Ελένη Λόππα

Ελληνες λογοτέχνες
Η Ελένη Λόππα γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη.
Σπούδασε φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου πραγματοποίησε και τις μεταπτυχιακές σπουδές και το διδακτορικό της. Εργάστηκε σε σχολεία στο εσωτερικό και τη Γαλλία. Δίδαξε Λογοτεχνία στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. και στο Τμήμα Φιλολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης. Διετέλεσε σχολική σύμβουλος από το 1998-2006. Υπήρξε μέλος της συγγραφικής ομάδας των βιβλίων “Έκφραση-Έκθεση” για το Λύκειο. Δημοσίευσε άρθρα για τη γλώσσα και τη λογοτεχνία σε επιστημονικά περιοδικά της χώρας μας και της Γαλλίας. Η αφήγηση “Τ’ άσπρο χαρτί σκληρός καθρέφτης” αποτέλεσε το πρώτο λογοτεχνικό βιβλίο που εξέδωσε.
Μυθιστορήματα
Οι εμιγκρέ (Ιστορίες ανθρώπων) 2013, Γαβριηλίδης
Απαγορευμένη πατρίδα (2015), Μπατσιούλας Ν. & Σ.
Η ζωή είναι αλλού; (2017), Ρώμη
Οι ψυχές φωνάζουν (2019), Ρώμη
Μωβ (2021), ΑΩ Εκδόσεις

Αφηγήσεις
Τ’ άσπρο χαρτί σκληρός καθρέφτης (2011), Γαβριηλίδης

Συλλογικά έργα
Έκφραση έκθεση για το γενικό λύκειο (2011), Ο.Ε.Δ.Β.

Μωβ – Ελένη Λόππα

Μωβ


Στην περίοδο της πανδημίας, η Μόνικα, μια καταξιωμένη μεταφράστρια ξένης λογοτεχνίας, χάνει τον Έκτορα και βιώνει για δεύτερη φορά στη ζωή της την οδυνηρή απώλεια και το πένθος. Μέσα στη «μωβ» ατμόσφαιρα που την περιβάλλει, ξαφνικά συνειδητοποιεί σε βάθος αυτό που γράφει τόσο συνταρακτικά στα ποιήματά της, η φίλη της, πως «Η ζωή είναι πιο σημαντική στη συνάντηση με τον Άλλον» και πως «Αν η γλώσσα δεν είναι ένα μέσον, ένας τρόπος, ένα καράβι να οδηγηθούμε στον Άλλον, τότε χίλιες φορές καλύτερη η σιωπή». Ναι, σκέφτεται η Μόνικα. Αυτό είναι το ύψιστο σημείο που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος, όταν υπερβεί τον εαυτό του και ξεπεράσει τις κάθε είδους αγκυλώσεις του: Να προσεγγίσει και να αποδεχτεί τον Άλλον, με την ιαματική δύναμη της Αγάπης. Τότε, άστραψε μέσα της ένα φως και «γνώρισε η ψυχή τον εαυτό της».

Μυθιστόρημα, ΑΩ Εκδόσεις, 2021, 188 σελ.

Οι ψυχές φωνάζουν – Ελένη Λόππα




Η Ισιδώρα, μια νεαρή, ταλαντούχα δημοσιογράφος, με λαμπρές σπουδές στο εξωτερικό, που εργάζεται σε μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα, επιχειρεί με τα ρεπορτάζ της να ταράξει τις εφησυχασμένες συνειδήσεις των αναγνωστών της. Γι’ αυτό και επιλέγει πάντα θέματα κοινωνικού ενδιαφέροντος, που πρώτα έχουν αγγίξει τη δική της ευαισθησία και την έχουν συγκινήσει βαθύτατα. Ένα τέτοιο θέμα αποτελεί και τον πυρήνα του τελευταίου ρεπορτάζ της, που πραγματοποιεί με απόλυτη ευσυνειδησία και ενσυναίσθηση και την οδηγεί όχι μόνο στη δική της συνειδητοποίηση του προβλήματος και στην έμπρακτη δράση, αλλά κυρίως στην προσδοκώμενη από την ίδια συνειδητοποίηση των αναγνωστών της. Ο έρωτας και ο θάνατος αποτελούν τους δύο κεντρικούς άξονες του βιβλίου, που στις σελίδες του διαπλέκονται και συμπλέκονται διαρκώς σε έναν αέναο χορό.

Μυθιστόρημα, Ρώμη, 2019, 293 σελ.

Η ζωή είναι αλλού; – Ελένη Λόππα

Requiem for a Dream


Η Μυρτώ, η ηρωίδα του βιβλίου, συνειδητοποιείται ξαφνικά, μέσα από τις αλλεπάλληλες τραγικές εικόνες των ΜΜΕ με τα μακάβρια ναυάγια στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο που στοίχισαν τις ζωές χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων, ιδίως την περίοδο 2015-2016 και, ανατρέποντας την μέχρι τότε εφησυχασμένη ζωή της, αποφασίζει να ενταχτεί σε μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση στη Λέσβο. Εκεί θα δοθεί ολοκληρωτικά στη συμπαράσταση των δυστυχισμένων ανθρώπων που φτάνουν καθημερινά στο νησί εξουθενωμένοι, έχοντας χάσει όχι μόνο την πατρίδα τους, αλλά συχνά σε κάποιο ναυάγιο και τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Στη Λέσβο θα γνωρίσει και έναν μεγάλο έρωτα. Κανείς όμως δεν ξέρει την κατάληξή του. Ο αναγνώστης καλείται, με τη δημιουργική φαντασία του, να απαντήσει στα βασανιστικά ερωτήματα της Μυρτώς κι έτσι να καλύψει τα “κενά” του κειμένου.

Μυθιστόρημα, Ρώμη, 2017, 386 σελ.

Απαγορευμένη πατρίδα – Ελένη Λόππα




Η ηρωίδα του βιβλίου, Φανή, εγκαταλείπει τα πάντα και ακολουθεί τον αντάρτη εραστή της σε χώρα του πρώην ανατολικού μπλοκ. Μέσα από την αφήγηση της πολυτάραχης ιστορίας της, περνούν όλα σχεδόν τα δραματικά γεγονότα του Εμφυλίου, αλλά και οι αιματηρές εξεγέρσεις στην Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία και Πολωνία κατά του σταλινικού καθεστώτος.

Η Φανή ζει στη δίνη αυτών των γεγονότων, αντιμετωπίζοντας το καθεστώς με κριτική ματιά, ενώ παράλληλα την πνίγει η νοσταλγία για την επιστροφή στην πατρίδα, για την οποία μάταια αγωνίζεται μια ολόκληρη ζωή, πληρώνοντας έτσι το βαρύ τίμημα της απόφασής της να την εγκαταλείψει.
Το βιβλίο αυτό αποτελεί το τρίτο, αυτοτελές, μέρος μιας τριλογίας, που ξεκίνησε με “Τ’ άσπρο χαρτί σκληρός καθρέφτης”, συνεχίστηκε με τους “Εμιγκρέ. Ιστορίες ανθρώπων” και ολοκληρώθηκε με την Απαγορευμένη πατρίδα”.
Και στα τρία βιβλία τα πρωταγωνιστικά πρόσωπα συνδέονται μεταξύ τους και οι ζωές τους διαπλέκονται απροσδόκητα σε κάποιες σημαδιακές χρονικές στιγμές. Ζωές ρημαγμένες, που ωστόσο αγωνίζονται πεισματικά και καταφέρνουν να σταθούν όρθιες. Κάθε φορά, έχεις την αίσθηση ότι το ιστορικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται και τα δραματικά γεγονότα της εποχής καθορίζουν, ορίζουν και ρυθμίζουν τη ζωή τους, σαν ένας δεξιοτέχνης, αόρατος και, τελικά, μοιραίος σκηνοθέτης.

Μυθιστόρημα, Μπατσιούλας Ν. & Σ., 2015, 188 σελ.

Οι εμιγκρέ – Ελένη Λόππα

Ιστορίες ανθρώπων


Στο βιβλίο αυτό διασταυρώνονται, τέμνονται και διαπλέκονται οι ιστορίες τριών ανθρώπων που, για διάφορους και διαφορετικούς λόγους, αναγκάζονται να εκπατριστούν από τη χώρα τους, κάνοντας τη μεγάλη ανατροπή και παίρνοντας αποφασιστικά τη ζωή στα χέρια τους. Και οι τρεις, η Πάολα, ο Μπορίς και η Ελένη, είναι πρόσωπα υπαρκτά, αυθεντικά, που βίωσαν την αυτοεξορία τους με διαφορετικό τρόπο αλλά πάντα δυναμικό τρόπο. Ένας παντογνώστης αφηγητής παρακολουθεί άγρυπνα την εξέλιξη των ιστοριών τους, μέσα στο γενικότερο ιστορικό γίγνεσθαι, κρατώντας διακριτικά τις αποστάσεις, αλλά και κάποτε συμπάσχοντας και συμμετέχοντας συγκινησιακά στις αναπάντεχες διακυμάνσεις της ζωής τους.

Μυθιστόρημα, Γαβριηλίδης, 2013, 163 σελ.

Τ’ άσπρο χαρτί σκληρός καθρέφτης – Ελένη Λόππα




Το βιβλίο αναφέρεται στη ζωή μιας γυναίκας, που είδε, έπαθε και έμαθε πολλά, από τα παιδικά της χρόνια ως τα χρόνια της ωριμότητας. Χρησιμοποιώντας διάφορους αφηγηματικούς τρόπους, αναδρομές στο παρελθόν, προβολές στο μέλλον, in medias res, σε δεύτερο κυρίως ρηματικό πρόσωπο, η ηρωίδα επιχειρεί να κατακτήσει την αυτογνωσία, μέσα από μια οδυνηρή κατάδυση στον εαυτό. Πρόκειται στην ουσία για μια εκ βαθέων εξομολόγηση, όπου διαπλέκονται βιωματικά και μυθοπλαστικά στοιχεία. Ως μέσα χρησιμοποιούνται ποικίλες μορφές κειμένων, ημερολόγια, επιστολές, εμβόλιμες αφηγήσεις άλλων προσώπων, που σχετίζονται με την ηρωίδα, ποιητικά κείμενα, ηλεκτρονικά μηνύματα.

Κεντρικό στοιχείο της αφήγησης αποτελεί ο έρωτας, με τις κορυφώσεις και τις πτώσεις του. Έρωτας μοιραίος και καταλυτικός. Αλλά και ο θάνατος και οι κάθε είδους απώλειες αγαπημένων προσώπων που η ηρωίδα αγωνίζεται με κάθε τρόπο να αντέξει. Και τέλος, οι ρήξεις με το παρελθόν και οι αποφασιστικές ανατροπές που επιχειρεί, στην προσπάθεια να ξανακερδίσει τη ζωή, μέσα και πάλι από έναν άλλο μεγάλο έρωτα.

Αφηγήσεις, Γαβριηλίδης, 2011, 307 σελ.

Πηγές: Biblionet, Ρώμη, Μπατσιούλας Ν. & Σ., Γαβριηλίδης, ΑΩ Εκδόσεις