Από το 2012 δηµοσιεύονται στο διαδίκτυο άρθρα της, ποιήµατα και λογοτεχνικά κείµενα. Έχει παρακολουθήσει παιδαγωγικά µαθήµατα στο Βρετανικό Συµβούλιο και είναι κάτοχος πτυχίου του Πανεπιστηµίου Cambridge ως καθηγήτρια αγγλικής γλώσσας. Γνωρίζει επίσης γαλλικά και ισπανικά. Είναι ιδρυτικό µέλος της ∆ράσης Αστυνοµικών για τα Ανθρώπινα ∆ικαιώµατα. Το πρώτο της βιβλίο, “Ο έρωτας δε θέλει τίτλο” κυκλοφόρησε το 2014. Από τις Εκδόσεις Νίκας κυκλοφορεί, επίσης, “Το άνθος της ζωής”.
Το άνθος της ζωής (2018), Νίκας/Ελληνική Παιδεία Α.Ε.
Το μουσείο των ραγισμένων σχέσεων (2020), Νίκας/Ελληνική Παιδεία Α.Ε.
Θείο Δώρο (2023), Bell / Χαρλένικ Ελλάς
Διηγήματα
Ο έρωτας δε θέλει τίτλο (2015), Bookstars-Γιωγγαράς
Θείο Δώρο – Ιωάννα Γκανέτσα
Εσύ, τι τίτλο θα έδινες στον έρωτα;
Πάντοτε υπήρχαν φθηνοί έρωτες, μικροί έρωτες, λίγοι έρωτες. Και για κάθε οκά από αυτούς υπήρχε ένας δυνατός, που έμενε στην ιστορία, κι άλλος ένας που δεν τον μάθαινε σχεδόν ποτέ κανείς.
Τότε
Ο νεαρός ζωγράφος Θοδωρής Μελλιδόνης βρίσκει τον μεγάλο έρωτα στο πρόσωπο της ποιήτριας Ιβάνας Λεοντάρη. Στην κορύφωση της σχέση τους, όμως, την αφήνει να φύγει στο εξωτερικό προκειμένου να κυνηγήσει το όνειρό της. Και χάνει τα ίχνη της…
Τώρα
Ογδόντα πέντε χρόνων πια, αναγνωρισμένος ζωγράφος στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ο Μελλιδόνης ψάχνει να βρει την Ιβάνα, καθώς νιώθει ότι ο χρόνος του σιγά σιγά τελειώνει.
Ο Τζανής, συγγραφέας που ερευνά τη σχέση της τέχνης με τον έρωτα, γνωρίζει τον μεγάλο ζωγράφο. Μεταξύ τους αναπτύσσεται οικειότητα και ένα δέσιμο που θα οδηγήσει τον Τζανή στην αναζήτηση της Ιβάνας για χάρη του Μελλιδόνη, χωρίς να του αποκαλύψει τίποτα. Σύντομα ο Τζανής, ο οποίος έχει μια περίπλοκη σχέση με την Ντορέττα, την ιδιοκτήτρια ενός εστιατορίου-γκαλερί της Αθήνας, θα συνειδητοποιήσει πως όσο σπάνια ταιριάζουν οι μέρες των ανθρώπων και οι στιγμές που έρχονται, τόσο πιο σπάνια ταιριάζουν οι έρωτες.
Ένα μυθιστόρημα για τη στιγμή που πέρασε. Και για την πιθανότητα να μην έρθει ποτέ ξανά.
Μυθιστόρημα, Bell / Χαρλένικ Ελλάς, 2023, 296 σελ.
Το μουσείο των ραγισμένων σχέσεων – Ιωάννα Γκανέτσα
Ο Στέφανος μια ζωή έφευγε πριν πληγωθεί. Πού πηγαίνουν, άραγε, οι έρωτες όταν παλιώνουν, όταν τελειώνουν, όταν πεθαίνουν; Υπάρχει κάποια γωνιά που μπορούν να αφεθούν στη λήθη; Γιατί κάθε κεφάλαιο στον έρωτα που κλείνει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, αφήνει και τα χνάρια του, υλικά και άυλα. Κι αυτά είναι τόσα, που αρκούν να γεμίσουν ένα μουσείο, το Μουσείο των Ραγισμένων Σχέσεων…
Το “Museum of Broken Relationships” στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας οδηγεί τον επισκέπτη σε ένα συναισθηματικό ταξίδι σε όλο τον κόσμο. Είναι ο τόπος όπου ζουν οι αναμνήσεις, ο χώρος όπου φυλάσσονται οι πολύτιμες στιγμές, το παράθυρο στην ψυχή εκείνων που ερωτεύτηκαν, αγάπησαν, πόνεσαν και προχώρησαν παρακάτω, χωρίς να ξεχνούν όσα έζησαν. Είναι ένα μουσείο για σένα, για εμάς, για τον τρόπο που κερδίζουμε και χάνουμε στον έρωτα, για τον τρόπο που διαχειριζόμαστε τις νίκες και τις ήττες μας στις ανθρώπινες σχέσεις.
Μυθιστόρημα, Νίκας/Ελληνική Παιδεία Α.Ε., 2020, 328 σελ.
Το άνθος της ζωής – Ιωάννα Γκανέτσα
Όταν ο Οδυσσέας μετακόμιζε στο Εδιμβούργο για να εργαστεί ως γεωπόνος-ερευνητής στον Βασιλικό Βοτανικό Κήπο, δεν περίμενε πως στο πρόσωπο της συναδέλφου του, της Φρέγια, θα γνώριζε τον έρωτα. Τα συναισθήματά του, γεμάτα εντάσεις, διλήμματα και αναπάντητα ερωτήματα, τον ωθούν σε ένα ταξίδι προς την αυτογνωσία.
“Το Άνθος της ζωής” είναι ένα ερωτικό ψυχογράφημα που εξιστορεί με ρεαλιστικό βλέμμα τα πανάρχαια διλήμματα της καρδιάς που -σε πείσμα των καιρών-συνεχίζει να ερωτεύεται. Με φόντο τον κόσμο της φύσης και τη σύνδεσή της με τη φιλοσοφία, οι ήρωες ανακαλύπτουν τα πολλά πρόσωπα του έρωτα αλλά και τον ίδιο τους τον εαυτό σε έναν κύκλο τεσσάρων εποχών, όπου κάθε εποχή ανατρέπει την προηγούμενη.
Πόσο εύκολο είναι να διαχειριστεί κανείς τις αλήθειες, ιδίως αν αυτές πονούν; Πώς μπορεί ο έρωτας να βοηθήσει στη βαθύτερη γνώση του εαυτού μας; Τελικά ποιο είναι το ωραιότερο άνθος όλων, “Το άνθος της ζωής”;
Μυθιστόρημα, Νίκας/Ελληνική Παιδεία Α.Ε., 2018, 264 σελ.
Ο έρωτας δε θέλει τίτλο – Ιωάννα Γκανέτσα
Ο έρωτας δε χρειάζεται τίτλους. Δεν έχει ανάγκη από επιθετικούς προσδιορισμούς όπως “έντονος”, “εξαιρετικός”, “απόλυτος”. Είναι έρωτας, τέλος. Είναι συναίσθημα
των άκρων, αλλά ατόφιο, καθαρό. Και ένα βιβλίο που μιλά για τον έρωτα δε χρειάζεται να τον περιγράψει καν. Η αποφθεγματική διατύπωση δένεται με τη λογοτεχνική γλώσσα και το παραινετικό ύφος.
Η συγγραφέας με ένα ανθολόγιο λογοτεχνικών άρθρων και διηγημάτων καλεί τον αναγνώστη να τολμήσει, να ζήσει τον έρωτα, να δώσει και να πάρει, να βασανιστεί, να παθιαστεί, όλα στο απόλυτο. Γιατί ο έρωτας είναι το απόλυτο της ζωής.
Διηγήματα, Bookstars – Γιωγγαράς, 2015, 156 σελ.
Πηγές: Biblionet, Bookstars-Γιωγγαράς, Νίκας/Ελληνική Παιδεία Α.Ε., Bell / Χαρλένικ Ελλάς