Ο βασικός τομέας επαγγελματικής του απασχόλησης είναι οι Επιστήμες, αφού εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα της Φαρμακευτικής Επιστήμης από το 2005, μετά από σπουδές (Πτυχίο Χημείας από το ΕΚΠΑ και διδακτορικό στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ) και ερευνητική εμπειρία στον τομέα της Χημείας και Φαρμακευτικής. Τα τελευταία 7 περίπου χρόνια, όμως, έχει στραφεί και προς ένα νέο αντικείμενο ψυχολογικής αναζήτησης. Εκτός των άλλων διαθέτει NLP Practitioner και New Code NLP Practitioner Certification, κάτι που άνοιξε το δρόμο και προς τη συγγραφή.
Το αόρατο νήμα (2020), Εκδόσεις Πηγή
Διηγήματα
Κραυγή σιωπών (2016), Ιβίσκος
Το αόρατο νήμα – Γιώργος Αθανασέλλης
Φαντάσου μία τυχαία γνωριμία μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας στην Αθήνα του 2020. Μπορεί αυτή η τυχαία συνάντηση και ερωτική συνεύρεση της μίας βραδιάς να αλλάξει τη ροή της ζωής των δύο αυτών ανθρώπων; Για να προσπαθήσει κάποιος να δώσει απάντηση, θα πρέπει αρχικά να γυρίσει ο χρόνος στη Θεσσαλονίκη του 1967. Εκεί που ο κυρ Ηλίας θεωρεί πως έχει επιτέλους καταφέρει να βάλει θεμέλια στη ζωή που παλεύει να χτίσει από τότε που γεννήθηκε. Θα πρέπει όμως να τρέξει ο χρόνος και προς το Παρίσι του 2084, εκεί που η Μαριάν στήνει τη δική της ζωή θεωρώντας πως έχει και τον έλεγχο αυτής.
Τρεις ιστορίες μέσα στον χρόνο, στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, που θα μπορούσαν να ενώνονται μέσα από ένα αόρατο νήμα. Και αν αυτό ισχύει, αν όντως υπάρχει ένα αόρατο νήμα που συνδέει τις ζωές αυτών των ανθρώπων μεταξύ τους, τότε ποιος άραγε κινεί αυτό το νήμα; Υπάρχει σκηνοθέτης σε αυτές τις τρεις παραστάσεις ή εκτυλίσσονται με τυχαίο τρόπο; Επιλέγει ο καθένας από τους πρωταγωνιστές το σκηνικό ή μήπως όχι;
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Πηγή, 2020, 188 σελ.
Κραυγή σιωπών – Γιώργος Αθανασέλλης
Σκληρά χρόνια. Αδικία, σκληρότητα και υποκρισία. Η αλήθεια είναι πως όλα τα παραπάνω είναι συναισθήματα που κυριάρχησαν στις ζωές όλων μας μέσα στην τετραετία 2012 με 2015. Κάποιοι κοιμήθηκαν προϊστάμενοι και ξύπνησαν στο ταμείο ανεργίας. Άλλοι στόχευαν να γίνουν βουλευτές, αλλά τους προσέφεραν την καρέκλα του πρωθυπουργού. Κάποιοι πάλι συνειδητοποίησαν πως δημιούργησαν οικογένειες για να κρυφτούν πίσω από την ανάγκη να αναθρέψουν πρώτα τους εαυτούς τους.
Σε μία Ελλάδα που πίστεψε πως η καινοτομία του TEDx είναι να βάλεις WiFi σε καφετέριες, που πίστεψε πως ισορρόπησε την άνοδο της Ακροδεξιάς με την κυβέρνηση της Αριστεράς, που συνεχίζει να διώχνει μυαλά και να επιβραβεύει την κουτοπονηριά, υπήρξαν και φωτεινές εξαιρέσεις. Υπήρξαν κάποιοι που παρέδωσαν τα κλειδιά του γραφείου, που τους έπνιγε, για να ασχοληθούν με τα ταλέντα τους. Που αντιστάθηκαν στον πολτό της μάζας και επανέφεραν την έννοια του συνόλου των αξιόλογων μονάδων. Που έβγαλαν διαβατήριο ξένης χώρας για να σώσουν μέσα στην ψυχή τους τις Ελληνικές τους ρίζες.
Για κάποιους λοιπόν η τετραετία 2012-2015 ήταν ευλογημένη περίοδος. Γιατί συνειδητοποίησαν πως η πραγματική Ελλάδα είναι η χώρα αυτών που στέκονται ορθολογιστικά, πράττουν ρομαντικά και επιλέγουν να ζήσουν και όχι να επιβιώσουν.
Διηγήματα, Ιβίσκος, 2016, 88 σελ.
Πηγές: Biblionet, Ιβίσκος, Εκδόσεις Πηγή
