Κωνσταντίνος Τσιφτσής

Ο Κωνσταντίνος Τσιφτσής εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα “Ο χειμώνας μέσα μου” το 2015 από τις εκδόσεις Μέθεξις. Συνέχισε με το “Αλήθεια, πού σε ξέρω;”, 2015, με το “Αισθήματα σε παραζάλη”, 2016, με το “Αναμνήσεις με γεύση”, 2017 και με το “Σαν παραμύθι”, 2018, όλα από τις εκδόσεις Μέθεξις.

Ο χειμώνας μέσα μου – Κωνσταντίνος Τσιφτσής

Μία μικρή γερμανίδα μεγαλώνει με τη μικρότερη αδελφή της χαρούμενα και ξέγνοιαστα, την εποχή του μεσοπολέμου στην Αθήνα κάτω από τον Αττικό ουρανό, σε ένα όμορφο και φιλικό περιβάλλον γεμάτο από συμμαθήτριες και φίλους. Ο πόλεμος που φαίνεται να έρχεται είναι γι αυτήν κάτι απόμακρο, αν και τα σημάδια του ήδη αρχίζουν να την αγγίζουν. Πριν ακόμα ξεσπάσει ο ανεμοστρόβιλος του πολέμου γνωρίζει τον έρωτα και τον χάνει αμέσως μέσα στην αντάρα που σηκώνει η καταστροφή, αλλά τον ξαναβρίσκει εντελώς τυχαία και γαντζώνεται επάνω του με όλη της τη δύναμη.

Μυθιστόρημα, Μέθεξις, 2015, 484 σελ.

Αλήθεια, πού σε ξέρω; – Κωνσταντίνος Τσιφτσής

Δυστυχώς μεγαλώνουμε και μεγαλώνοντας, αρχίζουμε και ξεχνάμε. Όταν συνειδητοποιούμε πως ξεχνάμε, φοβόμαστε. Ο νους μας πάει πάντα στο κακό. Το καλλίτερο φάρμακο για να ξορκίσεις τον φόβο, μου λέγανε όταν ήμουν μικρός, είναι να τον διακωμωδήσεις, να τον κοροϊδέψεις, να γελάσεις μαζί του. Έτσι λοιπόν, φτιάχναμε τότε ανέκδοτα με βρικόλακες και φαντάσματα γελοιοποιώντας τους φόβους μας.
Αυτό το βιβλίο το έγραψα γιατί φοβάμαι το Alzheimer. Το φοβάμαι γιατί το έζησα σε κοντινούς μου ανθρώπους. Είδα τι μπορεί να κάνει. Είναι άτιμο πράγμα. Σε αφήνει ανέπαφο εξωτερικά ενώ σου κάνει το μυαλό σαν ελβετικό τυρί.
Τώρα που διάβασα όμως το βιβλίο τελειωμένο, ομολογώ πως πάλι το φοβάμαι το ίδιο, αλλά αυτή τη φορά το ξόρκισα. Δεν με πήρε από κάτω.
Είναι ένα γλυκόπικρο βιβλίο. Γλυκό σαν τη ζωή και πικρό σαν το φαρμάκι. Την ίδια την αρρώστια.

Αφηγήσεις, Μέθεξις, 2015, 134 σελ.

Αισθήματα σε παραζάλη – Κωνσταντίνος Τσιφτσής

Αυτό το βιβλίο περιλαμβάνει ιστορίες γυναικών από το 1952 μέχρι σήμερα στην όμορφη Θεσσαλονίκη. Ιστορίες καθημερινές, γεμάτες από συναισθήματα, πάθη και ανείπωτα μυστικά που εξελίσσονται με μια δυναμική που μας συνεπαίρνει.
Κοπέλες, που είναι φιλενάδες, μεγαλώνουν μαζί και μοιράζονται χαρές και λύπες. Μαζεύουν ενδιαφέρουσες εμπειρίες από τη ζωή τους η κάθε μία και κάποια στιγμή παντρεύονται αυτούς που αγαπούν και κάνουν τις δικές τους οικογένειες με τα δικά τους προβλήματα και τις δικές της χαρές η κάθε μία. Οι ζωές τους πότε απομακρύνονται και πότε μπλέκονται σε ένα γαϊτανάκι που μας κινεί το ενδιαφέρον και την περιέργεια και ειδικά, ο αγώνας τους για την πραγμάτωση των ονείρων της κάθε μιας, τις πίκρες που αντιμετωπίζουν και τις χαρές που γεύονται.
Εικόνες κοινές σε όλους μας και καθημερινές που μας κάνουν να συμμετέχουμε νοερά με μεγάλο ενδιαφέρον στη ζωή τους σαν σιωπηλοί κι αόρατοι παρατηρητές ακολουθώντας αυτές, μέχρι το τέλος.
Ένα τέλος, άλλοτε πικρό και άλλοτε ευχάριστο, όπως είναι η ίδια η ζωή άλλωστε.

Αφηγήσεις, Μέθεξις, 2016, 584 σελ.

Αναμνήσεις με γεύση – Κωνσταντίνος Τσιφτσής

Το βιβλίο αυτό εξιστορεί με κέφι και πολύ χιούμορ τις αναμνήσεις ενός μεταπτυχιακού φοιτητή στην Αμερική, τα πέτρινα χρόνια της Χούντας, καθώς και τη μετέπειτα πορεία του στην Ελλάδα μέχρι και σήμερα.
Περιγράφει ξεκαρδιστικά στιγμιότυπα από τη ζωή του και τις παρέες του διανθισμένα με πολλές συνταγές μαγειρικής, μια και ο ήρωας έχει ένα κόλλημα με τη μαγειρική και επιμένει ντε και καλά, να τις μοιράζεται μαζί μας.
Είναι ένα πολύ ευχάριστο ανάγνωσμα που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον μας μέχρι την τελευταία σελίδα, ενώ διαβάζεται όλο με ένα χαμόγελο.
Η ανάγνωσή του αποτελεί το καλύτερο φάρμακο για να φύγει έστω και για λίγο το μυαλό μας από τις βαριές σκέψεις στη γκρίζα αυτή εποχή που ζούμε.

Αφηγήσεις, Μέθεξις, 2017, 150 σελ.

Σαν παραμύθι – Κωνσταντίνος Τσιφτσής

Η ιστορία έξι φίλων ξεδιπλώνεται μέσα από τη διεισδυτική ματιά του κεντρικού ήρωα του μυθιστορήματος. Παρακολουθούμε τη ζωή όλων τους από τα ξένοιαστα παιδικά τους χρόνια σε κάποιο χωριό της ελληνικής επαρχίας μέχρι σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης. Οι ζωές τους έχουν τα σκαμπανεβάσματα που έχουν όλες οι ζωές των ανθρώπων γύρω μας. Άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο πικρά, απότομα ή ακόμα γλυκά ή όμορφα. Μερικοί μένουν στο χωριό και κάποιοι φεύγουν είτε για να σπουδάσουν ή για να εργαστούν κάπου μακριά, αλλά πάντα όλοι τους επιστρέφουν σε τακτά διαστήματα στο χωριό τους για να βρεθούν μεταξύ τους. Όλοι τους παντρεύονται ή χωρίζουν και μερικοί κάνουν παιδιά.
Παρακολουθούμε την εξέλιξη της ζωής τους, κυρίως, μέσα από τις συζητήσεις τους και τις κουβέντες τους. Κουβέντες καθημερινές, πότε ανάλαφρες και πότε σοβαρές, αλλά και ντυμένες με χιούμορ. Η ζωή τους μοιάζει σαν παραμύθι. Ένα παραμύθι που μπορεί να έχει καλές νεράιδες που σκορπούν απλόχερα αστερόσκονη, αλλά και κακούς δράκους.
Μια ζωή “σαν παραμύθι” λοιπόν.