Σπούδασε στο Α.Π.Θ. (Τμήμα Θεολογίας) και στο Ε.Κ.Π.Α (Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας). Από το 1998 υπηρετεί στη δημόσια εκπαίδευση ως φιλόλογος (1Ο Γυμνάσιο Πύλης, Τρικάλων). Πεζά και ποιήματά του έχουν φιλοξενηθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ιστολόγια. Το «Ταξίδι στην άκρη των λέξεων», εκδόσεις Διάνυσμα ( Αθήνα 2017), είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή.
Ταξίδι στην άκρη των λέξεων (2017), Διάνυσμα
Ταξίδι στην άκρη των λέξεων – Χριστόφορος Τριάντης
Ο ΠΙΝΑΚΑΣ
Ξαφνικά ο ζωγράφος τυφλώθηκε.
Και οι εικόνες -θεματικά- εισέβαλαν στον καμβά.
Πήρανε πρωτοβουλία στα βουλεβάρτα,
γυρεύοντας προοπτική και γνησιότητα.
Να τες λοιπόν!
Ένας Άγγελος, δίχως φτερά, που τον κλοτσάνε
κάτι χωροφύλακες στη στάση του μετρό που γράφει
«Σφαγεία».
Ένας γιαπωνέζος στρατηγός, απομεινάρι του πολέμου,
που κάνει χαρακίρι μπροστά σε μορμόνους ιεροκήρυκες
και βουδιστές μοναχούς.
Κι ένας νεαρός φασίστας, που την έγκυο μάνα του βρίζει
γιατί θα αποκτήσει αδελφό.
Να και μια στάλα φεγγάρι, που τρυπώνει
στις σιδερένιες κουρτίνες της λήθης,
χρωματίζοντας τις στιγμές του χρόνου.
Κι ένα στρέμμα ενθουσιασμός στο ράμφος
μιας στρουθοκαμήλου, σαν βλέπει ένα παιδί
να διαβάζει το «Ταξίδι στην άκρη της νύχτας».
Και δυο κόκκινα πουλιά, που καρφώνουν σταγόνες αίμα
στην πλάτη ενός αγίου, σαν υπόμνηση
μαρτυρικού θανάτου.
Κι ένα βραβείο υπηρεσίας στον εμφύλιο,
που κρέμεται στο σπίτι ενός γέρου βοσκού.
Αυτός τα κορίτσια αγαπούσε και απέκτησε έξι.
Σε μια γωνιά του πίνακα, ένα τσούρμο
ευνουχισμένων ταύρων, στέκεται πειθήνια νεκρωμένο,
τα αίματα έβαψαν τα κέρατά τους.
Και σαν βλέπουν το θέαμα οι σαλτιμπάγκοι
ενός τσίρκου (σε πλούσιο προάστιο),
χασκογελούν από ευτυχία.
Μα και η οδοντοστοιχία ενός νεκρού
(που κάποτε ήταν λογοτέχνης), από το μάθημα
ανατομίας του γιατρού Ντέιμαν,
κάπως ηλίθια χώθηκε στη ζωγραφιά.
Κι ένα χωράφι με αμυγδαλιές , γύρω τους
παίζουν παιδιά, δίχως φόβο.
Α , και οι γριές που ξέχασαν να γελούν,
αγκομαχούν να μπουν στη ζωγραφιά,
δίνοντας συμβουλές λογικής σ’ αγόρια
και κορίτσια.
Μα, ο ζωγράφος πια άλλο χώρο δεν κάνει.
Ο πίνακας είναι έτοιμος,
σχεδόν.
ΦΑΥΛΟΙ ΚΥΚΛΟΙ
Ας μας εγκατέλειψε η γεωμετρία,
φίλοι.
Στις στοχαστικές διαδρομές δεν χωράνε
οι γραμμές και τα τετράγωνα.
Ελεύθερα πρέπει να κινούνται οι σκέψεις,
καθηλώνοντας τη δράση
στα γραφεία και τις φυλακές ( αποκλειστικά).
Ας αγοράζουν οι λογάδες
γη , μέτρα και διχοτόμους.
Έχουν αποστολές να εκτελούνε
σε κόσμο και μικρόκοσμο ( κυρίως).
Τους υπολογισμούς
(ως καθήκον πρωτεύον)
ας τους φέρνουνε στις συναθροίσεις,
να λιμνάζουν μέσα στην τύρβη
και την αδιαντροπιά.
Απολύτως προσδιορισμένους γεωμετρικά.
Είναι το προνόμιο των φαύλων
κύκλων, ανέκαθεν.
Ποίηση, Διάνυσμα, 2017
Πηγές: Εκδόσεις Διάνυσμα, Χριστόφορος Τριάντης
