Απολλώνιος Γκλαβάς

Η θύελλα της σκέψης – Απολλώνιος Γκλαβάς

Για σένα, τι θόρυβο κάνει η σιωπή; Έχεις άραγε διερωτηθεί ποτέ; Είμαι σίγουρος πως όχι. Για μένα η σιωπή ήτανε πάντοτε φυγή. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, η σιωπή για μένα είναι μόνιμα ένα σιγανό μουρμουρητό μιας τεράστιας μηχανής, που με παίρνει μακριά απ’ όλα. Όλα όσα έχω ανάγκη, όλα όσα αγαπώ και θέλω στη ζωή μου. Μια διαρκής συνεχόμενη φυγή, από την οποία μάταια το μυαλό μου καταστρώνει σχέδια να ξεφύγει.
Κατά καιρούς είχε την γεύση αναίτιου Έρωτα και κάπως γλύκαινε ο στεναγμός μου. Αναίτιου, γιατί ότι αγάπησα πραγματικά δεν τόλμησα ποτέ να το αγγίξω, ήξερα ότι κάποτε θα έπρεπε να το αφήσω και αυτό θα με σκότωνε. Για κάποιους τυχερούς, η σιωπή έχει το άρωμα του ρόδου και τον ήχο πουλιών στην ανέμελη βόλτα τους, για άλλους πιο τυχερούς, μυρίζει αγάπη και έρωτα, γέλια και φωνές, για κάποιους άλλους είναι δάκρυ και στεναγμός και για ελάχιστους ένα απέραντο και εκκωφαντικό κενό, για τους τελευταίους λυπάμαι πολύ. Για σένα, τι θόρυβο κάνει η σιωπή;

Ποίηση, Συμπαντικές Διαδρομές, 2021, 70 σελ.

I’m still talking about Love – Apollonios Glavas

Sometimes your life shows you its darkest face, stupid acts of brainless people blew the most beautiful I had built inside me for them. Frustration-Blank. By one day, the creator showed me his most glamorous creation. Suddenly, my life filled with light, I felt a hand pull me from the darkness and show me again the blue sky, the color of her eyes. I fell in love with her, I felt my heart again striking, waking and escaping from her annoying bonds with silence. It is again times when the mouth has difficulty expressing the feelings and the words have no sound, and I who learned to speak with the pencil, I dedicate to you these poems, my soul. It’s what I felt about you and what I felt was doing me every day a better man. Thank you.

Ποίηση, Συμπαντικές Διαδρομές, 2019, 58 σελ.