Γιάννης Γρηγοράκης

Ελληνες λογοτέχνες
Ο Γιάννης Γρηγοράκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1950, όπου και ζει.
Σπούδασε νομικά και για πάνω από τριάντα χρόνια άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου. Το “Αληθινοί και ονειροπόλοι” είναι το ένατο μυθιστόρημά του. Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του: Ο διαβήτης του Πλάτωνα (2009), Μαύρη πέτρα (2011), Η καταιγίδα έρχεται, συνέχισε να τρέχεις (2012), Τέταρτος Κόσμος (2013), Κόκκινο και γυμνό (2015) και Αληθινοί και ονειροπόλοι (2018). Άλλα έργα του: Η μητρόπολη του χάους (1998), Η συνωμοσία των αγγέλων (2001) και Καφέ Προκόπ (2004). “Ο άνεμος κόπασε” είναι το δέκατο μυθιστόρημά του.
Μυθιστορήματα
Η μητρόπολη του χάους (1998), Εκδόσεις Κατσάνος
Η συνωμοσία των αγγέλων (2001), Σύγχρονοι Ορίζοντες
Καφέ Προκόπ (2004), Ελληνικά Γράμματα
Ο διαβήτης του Πλάτωνα (2009), Κέδρος
Μαύρη πέτρα (2011), Κέδρος
Η καταιγίδα έρχεται, συνέχισε να τρέχεις (2012), Κέδρος
Τέταρτος κόσμος (2013), Κέδρος
Κόκκινο και γυμνό (2015), Κέδρος
Αληθινοί και ονειροπόλοι (2018), Κέδρος
Ο άνεμος κόπασε (2022), Κέδρος

Ο άνεμος κόπασε – Γιάννης Γρηγοράκης

Ο άνεμος


Την τελευταία νύχτα του εικοστού αιώνα, ενώ ο κόσμος γιορτάζει το Μιλένιουμ με φαντασμαγορικές εκδηλώσεις και πυροτεχνήματα, βρίσκεται νεκρός στο σπίτι του στη Θεσσαλονίκη, με μια σφαίρα στο κεφάλι, ο εξηντατετράχρονος σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός Οδυσσέας Μπλαντ. Στο σημείωμα που υπάρχει πάνω στο γραφείο του είναι γραμμένη η φράση Ο άνεμος κόπασε. Η σύντροφός του, Εκάβη Ηλιοπούλου, αναγνωρίζει μεν το πνεύμα του Μπλαντ, όχι όμως και τον γραφικό χαρακτήρα του. Πρόκειται για αυτοκτονία ή έγκλημα;

Κάτω από τον μανδύα ενός ψυχολογικού-αστυνομικού μυθιστορήματος ο συγγραφέας, ξεκινώντας από την κατοχική Θεσσαλονίκη, τον δωσιλογισμό και τον εκτοπισμό των Εβραίων της πόλης στο Άουσβιτς, μέσα από τη ματιά του Οδυσσέα Μπλαντ βλέπει υπό άλλο πρίσμα τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στη μεταπολεμική Ελλάδα και στην Ευρώπη.

Ο Μπλαντ δεν ήταν απλώς ένας σκηνοθέτης, εραστής της Νουβέλ Βαγκ, που πέρασε σαν διάττοντας από το γαλλικό σινεμά τη δεκαετία του 1960, όταν ζούσε στο Παρίσι. Ήταν κυρίως αυτόπτης μάρτυρας γεγονότων τα οποία σφράγισαν την Ιστορία. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών ζούσε στο Λονδίνο. Με μια κάμερα Bolex στα χέρια περιπλανιόταν ανάμεσα στα ερείπια που άφησε πίσω του ο πόλεμος, καταγράφοντας τον αναδυόμενο καινούργιο κόσμο, που στα μάτια του φάνταζε ακόμη πιο επισφαλής από τον παλιό. Όμως, όπως πολλά άλλα παιδιά που βίωσαν τον πόλεμο, ο Μπλαντ έκρυβε μέσα του ένα αδιαπέραστο σκοτάδι.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2022, 440 σελ.

Αληθινοί και ονειροπόλοι – Γιάννης Γρηγοράκης




Αν όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή, όπως είπε ο Σαίξπηρ, ποιος είναι, αλήθεια, ο σκηνοθέτης της ανθρώπινης μοίρας; Κι από πού μας παρατηρεί, από τα βάθη των ονείρων μας;
Μακρινό πλάνο – αποσπασματική μνήμη: Μέσα δεκαετίας του 1920. Ο αμπελουργός Λέων Αληθινός έχει ένα όραμα ζωής. Να φτιάξει ένα οινοποιείο στη Μαντίνεια της Αρκαδίας. Η οικονομική κρίση όμως του 1929 βάζει φρένο στα σχέδιά του. Ο γιος του Άγγελος θα θελήσει να πραγματοποιήσει το όραμα του πατέρα του, αλλά ξεσπά ο πόλεμος και ακολουθεί η περίοδος της Κατοχής.
Μεσαίο πλάνο – μακρινή μνήμη: Ο εγγονός του Λέοντα, Διόνυσος, είναι αυτός που θα υλοποιήσει το όνειρο της οικογένειας ύστερα από πενήντα χρόνια. Το κτήμα Διόνυσος Αληθινός γνωρίζει διεθνή αναγνώριση.
Κοντινό πλάνο – καθαρή μνήμη: Αρχές του 21ου αιώνα η επιχείρηση καταρρέει από αστάθμητους παράγοντες. Οι τελευταίοι απόγονοι της οικογένειας φαντάζουν χαμένοι μέσα στα προσωπικά τους αδιέξοδα. Ενώ ο Διόνυσος ζει τις τελευταίες αναλαμπές της ζωής του, εμφανίζεται στην περιοχή ο Κάρλο, που κάνει μεταπτυχιακό στην Ιστορία. Αναζητά μαρτυρίες για Ιταλούς στρατιώτες που πολέμησαν στα βουνά της Αρκαδίας στο πλευρό της Αντίστασης, μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας τον Σεπτέμβρη του 1943. Η αναζήτησή του διασταυρώνεται με την οικογένεια Αληθινού.
Ένα μυθιστόρημα που διαπερνά τον άνθρωπο μέχρι τα βάθη της ύπαρξής του, όπου γεννιέται ο προσωπικός του χρόνος – το φύλο και η ταυτότητά του -, αλλά και η μοίρα του, που παρασύρεται από τα γυρίσματα της Ιστορίας.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2018, 472 σελ.

Κόκκινο και γυμνό – Γιάννης Γρηγοράκης




Άδραξε τη μέρα
Τι θυμάσαι όταν σβήνει το φως; Ανήμπορος να επικοινωνήσει με το περιβάλλον του, ο Άλκης αναπολεί τη ζωή του. Τον έρωτα σαν παιδικό σκίρτημα, σαν εφηβική αναστάτωση, σαν ενήλικη επανάσταση όταν γνώρισε τον Ιάσονα και τη Νόρα. Αναζητώντας την ευτυχία, που συχνά βιώνεται στιγμιαία, οι τρεις τους επιχείρησαν από κοινού ένα ταξίδι αυτογνωσίας: ένα ερωτικό τρίγωνο χωρίς ψευδαισθήσεις, κτητικές διαθέσεις και ανόητα πάθη. Τους ένωνε η αγάπη τους για την περιπλάνηση, τη μουσική, τη λογοτεχνία, τη φιλοσοφία. Κάποια στιγμή η Νόρα έφερε στον κόσμο ένα παιδί, και τότε, πιστοί στη στάση ζωής τους, υιοθέτησαν την εξ αδιαιρέτου πατρότητα προκαλώντας τον συντηρητικό περίγυρό τους. Υπέροχη αυταπάτη ή επανάσταση; Μέσα από τα ίδια χάσματα μνήμης και καλειδοσκοπικές εικόνες ονείρων ο Άλκης αναπολεί ρεύματα σκέψης που επηρέασαν τη ζωή των τριών συντρόφων.
Ένα μυθιστόρημα για τον επαναστατημένο άνθρωπο και το ταξίδι αναζήτησης της ουτοπίας.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2015, 384 σελ.

Τέταρτος κόσμος – Γιάννης Γρηγοράκης




Ο Τίμοθι Μπράουν, καθηγητής της κοινωνικής ανθρωπολογίας, αποπέμφθηκε από το πανεπιστήμιο επειδή τα βιβλία του χαρακτηρίστηκαν “έργα επιστημονικής φαντασίας”.
Στη δύση της ζωής του βλέπει με οδύνη τις ζοφερές προβλέψεις του για το μέλλον του κόσμου να επαληθεύονται με τον πιο εφιαλτικό τρόπο. Η δικαστική εξουσία της χώρας εκχωρείται στην πολυεθνική Justice Corporation, οι ετυμηγορίες των δικαστηρίων ευθυγραμμίζονται με τα γκάλοπ και τις προτιμήσεις του τηλεοπτικού κοινού, οι άνεργοι επιτηρούνται σε καταυλισμούς και στρατόπεδα. Και ενώ η χώρα απειλείται από το φάσμα της πείνας, οι άνθρωποι, ελεύθεροι ή επιτηρούμενοι, ζουν και αναπνέουν στον παλμό ενός νέου Κολοσσαίου που λειτουργεί σύμφωνα με το ρωμαϊκό πρότυπο.
Το νέο μυθιστόρημα του Γιάννη Γρηγοράκη σκιαγραφεί έναν παράλληλο κόσμο που δεν διαφέρει και πολύ από τον πραγματικό.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2013, 391 σελ.

Η καταιγίδα έρχεται, συνέχισε να τρέχεις – Γιάννης Γρηγοράκης

Πολιτικό-αστυνομικό μυθιστόρημα


Η ενδεχόμενη πτώχευση της Ελλάδας, η θεωρία του χάους και ένας ανεξήγητος φόνος στη φανταχτερή ατμόσφαιρα των Καννών σπρώχνουν τον επιθεωρητή Ζιλμπέρ Λεσπές στην πιο συγκλονιστική υπόθεση της καριέρας του.
Το θύμα, δημιουργός μαθηματικών μοντέλων για οικοσυστήματα, ασκούσε αθέατη εξουσία, καθοριστική για τις τύχες του κόσμου. Μια αόριστη ενοχή συνδέει τον δολοφονημένο με τη σκοτεινή εποχή της ναζιστικής κατοχής στη Γαλλία…
Το νέο βιβλίο του Γιάννη Γρηγοράκη είναι ένα ατμοσφαιρικό αστυνομικό μυθιστόρημα που διερευνά τη διαπλοκή οικονομικών συμφερόντων και πολιτικής εξουσίας.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2012, 332 σελ.

Μαύρη πέτρα – Γιάννης Γρηγοράκης

Ιστορικό μυθιστόρημα


Αύγουστος – Δεκέμβριος 1916
Η Ελλάδα στο κατώφλι του Α’ Παγκοσμίου πολέμου.
Ένας άντρας που εγκλωβίζεται στη δίνη της εποχής χειρίζεται τη γραφομηχανή του Αθηναϊκού Πρακτορείου.
Ο εθνικός διχασμός, ο συμμαχικός στόλος στον Πειραιά, ο πόλεμος των μυστικών υπηρεσιών, το Κίνημα της Εθνικής Άμυνας, το κράτος της Θεσσαλονίκης. Οι νότες του ναυάρχου ντι Φούρνε, τα Νοεμβριανά, το ανάθεμα του Βενιζέλου, ο αποκλεισμός των λιμανιών, ο μεγάλος λιμός…
Εκατόν είκοσι μέρες που συγκλόνισαν την Ελλάδα ιδωμένες μέσα από τις ειδήσεις του Αθηναϊκού Πρακτορείου τον τύπο της εποχής και τα τηλεγραφήματα από τα μέτωπα του πολέμου.
Μια ολοζώντανη αναπαράσταση της εποχής, μια τοιχογραφία της ελληνικής κοινωνίας λίγο πριν από την έξοδο της χώρας στον Πρώτο Μεγάλο πόλεμο.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2011, 411 σελ.

Ο διαβήτης του Πλάτωνα – Γιάννης Γρηγοράκης

Πολιτικο-μαθηματικό μυθιστόρημα


Κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου η Δήλος προσβλήθηκε από το λοιμό. Αντιπροσωπία πολιτών της ζήτησε χρησμό από το μαντείο των Δελφών. “Οι Δήλιοι και οι άλλοι Έλληνες θα ελευθερωθούν από τα παρόντα δεινά αν διπλασιάσουν τον κυβικό βωμό του Θεού”, προφήτεψε η Πυθία.
Βερολίνο 1929-1931. Ο νεαρός μαθηματικός Μπάρτελ βαν ντερ Βέρντεν εντοπίζει μια αντινομία στην Πολιτεία του Πλάτωνα, που τον φέρνει μέχρι την πόρτα του μεγάλου ελληνιστή φον Βιλαμόβιτς. Οι δυο άντρες θα ξεκινήσουν μαζί ένα ταξίδι στην ιστορία, σε αναζήτηση του νήματος ενός περίφημου μαθηματικού γρίφου, που παρέμεινε άλυτος στην πορεία του χρόνου και της επιστήμης: του δηλίου προβλήματος.
Με αγωνιώδη πλοκή και με αφήγηση που εναλλάσσεται από την κλασική Αθήνα στο Βερολίνο και το Γκέτινγκεν του Μεσοπολέμου, παραμονές ανόδου του Χίτλερ στην εξουσία, το μυθιστόρημα του Γιάννη Γρηγοράκη ζωντανεύει δυο εποχές που σφράγισαν την παγκόσμια ιστορία.
Μεγάλες προσωπικότητες της επιστήμης και των γραμμάτων, από τον Πλάτωνα, τον Θεαίτητο, τον Εύδοξο και τον Αρχύτα τον Ταραντίνο, μέχρι τον Βιλάμοβιτς, τον βαν ντερ Βέρντεν, την Έμι Νέτερ και τον Γκάνταμερ, σκιαγραφούνται, παίρνουν μορφή και κινούνται αναζητώντας το νήμα του γρίφου.
Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που συνδυάζει με δεξιοτεχνία την πολιτική με τα μαθηματικά.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2009, 387 σελ.

Καφέ Προκόπ – Γιάννης Γρηγοράκης




Ο Τζέισον Πιρς, καθηγητής γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπαθ και συλλέκτης παλιών χειρογράφων, ανακαλύπτει στο Καργκέζε της Κορσικής τα τελευταία κειμήλια μιας χαμένης ελληνικής αποικίας. Στην κατοχή του περιέρχονται και τέσσερα έγγραφα του 18ου αιώνα, αποκαλυπτικά για τη ζωή μιας οικογένειας Ελλήνων που φαίνεται ότι σχετιζόταν με τον Ναπολέοντα. Από τη Μάνη του 17ου αιώνα στη Γένοβα του μπαρόκ και της Αναγέννησης και από το σύγχρονο Λονδίνο στο Παρίσι του Διαφωτισμού και της Επανάστασης. Με φόντο το ιστορικό καφέ του Παρισιού “Καφέ Προκόπ”, στέκι ηθοποιών και φιλοσόφων, και τα κέρινα ομοιώματα της Μαντάμ Τισό, ιστορίες καθημερινών ανθρώπων συμπλέκονται με τις ζωές αντρών που άλλαξαν την Ιστορία του κόσμου. Βολτέρος, Ντιντερό, Ντ’Αλαμπέρ, Ναπολέων αναβιώνουν μέσα από τις σελίδες του βιβλίου. Ανατρεπτικό χιούμορ, συγκίνηση αλλά και διάθεση για ιστορική αναδίφηση στο τελευταίο μυθιστόρημα του Γιάννη Γρηγοράκη.

Μυθιστόρημα, Ελληνικά Γράμματα, 2004, 463 σελ.

Η συνωμοσία των αγγέλων – Γιάννης Γρηγοράκης




Το Πείραμα σχεδιάστηκε ως την παραμικρή λεπτομέρεια. Επιστρατεύθηκαν οι ικανότεροι επιστήμονες, χρησιμοποιήθηκαν τα πιο εξελιγμένα τεχνολογικά μέσα, το πεδίο εφαρμογής επιλέχτηκε με τη μεγαλύτερη δυνατή προσοχή: Οι ανύποπτοι κάτοικοι ενός νησιού θα τροφοδοτούνταν ανελέητα με τις εικόνες μιας πλαστής πραγματικότητας, κατασκευασμένης με τον πιο αληθοφανή τρόπο. Ο χρόνος γι’ αυτούς θα σταματούσε, το παρελθόν θα στοίχειωνε κάθε μέρα του παρόντος τους, θα υποχρεώνονταν ν’ αγγίξουν σχεδόν τον εαυτό τους, όπως ήταν πριν από δεκαετίες. Κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί τα πραγματικά κίνητρα όσων σχεδίασαν αυτό το Πείραμα. Κι εκείνοι που ανέλαβαν να το φέρουν σε πέρας δε διανοήθηκαν ποτέ ότι θα γίνονταν και οι ίδιοι αντικείμενα κι εντέλει θύματά του. Ίσως επειδή λησμόνησαν πως όταν ο φανατισμός φοράει το προσωπείο της θρησκευτικής πίστης, τότε το μόνο που μπορεί να προκύψει είναι αίμα και ανεξέλεγκτος φόβος. Την έσχατη στιγμή, ο νοσηρός νους που για χρόνια κινούσε τα νήματα αυτού του ολέθριου εγχειρήματος, κυριευμένος από τον ίδιο φόβο, θα καταλάβει πως όποιος συνωμοτεί υπέρ μιας σκοτεινής Νέας Τάξης βυθίζεται ο ίδιος στο σκοτάδι της.
Τελικά είναι πολύ εύκολο να ανακατέψεις τη ζωή των ανθρώπων. Είναι πολύ εύκολο να ανακατέψεις τη ζωή όλων των ανθρώπων της Γης. Ίσως είναι η Απάτη του αιώνα. Έγιναν πολλές απάτες στο πέρασμα των αιώνων, άλλες στο όνομα των θεών, άλλες όχι. Απάτες που στοίχισαν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Λίγο η υπερβατική πίστη, λίγο η μισαλλοδοξία, το χώμα δε στερήθηκε ποτέ το ανθρώπινο αίμα. Μπορεί να στερήθηκε το νερό, αλλά το ανθρώπινο αίμα όχι…
… Η Άννα βλέπει CNN και κάθε τόσο έρχεται στο μπάνιο και μου μιλάει. Δεν ακούω τι λέει. Ίσως έγιναν κι άλλα εγκλήματα. Ίσως το CNN αναπλάθει το Φαινόμενο. Ίσως αναπλάθει όλα τα μαντικά διαβήματα που έγιναν κατά την περίοδο μύησης του Μωάμεθ. Όλα είναι πιθανά όταν ακούγονται τα τύμπανα του θανάτου. Σ’ αυτή τη φάση το χάος παίρνει διαστάσεις που υποψιάζεσαι.

Μυθιστόρημα, Σύγχρονοι Ορίζοντες, 2001, 478 σελ.

Η μητρόπολη του χάους – Γιάννης Γρηγοράκης




Η Έβδομη Μέρα Της Δημιουργίας είχε ήδη υπερβεί την Κοσμική της Διάρκεια κατά μία Στιγμή όταν ο Καθηγητής Μόρος έφτασε στο Βέρτιγκο, έναν παλιότοπο στο Νιοστό Παράλληλο. Ένα τόπο μεταφυσικό, στοιχειωμένο, ένα προσχέδιο Κόλασης. Αιτία της άφιξής του μια παράξενη Αρρώστια που πρόσβαλε ξαφνικά έναν παλιό του γνώριμο. Τον οδηγούσε σταδιακά στην αποξένωση από το ίδιο του το σώμα, τον εαυτό του, τον τρισδιάστατο κόσμο. Στο έσχατο στάδιο αυτής της Αρρώστιας ένας Απόκοσμος Ήχος απλώθηκε πάνω από την πόλη προκαλώντας σκηνές αλλοφροσύνης στους δρόμους.
Πήρε ιστούς από το σώμα του, εικόνες απ’ το μυαλό του. Βρήκε την ψυχή του στο βυθό ενός Κυττάρου και τότε κατάλαβε. Αξίωνε μια άλλη μορφή απαλλαγμένη από τα διανοητικά σχήματα και τη λύπη. Κι αξίωνε ακόμα το Τέλος αυτού του αποτρόπαιου κόσμου. Όχι μόνον αυτός αλλά κι ένα σωρό άλλες ακαθόριστες Μορφές που επέπλεαν μέσα στη Νύχτα αξίωναν μαζί του με τον πιο εφιαλτικό τρόπο το Τέλος αυτού του αποτρόπαιου κόσμου.

Μυθιστόρημα, Κατσάνος, 1999, 272 σελ.

Πηγές: Biblionet, Σύγχρονοι Ορίζοντες, Ελληνικά Γράμματα, Εκδόσεις Κέδρος