Έχει καταγωγή από τα Σέρβια (το γένος Ματάνα), όπου πέρασε μεγάλο μέρος της παιδικής της ηλικίας. Από τον Ιανουάριο 2019 είναι Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Δημοτικού Ωδείου Σερβίων, θέλοντας να υποστηρίξει το νέο καλλιτεχνικό δυναμικό της ιδιαίτερης πατρίδας της. Σπούδασε στην Ελλάδα (Βιολοντσέλο) και το εξωτερικό (Μονωδία). Κατέχει Μάστερ Μονωδίας με την υψηλότερη διάκριση από την Βασιλική Ακαδημία Μουσικής του Λονδίνου κι έχει τιμηθεί με υποτροφίες και βραβεία.
Στο μακροχρόνιο καλλιτεχνικό της έργο συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα, όπως τον τενόρο Placido Domingo, τον χορογράφο Maurice Bejart, τον μαέστρο Zubin Mehta, τον σκηνοθέτη Στάθη Λιβαθινό κ.ά. και τραγούδησε με γνωστές ορχήστρες όπως: Κρατική Ορχήστρα Αθηνών & Θεσ/νίκης, Ensemble Deutsche Oper Berlin, Orchestre de Paris, Ορχήστρα RAI Torino, Ορχήστρα Ραδιοφωνίας της ΕΡΤ, Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών κ.ά. Είναι συνιδρύτρια και Καλλιτεχνική Διευθύντρια της «Εταιρίας Λυρικού Θεάτρου Ελλάδος» και του «Φεστιβάλ Όπερας Ελλάδος», φορείς που αναβίωσαν την λυρική σκηνή στη Θεσσαλονίκη και έδωσαν εν μέσω κρίσης εργασία σε εκατοντάδες Έλληνες καλλιτέχνες. Έχει σκηνοθετήσει πάνω από 15 όπερες (Αρχαίο Θέατρο Κούριου Κύπρος, Ωδείο Αρχαίας Ρωμαϊκής Αγοράς Θεσ/νίκης, Μέγαρο Μουσικής Θεσ/νίκης, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης κ.α.). Είναι συγγραφέας ενός θεατρικού έργου, της κωμωδίας «Η Όπερα βγήκε απ’τον Παράδεισο» (Εκδόσεις «Ζήτρος»). Μιλάει πέντε γλώσσες και κατέχει δίπλωμα καταδύσεων (PADI license).
Η Όπερα βγήκε απ’ τον Παράδεισο (2015), Εκδόσεις Ζήτρος
Η Όπερα βγήκε απ’ τον Παράδεισο – Κασσάνδρα Δημοπούλου
Πρόκειται για μια “μαύρη” κωμωδία, ή, όπως μου αρέσει να το ονομάζω εγώ, “λυρική επιθεώρηση”. Τέσσερις διάσημοι λυρικοί τραγουδιστές (σοπράνο, μέτζο σοπράνο,τενόρος και βαρύτονος- οι τέσσερις βασικές φωνές της όπερας) χάνουν τη ζωή τους σε αεροπορικό δυστύχημα. Χωρίς να έχουν συνειδητοποιήσει τι τους συνέβη, βρίσκονται όλοι μαζί σε έναν χώρο αναμονής, που οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι το θέατρο στο οποίο πηγαίναν για να συναντήσουν έναν παραγωγό και να περάσουν από ακρόαση. Εκεί τους περιμένει ένας μυστηριώδης άνδρας ο οποίος τους πληροφορεί ότι έχουν πεθάνει και ότι, για να μπουν στον Παράδεισο, πρέπει να περάσουν από… ακρόαση. Αφού τραγουδήσουν, ο μουσικός τους λέει ότι δεν τα κατάφεραν και ότι θα πρέπει να παραμείνουν στην αίθουσα αναμονής και να μελετήσουν μαζί του, έως ότου είναι έτοιμοι να ξαναπεράσουν από ακρόαση. Στο τέλος του έργου υπάρχει μια ανατροπή, την οποία θα μου επιτρέψετε να μην αποκαλύψω! Η μουσική δένει με την πλοκή, ακριβώς επειδή η κατάσταση είναι μια κατάσταση ακρόασης. Πολλά από τα κομμάτια τραγουδιούνται από τους πρωταγωνιστές γι’αυτόν τον σκοπό. Σκηνοθετικά, αυτά που συμβαίνουν επί σκηνής κατά τη διάρκεια των κομματιών, δανείζονται στοιχεία από τους ρόλους και τις ιστορίες των έργων από τα οποία προέρχονται, ταυτόχρονα όμως προσαρμόζονται και στην τρέχουσα ιστορία, δημιουργώντας έτσι μια κατάσταση απόλυτα κατανοητή στον θεατή, χωρίς να χρειάζονται καν υπέρτιτλοι. Ο κόσμος γελάει και ευχαριστιέται την υπέροχη μουσική χωρίς να χρειάζεται να έχει “γνώση” για την όπερα και για μένα, αυτό είναι πολύ σημαντικό. Κ.Δ. Πηγή: www.lifo.gr
Θεατρικό, Εκδόσεις Ζήτρος, 2015
Πηγές: Εκδόσεις Ζήτρος
