Σπούδασε Γαλλική Γλώσσα και Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης και είναι κάτοχος µεταπτυχιακού διπλώµατος Πολιτικής Επιστήµης και Κοινωνιολογίας από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήµιο Αθήνας. Είναι απόφοιτος της Εθνικής Σχολής Δηµόσιας Διοίκησης µε ειδίκευση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και την Περιφερειακή Ανάπτυξη. Εργάζεται ως στέλεχος στον δηµόσιο τοµέα. Από τις Εκδόσεις Λιβάνη κυκλοφορεί επίσης το µυθιστόρηµά της “Όσα δεν είπαµε”.
Όσα δεν είπαμε (2020), Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
O ίσκιος της πηγής (2022), Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
O ίσκιος της πηγής – Χριστίνα Κανδιανοπούλου
Η ιστορία αρχίζει το 1889 στην Κωνσταντινούπολη… Ή µήπως όχι; Ο τόπος κι ο χρόνος είναι διαστάσεις στη φυσαλίδα της ιστορίας. Τα γεγονότα διαδραµατίζονται παράλληλα ή τέµνονται όπως οι γεωγραφικές συντεταγµένες. Οι ήρωες αποκόβονται από τον τόπο ή τους αγαπηµένους τους για να περισώσουν ό,τι πολυτιµότερο έχουν. Αποµακρύνονται για να βρεθούν τελικά στον πυρήνα της γέννησής τους… Όπως οι σολοµοί.
Το 1901 γεννιέται στην Κωνσταντινούπολη ένα πολύ τυχερό, νόθο παιδί. Στις αρχές του Β’ Παγκοσµίου Πολέµου
θα προσκληθεί σε ψάρεµα σολοµού. Δε θα χρειαστεί καν να δολώσει το καλάµι του. Ξεκινά ασυναίσθητα το ταξίδι από τον δικό του «ωκεανό» κόντρα στο ρεύµα του ποταµού της ύπαρξής του.
Η ιστορία ρίχνει φως στους σκιώδεις ήρωες του προηγούµενου µυθιστορήµατος της Χριστίνας Κανδιανοπούλου
Όσα δεν Είπαµε. Οι ήρωες των δύο µυθιστορηµάτων κινούνται στο ίδιο σύµπαν αλλά όχι πάντα σε κοινό χρόνο και χώρο. Στον Ίσκιο της Πηγής φωτίζονται περισσότερο οι χαρακτήρες της Καλλιρρόης, του Αριστείδη και του Αλέξανδρου. Συνδυαζόµενα, τα δύο βιβλία αποτελούν µια ολοκληρωµένη υπόθεση, ενώ αυτοτελώς κλείνουν το µάτι στον αναγνώστη να αναζητήσει το κουβάρι της κάθε ιστορίας ξεχωριστά.
Μυθιστόρημα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2022, 400 σελ.
Όσα δεν είπαμε – Χριστίνα Κανδιανοπούλου
Μια ισχυρή, συναισθηµατική και απροσδόκητη ιστορία αγάπης, φόβου, ελπίδας και θυσίας, που προκαλεί τα πιο έντονα συναισθήµατα. Μια ιστορία αφοπλιστικής απλότητας και οδυνηρής γλυκύτητας.
Η Μάρω και ο Στράτος γνωρίστηκαν την περίοδο του Δεύτερου Παγκοσµίου Πολέµου. Αγαπήθηκαν και χάθηκαν για να ξαναβρεθούν δυο χρόνια αργότερα, ενώ µαινόταν ο εµφύλιος. Το ζευγάρι βρίσκει τελικά καταφύγιο στη γιαγιά του Στράτου, την ευρηµατική και πανέξυπνη Καλλιρρόη. Με την υποστήριξή της κάνουν οικογένεια.
Καθώς η Μάρω και ο Στράτος γνωρίζουν καλύτερα ο ένας τον άλλο, η σχέση τους βαθαίνει, µετατρέπεται σε κάτι πολύ περισσότερο από µια απλή πράξη αγάπης. Μια µεγάλη ιστορία, που καταλήγει στις µέρες µας, παρακολουθώντας τις ζωές όλων των πρωταγωνιστών της.
Ένα έργο χαρακτήρων και εποχών. Συναρπαστικό και εµπνευσµένο, θλιβερό και ελπιδοφόρο, αυτό το µυθιστόρηµα µένει αξέχαστο. Η Μάρω δεν µπορούσε να κρατήσει τη συγκίνησή της κρυφή και δάκρυσε όταν σήκωσαν τα ποτήρια τους να ευχηθούν για το σµίξιµο αυτό.
Ο Στράτος ήταν πανευτυχής, το ίδιο κι η Καλλιρρόη, που ήξερε τι είχε περάσει το ζευγάρι. Της τα είχε διηγηθεί η Μάρω τ’ απογεύµατα που περνούσαν στο σαλόνι του πάνω ορόφου. Ένα σύκο είχαν µοιραστεί κάτω από τη σκιά µιας µουριάς. Μ’ ένα πιάτο χυλοπίτες και δύο ελιές χόρταιναν κι έπεφταν για ύπνο πάνω στα φυλλώµατα της όχθης του ποταµού, ή έχοντας φάει µια χούφτα αµύγδαλα κι έχοντας κάνει έρωτα κάτω από τα πλατάνια. Είχε φτάσει η ώρα να έχουν από πάνω τους µια σίγουρη σκεπή, να κοιµηθούν σε κανονικό κρεβάτι µε καθαρά, ζεστά σκεπάσµατα και ν’ απολαύσουν ένα γιορτινό γεύµα. Χαιρόταν που τους τα πρόσφερε εκείνη.
Μυθιστόρημα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2020, 544 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
