ Μπρόντι, διευθυντής του Κέντρου Ερευνών Παράνομων Αρχαιοτήτων του Πανεπιστημίου του Καίημπριτζ, υποστηρίζει: “Ανακαλύπτεις διαρκώς να επαναλαμβάνονται τα ίδια ονόματα σε διάφορους συνδυασμούς. Είναι λοιπόν σωστό να αντιμετωπίζει κανείς το χώρο αυτό ως κύκλωμα”.
Το “Κύκλωμα” ήταν και το θέμα του ντοκυμαντέρ του Ανδρέα Αποστολίδη που προβλήθηκε δύο φορές από την ελληνική κρατική τηλεόραση το 2006 και συζητήθηκε διεθνώς.
Ο Ανδρέας Αποστολίδης, με τη διπλή ιδιότητα του σκηνοθέτη ντοκυμαντέρ έρευνας και του συγγραφέα αστυνομικών μυθιστορημάτων, γράφει μια μελέτη για το εμπόριο αρχαιοτήτων, συνδυάζει αποκαλυπτικές προσωπικές αφηγήσεις και ιστορίες, άγνωστα ντοκουμέντα και αρχεία και αναλύει συγκεκριμένες συγκλονιστικές υποθέσεις αρχαιοκαπηλίας σε ένα θέμα που για πρώτη φορά στην Ελλάδα τοποθετείται στο διεθνές του πλαίσιο με βάση τις σύγχρονες νομικές και ηθικές αντιλήψεις για τη σημασία και την αξία της επιστημονικής αρχαιολογικής έρευνας.
Η έκδοση συνοδεύει την έκθεση “Η Κλοπή της Ιστορίας” στο Μουσείο Μπενάκη (οδός Πειραιώς).

Περιέχει Βιβλιογραφία

Αρχαιοκαπηλία, Αρχαιολογία, Άγρα, 2006, 576 σελ.

Βουντού – Ανδρέας Αποστολίδης

ΒουντούX-Men εναντίον ανθρώπων της σκιάς


“Ο Σταύρος Αντωνίου, ως σκηνοθέτης, είχε την επιμέλεια της τηλεοπτικής εκπομπής Ειδικός Απεσταλμένος, που παρουσίαζε πολιτικές αναλύσεις διεθνών γεγονότων. Έτσι, συχνά γινόταν αποδέκτης εμπιστευτικών επισκέψεων τηλεθεατών που ήθελαν να προσθέσουν το δικό τους λιθαράκι στην ανάλυση των εξελίξεων ενός κόσμου όπου η μεγάλη συνωμοσία κρυβόταν επιμελώς πίσω από το καθετί”.
Διασταυρώνοντας το φλέγμα της κλασικής αγγλικής σχολής με τον πυρετό της σκληρής αμερικάνικης αστυνομικής λογοτεχνίας, ο Ανδρέας Αποστολίδης μάς δίνει ένα συναρπαστικό αφήγημα, όπου η παρωδία διαβρώνει όχι μόνο τις απίθανες συμπτώσεις της πραγματικότητας αλλά και την καλοκουρδισμένη πλοκή.
Όταν ο νεοελληνικός τραγέλαφος (και το βαλκανικό του φόντο) αναλαμβάνει να διηγηθεί ιστορίες αρχαιοκαπηλίας, ναρκωτικών, λογοτεχνικού παροξυσμού, αστυνομικής διαφθοράς και τελετών μαύρης μαγείας· όταν ο λαβύρινθος της γραφής συναντά το λαβύρινθο της διαστροφής και της ειρωνείας.

Ευθύνη Σειράς: Μισέλ Φάις

Αφηγήματα, Μίνωας, 2005, 142 σελ.

Διαταραχές στα Μετέωρα – Ανδρέας Αποστολίδης

Διαταραχές στα Μετέωρα


Στα σκοτεινά εκείνα χρόνια της δεκαετίας του ’60 το χειμωνιάτικο τοπίο των Μετεώρων γίνεται η σκηνή ενός δράματος όπου συγκρούονται φανεροί και σκιώδεις πρωταγωνιστές. Η εξαφάνιση ενός εκδρομέα ξετυλίγει την άκρη του νήματος, που οδηγεί μέσα από ερωτικά πάθη και δολοπλοκίες στην αποκάλυψη μιας συνωμοσίας η οποία είχε στόχο τη συκοφάντηση του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη. Στην αντίπερα όχθη κάνει την εμφάνισή του ο τότε ακόμη άγνωστος Γεώργιος Παπαδόπουλος κι ανάμεσά τους μια παρέα της αθηναϊκής αστικής κοινωνίας με τις κοσμικές της συνήθειες, η ωραία Ολλανδέζα του Κινήματος Ειρήνης και ο γνωστός χορός του παρακράτους της εποχής εκείνης. Τον τελευταίο λόγο ωστόσο έχει η γραφή του Ανδρέα Αποστολίδη, ατμοσφαιρική, πάνω απ’ όλα όμως εύστοχη, στο χιούμορ και στη δοσολογία του σασπένς.

Ευθύνη Σειράς: Τάκης Θεοδωρόπουλος

Μυθιστόρημα, Ωκεανίδα, 2003, 364 σελ.

Λοβοτομή – Ανδρέας Αποστολίδης

ΛοβοτομήΕλληνικό Ταμπλόιντ


Παραμονή Πρωτοχρονιάς 2000, πάνω στην αλλαγή του χρόνου, όταν η Αθήνα γιορτάζει τον ερχομό της καινούργιας Χιλιετίας, μια ασυνήθιστη κλοπή ιατρικών μηχανημάτων αιμοκάθαρσης και αξονικών τομογράφων τραβάει την προσοχή του αστυνομικού Νίκου Καμπάνη, στελέχους του καινούργιου Τμήματος Εσωτερικών Υποθέσεων, που είναι επιφορτισμένος με τη μελέτη του μεγάλου φακέλου του οργανωμένου εγκλήματος.
«Στον τομέα αυτό η Αστυνομία είχε να επιδείξει επιτυχίες, αλλά ταυτόχρονα τα εγκλήματα και τα φονικά αυξάνονταν, συχνά με παράλογα άλματα που ζητούσαν την ερμηνεία τους. “Θέλω να είμαι σίγουρος ότι δεν το τροφοδοτούμε κι εμείς όλο αυτό το θανατικό. Για δες τι γίνεται”, του είχε πει ο αρχηγός της Μιχάλης Μίχας».
Προστασία νυχτερινών κέντρων, πορνεία, εμπόριο ανθρώπινων οργάνων και λαθρεμπόριο πετρελαίου, όλα αρχίζουν σιγά σιγά, μέσα από τις έρευνες του Νίκου Καμπάνη, να δένονται μεταξύ τους. Και μιά σειρά ειδεχθών εγκλημάτων από κάποιον άγνωστο σχιζοφρενή που μοιάζει με πληροφοριοδότη της Αστυνομίας ή εκτελεστή του υποκόσμου.
Λοβοτομή – Ελληνικό ταμπλόιντ: το σημείο όπου οι εκβιασμοί από τον ροζ Τύπο δένονται με την ηγεσία της Αστυνομίας και τις διαμάχες της, οι μεγαλοεφοπλιστές με τον υπόκοσμο, οι υπερεθνικιστές με τη σερβική μαφία και τα βρόμικα ιατρικά κυκλώματα δίνουν τη λύση.
Ο απότακτος αστυνομικός Ηλίας Σούλης και ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Λέλος Λίβας, γνωστοί από το Φάντασμα του Μετρό του Ανδρέα Αποστολίδη, βρίσκονται και αυτοί μπλεγμένοι σε έναν κυκεώνα παρακολουθήσεων, υποκλοπών, εκβιασμών και βασανιστηρίων.
Λοβοτομή – η μόνη λύση για όσους γνωρίζουν τη σκοτεινή πλευρά της Αθήνας.

Μυθιστόρημα, Άγρα, 2002, 357 σελ.

Εγκλήματα στην πανσιόν “Απόλλων” – Ανδρέας Αποστολίδης

Εγκλήματα στην πανσιόν


Εκείνη την τελευταία μέρα του στην Πανσιόν “Απόλλων” παρέλασαν από το μυαλό του δικηγόρου Ανδρέα Οικονόμου οι εικόνες της ανακάλυψης των πτωμάτων του Χωριανού και κυρίως της Φωτεινής με τα χυμένα σπλάχνα της και τον ίδιο να παρατηρεί το μακάβριο σκηνικό στο δωμάτιό της φορώντας το σορτσάκι και τις λευκές σαγιονάρες του.

Είμαστε στον Σεπτέμβριο του 1974, λίγο μετά την πτώση της δικτατορίας. Ο δικηγόρος Ανδρέας Οικονόμου (πρωταγωνιστής και στο “Χαμένο Παιχνίδι” -που διαδραματίζεται λίγες μέρες μετά την επιβολή του καθεστώτος της 21ης Απριλίου) βρίσκεται για σύντομες φθινοπωρινές διακοπές σε μια λουτρόπολη και στην πανσιόν πολυτελείας “Απόλλων”. Στην Αθήνα ετοιμάζονται τα νέα πολιτικά κόμματα για τις πρώτες ελεύθερες εκλογές, ενώ οι λογαριασμοί με το παλιό καθεστώς παραμένουν ανοιχτοί.

Την ησυχία της πανσιόν θα τη διαταράξουν δύο φόνοι, εμπλέκοντας τον Οικονόμου με την υπόγεια πολιτική δράση της δικτατορικής περιόδου.

Καλείται ο υπομοίραρχος Σκιαδαρέσης, ο οποίος αμέσως απευθύνεται στην ΚΥΠ: “Υπόνοιες για ανάμειξη ανθρώπων του προσφάτου καθεστώτος. Πρώην αξιωματούχος νεκρός. Δεύτερο θύμα γυναίκα και πολλοί μάρτυρες της καλής κοινωνίας σε μια Πανσιόν, όπου κυκλοφορούνε πούστηδες κι ένας αλλοδαπός, Εγγλέζος, πιθανόν πρεζάκιας. Α, κι ένας λεγόμενος αντιστασιακός που με απειλεί υποστηρίζοντας ότι επί Επαναστάσεως του αφαίρεσαν το διαβατήριο, αλλά οι καιροί άλλαξαν και να στρέψω την έρευνά μου στα πρωτοπαλίκαρα των υπόδικων χουντικών λουμπιναδόρων. Τι να κάνω;”

Μυθιστόρημα, Άγρα, 2000, 251 σελ.

Αστυνομικές ιστορίες για πέντε δεκαετίες – Ανδρέας Αποστολίδης

Αστυνομικές ιστορίες


Οι Αστυνομικές ιστορίες για πέντε δεκαετίες είναι έξι διηγήματα που ξεκινάνε από το 1944 και καταλήγουν στο 1986 κι έχουν για θέμα τους κυρίως πράξεις και εγκλήματα πολιτικής βίας.
Δεκεμβριανά, Θεσσαλονίκη του Εμφυλίου με ξένους διπλωμάτες και ρεπόρτερς, ψυχρός πόλεμος της δεκαετίας του ’50 με ιατροδικαστές και δολοφονίες στελεχών του ΚΚΕ, πορνοταινίες και φόνος στην Ύδρα του ’62, Χούντα του ’70 και αλληλοεξόντωση πρακτόρων και αριστεριστών, παραθρησκευτικές οργανώσεις και τρομοκράτες της δεκαετίας του ’80 σε ευτράπελο μπέρδεμα.
Τα διηγήματα παραπέμπουν συχνά σε γνωστά γεγονότα, αλλά είναι γραμμένα με τη φαντασία και την υπερβολή των λαϊκών περιοδικών της εποχής και παίζουν με το ύφος των αστυνομικών ρεπορτάζ και των αντικομμουνιστικών ραδιοφωνικών εκπομπών. Η προσοχή τους εστιάζεται στην μυθοποίηση της πολιτικής και της ηθογραφίας μέσα από την αστυνομική λαϊκή αφήγηση, συνδυασμένη σε αντίστιξη με αποσπάσματα και σκηνές από γνωστά μυθιστορήματα. Η ειρωνική προσέγγιση της θεματολογίας και του αφηγηματικού είδους υπογραμμίζεται με τις αλλαγές στο στυλ της εξιστόρησης από δεκαετία σε δεκαετία, με κοινό παρονομαστή την ιδεοληπτική εμμονή στο συλλογικό “μυστήριο” της νεοελληνικής ταυτότητας και της βίας που την συνοδεύει.

Διηγήματα, Άγρα, 1998, 225 σελ.

Το φάντασμα του μετρό – Ανδρέας Αποστολίδης

Το φάντασμα του μετρόΑστυνομικό μυθιστόρημα


Οι εργασίες στα σπλάχνα της πόλης είχαν γίνει έμμονη ιδέα για τους Αθηναίους, καθώς κυκλοφορούσαν απελπισμένοι στην επιφάνειά της. Την ίδια ώρα, εν αγνοία τους, ένα διαφορετικό είδος εργασιών ξεδιπλωνόταν στις μεγάλες υπόγειες στοές που σχηματίζονταν κάτω από την πόλη : μια σπείρα ετοίμαζε τη ληστεία του αιώνα.
Ιδιωτικοί ντετέκτιβς, αστυνομικοί, κυρίες της καλής κοινωνίας και υπόκοσμος παρελαύνουν κινηματογραφικά στο φόντο της έρευνας, καθώς οι διωκτικές αρχές είναι παγιδευμένες στην παραπειστική τακτική και τις “κλασικές” ανακριτικές μεθόδους που σφραγίζουν το φιλοχρήματο Σώμα.

Μυθιστόρημα, Άγρα, 1996, 172 σελ.

Το χαμένο παιχνίδι – Ανδρέας Αποστολίδης

Το χαμένο παιχνίδιΑστυνομική νουβέλα


Ένας απαγχονισμός σε διαμέρισμα της οδού Ηροδότου στο Κολωνάκι, στις πρώτες μέρες του πραξικοπήματος του 1967· περίεργες συγγένειες σε μια αθηναϊκή πολυκατοικία που έχει πρωταγωνιστικό ρόλο· ένας κομψευόμενος αστυνομικός στο Γ΄ Αστυνομικό Τμήμα της οδού Υψηλάντου· ύποπτες οικονομικές δοσοληψίες ανάμεσα σ’ έναν συμβολαιογράφο κι έναν σκηνοθέτη, ανάμεσα στους ένοικους και τους συγγενείς της πολυκατοικίας του αινίγματος· ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με ειρωνική αναφορά στον κόσμο του Γιάννη Μαρή και το κλίμα της εποχής εκείνης που κλείνει οριστικά ο κύκλος του εγχώριου “ελαφρού” αναγνώσματος και κινηματογραφικού θεάματος.

Μυθιστόρημα, Άγρα, 1995, 148 σελ.

Ζωγραφικοί πίνακες και ιδιότροπα ζώα – Ανδρέας Αποστολίδης

Ζωγραφικοί πίνακεςΧρώματα, μελωδίες, δρόμοι

Διηγήματα, Άγρα, 1988, 77 σελ.

Πηγές: Biblionet, Άγρα, ΔΟΛ, Μίνωας, Alter-Ego ΜΜΕ Α.Ε.