Εργάστηκε ως Μηχανικός Πληροφορικής σε διάφορες ασφαλιστικές εταιρείες και εταιρείες πληροφορικής τόσο στον Καναδά όσο και στην Ελλάδα. Είναι μέλος των Canadian Federation of Poets, The Ontario Poetry Society, Tower Poetry Society, Tower Poetry Society και Academy of American Poets. Με ποιήματα του συμμετείχε σε συλλογικά έργα. Το 2003 επέστρεψε στην Ελλάδα και από το 2008 ζει μόνιμα στα Τρίκαλα.
Έχει το ιστολόγιο: Fotios Panos Poetry.
Ο κύκλος του ε.κ. (2009), Λογείον
Είσαι εδώ; (2010), Λογείον
Αιώνιο ταξίδι (2012), Λογείον
Ο πόθος τ’ ουρανού (2014), Λογείον
Συρμάτινος παράδεισος (2015), Λογείον
Νήνεμος (2016), Λογείον
Ζείδωρο μονοπάτι (2020), Λογείον
Συλλογικά έργα
Ανθολογία ποίησης και γραπτού λόγου (2012), Παππά, Βασιλική Β.
Ανθολογία ποίησης (2013), Εκδόσεις Σταύρος Σαρτίνας
Εις σε ανατίθημι (2014), Ιδιωτική Έκδοση
Άνθρωπος και περιβάλλον (2015), Ιδιωτική Έκδοση
Αγγλικές εκδόσεις
The Circle of G.C – Ο κύκλος του ε.κ. (2009)
Are you here? I live – Είσαι Εδώ; Ζω (2010)
Eternal Journey – Αιώνιο Ταξίδι (2012)
Shakespeare in the Jungle (2014)
The Craving of the Sky – Ο πόθος τ’ Ουρανού (2014)
Wire Heaven – Συρμάτινος Παράδεισος (2015)
Windless – Νήνεμος (2016)
Hidden Thoughts (2018)
Ζείδωρο μονοπάτι – Φώτιος Π. Πάνος
Ποίηση, Λογείον, 2020, 36 σελ.
Νήνεμος – Φώτιος Π. Πάνος
Τριγύρω η ξεχασμένη Άνοιξη,
σταγόνες ηλίου σαν ζωγραφίζουν
το παράθυρο του σπιτιού.
Μια σιωπηλή φλόγα
στέκει στο φως της πόρτας,
ακούγεται κρότος,
ψηλαφίζω το στήθος,
μα σιωπά η αυγή,
ανάμεσα στα δάκρυα είναι η πρόβα
τ’ ουρανού που μεθά.
Αποστρέφομαι τον εαυτό μου σαν τρυπά
η ματιά του φεγγαριού την κλάκα.
Έρχομαι σαν τόλμη
στο ξαπλωμένο τέλος,
τρυφερά φιλώ τις δακρυσμένες σκέψεις σου.
Ποίηση, Λογείον, 2016, 37 σελ.
Συρμάτινος Παράδεισος – Φώτιος Π. Πάνος
Ποίηση, Λογείον, 2015, 40 σελ.
Ο πόθος τ’ Ουρανού – Φώτιος Π. Πάνος
«Σ’ ερωτεύτηκα»
Σ’ ερωτεύτηκα
και η θάλασσα μου χάρισε πανιά.
Σ’ ερωτεύτηκα
ο ήλιος δάκρυσε
και μάζεψα τη στοργή του,
για να θυμάμαι τη φωτεινότητά σου.
Σ’ ερωτεύτηκα
και η νύχτα μου χάρισε μια κουβέρτα,
για να μην κρυώνω όταν σε σκέφτομαι.
Σ’ ερωτεύτηκα
και η γη με έσφιξε στην αγκαλιά της.
Σ’ ερωτεύτηκα
και οι καμπάνες σήμαναν,
τα χελιδόνια διέσχισαν τον ουρανό
κι εγώ που σ’ αγαπώ
φυλάκισα τον εγωισμό μου
κοιτώντας απλώς τα μάτια σου.
Σ’ ερωτεύτηκα
και ο καθρέπτης των ονείρων έσπασε,
ο θόρυβος ελευθέρωσε τη λύτρωση.
Σ’ ερωτεύτηκα
χάθηκα στον δρόμο της ουτοπίας
και ακόμα βαδίζω μακριά σου.
Σ’ ερωτεύτηκα
και κάτι άλλαξε στη ζωή μου.
Σ’ ερωτεύτηκα
και ακόμη γράφω,
για να μη σε ξεχάσω
Ποίηση, Λογείον, 2014, 73 σελ.
Αιώνιο ταξίδι – Φώτιος Π. Πάνος
Πάντα λατρεύω το αληθινό και το εξαιρετικό φως
που επιδρά στο δέρμα σαν άστατο χαρακίρι
και φωνάζω για να ακουστεί ως το μαντείο των Δελφών
που όσες φορές και να κοιτάξω το μεγαλείο του ουρανού
δε θα βρω ποτέ κλωστές άχρωμες.
Always cherish the true and excellent light
which affects the skin as an unsettled hara-kiri
and yell to be heard to the oracle of Delphi
no matter how many times I look at the splendor of heaven
I’ll never find colorless threads.
Mετάφραση: Ιωάννης Πλεξίδας
Ποίηση, Λογείον, 2012, 73 σελ.
Είσαι εδώ; – Φώτιος Π. Πάνος
Αν ανοίξω τις παλάμες μου θέλω η σκιά σου να ‘ρθει κοντά μου
Να αφήσω τα δάκρυά σου μακριά, να κλείσω το φως
Και να ερωτευτώ το κορμί σου για πάντα.
Αν ανοίξω την αγκαλιά μου θέλω να μείνεις για πάντα εκεί
Και να σβήσουν τα κεριά, και η φωτιά που καίει να ζεστάνει τη ματιά σου
Που δεν μπορώ να ξεχάσω.
Αν ανοίξω τα παντζούρια του βορρά θέλω να φυσήξεις τη λέξη
Που τόσο πολύ αγαπώ.
Αν ανοίξω για λίγο την κάνουλα στο χρόνο
Θέλω να μείνεις ορφανή κοντά μου για πάντα
Για να δροσίζομαι κάτω απ’ το βλέμμα σου, κάτω απ’ την ομορφιά σου.
Αν οι λέξεις δεν έχουν νόημα μόνο που κοιτώ την αλήθεια των ματιών σου
Ερωτεύομαι πιο πολύ, πιο πολύ έως ότου σε χάσω από κοντά μου
Μα και πάλι θα σ’ αγαπώ.
Ποίηση, Λογείον, 2010, 111 σελ.
Ο κύκλος του ε.κ. – Φώτιος Π. Πάνος
Η ζωή σε άπειρους κύκλους. Σε κύκλους τεμνόμενους, εφαπτόμενους. Με ένα κοινό σημείο αναφοράς: τον εκάστοτε άνθρωπο. Η νοσταλγία, η αγάπη, το όνειρο, η θλίψη, και η απογοήτευση έρχονται και φεύγουν σε ένα ατέρμονο κυκλικό παιχνίδισμα της ανθρώπινης ύπαρξης. Και κάπου εκεί μετεωρίζεται ο άνθρωπος. Αναζητά και θαυμάζει το μεγαλείο της ύπαρξης, το ανεκλάλητο συμπαντικό παιχνίδι που παίζεται μπροστά στα μάτια του. Θεατής και παίχτης ο ίδιος, ταξιδεύει προσπαθώντας να κατανοήσει, να ερμηνεύσει και να δώσει νόημα σε όσα συμβαίνουν. Ένας αιώνιος περιπλανητής, ένας αναζητητής της καρδιάς. Συντροφιά του σε αυτό το ταξίδι η ποίηση. Υπόθεση ιδιωτική και συνάμα δύσκολη. Υπόθεση καρδιάς.
Αυτό είναι ο “κύκλος του ε.κ.”. Ένα ακόμη στροβίλισμα, ένα ακόμη ταξίδι προς ένα ατέλεστο τέλος. Είναι όλα εκείνα τα συναισθήματα που μας βγάζουν από την αχλύ της καθημερινότητας. “Ο κύκλος του ε.κ.” είναι, τελικά, μια ακόμη αναζήτηση, ένα κάλεσμα και μια πρόσκληση στη μέθεξη του αιώνιου και του άρρητου.
Ποίηση, Λογείον, 2009, 61 σελ.
Πηγές: Biblionet, Λογείον
