Σπούδασε Θεολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα και εθελοντικά σε κοινωνικό φροντιστήριο διδάσκοντας Αρχαία. Ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο.
Άφθαρτη ετικέτα (2021), Το Σκαθάρι
Χρώματα ελλιπή (2022), Το Σκαθάρι
Χρώματα ελλιπή – Ελένη Α. Σακκά
Ποιητική Συλλογή
Υπαρξιακή η ποιητική γραφή της Ελένης Α. Σακκά στη δεύτερη ποιητική της συλλογή, με έκδηλη αφηγηματικότητα όπου μέσα από υπαινικτική διαδοχή λέξεων και ενίοτε τολμηρών και δυνατών εικόνων αγγίζει τον φιλοσοφικό στοχασμό με κυρίαρχα θέματα: τη φθορά του χρόνου, την αποδοχή της τραγικότητας της ανθρώπινης ύπαρξης, την απόγνωση, τη μοναξιά, αλλά κυρίως την ελευθερία, την αγάπη και τον έρωτα.
Έντονη βιωματικότητα σε ποιητικό λόγο διαυγή αλλά και συνοπτικό, αλληγορικό, με εναλλαγή κυριολεκτικής και μεταφορικής χρήσης των λέξεων και συναισθηματική φόρτιση που ωθούν τον αναγνώστη σε μια υπαρκτική περιπέτεια αγάπης και αποδοχής των προσωπικών παθών και λαθών αλλά και της μοναδικότητας και ετερότητας των ανθρώπων μέσα απ’ την ελευθερία της ύπαρξής τους.
Πρόσωπα, έρωτες, καταστάσεις, εποχές τωρινές και περασμένες, απορρίψεις, αποδοχές ανασυντίθενται και σημασιοδοτούνται εκ νέου σε μια εμπνευσμένη δυνατή ποιητική συλλογή, πυκνή, εξομολογητική, ειλικρινή και παρορμητική προκαλώντας τον εσωτερικό κόσμο του αναγνώστη σε προβολή και ταύτιση.
Επιγραμματικό και αποφθεγματικό το τέλος των ποιημάτων εκφράζει τη λύτρωση του ανθρώπου από την αγωνία της εποχής καταδεικνύοντας τη δύναμη της ψυχής να ανατρέπει τα σκοτάδια με το φως που εκπέμπει η ελευθερία και ο έρωτας για τη ζωή.
Χρώματα ελλιπή
Μαζεύαμε κλαδιά και άχυρα
καλοκαίρι του Αϊ- Γιαννιού
για ν’ ανάψουμε φωτιές.
Συναγωνίζονταν οι φλόγες σε κάθε γειτονιά
τον ενθουσιασμό της νίκης μας.
Χορεύαμε ψηλά με πύρινα τραγούδια,
κυλιόμασταν σε βουνά απ’ αλωνισμένο σιτάρι,
σκαρφαλώναμε στα δέντρα
για να πιάσουμε τα σύννεφα
και να κάνουμε τον ήλιο μεγαλύτερο·
μας θάμπωναν οι ακτίνες του
και πέφταμε σε κούνιες
από παλιές κουρελούδες
που κρέμαγαν στα κλαδιά
ηλιοκαμένες γυναίκες
με μαύρα τσεμπέρια
και χρωματιστά φορέματα.
Φτιάχναμε πολιτείες ολόκληρες
με χώμα, νερό, πέτρες·
κι αδημονούσαμε
ο καυτός μεσημεριάτικος ήλιος
να τις στερεώσει στο παρόν.
Το βράδυ στο πιο ψηλό μπαλκόνι
προσπαθούσαμε να ζωγραφίσουμε
μα ήταν τα χρώματα ελλιπή.
Ευθύνη Σειράς: Κλεονίκη Μαγκλάρα
Ποίηση, Το Σκαθάρι, 2022, 56 σελ.
Άφθαρτη ετικέτα – Ελένη Α. Σακκά
Ποιητική Συλλογή
Ξεχωριστή και ιδιαίτερη ποιητική γραφή, αφαιρετική σε μερικά ποιήματα, αλλά κυρίως περιγραφική, που αγγίζει πολλές φορές τα χαρακτηριστικά στοιχεία ενός διηγήματος. Εντυπωσιακά ανατρεπτική στις εικόνες της, όπου το παράλογο και το υποσυνείδητο συνδιαλέγονται με το λογικό και το συνειδητό, συμπαρασύροντας τον αναγνώστη σ’ ένα ταξίδι που και ο ίδιος αναγνωρίζει μέσα από καταστάσεις και ερεθίσματα της πραγματικότητας. Εξαιρετικά δομημένα στην πλοκή τους τα ποιήματα της Ελένης Σακκά με λέξεις πολυσήμαντες καταδεικνύουν την αγωνία και τον πόνο της δημιουργού να αποδώσει τη σημασία των εννοιών που η ίδια θεωρεί ότι εκφράζουν και χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο ως δημιούργημα, όπως οι έννοιες: ελευθερία, αγάπη, ζωή, ελπίδα, απουσία, παρουσία. Υπαινικτικός λόγος, φαινομενικά ασαφής, υποκρύπτει προσωπικά βιώματα, τα οποία όμως ανάγονται σε καθολικά, καθώς οι έννοιες και οι αξίες που καταδεικνύουν είναι πανανθρώπινες και διαχρονικές. Λυτρωτικό και αναπάντεχο το τέλος του κάθε ποιήματος αποδεικνύει το απρόβλεπτο αλλά και το αισιόδοξο της ανθρώπινης ύπαρξης ανά τους αιώνες.
Άφθαρτη ετικέτα
Τετράδιο παλιό με κιτρινισμένα φύλλα,
σελίδες ελαφρώς γυρισμένες,
κουρασμένες απ’ το χρόνο,
ετικέτα λιτή, άσπρη με μπλε χρώμα·
όνομα, μάθημα, τάξη, σχολικό έτος,
γράμματα μεγάλα καλλιγραφικά,
γεμισμένα με μελάνι στη μία πλευρά
για να σπάει η ομοιομορφία.
Μπλε ποδιά, άσπρος γιακάς, κορδέλα στα μαλλιά,
δάσκαλοι άκαμπτοι, αυστηροί, απόμακροι·
βάζο με λουλούδια, βέργα στο πλάϊ.
Έτοιμοι για τιμωρία σε κάθε λάθος, σε κάθε γέλιο
εξαναγκασμένη σιωπή, παθητική προσήλωση,
επικοινωνιακή λειτουργία σε αδράνεια.
Ύστερα ήρθαν άλλοι δάσκαλοι
εραστές της γνώσης, της αλήθειας, της αμφισβήτησης
και έγιναν τα τετράδια μεγάλα με λουλούδια και εικόνες,
με θέσεις, σκέψεις και αντιθέσεις
και έγινε η διδασκαλία δισυπόστατη,
να ταλαντεύεται ανάμεσα στη ζωή και στο πάθος,
να απορρίπτει στερεότυπα,
να ερωτεύεται τους μαθητές
και αυτοί ν’ αρχίσουν να γίνονται ποιητές…
Και εκείνη η ετικέτα,
που άντεξε στην πίεση και στη φθορά του χρόνου,
ν’ αλλάζει ταυτότητα και ν’ αυτοπροσδιορίζεται.
Όνομα: άνθρωπος, μάθημα: σκέψη ελεύθερη,
τάξη: απροσδιόριστη, σχολικό έτος: αιώνιο.
Ποίηση, Το Σκαθάρι, 2021, 58 σελ.
Πηγές: Biblionet, Το Σκαθάρι
