Ταξίδεψε πολύ και γνώρισε τον κόσμο. Σημαντικοί σταθμοί στη ζωή της οι HΠΑ, όπου έμεινε δύο χρόνια και φοίτησε σε δημόσιο σχολείο, και το Βερολίνο της Γερμανίας, όπου έζησε δέκα χρόνια παντρεμένη με Γερμανό υπηρετώντας εκεί στο Ελληνικό Λύκειο. Η Ελλάδα παραμένει σταθερή αξία. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και δούλεψε πολλά χρόνια ως καθηγήτρια στη Μέση Εκπαίδευση σε διάφορα δημόσια σχολεία της Αθήνας. Συνταξιούχος από το 2010 με πολύ χρόνο για να γράφει και να δημιουργεί. Ενασχολήθηκε επί δεκαετίες με τα πολιτιστικά δρώμενα στην εκπαίδευση και σε διάφορους συλλόγους. Έχουν δημοσιευτεί άρθρα της σε εφημερίδες και περιοδικά εκπαιδευτικού και πολιτιστικού περιεχομένου τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Γερμανία, και έχει λάβει πολυάριθμες διακρίσεις για διάφορα κείμενα της.
Ανόθευτη αγκαλιά (2004), Εκδόσεις Τσουκάτου
Aγραφο δίκιο (2008), Αδούλωτη Μάνη
Χρυσή λάσπη (2014)Άνεμος Εκδοτική
Άστρα η Τουρκατζού (2021), Μιχάλης Σιδέρης
Της μοίρας το υφάδι (2022), 24 γράμματα
Βραβεία-Διακρίσεις
“Ορατό κι αόρατο οδοιπορικό στη Μάνη” ταξιδιωτικό δοκίμιο, Α’ βραβείο από το λογοτεχνικό περιοδικό ΥΦΟΣ (2009)
“Χρυσή Λάσπη” μυθιστόρημα, Α’ βραβείο μυθιστορήματος από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών (2012)
“Η καρδιά μου κει πάνω στα ψηλώματα” διήγημα, έπαινος από τη λογοτεχνική ιστοσελίδα www.eyelands.gr (2013)
“Eρημωμένη πόλη σε ξανακτίζω” μυθιστόρημα, έπαινος και μοναδική απονομή από το ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ. [Κέντρο Μικρασιατικού Πολιτισμού, Δήμος Νέας Ιωνίας Αττικής] (2013)
“Αιολική Γη” Ηλίας Βενέζης, Γ’ βραβείο διασκευασμένου σεναρίου από την Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδας (Δεκέμβριος 2014)
Της μοίρας το υφάδι – Ελισάβετ Ιακωβίδου
1904-1912. Η Μακεδονία κάτω από Οθωμανικό καθεστώς. Αρχή του Μακεδονικού Αγώνα μέχρι και την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Οι επαναστατικοί αγώνες των Ελλήνων Χριστιανών απέναντι στους Βούλγαρους Εξαρχικούς κομιτατζήδες, και στους Οθωμανούς κατακτητές. Τα τρία Βιλαέτια, Θεσσαλονίκη, Μοναστηράκι και Κοσσυφοπέδιο στο προσκήνιο με καθοριστικό ρόλο. Μέσα από τα μάτια και τους αγώνες μιας οικογένειας Ελλήνων Πατριαρχικών, διαδραματίζονται τα γεγονότα στην Χαμιτική Θεσσαλονίκη όλων των εθνοτήτων. Η συνωμοτική δράση της οικογένειας του Μπάρμπα-Αλέκου όταν ξεκινούν τα επεισόδια με τους Βούλγαρους κομιτατζήδες είναι σημαντική αλλά τους αναγκάζει να αλλάξουν πορεία. Ο μπάρμπα-Αλέκος και η γυναίκα του Ανθή με τους δύο γιους τους, Παντελή και Αναστάση. Ο Παντελής με τη γυναίκα του Καλή και τα δύο παιδιά τους, Πετρή και Μαλαματένια που όλοι σταδιακά εντάσσονται στον αγώνα. Ο Αναστάσης σαν δραγουμάνος στην υπηρεσία του Σουλτάνου Χαμίτ λειτουργεί συνωμοτικά για το καλό της πατρίδας του, με ενδιάμεσο τον ίδιο το Σουλτάνο Χαμίτ και το Νεότουρκο, Μουσταφά Σαχίρ. Όταν όμως οι Βούλγαροι κομιτατζήδες μπαίνουν στο χωριό του μπάρμπα-Αλέκου και στο σπίτι τους, η ζωή όλων τους ανατρέπεται. Μέσα από αυτές τις ανατροπές ο καθένας από την οικογένεια ακολουθεί το δικό του πεπρωμένο. Της μοίρας το υφάδι…!
Μέσα από αυτό το βιβλίο που τοποθετείται σε μια ιστορική πραγματικότητα εξελίσσονται τα ιστορικά γεγονότα της Ελλάδας στις αρχές του 20ου αιώνα και ο μύθος παρεμβαίνει για να εξομαλύνει τις σκληρές στιγμές της ιστορίας, μέσα από μια οικογένεια Ελλήνων χριστιανών που θα μπορούσε να είναι και η δική μας.
Όλα τα πρόσωπα γεννήματα της φαντασίας εκτός από το Μουσταφά Κεμάλ και τα πρόσωπα που αναφέρονται με το πραγματικό τους όνομα.
Μυθιστόρημα, 24 γράμματα, 2022, 354 σελ.
Άστρα η Τουρκατζού – Ελισάβετ Ιακωβίδου
Καναρίνι μου γλυκό, συ μου πήρες το μυαλό,
το πρωί σαν με ξυπνάς και μου γλυκοκελαηδάς.
Έλα κοντά μου στην αγκαλιά μου,
αχ, ένα βράδυ στην αγκαλιά μου…
«Όλοι μού έλεγαν ότι είχα πολύ ωραία φωνή, αλλά εγώ πιότερο την ένιωθα να βγαίνει από μέσα μου στεναγμός, λυγμός, ξέφρενο κελάηδημα που δεν μπορούσα να συγκρατήσω.
Εμένα την Άστρα, την Τουρκατζού, έτσι με λέγανε, γιατί ήρθαμε από τη Σμύρνη, ασχέτως αν ήμουνα στην πραγματικότητα εβραιοπούλα που γλίτωσα από το κρεματόριουμ για να καώ στην κόλαση του έρωτα, του μεγάλου ρεμπέτη, Μεμά. Έρωτας και θάνατος μαζί.
Για μένα τώρα γράφω, για μένα τώρα οι θύμησες οι μεγάλες και οι δυνατές. Να γράψω τη ζωή μου, να την αποτυπώσω στο χαρτί, πριν φύγω, γιατί κουβαλάω μια ιστορία πάνω μου και πρέπει να την ξεφορτωθώ.
Μα πού αλλού, αν όχι στο χαρτί; Αυτό είναι τόσο ανάλαφρα λευκό σαν το χιόνι, τόσο ξεκούραστο. Εκεί θα την ακουμπήσω για να ξαποστάσει.
Αχ, αυτές οι ιστορίες των ανθρώπων πώς δένουν μεταξύ τους!
Πώς λένε αναμεταξύ τους τις δικές τους αλήθειες και παραμύθια!…»
Η Τουρκατζού, με το γλυκοκελάηδημα και με τραγούδια που μιλούσαν στην ψυχή και στις αισθήσεις, αφηγείται μια ιστορία ζωής, σκιαγραφώντας έτσι μια πολύ σημαντική εποχή μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και τον πόλεμο του ’40, γεμάτη από δραματικά γεγονότα που καθόρισαν την πορεία του ελληνισμού και του ρεμπέτικου τραγουδιού.
Ένα μυθιστόρημα με σεβασμό πάντα στους πραγματικούς ήρωες που έγραψαν αυτή την ιστορία.
Μυθιστόρημα, Μιχάλης Σιδέρης, 2021, 240 σελ.
Χρυσή λάσπη – Ελισάβετ Ιακωβίδου
Χρυσή λάσπη είναι η έννοια του χώματος σαν ζωή, πορεία, δημιουργία και θάνατος.
Το χώμα αναμεμειγμένο με το νερό γίνεται λάσπη και βούρκος κι ένα μοναδικό παιχνίδι στα χέρια των παιδιών των τσιγγάνων όταν χρυσίζει την άνοιξη κάτω από τα χρώματα του ήλιου.
Δεμένοι αναπόσπαστα με τη λάσπη είναι οι τσιγγάνοι, από την οποία οι περισσότεροι δεν καταφέρνουν ποτέ να δραπετεύσουν.
Η τσιγγανοπούλα Καρμελίτα όμως το κατορθώνει περνώντας σε μια άλλη διάσταση χάρη στο ταλέντο της και τη δύναμη της αγάπης, δαμάζοντας έτσι τη μοίρα της.
Στο διάβα της αυτό θα δοκιμαστεί και θα ματώσει ανεπανόρθωτα…
Η κάθαρση επέρχεται με τον καθαγιασμό της από εκείνους που είχε ευεργετήσει κι ανέλπιδα αγαπήσει.
Μια βαθιά διείσδυση στη ζωή των κατατρεγμένων Ρομά σε μια ιστορική πραγματικότητα στα βάθη των αιώνων με αφετηρία τον ελλαδικό χώρο, ενδιάμεσα περάσματα τα Βαλκάνια και τη χώρα των Ρως και τέλος την Κωνσταντινούπολη των ευγενών και των αυτοκρατόρων.
Α΄ Βραβείο Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών
Μυθιστόρημα, Άνεμος Εκδοτική, 2014, 336 σελ.
Άγραφο δίκιο – Ελισάβετ Ιακωβίδου
1760
Ο καπετάν Γκέκας, ο κλέφτης ήταν ομορφάντρας, ψηλός και λαξεμένος από τα αγαθά του Ταϋγέτου αλλά και λεβέντης και πολεμιστής και θρυλικός ήρωας. Πρωτεργάτης και επαναστάτης χωρίς να το γνωρίζει, μόνο να το βιώνει. Ως τη Ρούμελη γνωστός για τα ανδραγαθήματά του. Θρύλος σαν το Διγενή και τους λοιπούς Ακρίτες.
Την έκλεψε και την έφερε στο σπίτι του τη Σταύριανη τη σύγκρια..!
Παιδούλα κοκκινομάγουλη και ντροπαλή με μια ομορφιά ανομολόγητη να της γλύφει το πρόσωπο και μάτια βαθιά μπλε που φαίνονταν τώρα μπλάβα, πρησμένα από το κλάμα και τα δάκρια χείμαρρος στην κεντημένη ποδιά της. Κι όλο τα πασούμια της να κοιτά, ριγμένα τα μάτια προς τα κάτω και να μην τολμά να τα σηκώσει για να κοιτάξει την κυρά του σπιτιού, που χρόνια τώρα μόνο θηλυκά γεννούσε χωρίς να καταφέρει ένα ‘ρσενικό να δώσει στον κύρη κι αφέντη της, ώσπου να απελπιστεί ο απαράμιλλος και να πάει να κλέψει αυτήν την φτώχια, για ν’ αποκτήσει ένα “παιδί”, το τολμηρό του όνειρο, τέλος πάντων, ένα ‘ρσενικό, που θα του εξασφάλιζε τις ένοπλες οντότητες στη γενιά.
Ο Θεός της! Τον λάτρεψε η Πανώρια, η πραγματική αρχόντισσα, η γυναίκα του και τώρα να την προδώσει; Γιατί λοιπόν μπροστά στο άδικο του άντρα της κανείς δεν είχε λόγο; Κόντρα στο άδικο αυτό κανείς δεν πολεμούσε, κόντρα στον Γκέκα κανείς δεν μπορούσε να παραβγεί, στο άγραφο δίκιο του βουνού..!
Η μανιάτισσα γυναίκα, ο μανιάτης άντρας που μάχεται τους Τούρκους, η κλειστή κοινωνία, οι απαραβίαστοι νόμοι, η άγραφη ηθική και το σατανικό παιγνίδι της μοίρας που παρεμβαίνει εκεί που δεν χωρά πια ο ανθρώπινος νους.
Μια ιστορία φόρος τιμής στα χώματα τα αδούλωτα της Μάνης…
Επιμέλεια: Μαρία Γκλεζάκου-Ρομπάκη
Μυθιστόρημα, Αδούλωτη Μάνη, 2008, 338 σελ.
Ανόθευτη αγκαλιά – Ελισάβετ Ιακωβίδου
Ταξίδι χωρίς επιστροφή θα ήταν και το δικό της… Τρόμαζε με το θλιβερό παρόν της και έτρεμε το αβέβαιο μέλλον της. Αναζήτησε και πάλι με την σκέψη τον παππού τον Κωνσταντή. Εκείνος σωστά θα την είχε ορμηνέψει. Τελικά, ήταν και θα παρέμενε ο μοναδικός της φίλος.
Μόνο στον παππού μπροστά, τα κιτάπια της ψυχής της ανοίγονταν. Ήταν και παρέμενε η παιδούλα η Κωνσταντίνα που κούρνιαζε μέσα στην αγκαλιά του, που άκουγε τα παραμύθια του, που αποκοιμιόταν με τα τραγούδια του.
Αυτή η αγκαλιά ήταν αναντικατάστατη.
Δεν κατάφερε να γνωρίσει παρόμοια αγκαλιά στη ζωή της. Τόσο ζεστή, τόσο βολική, τόσο προσοδοφόρα χωρίς να της ζητά ανταλλάγματα. Μια ανόθευτη αγκαλιά!
Η Κωνσταντίνα, μεσήλικη πια, ξεφυλλίζει τις σελίδες της ζωής της και θυμάται…
Γυρίζει πίσω το χρόνο, όταν στα δεκαοχτώ της ερωτεύτηκε έναν Γερμανό μουσικό με ελληνικές ρίζες, τον Χέρκελ και άφησε πίσω της το νησί και τους δικούς της ανθρώπους για να τον ακολουθήσει στην πατρίδα του.
Είκοσι χρόνια έζησε στη Γερμανία και μέσα σ’ αυτά τα χρόνια έγινε μάνα, γυναίκα επιθυμητή, ώριμη και με προσωπικότητα. Μεταμορφώθηκε θεαματικά στην περίφημη σοπράνο, Κονστάνς!
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Τσουκάτου, 2004, 334 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Τσουκάτου, Αδούλωτη Μάνη, Άνεμος Εκδοτική, Μιχάλης Σιδέρης, 24 γράμματα
