Ανθίππη Φιαμού

Σκιές και σκόνη – Ανθίππη Φιαμού

Το δεύτερο μέρος της τριλογίας “Απόηχοι της Αιωνιότητας”


Ο Μεγάλος Κατακλυσμός έχει τελειώσει και ο κόσμος επιβίωσε από τη μανία του.
Όμως, και πάλι μαστίζεται από αρρώστιες και καταστροφές που ύπουλα ξεπροβάλλουν σε όλα τα θέματα της αυτοκρατορίας και απειλούν τους ανθρώπους.
Θα καταφέρουν οι υπερασπιστές της να τη σώσουν και να σωθούν οι ίδιοι από τα φαντάσματα και τους δαίμονες του παρελθόντος; Θα καταφέρουν να σταθούν δυνατοί δίπλα στις αρχαίες φυλές που έχουν την ανάγκη τους ή θα τους καταβάλουν οι Σκοτεινοί;

Το δεύτερο μέρος της τριλογίας “Απόηχοι της Αιωνιότητας” θα σας συναρπάσει, θα απαντήσει αυτά τα ερωτήματα και θα σας δημιουργήσει νέα που θα λυθούν στο τρίτο και τελευταίο μέρος της, “Ψίθυροι και Όνειρα”.

Η τριλογία διαδραματίζεται περίπου χίλια χρόνια μετά τον Μεγάλο Κατακλυσμό. Η Αυτοκρατορία της Σελεγκά βρίσκεται στον τόπο που βρισκόταν η Γκρόνταρ, αλλά αυτή σαρώθηκε από τον Μεγάλο Κατακλυσμό όπως και οι άλλες έξι Αυτοκρατορίες. Ο κόσμος είναι ακόμα ανοργάνωτος, ενώ στη Δύση της Μεγάλης Ηπείρου επικρατεί φεουδαρχικό καθεστώς με τοπικούς άρχοντες και ιδιωτικούς στρατούς να τρομοκρατούν και να λυμαίνονται τον κόσμο.
Στην Ανατολή υπάρχει η Σελεγκά, το μόνο κράτος που είναι σχεδόν οργανωμένο αυτή την εποχή. Για πολύ καιρό η διαδοχή των αυτοκρατόρων γινόταν κληρονομικά, αλλά αυτό κατέληξε στον Αβειρών τον Τρελό, αυτόν που είναι στη νουβέλα. Η Λευκή θεά όρισε τον Αυτοκράτορα να τον διαλέγουν με τη διαδικασία του Ιερού Κυπέλλου κι έτσι έχει έρθει μια ισορροπία στα πράγματα. Όμως υπάρχουν σκόρπιοι στον κόσμο οι οπαδοί των Σκοτεινών οι οποίοι, παρά την καταστροφή που τους προκάλεσε ο Μεγάλος Κατακλυσμός, προσπαθούν με χίλιους δυο τρόπους να ξαναγίνουν κυρίαρχοι του κόσμου.

Μυθιστόρημα, Συμπαντικές Διαδρομές, 2013, 369 σελ.

Ο ορίζοντας της αιωνιότητας – Ανθίππη Φιαμού

Την εποχή του Νέου Βασιλείου της Αιγύπτου, οι Φαραώ ίδρυσαν τον Τόπο της Αλήθειας, ένα χωριό κοντά στις κοιλάδες των Βασιλέων και των Βασιλισσών στη δυτική όχθη του Νείλου όπου έμεναν οι εργάτες και οι καλλιτέχνες που είχαν αποκλειστικό τους έργο την κατασκευή και τον στολισμό των τάφων των Φαραώ και των οικογενειών τους.

Τα αρχεία αυτού του χωριού έχουν βρεθεί σε παπύρους γραμμένα με κάθε λεπτομέρεια και αυτά είναι που ανακάλυψαν οι αρχαιολόγοι και μπόρεσαν να ανασυστήσουν τη ζωή εκείνου του χωριού μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια. Τα ερείπια του χωριού που σήμερα λέγεται Ντέιρ Ελ Μεντίνα, μπορεί κανείς να τα δει ακόμα στους λόφους της δυτικής όχθης του Νείλου.

Κάθε κεφάλαιο αφηγείται την ιστορία του επικεφαλής γραφέα του Τόπου της Αλήθειας ο οποίος έφερε τον τίτλο Γραφέας του Τάφου, όμως μέσα από την προσωπική ιστορία του καθενός, ξετυλίγεται η ιστορία όλου του χωριού αλλά και όλης της Αρχαίας Αιγύπτου.

Και είναι μια ιστορία πλούσια, ταραγμένη, γεμάτη συγκλονιστικά γεγονότα, πολιτικές αναταραχές, τυμβωρυχίες, φόνο αλλά και την πρώτη απεργία στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Μυθιστόρημα, Ενάλιος, 2009, 431 σελ.

Δύναμη και τιμή – Ανθίππη Φιαμού

“…Αντί για άλλη απάντηση, η Αρχόντισσα Σενένα έσυρε από μια κρυφή τσέπη στο φαρδύ μανίκι της
ένα κοφτερό μαύρο μαχαίρι και, πριν προλάβει έστω να ανασάνει η Κάρα, της έκοψε πέρα για πέρα το λαιμό.
Το αίμα πετάχτηκε σαν πίδακας και η Αρχόντισσα τη γύρισε προς το βωμό που δέχτηκε την προσφορά του αίματος και βάφτηκε κόκκινος, παίρνοντας την αθώα ζωή μιας κοπέλας που το μοναδικό της λάθος ήταν ότι αγάπησε κάποιον, που η Αρχόντισσα Σενένα και ο άντρας της ήθελαν το χαμό του.
Χυνόταν και χυνόταν το αίμα πάνω στο βωμό και, όταν πια άρχισε να κυλάει και στα τοιχώματα του,
έχοντας πλημμυρίσει πια την πάνω επιφάνειά του, η Αρχόντισσα Σενένα πέταξε πέρα το άψυχο σώμα της Κάρα σαν άχρηστο κουρέλι κι άρχισε να ψάλλει ξανά σηκώνοντας τα χέρια πάνω από το βωμό, αφού πρώτα τοποθέτησε πάνω στη ματωμένη επιφάνεια του το μαχαίρι με το οποίο είχε κάνει το άδικο φονικό.
Ο βωμός άρχισε να πάλλεται σαν ζωντανό πλάσμα αλλά με αποτρόπαιη, αφύσικη ζωή, αντίθετη σε κάθε φυσικό νόμο, ενώ άρχισε να απορροφά το αίμα που ήταν χυμένο πάνω του παίρνοντας ένα χρώμα καφετί σαν ξεραμένο αίμα σε κακοφορμισμένη πληγή. Όσο απορροφούσε το αίμα, ο βωμός άρχισε να διογκώνεται ενώ το μαχαίρι πάνω του έλαμπε με δικό του φως.
Η Αρχόντισσα Σενένα εξακολούθησε να ψάλλει ενώ ο ρυθμός με τον οποίο παλλόταν ο βωμός έγινε πιο γρήγορος και για λίγες στιγμές έμοιαζε έτοιμος να εκραγεί…”

Μυθιστόρημα, Συμπαντικές Διαδρομές, 2008, 318 σελ.

Τον έφαγε το φεγγάρι – Ανθίππη Φιαμού

“Τον έφαγε το φεγγάρι”; Τι μπορεί να συμβεί σε έναν μπέη την εποχή της Τουρκοκρατίας, όταν σηκώνει τα μάτια του σε γυναίκες Ρωμιών που δεν του ανήκουν, αφού πρώτα έχει χτυπήσει παιδιά που προσπαθούν να βγάλουν το ψωμί τους;
“Το Χρέος”: Όλοι γνωρίζουμε το θρύλο για τον επίσκο­πο που τέλεσε την τελευταία λειτουργία στην Αγια-Σοφιά, την οποία δεν πρόλαβε να τελειώσει. Αυτή η ιστορία είναι μια διαφορετική εκδοχή του θρύλου.
“Το Πετροκάραβο”: Ένα παλιό κουρσάρικο καράβι που χάθηκε από προδοσία στα νερά της Ερυθραίας αρνείται να περάσει στη λησμονιά. Αναλαμβάνει να σώσει τους πρόσφυγες της Καταστροφής, θέλοντας ίσως να εξιλεωθεί από τα κακά που προξένησε.
“Το Σφαντό”: Οι ψαράδες μιας τράτας από την Αγία Παρασκευή του Τσεσμέ συναντούν έναν παράξενο και φοβερό κάτοικο ταυ στενού της Ερυθραίας. Οι θρύλοι ζωντανεύουν και ζητούν να πάρουν ψυχές.

Διηγήματα, Αιγέας, 2005, 145 σελ.

Κάτω από τον ήλιο της Γκρόνταρ – Ανθίππη Φιαμού

Ο Αζεμίρ, διάδοχος Αρχιτραγουδιστής της Βαραγκάλ, εγκατέλειψε τη χώρα του για την αγάπη μιας γυναίκας που δεν επιτρεπόταν να γίνει δική του. Τα βήματά του τον έφεραν στην Γκρόνταρ όπου κερδίζει την εμπιστοσύνη του Αυτοκράτορα και την αγάπη της ανιψιάς του. Όμως υπάρχουν κι εκείνοι που θεωρούν την παρουσία του στην Γκρόνταρ απειλή για τα συμφέροντά τους και τα σχέδια που κάνουν για την επικράτηση στον κόσμο του Ζάγρου, θεού του Χάους και της Καταστροφής. Ο Αζεμίρ πρέπει να σταματήσει τα σχέδια της Αμενεμάτ, της ιέρειας του Ζάγρου που έχει στη δούλεψή της τους δαίμονες των Έξω Αβύσσων. Εκείνος, απόγονος του Ορφέα, θεού της Μουσικής και της Αρμονίας, είναι προικισμένος με τις δυνάμεις του Γενάρχη και του Ήλιου της Βαραγκάλ και αυτές θα αντιπαραθέσει στους δαίμονες της Αμενετάτ. Ο αγώνας που θα ξεκινήσει θα είναι σκληρός, με θύματα αγαπημένα πρόσωπα, αλλά θα κρίνει και την ίδια την ύπαρξη του κόσμου των ανθρώπων.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2001, 473 σελ.

Λαμπρά φεγγάρια στον ποταμό της λησμονιάς – Ανθίππη Φιαμού

Η αρρώστια της Λησμονιάς χτύπησε το λαό των Τραγουδιστών, τους επιζώντες της χαμένης Βαραγκάλ. Για να σωθούν οι άνθρωποι και να μην ξεχαστεί για πάντα η πατρίδα των Τραγουδιστών που χάθηκε στο Μεγάλο Κατακλυσμό, ο Αρχιτραγουδιστής με τη βοήθεια του Σράμαν και του ιστορικού πρέπει να φέρει στο φως ένα αρχαίο μυστικό κρυμμένο στα ερείπια της αρχαίας Αγιαρούκ.
Ένα μυστικό ικανό να προκαλέσει την οργή της Αμενεμάτ, της προκατακλυσμιαίας μάγισσας.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1995, 218 σελ.