Περισσότερα αποτελέσματα...

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
post

Deyteros.com

Ένα ταξίδι στ’ αστέρια της λογοτεχνίας!

Τίτλος: Μαθήματα πιάνου
Συγγραφέας : Τζέην Κάμπιον
Εκδοτικός Οίκος: Λιβάνης - Νέα Σύνορα
Ετος έκδοσης: 1994
Είδος:
Σελίδες: 150



Στα τέλη του 19ου αιώνα, η Άντα, μια κωφάλαλη νεαρή Σκωτσέζα, και η μικρή κόρη της Φλόρα, στέλνονται από τον πατέρα της πρώτης στη Νέα Ζηλανδία, με σκοπό να παντρευτεί η Άντα έναν γαιοκτήμονα, τον Στιούαρτ.
Ο Στιούαρτ δέχεται τις δύο γυναίκες, όχι όμως και το πιάνο που έχουν πάρει μαζί τους. Εκεί η Άντα γνωρίζει τον Μπέινς, που δέχεται να πάρει στο σπίτι του το πιάνο. Μεταξύ τους γεννιέται ένας δυνατός έρωτας που εξελίσσεται σε μια παράξενη σχέση, ένα παράξενο ερωτικό τρίγωνο.
Η Φλώρα όμως, που την κατασκοπεύει, ανακοινώνει στον Στιούαρτ τον δεσμό αυτό, και τότε εκείνος θα την εκδικηθεί σκληρά…
 

Βιογραφικά στοιχεία

Η Ελίζαμπεθ Τζέιν Κάμπιον (Dame Elizabeth Jane Campion ; 30 Απριλίου 1954) είναι μια Νεοζηλανδή σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός. Είναι η πρώτη γυναίκα που έχει προταθεί δυο φορές για Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας. Επίσης, είναι η πρώτη γυναίκα κινηματογραφίστρια που έλαβε το βραβείο Palme d'Or για την ταινία Μαθήματα Πιάνου (1993), η οποία της χάρισε επίσης το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου. Στο 78ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, κέρδισε τον Ασημένιο Λέοντα για την σκηνοθεσία της ταινίας Η Εξουσία του Σκύλου (2021).

Η Κάμπιον είναι επίσης γνωστή για τις ταινίες An Angel at My Table (1990), Το Πορτραίτο μιας Κυρίας (1996) και Bright Star (2009) καθώς και για την δημιουργία της τηλεοπτικής σειράς Top of the Lake (2013).

Το 1992, παντρεύτηκε τον Colin David Englert, έναν Αυστραλό που εργαζόταν ως δεύτερος σκηνοθέτης στην ταινία Το Πιάνο. Το πρώτο τους παιδί, ο Τζάσπερ, γεννήθηκε το 1993 αλλά έζησε μόνο για 12 ημέρες. Το δεύτερο παιδί τους, Alice Englert, γεννήθηκε το 1994 και είναι ηθοποιός. Το ζευγάρι πήρε διαζύγιο το 2001.

Από την αρχή της καριέρας της, το έργο της έλαβε κυρίως θετικά σχόλια από τους κριτικούς παγκοσμίως. Στο βιβλίο του V.W. Wexman Jane Campion: Interviews (1999), ο κριτικός David Thomson περιγράφει την Κάμπιον «ως μια από τους καλύτερους νέους σκηνοθέτες στον κόσμο σήμερα.» Στο βιβλίο της Sue Gillett «More Than Meets The Eye: The Mediation of Affects in Jane Campion's Sweetie», το έργο της Κάμπιον περιγράφεται «ίσως ως ο πληρέστερος και πιο αληθινός τρόπος να είσαι πιστός στην πραγματικότητα της εμπειρίας» ; μέσω της χρήσης του «ανείπωτου» και του «αθέατου», η Κάμπιον προσπαθεί να καταλύσει τις εικασίες του κοινού. Οι ταινίες της Κάμπιον τείνουν να κινούνται γύρω από θέματα της φυλετικής πολιτικής, όπως η αποπλάνηση και η ισχύς των γυναικών. Αυτό έκανε κάποιους να θεωρήσουν το έργο της Κάμπιον ως φεμινιστικό - ωστόσο, η Rebecca Flint Marx υποστηρίζει ότι "ενώ δεν είναι ανακριβής, ο φεμινιστικός χαρακτηρισμός αποτυγχάνει να συλλάβει πλήρως τα διλήμματα των χαρακτήρων της και το βάθος του έργου της."

Η Κάμπιον έλαβε το αξίωμα της Dame Companion της Νέας Ζηλανδίας το 2016, για τις υπηρεσίες της στον κινηματογράφο.