Σπούδασε Παιδαγωγικά στη Ράλλειο Ακαδημία του Πειραιά και μετεκπαιδεύτηκε στο Μαράσλειο Διδασκαλείο του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε αρκετά χρόνια στην ιδιωτική εκπαίδευση και ως σήμερα υπηρετεί το δημόσιο σχολείο. Το έργο του χαρακτηρίζεται από συνεχή εξέλιξη, απρόσμενες ανατροπές, βάθος στην πλοκή και καθαρές, ζωντανές εικόνες.
Η εντολή της διαθήκης (2008), Δρόμων
Τελευταία ευκαιρία (2014), Δρόμων
Τρεις φόνοι κι ένα έγκλημα (2018), Δρόμων
Καμένο σπίρτο (2020), Δρόμων
Καμένο σπίρτο – Ανδρέας Σταυρινός
Καταπάτηση του Κώδικα Χέιζ
Αστυνομικό μυθιστόρημα
Μια αστυνομική ιστορία ιδωμένη από το παρασκήνιο, όπως αποδεικνύεται σταδιακά, οι πρωταγωνιστές της οποίας όμως, δρουν στο κέντρο των εξελίξεων, τις διαμορφώνουν, γίνονται μέρος τους. Οι ζωντανές σκηνές, η αδιάκοπη ροή δράσης, έντασης και περιπέτειας, η επιμελημένη αναγωγή από το αστείο στο γελοίο, από το στενάχωρο στο θλιβερό και από το βαρύ στο μακάβριο, μαζί με το θολό φόντο αλλοτινών ανήκεστων τραυμάτων, δημιουργούν μια εκρηκτική σύνθεση, ένα θρίλερ με ακαταλάγιαστη αγωνία που αρνείσαι να διακόψεις. Στην απροσδόκητη πλοκή, η αυτοσαρκαστική διάθεση του κειμένου δεν παύει να δεσπόζει μέχρι την τελευταία σελίδα, ωστόσο, κάποτε ο αναγνώστης θα συγκινηθεί, μιας και η αντιμετώπιση της υπόθεσης μετατρέπεται, έστω και κατά διαστήματα, σε κωμικοτραγική. Μνήμες που τρεμοπαίζουν, αναλαμπές που χαρίζουν θέρμη και ελπίδα για το τρέχον παρόν, καταστάσεις που πιέζουν για λύτρωση, πρόσωπα που… «μεταβάλλονται», μυαλό καμένο, κουρασμένο σαρκίο, κορυφώνουν την αγωνία ξανά και ξανά, τόσο για το παρελθόν του παρόντος όσο και για το παρόν του παρελθόντος. Παρελθόντος, που αναζητείται στα βλέμματα, στις φθαρμένες φωτογραφίες, στην ανατριχιαστική σιωπή των παμπάλαιων επίπλων. Ζ.Μ.
Μυθιστόρημα, Δρόμων, 2020, 308 σελ.
Τρεις φόνοι κι ένα έγκλημα – Ανδρέας Σταυρινός
Όταν ο Αστυνόμος δέχεται το αναμενόμενο τηλεφώνημα “Επιβιβάστηκαν”, καταλαβαίνει πως μες στον Αύγουστο, το καλοκαίρι του ολοκληρώθηκε. Δεν καταλαβαίνει όμως, πως από εκείνη την ατάκα και μετά, θα ζήσει ένα κρεσέντο αποκαλύψεων και ένα ρέκβιεμ των ονείρων του· πως μια ανήκεστη βλάβη στην ψυχή του θα τον σημαδέψει για πάντα.
Είναι μεγάλο το θεριό και γιγαντώνεται καλοθρεμμένο από προδοσία, απώλεια, κατακρεουργημένα συναισθήματα, από ανείπωτα λόγια, χαμένες στιγμές και τύψεις.
Όταν τελικά αρχίζουν να καίγονται τα χέρια του, αισθάνεται μικρός, αδύναμος, ανεπαρκής και θα αποφασίσει να απαλλαγεί από τη φωτιά. Και υπάρχουν τρόποι· ευτυχώς· και πολλοί σύμμαχοι προς αυτή την επιλογή, που νιώθουν το καλοκαίρι τους ιερό.
Δράση, περιπέτεια, δάκρυα, αίμα, ξένοιαστες θερινές διακοπές και μια γλαφυρή πλέξη σχέσεων, μέσα σε συμπυκνωμένα αρώματα σαμιώτικου αέρα, σε δυσεπίλυτα διλήμματα, σε γέλια και θρήνους δίχως μορέντο, σε πλόες, φόνους και… απρόσμενες εξελίξεις!
Μυθιστόρημα, Δρόμων, 2018, 462 σελ.
Τελευταία ευκαιρία – Ανδρέας Σταυρινός
Ένα γυναικείο πτώμα μούλιαζε μες στα βροχόνερα και γύρω περίεργοι περαστικοί. Μια εικόνα φρικιαστική, καθόλου συνηθισμένη στο κέντρο της Αθήνας, αν και η εγκληματικότητα, κάποιες περιόδους, χτυπάει κόκκινο. Μια εικόνα που έκανε τη βροχερή εκείνη μέρα, πιο απελπιστική. Μια εικόνα που χαράχτηκε στο μυαλό της και δεν έλεγε να την αφήσει σε ησυχία. Μια εικόνα που άλλαξε τη ζωή της. Μια εικόνα! Και όχι τόσο η εικόνα αυτή καθαυτή όσο το ίδιο… το πτώμα.
Με αφηγηματική δομή whodunit του ’60, δράση detective stories του ’30, εικόνες hardboiled του ’40 και σε ενεστώτα χρόνο της έρευνας με διηγηματικά πισωγυρίσματα παρελθοντικών επίκτητων ψυχώσεων ή άλλων ψυχικών παθογενειών, θα μπορούσε να έχει τη λέξη “μαύρο” στον τίτλο του ως suspense novel των γαλλικών ψυχολογικών αστυνομικών μυθιστορημάτων του ’50.
Αντίθετα, ο συγγραφέας επιλέγει το κόκκινο κι αυτό όχι στον τίτλο μα ως πινελιά σε ένα ομιχλώδες περιβάλλον. Δηλώνει έτσι ευθαρσώς πως δε θέλει να μιλήσει μόνο “αστυνομικά”, δηλαδή με πλοκή τέτοιου τύπου, αλλά και αλλιώς, ίσως πιο… κόκκινα.
Μυθιστόρημα, Δρόμων, 2014, 352 σελ.
Η εντολή της διαθήκης – Ανδρέας Σταυρινός
Όλα κυλούσαν ήρεμα στην Ξερολιθιά ώσπου ο Μέμος, εν αποστρατεία στρατιωτικός, άρχισε το ψάξιμο για την απόκτηση της κληρονομιάς του. Δεν πρόλαβε όμως να καταφέρει και πολλά, γιατί ένα απροσδόκητο τροχαίο του διέκοψε τη ζωή.
Ποιος είχε δημιουργήσει μπέρδεμα στη διαθήκη; Γιατί όλα οδηγούσαν στην απώλεια αυτών των κομματιών γης;
Είναι όλα όπως φαίνονται ή ο Στέφανος Θαλασσινός ζει στο δικό του κόσμο, αυτόν της οδοντιατρικής;
Πού βρίσκεται ο ξενιτεμένος θείος της γυναίκας του, ένας από τους κληρονόμους;
Μήπως οι άλλοι κληρονόμοι έχουν ένοχο παρελθόν;
Μυθιστόρημα, Δρόμων, 2008, 254 σελ.
Πηγές: Biblionet, Δρόμων