Στην καταχνιά των Εραστών (2010)
Υποκλίνομαι (2018), Θερμαϊκός
Υποκλίνομαι – Χρυσούλα Αλεξάνδρου
Η ποιητική συλλογή μου “Υποκλίνομαι” είναι μία κατάθεση ψυχής. Είναι μία σωτήρια λέμβος που με κράτησε και με έβγαλε προς το φως, όταν πνιγόμουν ασθματικά και επικίνδυνα σ’ αυτόν τον κόσμο τον ανάλγητο και τον παράταιρο. Ωστόσο, μέσα σ’ αυτήν τη νεφελώδη περιρρέουσα ατμόσφαιρα, από την οποία κατακλυζόμαστε όλοι καθημερινά, η ψυχή μας κρύβει έναν τεράστιο πλούτο, μια ιδιαίτερη αξιοπρέπεια και μια απίστευτη δύναμη, που μπορεί να μετουσιώνει το σκοτάδι σε αισιοδοξία, τον πόνο σε βάλσαμο, την ασκήμια σε ομορφιά. Υποκλίνομαι, λοιπόν, σε αυτό το μεγαλείο, στο μεγαλείο του κόσμου, και πορεύομαι μαζί του…
Δεν βρίσκω χώρο
να αποθέσω την ψυχή μου
να μη χτυπιέται ασύστολα
απ’ τη συνήθεια της εκμετάλλευσης
Δεν βρίσκω χώρο
να μην «υβρίζεται»
από τους «επαΐοντες»
να μην εκτίθεται αδιάκριτα
στην ισοπέδωση του κόσμου αυτού
του άστεγου και
του παράταιρου
Για τούτο γράφω
Ποίηση, Θερμαϊκός, 2018, 176 σελ.
Στην Καταχνιά των Εραστών – Χρυσούλας Αλεξάνδρου
Τις περισσότερες φορές μας πνίγει επικίνδυνα ο φόβος πως όλα βαίνουν στραβά, πως ισχύει και θα ισχύει το δίκαιο του ισχυρότερου και πως τα δεδομένα δεν ανατρέπονται με όποιες προσπάθειες.
Ωστόσο, ένα πρωινό του φθινόπωρου, κατηφορίζοντας από το Τρόοδος προς το Λύκειο Λεμύθου σε μια στροφή απότομη πριν από τον Πρόδρομο και κοιτάζοντας ΒΑ στο βάθος του ορίζοντα, είδα την πόλη της Μόρφου στην αγκαλιά του πελάγους. Έτσι σαν νύμφη στην αγκαλιά των εραστών που χρόνια τώρα την ποθούσαν και που βέβηλα την άρπαξαν.
Η σκέψη μου χάθηκε εκεί, στην κατεχόμενή μας γη και χωρίς καλά – καλά να το προλάβω, πείστηκα πως η φυσική νομοτέλεια και η τάξη των πραγμάτων επιβάλλει την κάθαρση.
Έτσι λοιπόν, όσοι ξεπερνούν το μέτρο και υπερβαίνουν τα φυσικά όρια θα τιμωρηθούν κάποια στιγμή και θα αποκατασταθεί η διασαλευθείσα ισορροπία.
Είναι ο πανάρχαιος νόμος της φύσης και το μοτίβο της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας που ισχύει και θα ισχύει. Για μένα είναι δόγμα!
Οι «εραστές» που αρπάζουν βάναυσα πατρίδες, που καταστρέφουν όνειρα, ψυχές και συναισθήματα, που ασελγούν σε ό,τι ωραίο θα τιμωρηθούν. Οι ίδιοι θα επισύρουν προς αυτούς την τιμωρία, οι ίδιοι γιατί ζουν στο σκοτάδι και στην καταχνιά.
Η φιλοσοφία αυτή συνίσταται σε κάθε έκφανση και πτυχή της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Η ποιητική συλλογή «Στην καταχνιά των εραστών» βασίζεται σε αυτή τη σχέση της «Ύβρης/Νέμεσης/Τίσης/Κάθαρσης».
Η σχέση αυτή προοιωνίζει την αισιόδοξη πτυχή της καθημερινότητάς μας, το φως που υπερκερεί και θολώνει το σκοτάδι…
Ποίηση, 2010, 86 σελ.
Πηγές: Biblionet, Θερμαϊκός
