Τζουλιάνα Ντότσι-Ντέλεϊ

Τζουλιάνα Ντότσι-Ντέλεϊ

Ελληνες λογοτέχνες
Ονομάζομαι Τζουλιάνα Ντότσι-Ντέλεϊ. Όπως καταλαβαίνετε δεν είμαι Ελληνίδα στο αίμα. Γεννήθηκα στην Αλβανία. Σε ηλικία 4 ετών γνώρισα μια ιδιαίτερη χώρα, η οποία θα γινόταν η δεύτερη μου μάνα γη. Στην πορεία των σχολικών μου χρόνων θα συνειδητοποιούσα πως αυτή η καινούρια μάνα γη κουβαλάει ένα αξιοζήλευτο ιστορικό στην πλάτη της. Δυο πράγματα μπόρεσα και συνεχίζω να καλλιεργώ σε αυτή τη χώρα. Πνεύμα και Τέχνη. Σήμερα σπουδάζω στο Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Η τέχνη μού πρόσφερε δυο από τα παιδιά της, την ζωγραφική από τον τομέα της οποίας έργα μου έχουν βραβευτεί και την συγγραφή, χαρίζοντας σας την πρώτη μου απόπειρα μέσα από αυτή τη συλλογή. Ξέρετε, όταν ο σύγχρονος κόσμος σου κλέβει την ανάσα με έναν βίαιο τρόπο εσύ πρέπει να παλέψεις για να βρεις μια άλλη… Και μετά από πολύ αγώνα έρχεται το ποιητικό ρεύμα, απελευθερώνει το παιδί του και τελικά βρίσκεις νέα ανάσα, ξαναγεννιέσαι και αντιμετωπίζεις από την αρχή τον κόσμο τούτο.
Ποίηση
Το πορτραίτο της ποίησης (2014), Εκδόσεις Φυλάτος
Εγώ ειμί το προσωπείον (2018), Εκδόσεις Φυλάτος

Εγώ ειμί το προσωπείον – Τζουλιάνα Ντότσι-Ντέλεϊ

Εγώ ειμί το προσωπείον


Άνθρωποι
Ντυμένοι με προσωπεία
Ανέγγιχτων επιθυμιών
Χαμένων χρόνων
Πεινασμένων ψυχών
Τους λυπήθηκα
Τους πόνεσα πολύ.

Γύρισα στο σπίτι το βράδυ
Ήσουν εκεί και με περίμενες
Κοίταξα τα δικά σου μάτια
Έτοιμα να μου συλλαβίσουν
Πως γεννήθηκα για να τ’ αγγίζω
Με τα φιλιά μου να τα γεμίζω
Εξόριστα τα προσωπεία
Στο όνομα της δικής σου γαλήνης
Μα σαν γευόμουν
Την λευκή σάρκα του προσώπου σου
Άγγιξες δειλά το δικό μου
Τα μάτια σου δάκρυσαν
– Ποια είσαι, με ρώτησες.

Ποίηση, Εκδόσεις Φυλάτος, 2018, 48 σελ.

Το πορτραίτο της ποίησης – Τζουλιάνα Ντότσι-Ντέλεϊ

Το πορτραίτο της ποίησης


Ζωγραφισμένη ποίηση;
Ποιητική ζωγραφιά;
Η πάλη να βρεις μια ανάσα όταν, τόσο βίαια, σου την κλέβει ο σύγχρονος κόσμος;
Μπορεί όλ’ αυτά.
Μα σίγουρα είναι το φως ενός αστεριού που γράφει ποιήματα,
ενός αστεριού που ζωγραφίζει αισθήματα,
ενός αυτόφωτου αστεριού,
ενός κοριτσιού, που ακόμη δεν έκλεισε δύο δεκαετίες ζωής…
“Ένα πορτραίτο είν’ η ποίηση
κι εγώ η ζωγράφος.
Ένα πορτραίτο είν’ η ποίηση
χρώματά μου οι λέξεις”…
Έτσι είναι.
Όταν η ποιήτρια είναι και ζωγράφος
τα ποιήματα μοιάζουν με συναισθηματικούς πίνακες
απαλών αποχρώσεων.

Ποίηση, Εκδόσεις Φυλάτος, 2014, 80 σελ.

Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Φυλάτος