Σπούδασε ιστορία της τέχνης και αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και ειδικεύτηκε στη βυζαντινή τέχνη. Εργάζεται ως αρχαιολόγος – επιστημονικός συνεργάτης στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο και στη Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών. Έχουν εκδοθεί οι ποιητικές της συλλογές “Τρεις νότες για μια μουσική” (Νεφέλη 2004) και “Η επίμονη αφήγηση” (Πατάκη, 2017). Ποιήματα και μεταφράσεις της, κυρίως από το έργο των αμερικανίδων ποιητριών Louise Gluck, Jorie Graham και Sharon Olds, έχουν παρουσιαστεί σε ευρωπαϊκά και διεθνή ποιητικά φεστιβάλ και έχουν δημοσιευθεί σε ηλεκτρονικά και έντυπα λογοτεχνικά περιοδικά στην Ελλάδα, την Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες.
Τρεις νότες για μια μουσική (2004), Νεφέλη
Η επίμονη αφήγηση (2017), Εκδόσεις Πατάκη
Θα ήσουν παντελώς ανυπεράσπιστος (2021), Εκδόσεις Πατάκη
Συλλογικά έργα
Karaoke Poetry Bar (2007), Futura
Hellenica: Το καινούργιο εντός ή πέραν της γλώσσας: Ανθολογία νέων Ελλήνων ποιητών (2009), Γαβριηλίδης
Χειρ Αγγέλου (2010), Μουσείο Μπενάκη
Βυζαντινό Μουσείο (2010), Υπουργείο Πολιτισμού. Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού
The Hand of Angelos (2010), Μουσείο Μπενάκη
Μεταφράσεις
Συλλογικό έργο, Βυζάντιο 330-1453 (2009), Μουσείο Μπενάκη
Θα ήσουν παντελώς ανυπεράσπιστος – Δήμητρα Κωτούλα
Ποιήματα της λευκής σελίδας
Το φύλλο δυνατό και σαρκώδες
ανασαίνει φτερουγίζοντας.
Είμαστε κοντά στο έλεος
αλλά πώς ν’ αγγίξουμε
ο ένας τον άλλον
με χέρια τυλιγμένα
στις γάζες της συντριβής;
……..…
Κι αν δεν ήταν η λευκή σελίδα
θα ήσουν παντελώς ανυπεράσπιστος.
Η τρίτη ποιητική συλλογή της Δήμητρας Κωτούλα, εκκινώντας από τη λευκότητα που περιτρέχει και, ως σιωπή, συναποτελεί την ποιητική σελίδα, εστιάζει στη σχεδόν ιαματική ικανότητα των λέξεων, ειδικά σε καιρούς απαιτητικούς. Οι δύο ενότητες του βιβλίου πραγματεύονται, ρητά ή αλληγορικά, την ανάγκη να μένουμε, ακόμη και στη δυστοπική συνθήκη και στην υπαρξιακή απειλή, επίμονοι, συμμετοχικοί, γενναιόδωροι – εν τέλει δημιουργικοί. Έτσι, φωτίζοντας τη συνάντηση με το θεμελιώδες, τα ποιήματα λειτουργούν οργανικά ως ενιαίο σύνολο, που επερωτά, αναστοχάζεται και δοκιμάζει τις αντοχές της ποιητικής γλώσσας: τη λειτουργία της ποίησης ως ψυχικής επιμέλειας και κοινωνικής πράξης.
Ποίηση, Εκδόσεις Πατάκη, 2021, 96 σελ.
Η επίμονη αφήγηση – Δήμητρα Κωτούλα
Ποιήματα 2004-2014
Τα ποιήματα της “Επίμονης αφήγησης”, χωρισμένα σε δύο βασικές ενότητες, πραγματεύονται όψεις από τη σχέση του δημιουργού/ποιητή με την τέχνη του, καθώς και επεισόδια της ανθρώπινης περιπέτειας που σχετίζονται με τον έρωτα, την καλλιτεχνική δημιουργία ευρύτερα και την ιστορία. Όλα τους ξεπερνούν το στενό, επικαιρικό πλαίσιο “μιας ποίησης για την κρίση στην εποχή της κρίσης”. Ωστόσο, δεν αποφεύγουν να σχολιάζουν, έμμεσα ή άμεσα, τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες στην Ελλάδα του σήμερα. Η “Επίμονη αφήγηση” της Κωτούλα εύγλωττα καταδεικνύει τη δύναμη της ποιητικής γλώσσας στην ελληνική πραγματικότητα και, κυρίως, σε καιρούς χαλεπούς.
“Τέλεια πλάσματα της ομιλίας ενδώσαμε
μιλήσαμε
(αυτή είναι η μία όψη της πραγματικότητας, η μία όψη του κόσμου)
Θέλω να πω-
Λέω: καθαρό
και στρέφω αλλού το βλέμμα”.
από το ποίημα “Μητέρα και κόρη ή Τοπίο σε κίνηση”
Ποίηση, Εκδόσεις Πατάκη, 2017, 68 σελ.
Τρεις νότες για μια μουσική – Δήμητρα Κωτούλα
Γι’ αυτό
όταν η νύχτα αρχίζει να κρυώνει
µένουµε
ταγµένοι
τελευταίοι
εδώ
σ’ αυτή την κλίνη τη βαθιά σκαµµένη του έρωτα
να µην µπορούν τα σώµατα
ν’ ανοίγουνε τα σώµατά µας
το ένα στο άλλο
µια ενέργεια σκληρή
ένας φόβος
κάτι παράφορο
πικρό
λάµψη
-η µόνη που θα επιζήσει του φωτός.
Ποίηση, Νεφέλη, 2004, 84 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Πατάκη, Νεφέλη
