Φάνης Κοσσυβάκης

Ελληνες λογοτέχνες
Ο Φάνης Κοσσυβάκης είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής Αθηνών.
Έκανε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Εμπορικό και Ναυτικό Δίκαιο στο Cardiff της Ουαλίας καθώς και στη Φιλοσοφία στο Swansea University. Έχει ασκήσει την ελεύθερη δικηγορία και εργάζεται στο νομικό τμήμα εταιρίας ως νομικός σύμβουλος. Έχει αρθρογραφήσει κατά καιρούς σε διάφορα περιοδικά και ηλεκτρονικά έντυπα πάνω σε θέματα της Φιλοσοφίας της Τέχνης. Ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τη μελέτη της Φιλοσοφίας και οι κυριότερες επιρροές του προέρχονται από τους Deleuze, Bergson, Nietzsche, Schopenhauer, Husserl, Heidegger, W. Benjamin και Adorno. Αγαπά ιδιαίτερα την κλασική, τη ρομαντική, την ατονική και την avant garde μουσική της σχολής Darmstadt. Αγαπημένοι του συνθέτες είναι οι Schumann, Schubert, Brahms, Mahler, Bruckner, A. Weber, A. Berg, W. Fortner, S. Wolpe, J. Matthias Hauer και πολλοί άλλοι μοντέρνοι καλλιτέχνες της σχολής Darmstadt καθώς και του μουσικού ρεύματος γνωστού και ως New Complexity.
Νουβέλες
Το εβδομαδιαίο ημερολόγιο ενός ονειροπαρμένου (2019), Ελκυστής

Το εβδομαδιαίο ημερολόγιο ενός ονειροπαρμένου – Φάνης Κοσσυβάκης




Ένα εγχείρημα να δοθεί μια κατ’ ελάχιστον φαινομενολογική ερμηνεία της “Καθημερινότητας”. Το “Καθημερινό Φαινόμενο” σύμφωνα με την ουσία του είναι αναγκαία το θέμα μιας ρητής παρουσίας, αυτό που έχει επικαλυφθεί και λησμονηθεί ώστε να μη ρωτάει κανείς πια για το νόημα και το θεμέλιό του. Η προσπάθεια όμως να δειχθεί φαινομενολογικά αυτό το θεμέλιο της πραγματικότητας δε σημαίνει καθόλου ότι πίσω από τις οντότητες στέκεται κάτι που δεν εμφανίζεται. Αντιθέτως, πρόκειται για κάτι που ανήκει σε όσα αρχικά δείχνονται τόσο ουσιαστικά, ώστε να απαρτίζει το νόημά τους. Προκειμένου να επιτευχθεί ακόμα και η πιο στοιχειώδης φαινομενολογική προσέγγιση της καθημερινότητας, απαιτείται η απώθηση προεγκαθιδρυμένων ερμηνευτικών τάσεων οι οποίες αποκρύβουν όχι μόνο τη δομή της πραγματικότητας αλλά και αυτή την ίδια την πραγματικότητα, ακόμη και στον υποτίθεται ανόθευτο χώρο της λογοτεχνίας. Ο μόνος ίσως ασφαλής τρόπος πριν και έξω από κάθε εννοιολογική ερμήνευση αλλά και πέρα από κάθε Ψυχολογία θυμικών βιωμάτων, είναι ίσως μόνο μέσα από την άστατη και σπασμωδική θέαση του κόσμου, μια θέαση βασισμένη ίσως στο πιο αρχέγονο θεμέλιο αυτού του κόσμου, τις ‘Διαθέσεις’ Αυτού, Τούτου Του Κόσμου. Εξαιτίας των παραπάνω, τα εν λόγω κείμενα δεν έχουν αμιγώς τον χαρακτήρα είτε λογοτεχνικού είδους είτε δοκιμίου αλλά ούτε βεβαίως αποκτούν έναν μεικτό χαρακτήρα αυτών.

Νουβέλα, Ελκυστής, 2019, 126 σελ.

Πηγές: Biblionet, Ελκυστής