Ταυτόχρονα παρακολούθησε Σκηνογραφία στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Το 2008, ο Olivier Delorme παρουσίασε τη συλλογή Ulysse planétaire et autre poèmes στη Librerie Desmos, στα πλαισια εκδηλωσεων του Δήμου του Παρισιού. Το 2011 η συλλογή Ο σταθμός ανέβηκε σε παράσταση στο θέατρο “Συν Κάτι” σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κωνσταντόπουλου, και τον Δεκέμβριο του 2013 η μεταφρασμένη συλλογή La station παίχτηκε ως θεατροποιημένη ποίηση στο Παρίσι. Για τρία περίπου χρόνια συνεργάστηκε με την εφημερίδα Ελευθεροτυπία. Άρθρα της, κριτικές και δοκίμια έχουν δημοσιευτεί στον Ελληνικό και ξένο περιοδικό τύπο.
Πέρα από τη Στύγα (1980), Εγνατία
Ώρα ζωής (1988), Εγνατία
Οι μονωδοί (1991), Ίκαρος
Ο πλανητικός Οδυσσέας (1996), Ίκαρος
Είναι η ώρα (2003), Ίκαρος
Ulysse planétaire et autre poèmes (2008), L’ Harmattan
Ο σταθμός (2009), Ίκαρος
La station (2013), L’ Harmattan
Η καπνισμένη μητρόπολη (2015), Ίκαρος
Τα κτήματα των κίτρινων ρόδων (2021), Ίκαρος
Τα κτήματα των κίτρινων ρόδων – Λέλη Μπέη
Με έξη σχέδια του Μανόλη Κορρέ
ΣΤΑ ΚΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΙΤΡΙΝΩΝ ΡΟΔΩΝ θραύσματα μνήμης συναρμολογούν και συνθέτουν την ερμηνεία ενός προσωπικού κόσμου ορατού και ενός άλλου πιο πολύπλοκου που χάνεται στα νερά του παρελθόντος. Από την Ινδία, την Αίγυπτο, στη θάλασσα του Λάπτεφ κι από τη Βαλτική στον Κόλπο του Ομάν και την Παλαιστίνη- είναι οι τόποι αναφοράς στα ποιητικά κεφάλαια μιας υπαρξιακής αναζήτησης με κύριο συστατικό της, τον χρόνο.
Το βιβλίο εικονογραφούν 6 σχέδια του Ακαδημαϊκού Μανόλη Κορρέ, προέδρου της Επιτροπής Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως.
Εικονογράφηση: Μανόλης Κορρές
Ποίηση, Ίκαρος, 2021, 48 σελ.
Η καπνισμένη μητρόπολη – Λέλη Μπέη
Η “Καπνισμένη μητρόπολη”, πόλη ενός σύγχρονου ρεαλισμού με τη συνειδητότητα της απώλειας. Πόλη προσωπική. Πόλη της οικουμένης. Μια ποιητική διαδρομή σε διαφορετικά πεδία δράσης, αναζήτησης, αδιαπραγμάτευτων διαπιστώσεων από το πρώτο έως το τελευταίο μίλι της συλλογής.” Η ζωή μου δεν επαληθεύτηκε ποτέ/στην πραγματικότητα δεν/ ήμουν καν εγώ”.
Εικόνες ποίησης και αλήθειας που ξετυλίγονται “Το χτισμένο ποτάμι ακούγεται/ στο βάθος να τρέχει”. Διαρκή αιτήματα. Έχει σύνορα η Μητρόπολη; Ποιος ξέρει; Έχει “μικρές ευτυχίες/πάνω στο χωράφι της στάχτης”, έχει πολιτική συνείδηση, “απόψε μοιράζουν την αδικία στις πλατείες/ θα σκεπάσω τις λέξεις σου/ και ύστερα θα ‘ρθω”.
Έχει καπνισμένα βιώματα. “Στιγμή βγαλμένη από την στιγμή μου/ Ζωή βγαλμένη από τη ζωή μου/ Η Ανατολή αναφλέγεται”. Έχει ακούσματα, διαλόγους, αντηχήσεις δέσμες φωτός από τα παράθυρά της. Είναι η Μητρόπολη που δανείζει τα βιομηχανικά της χαρακτηριστικά στις αδυναμίες της. Που αναπνέει στον σύγχρονο κόσμο της, καταχωρημένη σε μια “κάρτα μνήμης”.
Κάθε βήμα στην “Καπνισμένη Μητρόπολη” είναι και μια υπόθεση ζωής. Κάθε υπαινιγμός και ένα φανταστικό συμπέρασμα. Ίσως να είναι, η μόνη Μητρόπολη που κοιτάζεται στο θόλο της. Άφοβη στο μυστήριο. Περίεργη. Αυτάρκης στην ελευθερία του λόγου.
Ανυψώνοντας την ποιητική πραγματικότητά της σε μια απέριττη οικουμενική προσδοκία
Ποίηση, Ίκαρος, 2015, 36 σελ.
Ο σταθμός – Λέλη Μπέη
Είμαι ο ίδιος ο άλλος
Πρόκειται για τα όνειρά μου
που στην πραγματικότητα είναι
οι άλλοι, εκείνοι που με χωρίζουν
ή με ενώνουν σε έναν προσωπικό
σταθμό
Το πρωινό κείτεται ναρκωμένο στη
λόγμη
Χιονίζει μέσα σε μαύρο φως μέσα
στο μέγα αυτό υλικό των
συνειδήσεων
Είμαι μια πόλη χαμένη
Δυο μαύρα νήματα του χρόνου
Αρνιέμαι τα πέτρινα δευτερόλεπτα
ρολόι ρυθμικό
που στάζει μπροστά στα μάτια των ξένων
Δυο μαύρα νήματα που ταξιδεύουν
στον εαυτό τους διαρκώς
γλιστρώντας αδιόρατα ανάμεσα
στους μικρούς πύργους της ύλης
Ποίηση, Ίκαρος, 2009, 45 σελ.
Είναι η ώρα – Λέλη Μπέη
ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΕΩΣ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ
Αν κατάγομαι ανησύχησα
την ώρα που οι χειμωνιάτικες
αύρες διαφέντευαν τα
ήσυχα δέντρα.
Δεν μπορεί εδώ ήταν
που μέθυσαν οι εύνομοι συζητητές.
Εθεάθησαν γοερά τα ιστία
στο πέλαγος και περίμεναν
Μερικοί μιλούσαν στον κήπο
απορροφημένοι σαν θύμησες.
Τί φωταψία η Γέννηση!
Ένας κίτρινος κάμπος
με βολβούς ξεριζωμένους και ξερόχορτα.
Χωρίς σύνεση έτριξε το χώμα
στο σμάλτο του ήλιου
Ο Υπέρτατος εκθέτης αιωρήθηκε
και χίλιες μικρές σαύρες
αναζήτησαν να ορίσουν το χρόνο.
Ποίηση, Ίκαρος, 2003, 33 σελ.
Ο πλανητικός Οδυσσέας – Λέλη Μπέη
Ποίηση, Ίκαρος, 1996, 31 σελ.
Οι μονωδοί – Λέλη Μπέη
Ποίηση, Ίκαρος, 1991, 52 σελ.
Πηγές: Biblionet, Ίκαρος, Εγνατία, poets.gr
