Σε νεαρή ηλικία άρχισε να εκδηλώνει τις πολλές του ευαισθησίες γράφοντας στίχους. Κάποιοι από αυτούς μελοποιήθηκαν και συμπεριλήφθησαν σε δίσκους γνωστών καλλιτεχνών. Οι καλλιτεχνικές του ανησυχίες όμως συνεχίστηκαν και όταν πλέον συνταξιοδοτήθηκε άρχισε να γράφει βιβλία. Η συγγραφική του απόπειρα πήρε σάρκα και οστά από τις εκδόσεις Όστρια, εκδίδοντας το πρώτο του βιβλίο, “Με λένε Χρήστο”. Μετά ήρθε η συμμετοχή του, σε κριτική ερμηνεία, στην ποιητική συλλογή της Ελένης Τζήκα, “Νεφεληγερέτης έρωτας”. Εν τω μεταξύ το βιβλίο του “Οι μάνες δεν είναι πάντα αθώες” έγινε θεατρικό και δόθηκε με επιτυχία στη σκηνή σε αρκετές παραστάσεις.
Άστεγος εραστής (2019), Όστρια Βιβλίο
Ματωμένο ημερολόγιο (2020), Όστρια Βιβλίο
Νουβέλες
Το φως δεν μας λέει την αλήθεια (2021), Εκδόσεις Όστρια
Διηγήματα
Χορεύοντας με το πεπρωμένο μου (2023), Εκδόσεις Όστρια
Ταξιδεύοντας με τους νεκρούς (2023), Εκδόσεις Όστρια
Πεζογραφία-Ποίηση
Με λένε Χρήστο (2016), Όστρια Βιβλίο
Αν μιλούσαν οι σκιές (2018), Όστρια Βιβλίο
Ταξιδεύοντας με τους νεκρούς – Χρήστος Κολτσίδας
Στις 07:30 το πρωί, το πλοίο αναχώρησε από τον Πειραιά για τη Ρόδο. Σ’ αυτό ταξίδευαν οικογένειες με παιδιά, φίλοι, ζευγαράκια, φοιτητές, επαγγελματίες, κάθε είδους ταξιδιώτες. Ανάμεσά τους ο διάσημος Γερμανός συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων Πέτερ Μπράουν που σ’ αυτό το ταξίδι θα σώσει την Αρετή λίγο πριν πέσει μέσα στη θάλασσα, ενώ θα σωθούν και οι δύο από το ναυάγιο που θα συμβεί στο πλοίο, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Άραγε αυτή η συνάντηση θα σταθεί αρκετή για να σώσει ο ένας τον άλλο, που είναι, με διαφορετικό τρόπο, «ναυάγια» της ζωής; Το «Ταξιδεύοντας με τους Νεκρούς» δίνει ένα αισιόδοξο μήνυμα μέσα από την τραγικότητά του, για τους μοναχικούς ταξιδιώτες που συναντιούνται και πορεύονται μαζί σ’ ένα νέο ταξίδι με κοινό προορισμό, την αγάπη.
Διηγήματα, Εκδόσεις Όστρια, 2023, 140 σελ.
Χορεύοντας με το πεπρωμένο μου – Χρήστος Κολτσίδας
Η Λίζα μεγάλωσε σε ένα μεγαλοαστικό περιβάλλον, πλούσιο σε ψέματα και προσποίηση, φτωχό σε αγάπη. Νιώθοντας πάντα σαν ξένη, κλείνει την πόρτα και τα αφήνει όλα πίσω της. Με έντονα συναισθήματα, θετικά μα περισσότερα αρνητικά, ακολουθεί το δικό της δύσβατο μονοπάτι, χωρίς να ξέρει πόσο κοντά ή μακριά είναι η συνάντησή της με τη μοίρα, αποφασισμένη, όμως, να αναμετρηθεί θαρραλέα μαζί της για να φτιάξει αυτό που ονειρεύεται. Τα παιχνίδια της μοίρας άλλοτε τη φτάνουν στα ουράνια, και άλλοτε τη ρίχνουν χαμηλά, αλλά η Λίζα δεν σταματά να προκαλεί τη μοίρα σε χορό, μέχρι να φτάσει στο σταυροδρόμι που το πεπρωμένο της θα βρει το άλλο του μισό για να δημιουργήσουν μαζί μια νέα ζωή. Τρία πεπρωμένα περιμένουν να ενωθούν για να γίνουν ένα στο χορό της ζωής μέχρι ο θάνατος να τα χωρίσει.
Διηγήματα, Εκδόσεις Όστρια, 2023, 144 σελ.
Το φως δεν μας λέει την αλήθεια – Χρήστος Κολτσίδας
Η αλήθεια συνήθως είναι στη σκιά, στο σκοτάδι, γιατί μπορεί να είναι σκληρή, να πονάει, να σκοτώνει και έτσι την κρύβουμε από το φως. Τα παιδιά της ιστορίας στην παρέα συμμετείχαν με πολύ φως, επιφανειακά χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι αλλά πίσω από το φως της επιφάνειας δεν μπορούσαν να κρύψουν τη ζήλια και τον ανταγωνισμό. Μεγαλώνοντας έγιναν αντράκια κι έπειτα άντρες. Οι ανεμελιές έγιναν σκέψεις και οι σκέψεις ευθύνες. Το «φίλοι» και το «μαζί» έγινε ένας! Ο μονόδρομος της φιλίας σταμάτησε στη διχάλα της ωριμότητας και πήρανε αυτοί το τιμόνι της ζωής στα χέρια τους. Η αθωότητα και η αγάπη της παιδικής τους φιλίας έγινε υποψιαζόμενη, η ωριμότητα έγινε ευθύνη και η ευθύνη άμυνα, ο αυθορμητισμός λάθος, η ελευθερία οχυρό. Πόση ντροπή και πόσο ψέμα κρύβει τελικά αυτό το φώς; Θα βγει τελικά η αλήθεια από το σκοτάδι;
Νέα Ελληνική Λογοτεχνία
Νουβέλα, Εκδόσεις Όστρια, 2021, 110 σελ.
Ματωμένο ημερολόγιο – Χρήστος Κολτσίδας
Τι γίνεται όταν η τύχη ή το πεπρωμένο παλεύει την αγάπη; Το μόνο που ζητούν, ο Ιάσων και η Θάλεια, είναι μια δεύτερη ευκαιρία να ζήσουν ευτυχισμένοι μαζί. Όμως, στη συνείδησή τους, έχουν απέναντι τα παιδιά τους. Έτσι, δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια ζουν σε απόσταση, πνίγοντας μέσα τους όλα τα θέλω τους. Η Θάλεια είναι σε έναν νεκρό γάμο, εξαρτημένη όμως οικονομικά από αυτόν και με δύο παιδιά που έχουν ακόμα ανάγκη τη φροντίδα της. Ο Ιάσονας από την άλλη έχει χάσει τη γυναίκα του, του έχει αφήσει όμως μια κόρη στην όποια έχει αφοσιωθεί, φροντίζοντας να τη μεγαλώσει και να τη σπουδάσει. Ένα ημερολόγιο, που έγραψε ο Ιάσων, λυγίζει τη Θάλεια και δεν αντέχει άλλο μακριά του. Παίρνει λοιπόν τη μεγάλη απόφαση να πάει να τον βρει και να ζήσουν επιτέλους μαζί. Η μοίρα όμως καραδοκεί και τους αποτρέπει για ακόμα μια φορά να σμίξουν. Θα καταφέρει στο τέλος αυτή η σχέση να βρει τη δικαίωση; ή θα ενδώσει στα πρέπει και όχι στα θέλω…
Μυθιστόρημα, Όστρια Βιβλίο, 2020, 172 σελ.
Άστεγος εραστής – Χρήστος Κολτσίδας
Ο Βίκτορας, μέσα απ’ τον κορεσμό του πλούτου και του φαίνεσθαι, θέλησε να φύγει απ’ το σπίτι του και να ζήσει στη φύση. Μακριά από τον πολιτισμό και τις ανέσεις, να κοιμηθεί με το ηλιοβασίλεμα σε μια παραλία και να ξυπνήσει με την ανατολή του ήλιου, να γνωριστεί με το φεγγάρι, να κουβεντιάσει με τη θάλασσα. Πιεσμένος από μια οικογένεια, με μια μάνα παρανοϊκά άρρωστη με την εικόνα, δούλα της ομορφιάς και του καθρέφτη, βαμμένη με χρώματα απ’ το κεφάλι μέχρι τα πόδια. Τα καλλυντικά, οι κομμώτριες και οι μοδίστρες δουλεύανε μέρα και νύχτα, να τη στολίζουν. Η σκηνή του, η αγαπημένη του πολυθρόνα και το καβαλέτο με τις μπογιές του, τα μοναδικά αντικείμενα που πήρε μαζί του. Παρατηρεί και ζωγραφίζει τη λεπτομέρεια. Η άστεγη ζωή του συμβαδίζει με το ελεύθερο μυαλό του. Ερωτεύεται και τον ερωτεύονται. Αποδέχεται και απορρίπτει, αλλά δεν πτοείται από τις δυσχέρειες. Η ζωή όμως του χρωστάει και στο τέλος οι απώλειες φέρνουν στην επιφάνεια την αλήθεια.
Μυθιστόρημα, Όστρια Βιβλίο, 2019, 222 σελ.
Αν μιλούσαν οι σκιές – Χρήστος Κολτσίδας
Πεζογραφία, Όστρια Βιβλίο, 2018, 116 σελ.
Με λένε Χρήστο – Χρήστος Κολτσίδας
Το καλογραμμένο κείμενο αυτού του βιβλίου, μαζί με τα ποιήματα που εύκολα γίνονται στίχοι τραγουδιών, γιατί ο Χρήστος ξέρει με μαεστρία να πλέκει τις λέξεις και να τις μετατρέπει σε εικόνες, αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο, που προκαλεί τον καθένα που το διαβάζει, να συμμετέχει με τη φαντασία του σε αυτό το ταξίδι του συγγραφέα.
Ένα ταξίδι επιβίωσης, φιλίας, έρωτα, αγάπης, ευτυχίας, λύπης.
Άλλοτε πάνω σε φουρτουνιασμένα κύματα και άλλες φορές πάνω σε γαλήνια θάλασσα, αλλά πάντα με τον ίδιο καπετάνιο, που έμαθε να κουμαντάρει το καράβι της ζωής του με ήθος και αξιοπρέπεια, αξίες που πέρασε στα παιδιά του για να συνεχίσουν και αυτά το δικό τους ταξίδι…
Όραμά του είναι να μοιρασθεί με τον αναγνώστη τα δικά του πιστεύω που σηματοδοτούν τη δική του στάση ζωής, μέσα από την συνεχή αναζήτησή του για την αλήθεια. Την αλήθεια που άρρηκτα συνδέεται με την γνησιότητα της ψυχής του, σε μια εποχή που η αλλοτρίωση των ψυχών είναι η μάστιγα που καταστρέφει το πολύτιμο δώρο, που λέγεται Ζωή.
Καλοτάξιδο, φίλε μου, μη σταματάς να γράφεις…
Πεζό, ποίηση, Όστρια Βιβλίο, 2016, 116 σελ.
Πηγές: Biblionet, Όστρια Βιβλίο
