Ελένη Σεργίου

Χάριν Βιώματος – Ελένη Σεργίου

Επιλεγμένα Ποίηματα 2012 – 2017


Μετά τα εξαίρετα ποιητικά βιβλία «Δεν έχεις τον Θεό σου» και «Μοιραία Συνάντηση» μόλις αφίχθει η νέα, τρίτη ποιητική συλλογή της διακεκριμένης φιλολόγου και βραβευμένης ποιήτριας Ελένης Σεργίου με τίτλο «Χάριν Βιώματος – Επιλεγμένα Ποίηματα 2012 – 2017»

Η Κατερίνα Αγγελάκη – Ρουκ γράφει στην εισαγωγή για την ποιητική συλλογή:
«Ο τίτλος της τελευταίας συλλογής της Ελένης Σεργίου «Χάριν Βιώματος», εκφράζει με ακρίβεια το περιεχόμενό της. Να γίνει το ποίημα αληθινό βίωμα, ένα με τη ζωή «(ν’ ακούς τον ήχο των λέξεων/να μεθάς με την ερωτική τους μελωδία)/με την ελπίδα να σε παρασύρει μέχρι έξω/μακριά απ’ το ποίημα/στην πηγή της έμπνευσής μου».

Η μοναδικότητα της ποίησης της Ελένης Σεργίου βρίσκεται στο ότι από τη μια μεριά τη χειρίζεται σαν τεχνουργός που γνωρίζει όλες τις μεθόδους για την κατασκευή ενός ποιήματος, και από την άλλη παραδίδεται στην παντοδυναμία του ποιήματος για να του αποκαλύψει τη βαθειά αλήθεια του σώματός του, της ζωής του. Όμως, τελικά, το ερώτημα παραμένει ανοιχτό σε όλο το «βίωμα» αν ο ποιητής με το ποίημα θέλει να εκφράσει τον εαυτό του -τις επιθυμίες, τις θλίψεις του – ή αν το ποίημα είναι αυτό που του μαθαίνει πως λειτουργεί το εγώ του. Και βέβαια ξέρουμε πόσο σκληρή μπορεί να είναι η ζωή και «το όνειρο που εγκαταλείπεται/στον ελαιώνα του πόνου».

Η ποίηση της Ελένης Σεργίου προβάλλεται σαν τρόπος ζωής, όχι με την παλιά έννοια που τα ποιήματα σήμαιναν – για τον πολύ κόσμο βέβαια – φυγή από την πραγματικότητα, αλλά, αντίθετα, σαν ένας και μοναδικός τρόπος για ν’ ανακαλύψεις «στο δάκρυ της σιωπής/(που μεταμορφώθηκε σε ποίημα/και χαμογελά θλιμμένα στην επιφάνεια των χειλιών)» για να δεις ένα άλλο πρόσωπο της πραγματικότητας, όχι το μόνο, αλλά ένα από εκείνα που θα σε κάνουν να πλησιάσεις την ύπαρξη.

Ποίηση, Ελευθερουδάκης, 2019

Μοιραία συνάντηση – Ελένη Σεργίου

Παραμύθι σε 90 σκηνές


Του έδωσε το βιβλίο του να της γράψει αφιέρωση
το πήρε (προσποιούμενος αδιαφορία) με αργές κινήσεις
αλλά πρόλαβε ν’ αφήσει ένα χάδι στο χέρι της.
Κανείς δεν το πρόσεξε.

Καθώς έγραφε την αφιέρωση συνοφρυωμένος
(λες και η αγάπη του είχε στήσει τρελό χορό
και προσπαθούσε να την τιθασεύσει σμίγοντας τα φρύδια)
μερικά ροδοπέταλα έπεσαν πάνω στις σελίδες.
Κανείς δεν τα είδε.

Της έδωσε το βιβλίο του με τις πολύτιμες λέξεις του
κοιτάζοντάς την στα μάτια.
“Αυτό που σου έγραψα θα σε εκπλήξει!”
Το πήρε και απομακρύνθηκε διακριτικά
σχεδόν αθόρυβα -σίγουρα βιαστικά-
ενώ η μουσική είχε αρχίσει να παίζει.
Κανείς δεν την άκουσε.

Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε.
Το μυαλό του έτρεξε να την προλάβει
-να την καληνυχτίσει μ’ ένα φιλί έστω-
μα ήταν κιόλας τόσο μακριά.
Σ’ ένα παγκάκι στον πεζόδρομο της Μασσαλίας
κόπασε ο άνεμος και άνοιξε το βιβλίο.

Διάβασε: “Στην πολυαγαπημένη μου Ελένη
που η καρδιά μου κρατά μέσα της
σαν θησαυρό, σαν δώρο, σαν μυστικό, σαν αμαρτία
με όλη μου την αγάπη κι ένα μεγάλο Συγνώμη
που φάνηκα τόσο δειλός”.

Ένας γλάρος πέταξε ενώ έσκουζε με εκκωφαντική φωνή
γιατί στον ορίζοντα δεν υπήρχε θάλασσα.
Μόνο άτσαλα βαλμένες πέτρες
σ’ έναν πεζόδρομο που δεν άντεχε την αγάπη.

Ποίηση, Ελευθερουδάκης, 2018

Δεν έχεις τον θεό σου – Ελένη Σεργίου

“Koίτα μέσα μου Κοίτα πέρα, εκεί, μέσα μου.
Έχω γεμίσει κεραυνούς που θέλουν να σου μιλήσουν.
Είπες οι κεραυνοί σου τραυλίζουν απόψε.
Δεν είδες τις αστραπές των λέξεών σου
που κρυφά δραπέτευσαν απ’ το inbox του υπολογιστή
και τους κατατρόμαξαν….”

90 λιτά κι υπέροχα ποιήματα σε 9 ενότητες από την εκπαιδευτικό Ελένη Σεργίου.

Ποίηση, Ελευθερουδάκης, 2016, 126 σελ.