Ελενα Χατζηγιάννη

Ελληνες λογοτέχνες
Η Έλενα Χατζηγιάννη γεννήθηκε και μεγάλωσα στην Αθήνα.
Οι γονείς της επίσης γεννημένοι στην Ελλάδα, όμως οι παππούδες κατατρεγμένοι πρόσφυγες, Έλληνες του Πόντου, της Μικράς Ασίας και της Ρωσίας. Φοίτησε στη Γερμανική Φιλολογία Αθηνών με συνεχείς υποτροφίες, ενώ ταυτόχρονα εργαζόταν. Η αγάπη της για τα ταξίδια αλλά και για την ευρύτερη γνώση και ο πόθος της για την άμεση επαφή με ξένους λαούς και τους πολιτισμούς τους, την ώθησε να σπουδάσει συνολικά 4 ξένες γλώσσες. Υπήρξε για χρόνια έμπορος. Στη συνέχεια καθηγήτρια στο δημόσιο σχολείο. Παράλληλα μαμά αφοσιωμένη στην ανατροφή του παιδιού της. Το 2015, όταν ο γιος της ενηλικιώθηκε, απέκτησε για πρώτη φορά στη ζωή της ελεύθερο χρόνο. Μπήκε στην οικογένεια του διαδικτύου και άρχισε εκεί να εκφράζει γραπτά τον νου και την ψυχή της με έμμετρο λόγο. Έτυχε άμεσα τόσο μεγάλης αποδοχής, που κατέπληξε και την ίδια. Όταν δημοσιοποίησε τα πρώτα 20 περίπου ποιήματα της στο διαδίκτυο, έγινε η πρώτη πρόταση έκδοσης. Λίγο αργότερα ζητήθηκαν από τραγουδιστές και συνθέτες στίχοι της για τραγούδια. Η συγγραφή έγινε ανάγκη ψυχής. Τότε εδραιώθηκε η θέλησή της να γίνει το έργο της ευρύτερα γνωστό. Πολύ σύντομα ακολούθησαν και οι βραβεύσεις της σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Το πρώτο της βιβλίο “Η Απαρχή” βραβεύτηκε ως βιβλίο χρονιάς 2017 από την ΕΠΟΚ.
Ποίηση
Η Απαρχή (2017), Αγγελάκη Εκδόσεις
Μέρες και νύχτες (2018), Αγγελάκη Εκδόσεις

Μέρες και Νύχτες – Έλενα Χατζηγιάννη



Ποίηση, Αγγελάκη Εκδόσεις, 2018, 170 σελ.

Η Απαρχή – Έλενα Χατζηγιάννη




Στο βιβλίο αυτό αντικατοπτρίζεται η αγάπη μου για τη ζωή και η ευγνωμοσύνη μου για τα ουράνια δώρα της. Ο αναγνώστης καλείται συνταξιδιώτης σε περιπλανήσεις, αναζητήσεις, προβληματισμούς, σε ονειρικές διαδρομές του νου και της ψυχής, αλλά και σε παθιασμένα μονοπάτια ενός έρωτα ιδανικού, αλήτη, ψεύτη ή και ατελέσφορου, με άρμα την ποίηση, σε έναν κόσμο με γαλανό ουρανό και καθάριο αέρα, στην Ελλάδα της καρδιάς μου με πολύ φως και πολλά χαμόγελα.
Τα ποιήματά μου μιλούν για τον άνθρωπο, που κρύβει μέσα του δύναμη και θέληση ισχυρή, δεν χάνεται στον λαβύρινθο των διλημμάτων του, αψηφά τις σκοτεινές ατραπούς και βαδίζει σε δρόμους φωτεινούς, αλλά και για τα λάθη, τα πάθη και τις αδυναμίες του, που όμως, αν θέλει, μπορεί και βρίσκει το σθένος να τα πολεμήσει, να τα κατανικήσει, να πατάξει τα σκοτάδια τους και να βαδίσει στο φως που μπορεί και πλημμυρίζει τη ζωή, όταν ο άνθρωπος παραδίνεται στην ανείπωτη, απέριττη ομορφιά της… Γιατί η ζωή έχει ομορφιά και η ομορφιά έχει ζωή!
‘Όμορφα ταξίδια εύχομαι! Γιατί χωρίς αυτά η ζωή δεν έχει κανένα χρώμα, άρωμα ή γεύση.

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ { 1 }
Ένα ταξίδι είχε στο βλέμμα
Ένα ταξίδι στο μυαλό.
Η ψυχή της ήταν μονάχα δοσμένη
σε κάθε τι όμορφο κι αληθινό.

Έζησε μπόρες και καταιγίδες.
Ένιωσε σύννεφα μαύρων καιρών.
Όμως στην ψυχή, στην καρδιά και στο βλέμμα
είχε τα ουράνια των πιο καθαρών.

Η πλάση ολάκερη αδιάβαστο ποίημα
φάνταζε πάντα χωρίς τελειωμό.
Κάθε μέρα λίγο, μόνο μια λέξη,
διάβαζε μόνη στο στοχασμό.

Μονολόγησε ύστερα… Φεύγει η ζωή μου!
Ξοδεύεται! Φθείρεται! Χάνεται στο καθημερινό!
Θέλω το άτι που θα με οδηγήσει
σε αγέρα καθάριο, πιο γαλανό!

Τ’ άστρα θ’ αγγίξω και το φεγγάρι
μα και τον ήλιο τον λαμπερό
μες στη ζωή μου θα τα βάλω
μέρα και νύχτα να τα θωρώ!

Ένα ταξίδι έχω στο βλέμμα.
Ένα ταξίδι στο μυαλό.
Η ψυχή μου θα είναι μονάχα δοσμένη
σε κάθε τι όμορφο κι αληθινό.

Ποίηση, Αγγελάκη Εκδόσεις, 2017, 174 σελ.

Πηγές: Biblionet, Αγγελάκη Εκδόσεις