Σπούδασε στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων και σήμερα είναι συνταξιούχος Δάσκαλος. Ασχολείται με την ποίηση και την αρθρογραφία. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά, και διατηρεί το ποιητικό ιστολόγιο Αλεξανδρής23. Οι ποιητικές συλλογές Ανατολικά της –Ω και Λειτουργικές αντιφωνήσεις είναι το πρώτο του βιβλίο.
«Γεννήθηκα στις 23 Σεπτεμβρίου του 1952 στο Πετρωτό Τρικάλων όπου και έζησα τα παιδικά μου χρόνια. Τελείωσα το εξατάξιο Γυμνάσιο Φαρκαδόνας, σπούδασα στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων και ήδη, μετά από 33 χρόνια υπηρεσίας σε Δημοτικά Σχολεία, είμαι συνταξιούχος Δάσκαλος. Κατοικώ στα Τρίκαλα. Μια ήρεμη και όμορφη πόλη, με ιστορία, φυσικές καλλονές και πνευματικές δραστηριότητες. Για να υποστηρίζω ότι έζησα και ζω τη ζωή μου ημέρα και κάτω από το φως του ήλιου, ζω τη νύχτα διαβάζοντας και γράφοντας και αφήνοντας την καθημερινότητά μου ανοιχτή παρένθεση. Για πολλά και με πολλούς. Ανήκω στη μεγαλύτερη μειοψηφία, αυτή των αναγνωστών της ποίησης,-οι ποιητές είναι μικρότερη-και προσπαθώ να στέκομαι στις ομορφιές του κόσμου που ο λόγος αποκαλύπτει και δημιουργεί.»
Ανατολικά της -Ω
Σκιές και φώτα
Ορίζοντες
Σπονδές
Ολονυχτίες
Συμβιβασμοί
Λαμπρίσματα
Αθωώτητες
Λειτουργικές αντιφωνήσεις
Της μοναξιάς και της σπουδής
Της γνώσης και του ελέους
Της ψυχής και της μνήμης
Εφτά ασταθή βήματα μέχρι τη βεβαιότητα
Εφτά ασύνταχτες προβολές μέχρι τη διαμαρτυρία
Εφτά μυστικές δεήσεις μέχρι την αποκάλυψη
Ποιήματα (2018), Απόπειρα
Ποιήματα – Γιώργος Αλεξανδρής
Ανατολική της -Ω
Λειτουργικές αντιφωνήσεις
χωρούσε τ’ όνειρο σε μια στιγμή αιωνιότητας.
Ανατολικά της -Ω.
Πιο κει από τη γη.
Ίσαμε την ελευθερία και τη σιωπή
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Στον ποιητή ανήκουν οι κατανυκτικές αγρύπνιες, οι μυστηριακές ιεροτελεστίες, το παίδεμα του νου και της ψυχής το πλάνταγμα. Τα ποιήματά του είναι του αναγνώστη. Και η τέχνη της ποίησης, ο εναρμονισμός τους στην αποκάλυψη και τη λύτρωση. Για την αλήθεια, το φως και την ομορφιά της ζωής. Επειδή η ποιητική έκφραση είναι κάτι περισσότερο από μια δημιουργική έμπνευση, κάτι περισσότερο από κατάθεση ψυχής με σμιλεμένο λόγο. Μύηση κοινή στην ολοκλήρωση και την ελευθερία. Αυτοεπιβεβαίωση στην υπέρβαση της αιωνιότητας και αναγνώριση της ανθρώπινης μεγαλοσύνης σ’ έναν ανολοκλήρωτο χρόνο με τη βεβαιότητα του θανάτου.
Τάχα πόσο απέχει η θέωση από το λόγο;
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Ξάγναντο οι κρυφές φυγές,
λευτέρωμα οι μικρές αποδράσεις
κι όλα μια ύποπτη σιωπή, όλα μια βολική φωνή,
κι εκεί κατά το σύθαμπο του φόβου και της θλίψης,
το αναφτέρωμα του νου και της ψυχής τα θάρρη,
λειτουργικές αντιφωνήσεις.
Ποίηση, Απόπειρα, 2018, 206 σελ.
Πηγές: Biblionet, Απόπειρα
