Φοίτησε στη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές της στο εξωτερικό, συγκεκριμένα σε ΗΠΑ, Καναδά και Γαλλία (Σχολή Λαϊκής Τέχνης Λούβρου).
Εργάστηκε από το 1935 έως το 1947 ως συντάκτρια αλλά και αρχισυντάκτρια στο περιοδικό «Διάπλασις των Παίδων». Συνεργάστηκε με διάφορα περιοδικά και την ΕΡΤ κι επιπλέον, υπήρξε συντάκτρια μεταξύ άλλων εφημερίδων στο «Ελληνικό Αίμα».
Ακόμα, σταδιοδρόμησε ως υπάλληλος στο Λαογραφικό Αρχείο της Ακαδημίας Αθηνών. Και τέλος, υπήρξε μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών καθώς ασχολήθηκε και με τη λογοτεχνία, ιδιαίτερα την παιδική.
Μερικά από τα γνωστότερα έργα της είναι τα εξής:
Μωραΐτικα τραγούδια Κορώνης και Μεθώνης (1944), Τα πρώτα μου παραμύθια (1948), Τήνος (1957), Δελφοί (1958), Αργολίς (1958), Μύθοι του Αισώπου (1960), Μιστράς-Σπάρτη (1961), Μεσσηνία (1962), Παραμύθια απ’ την αρχαία Ελλάδα (1963), Δύο ελληνόπουλα στα χρόνια του Νέρωνος (1969), Το βιβλίο που μ’ αρέσει (1970), Τα παραμύθια π’ αγαπώ (1972), Ένα χαρούμενο λίγο απ’ όλα (1974), Τη υπερμάχω στρατηγώ (1975).
Έγραψε πολλά παιδικά βιβλία ανάμεσά τους και την σειρά βιβλίων «Ήμουν κι’ εγώ εκεί» κατά την δεκαετία του 1960.
Έφυγε από τη ζωή στις 2 Ιουνίου 1986 σε ηλικία 70 ετών.
Η ΔΙΑΠΛΑΣΙΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΩΝ
Η “Διάπλασις των παίδων” γνωστό ως το μακροβιότερο ελληνικό περιοδικό εκδόθηκε για πρώτη φορά το Φεβρουάριο του 1879. Διευθυντής και εκδότης του ο Νικόλαος Παπαδόπουλος ενώ μετά το θάνατό του αναλαμβάνει τη διεύθυνση ο Γρηγόριος Ξενόπουλος.
• Κυριάρχησε για επτά περίπου δεκαετίες στο χώρο της παιδικής λογοτεχνίας. • Υπήρξε το πρότυπο πολλών εντύπων που εκδόθηκαν μετά από αυτό.
• Στόχευε στη διαπαιδαγώγηση και ψυχαγωγία των αναγνωστών.
• Το 1902 η ίδια η Διάπλαση πληροφορεί ότι αγοράζεται κυρίως από παιδιά ευπόρων οικογενειών, ενώ τα άπορα είτε το δανείζονται είτε το προμηθεύονται μέσω του ταμείου υπέρ των απόρων παιδιών που δημιουργήθηκε από τα πλουσιότερα παιδιά με παρακίνηση του περιοδικού.
• Το περιοδικό δημοσιεύει αναγνώσματα για μικρά παιδιά, μυθιστορήματα σε συνέχειες, διηγήματα, ποιήματα, σκίτσα, μονολόγους, κωμωδίες, διαγωνισμούς, αλληλογραφία, διαλόγους με ψευδώνυμα, ερωτήσεις στις οποίες απαντούν οι αναγνώστες, δημοψηφίσματα κ.α.. Είναι, λοιπόν, προφανής η συμμετοχή των αναγνωστών στη διαμόρφωση των θεματικών ενοτήτων του και αυτό είναι ένα ακόμη στοιχείο που κάνει τη Διάπλαση να ξεχωρίζει.
•Ακόμα, η Διάπλαση ακολουθεί τον προσανατολισμό της (παιδικής) λογοτεχνίας, γιατί αποσκοπεί στην διαπαιδαγώγηση των αναγνωστών, μέσω αφηγημάτων γνωστικού ή μυθοπλαστικού χαρακτήρα.
•Δημοσιεύει λογοτεχνικά έργα ξένων συγγραφέων, που εκφράζουν και αντανακλούν τις τάσεις της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας του 19ου αιώνα •Μια πρώτη επισκόπηση των μεταφρασμένων δημοσιευμάτων στη Διάπλαση, αποκαλύπτει την ουσιαστική συμβολή της στην επικοινωνία μεταξύ εγχώριας και ευρωπαϊκής λογοτεχνικής παραγωγής.
•Το 1895 αναλαμβάνει την αρχισυνταξία της Διάπλασης, ο Γρ. Ξενόπουλος, ο οποίος όπως επισημαίνει η Γ. Ταρσούλη (1951:219), έρχεται να “…τινάξει στον αέρα όλο το συντηρητικό οικοδόμημα…” του περιοδικού.
•Επί Ξενόπουλου θα δώσει προβάδισμα στην “ιδιοποίηση” αφηγηματικών έργων από “το ευρωπαϊκό παιδικό αναγνωστικό κοινό που αρχικά προορίζονταν για τους ενήλικες”
•Η Διάπλαση εξέδωσε έργα σημαντικών συγγραφέων, μία από αυτούς και η Γεωργία Ταρσούλη.
•Το 1879 οι συνδρομητές υπολογίζονται περίπου 3000, ενώ το 1897 ανέρχονται στους 5000!
Πηγή: Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας – Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης
Οι φίλοι μας τα ζώα, Ατλαντίς
Δύο Ελληνόπουλα στα χρόνια του Νέρωνος, Βιβλιοπωλείον της Εστίας
Τα παραμύθια που αγαπώ, Ατλαντίς
Μωραΐτικα τραγούδια, Βιβλιοπωλείον της Εστίας
Στης μαμάς την αγκαλιά: Ποιήματα και ιστορίες για μικρά παιδιά, Ατλαντίς
Στα χρόνια του Μινώταυρου (1984), Αστήρ
Μια φορά κι έναν καιρό (1984), Αστήρ
Ήμουν κι εγώ εκεί: Στη χώρα των Αζτέκων (2022), Ωκεανός
Ήμουν κι εγώ εκεί: Με τους Ούννους του Αττίλα (2022), Ωκεανός
Ήμουν κι’ εγώ εκεί (σειρά βιβλίων)
Το Ήμουν κι’ εγώ εκεί ήταν σειρά βιβλίων που κυκλοφορούσε κατά τις δεκαετίες του 1960 και 1970 στην Ελλάδα και απευθυνόταν κυρίως στο νεανικό κοινό της εποχής. Συγγραφέας των βιβλίων ήταν η Γεωργία Ταρσούλη. Τα βιβλία διανέμονταν ως προσφορά της εταιρίας ΒΙΑΝΙΛ Α.Ε., μέσω του απορρυπαντικού ROL και η διανομή τους ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 1964. Τα βιβλία ήταν χαρτόδετα 40-45 σελίδων με πλούσια εικονογράφηση.
Υπόθεση
Ο Άλκης, ο κεντρικός ήρωας των βιβλίων εξαιτίας πειραμάτων του θείου του, ο οποίος ήταν αρχαιολόγος και ειδικός στην ραδιοχρονολόγηση μεταφερόταν στο παρελθόν, όπου ζούσε από κοντά σημαντικές περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας. Μέσα από τις περιπέτειες του Άλκη οι αναγνώστες έρχονταν σε επαφή με την ιστορία και συνέλεγαν σημαντικές πληροφορίες για ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα. Πολλά παιδιά έζησαν με τον νεαρό ήρωα τις περιπέτειές του σε αρχαίες χώρες και άλλους πολιτισμούς: στην Αίγυπτο, στην Κρήτη του Μίνωα, στη χώρα των Αζτέκων, στη Βαβυλώνα, στο Βυζάντιο, με τους Ούννους του Αττίλα… Βιβλία πρωτοποριακά για την εποχή τους, εξαιρετικά επιμελημένα, πολύχρωμα εικονογραφημένα, έμαθαν τα παιδιά να αγαπούν την ιστορία, μέσα από την πληθώρα πολιτισμικών στοιχείων που διανθίζουν τις περιπέτειες του Άλκη.
1. Ήμουν κι’ εγώ εκεί. Αίγυπτος, η χώρα των Φαραώ, Βιανίλ, Αθήνα 1964
2. Ήμουν κι’ εγώ εκεί. Κρήτη, στα χρόνια του Μίνωος
3. Ήμουν κι’ εγώ εκεί. Στη χώρα των Αζτέκων
4. Ήμουν κι’ εγώ εκεί. Με τους Ούννους του Αττίλα
5. Ήμουν κι’ εγώ εκεί. Στην Αρχαία Βαβυλώνα
6. Ήμουν κι’ εγώ εκεί. Στο Βυζάντιο στα χρόνια του Ηράκλειου, Μέρος Α’
7. Ήμουν κι’ εγώ εκεί. Στο Βυζάντιο στα χρόνια του Ηράκλειου, Μέρος Β΄
8. Ήμουν κι’ εγώ εκεί. Με τις στρατιές του Αννίβα
9. Ήμουν κι’ εγώ εκεί. Στη Ρώμη του Νέρωνα (είχε ανακοινωθεί, αλλά δεν εκδόθηκε ποτέ)
Συλλογικά έργα
Χριστουγεννιάτικες ιστορίες (2009), Εκδόσεις Καστανιώτη
Βραβεία-Διακρίσεις
Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη – 1978 για το έργο της στην παιδική λογοτεχνία
Βραβείο για την έρευνα ” Τα παιχνίδια μας” το 1978
Πηγές: Biblionet, el.wikipedia.org
