Τελείωσε το τμήμα της Αγγλικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και παρακολούθησε μαθήματα για τις σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας της Αγγλικής γλώσσας στο Πανεπιστήμιο του Reading στην Αγγλία. Δίδαξε σε φροντιστήρια ξένων γλωσσών ως καθηγήτρια Αγγλικών και στη συνέχεια στη δημόσια εκπαίδευση απ όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Ευαίσθητος δέκτης των εκάστοτε κοινωνικών κραδασμών, ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα για δράση και συμμετοχή στα δρώμενα για το κοινό καλό. Η σχέση της με την ποίηση άρχισε σχεδόν απο την εφηβική της ηλικία. Οι υπαρξιακές ανησυχίες, ο έρωτας, ο θάνατος και η μοναξιά αποτελούσαν τα αγαπημένα της θέματα. Από το 2010 ο στόχος της αλλάζει δραματικά, όπως ακριβώς αλλάζει και το κοινωνικό γίγνεσθαι. Η απελπισία, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η βία, η προσφυγιά και η ματαίωση των ονείρων της νέας γενιάς αποτυπώνονται σε αυτήν τη πρώτη της ποιητική συλλογή που στόχο έχει να καταγράψει το ζοφερό κλίμα της εποχής των μνημονίων και να αναδείξει τις ιστορικής σημασίας στιγμές που συγκλόνισαν το πανελλήνιο.
Οι Λέξεις Αντιστέκονται (2018), Κέντρο Ευρωπαϊκών Εκδόσεων “Χάρη Τζο Πάτση”
Οι Λέξεις Αντιστέκονται – Έμμα Τσιβρά
Ποιήματα γραμμένα στα χρόνια της κρίσης
“Ευαίσθητε δέκτη των κοινωνικών κραδασμών, είναι καλό που φόρτωσες τις λέξεις σου στα χάρτινα καραβάκια και τις άφησες ν’ ανοιχτούν στο πέλαγος…”
«Οι Λέξεις Αντιστέκονται» είναι μια ποιητική συλλογή η οποία αποτελείται από πενήντα τρία ποιήματα γραμμένα στα χρόνια της κρίσης.
Είναι ποιήματα με υπαρξιακά, κοινωνικά και πολιτικά μηνύματα που αντανακλούν το κλίμα της εποχής των μνημονίων. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε.
Το βιβλίο εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2018, από τίς εκδόσεις Χάρη Πάτση.
Με την πρώτη της ποιητική συλλογή, η Έμμα Τσιβρά βρίσκει τη δύναμη να ορθώσει το ανάστημά της στο κατεστημένο. Σε μία εποχή απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής επιμένει να οραματίζεται έναν καλύτερο κόσμο. Καταγράφει το ζοφερό κλίμα της εποχής της, στηλιτεύοντας την αδικία, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τις παθογένειες του συστήματος, που οδήγησαν τους Έλληνες στην απόγνωση. Κυριαρχούν έντονα συναισθήματα ενώ ο λόγος είναι λυγμικός, ενίοτε σπαραχτικός.
«Η κραυγή μου υψώνεται εκεί
στα σύνορα της μοναξιάς»
Η απόγνωση κυριαρχεί στους στίχους της, όμως η ίδια κάνει την υπέρβασή της, αγωνίζεται για τις αξίες της με πάθος, περνώντας πολλά μηνύματα στον αναγνώστη. Πιστεύω ότι ο δημιουργός σε οποιασδήποτε μορφής τέχνη πρέπει να έχει άποψη, να υπηρετεί την αλήθεια και να φωτίζει τα κακώς κείμενα.
«Πληγώνει η αναμονή, όμως εμείς θα καρτεράμε»
«Φώναξε, ξόδεψε ένα στήθος θυμό. Μα μην πετάξεις τ’ όνειρο.»
Οι στίχοι της είναι εύγλωττοι, αγωνιστικοί, ελπιδοφόροι. Εύχομαι να βρουν γόνιμο έδαφος για να μπορούμε να ονειρευόμαστε έναν καλύτερο κόσμο, δίκαιο και ιδανικό.
Αλυσανδράτου Αικατερίνη, ποιήτρια
Ποίηση, Κέντρο Ευρωπαϊκών Εκδόσεων “Χάρη Τζο Πάτση” 2018, 84 σελ.
Πηγές: Biblionet, Κέντρο Ευρωπαϊκών Εκδόσεων “Χάρη Τζο Πάτση”
