Ιωάννα Χρ. Γεωργίου

Ιωάννα Χρ. Γεωργίου

Ελληνες λογοτέχνες
Με καταγωγή από το Άνω Κεράσοβο (Μεσολόγγι Αιτωλοακαρνανίας), η Ιωάννα Γεωργίου είναι η έκτη και τελευταία απόγονος της οικογένειας. Σε ηλικία ενός έτους, η οικογένεια εγκατέλειψε το πατρικό για να μετακομίσει στην πρωτεύουσα προς εύρεση μιας καλύτερης ζωής. Στα περίχωρα του Πειραιά, και συγκεκριμένα στο Πέραμα, η Ιωάννα πέρασε τα παιδικά της χρόνια στην ήσυχη αυτή πόλη, σπούδασε, και αργότερα παντρεύτηκε. Με τον σύζυγό της απέκτησε τρία παιδιά, δύο αγόρια και ένα κορίτσι, τα οποία είναι η βασικότερη πηγή δύναμης και έμπνευσης της. Επαγγελματικά ασχολείται με τον ξενοδοχειακό κλάδο. Αγαπά την κηπουρική, το διάβασμα, την μουσική και την ζωγραφική.
Ποίηση
Θολά Μονοπάτια (2021), Υπο έκδοση
Ανεμοκαίρι (2022), Υπο έκδοση
Απόγεια αύρα (2023), Υπο έκδοση

Ιωάννα Χρ. Γεωργίου

Συλλογικά έργα
Κέφαλος-Λογοτεχνικό περιοδικό Κεφαλονιάς-Τεύχος 13ο-14ο (2022), Εκδόσεις Κέφαλος
Κέφαλος-Λογοτεχνικό περιοδικό Κεφαλονιάς-Τεύχος 15ο-16ο (2023), Εκδόσεις Κέφαλος
Κέφαλος-Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2024 (2023), Εκδόσεις Κέφαλος

Απόγεια αύρα – Ιωάννα Χρ. Γεωργίου

Απόγεια αύρα


«Μύριελ»
Σε βλέπω σκυφτή να γράφεις και αναρωτιέμαι.
Αξίζει που αφήνεις τα ωραιότερα χρόνια σου
να περνούν πάνω από την καταθλιπτική άλγεβρα.

Σήκωσε το κεφάλι σου και χαμογέλα στη ζωή,
άνοιξε τα φτερά και πέταξε στο όνειρο.
Δώσε στην ψυχή σου, την άνοιξη του ονείρου.

Αγάπα!

Από την ποιητική συλλογή «Απώγεια αύρα»
Σχεδίαση εξωφύλλου: Διονυσία Μέντη

Ποίηση, Απόγεια αύρα, Ανέκδοτη, 2023

Ανεμοκαίρι – Ιωάννα Χρ. Γεωργίου

Ανεμοκαίρι


«Ανεμοκαίρι»
Είμασταν εραστές μα κι οι καλύτεροι φίλοι.
Εραστές μετά φίλοι
θυμάμαι μετά ξεχνώ
έρχεσαι μετά φεύγεις,
σαν τ’ ανεμοκαίρι η ζωή μας
μια πλώρη μια πρύμνη
μια Λεβάντες μια Πουνέντες ως το τέλος.
Και απομένει
η ζεστή Όστρια να σου χαϊδεύει το πρόσωπο!

Από την ποιητική συλλογή «Ανεμοκαίρι»
Σχεδίαση εξωφύλλου: Διονυσία Μέντη

Ποίηση, Ανεμοκαίρι, Ανέκδοτη, 2022

Θολά Μονοπάτια – Ιωάννα Χρ. Γεωργίου




«Μικρές ενοχικές σκέψεις»
Και ’κει που είπα σ αγαπώ
εκεί το πήρα πίσω,
φοβήθηκα να αγαπηθώ
τρόμαξα μήπως πληγωθώ.

Τώρα πονάω και ζητώ
τα χείλη σου να αγγίξω,
και είναι αργά να σου το πω
συγνώμη να ζητήσω.

Στα μάτια μέσα να χαθώ
σεργιάνι για να κάνω,
να αφήσω την ανάσα μου
σε ’να φιλί σου πάνω.

Μα αλίμονο, είναι σκληρό
πάλι να σε πληγώσω,
θέλω κοντά σου να βρεθώ
μα δεν ξέρω για πόσο.

Από την ποιητική συλλογή «Θολά Μονοπάτια»

Ποίηση, Θολά Μονοπάτια, Ανέκδοτη, 2021

Πηγές: Ιωάννα Γεωργίου, Εκδόσεις Κέφαλος