Κωνσταντίνος Λυντέρης

Ελληνες λογοτέχνες
Ο Κωνσταντίνος Λυντέρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973.
Σπούδασε παιδαγωγικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ενώ σε μεταπτυχιακό επίπεδο αντικείμενο συστηματικής μελέτης του αποτέλεσε η σχολική και η συμβουλευτική ψυχολογία, καθώς και η ψυχανάλυση. Από πολύ μικρός αγάπησε την ποίηση. Στα χρόνια των σπουδών του εξέδωσε το περιορισμένης εμβέλειας λογοτεχνικό περιοδικό “Ένωση” ως μια πρώτη απόπειρα έκδοσης έργων δικών του και άλλων δημιουργών. Ασχολείται από την εφηβική του ηλικία με τη συγγραφή ποιημάτων, παραμυθιών, θεατρικών έργων και διασκευών θεατρικών συγγραφέων, στίχων, ενώ αξιοποιώντας την ιδιότητά του ως μουσικού προβαίνει και σε μελοποίηση των στίχων του. Διευθύνει από το 1999 ιδιωτικό νηπιαγωγείο και ασκεί το επάγγελμα του παιδαγωγού της προσχολικής εκπαίδευσης.
Το 2006 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο “Άνω Θρώσκω”. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά κι εφημερίδες. Τα τελευταία 10 χρόνια σκηνοθετεί και παρουσιάζει θεατρικά έργα με πρωταγωνιστές παιδιά νηπιαγωγείου σε κεντρικές σκηνές των Αθηνών. Από τα πολυάριθμα θεατρικά του έργα τα τελευταία χρόνια κατ’ επιλογή έχει παρουσιάσει σε κεντρικές σκηνές των Αθηνών με πρωταγωνιστές παιδιά προσχολικής ηλικίας τα εξής: Ήταν κάποτε μια κόρη, Όλα τα φύλλα της ροδιάς, Η μεγαλύτερη ευτυχία, Το μονοπάτι του Ονείρου, Με το φως της Αυγής. Ο “Ελεύθερος αχθών” είναι η τρίτη του ποιητική συλλογή.

Στους εγκρεμνούς της σκέψης – Κωνσταντίνος Λυντέρης




Η συλλογή “Στους εγκρεμνούς της σκέψης” καθρεφτίζει το δαιδαλώδη δρόμο της σκέψης, όπου διακλαδώνονται διαρκώς παράδρομοι και δε γνωρίζει κανείς την αφετηρία και τον τερματισμό. Ίσως να μας περιμένουν κοιλάδες ευτυχίας κι ευλογίας, ίσως αντίθετα αδιέξοδα και γκρεμνοί.

Αντί να φαντασιωνόμαστε είναι πλέον χρήσιμο, ενίοτε να προσεγγίζουμε τα όριά μας, να βουτάμε στις παγωμένες θάλασσες του νου, να κατεβαίνουμε στον ηφαιστειακό πυρήνα των παθών μας, να γευόμαστε τη δηλητηριασμένη σταγόνα των ορμών μας, που δε θα μας σκοτώσει αλλά θα μας δώσει γνώση.

Κι έπειτα μ’ αυτή την εμπειρία συντροφιά να πορευόμαστε για όπου ο καθένας ποθεί. Ο δημιουργός έχει βρεθεί σ’ εγκρεμνούς σκέψης, τους βάδισε ισορροπώντας, ακροβατώντας, παραπατώντας και μέρος του συναισθήματος που γεννήθηκε κι εγκαταστάθηκε στην ψυχή του αβίαστα κι εν πολλοίς ακατέργαστα μετουσιώθηκε σε γράμματα, συλλαβές, λέξεις, στίχους.

Ως προϋπόθεση της ακροβασίας η άσκηση, αποδεικνύεται τρανή και στην περίπτωση της σκέψης…

ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Σ’ έναν κόσμο που του λείπουν τα ποτάμια…
Σαν χωράφι στην καρδιά μιας ερήμου
και διψά…
Κάπου χάνεται το χιόνι, η ψιχάλα, η βροχή
κι η πάχνη αόρατη απλά παγώνει.
Δίχως χέρια, δίχως γλώσσα κι ομφαλό
περιστρέφεται ανιαρά κι άγρια χλιμιντρίζει·
όνειρο δεν είναι μα μήτε και αλήθεια.

Σ’ έναν κόσμο που του λείπουν οι πηγές…
Οι οπές;
Υπάρχουν μα στεγνές,
αδημονούν να διαρρεύσει ύδωρ, έστω λιγοστό.
Κάπου κάπου ηχεί ο άνεμος που στροβιλίζεται εντός τους
θυμίζοντας σ’ αυτές τη μοναξιά
και την αποτυχία τους…

Ποίηση, Ιωλκός, 2013, 46 σελ.

Ελεύθερος αχθών – Κωνσταντίνος Λυντέρης




Η συλλογή σκιαγραφεί κάποια από τα δομικά στοιχεία της ψυχής του ανθρώπου, τα εργαλεία και τη συμπεριφορά τους ώστε να επιτευχθεί η ισορροπία.

Τα ψυχικά άχθη -με τη μορφή του φόβου, της μοναξιάς, της αποτυχίας, της γήρανσης, των ματαιώσεων- αντιμετωπίζονται πρωτίστως ως αποβλητέα. Ωστόσο εναλλακτικά μπορεί να εκλογικεύονται ή ν’ αντισταθμίζονται με τ’ αντώνυμά τους προκειμένου να φθάνει στις εκφάνσεις της ευτυχίας.

Για τον ποιητή, εκείνος που περιοδικά απελευθερώνεται από τα άχθη του, είναι κυρίαρχος της ζωής του· την ορίζει και τη διαμορφώνει.

Κοίταξες πίσω σου πριν βαδίσεις;
Είδες πού είχες σκοντάψει;
Είχες αφήσει εκεί σταγόνες του αίματός σου.
Η βροχή δεν τις πήρε…
Παραμένου εκεί…
Ακίνητες σε περιμένουν
για ένα λόγο:
Να τις βλέπεις εκεί κάθε φορά
πριν βαδίσεις…

Ποίηση, Ιωλκός, 2018, 46 σελ.

Ποίηση
Άνω Θρώσκω (2006)
Στους εγκρεμνούς της σκέψης (2013), Ιωλκός
Ελεύθερος αχθών (2018), Ιωλκός

Συλλογικά έργα
(2014) Η ποίηση συναντά την ποίηση, Ιωλκός

Πηγές: Biblionet, Ιωλκός