Ειρήνη Παραδεισανού

Η Ειρήνη Παραδεισανού κατάγεται από το Ρέθυμνο της Κρήτης.
Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και υπηρετεί στη Δημόσια Εκπαίδευση στο Ηράκλειο Κρήτης. Από τις εκδόσεις Vakxikon.gr κυκλοφορεί η πρώτη της ποιητική συλλογή “Ρητορική ένδεια” (2013). Κείμενα και ποιήματά της έχουν φιλοξενηθεί σε διαδικτυακά περιοδικά.

Ποίηση
Ρητορική ένδεια (2013), Εκδόσεις Βακχικόν
Τα γυάλινα μάτια των ψαριών (2016), Εκδόσεις Βακχικόν
Στη φλέβα της πέτρας (2018), Εκδόσεις Βακχικόν
Παιδικές παλάμες (2021), Εκδόσεις Βακχικόν

Παιδικές παλάμες – Ειρήνη Παραδεισανού

μικρό μου αντίβαρο
ανάσα ακριβή μου
γύρνα την παλάμη
στο αλάτι της θάλασσας
κι ακούμπησε μ’ αυτήν τη δίψα
το δόντι του κήτους

Ποίηση, Εκδόσεις Βακχικόν, 2021, 54 σελ.

Στη φλέβα της πέτρας – Ειρήνη Παραδεισανού

Αυτή η φλούδα που ξεκολλά στο κρανίο μου
στρέφεται γύρω απ’ τα μάτια και χάσκει
τριγύρω
παιδιά κρατημένα σφιχτά στο λαιμό μου
με τραβούν προς το χώμα.
Κι ένα δέντρο υψώνεται στο μέρος που παίζαν.
Τα κλαδιά του σαλεύουν στα χέρια μου
και
υπαγορεύουν
το τελευταίο ποίημα.

Ποίηση, Εκδόσεις Βακχικόν, 2018, 44 σελ.

Τα γυάλινα μάτια των ψαριών – Ειρήνη Παραδεισανού

Μη με πιστεύετε. Πάλι ψέματα λέω.
Η μόνη αληθινή μου επανάσταση θα ήταν – έστω για μια φορά – να πω την αλήθεια. Μα για να την πω πρέπει να τη νιώσω. Κι εγώ το μόνο που νιώθω είναι πως το μυαλό μου είναι ένα κρεμμύδι με άπειρες στρώσεις. Το ξεφλουδίζω και ποτέ δε φτάνω στη ρίζα του. Και τα μάτια μου κλαίνε ολοένα.
Παίρνω τα δάκρυα και τα βαφτίζω ποιήματα.

Υπεύθυνος Σειράς: Νέστορας Πουλάκος

Ποίηση, Εκδόσεις Βακχικόν, 2016, 60 σελ.

Ρητορική ένδεια – Ειρήνη Παραδεισανού

Η “Ρητορική ένδεια” γεννήθηκε από την ανάγκη μου να μιλήσω, να πω όσα αισθανόμουν πως πυρπολούσαν το κεφάλι μου από παιδί. Η ειρωνεία είναι ότι ποτέ δεν είχα ευφράδεια, δεινότητα ρητορική. Απέναντι στο στόμφο και τη ρητορεία των άλλων έστεκα σιωπηλά αμήχανη. Με αφόπλιζε η ικανότητα κάποιων ανθρώπων να προβάλλουν τα θέλω τους, να απαιτούν την προσοχή των γύρω τους, να ελίσσονται με εκπληκτική μαεστρία. Με δυσκόλευε η τέχνη της επικοινωνίας. Ίσως γι’ αυτό στράφηκα στην ποίηση. Για να βρω λόγια να μιλήσω την πέτρα που είχα μέσα μου. Δεν ξέρω αν το κατάφερα. Εξακολουθώ να αισθάνομαι το μάταιο του πράγματος κάποιες φορές. Ελπίζω όμως πως θα μου αναγνωρίσετε την τιμιότητα των προθέσεων. Τα λιγνά κορμιά των στίχων μου στέκουν αβοήθητα μπροστά σας και σας χτυπούν την πόρτα. Το μόνο που σας ζητούν είναι να ανοίξετε.
Ειρήνη Παραδεισανού