Λεμονιά Γεμουρτζίδου

Σμίλης Σπαράγματα – Λεμονιά Γεμουρτζίδου

Κρατάς στα χέρια σου ένα βιβλίο που είναι μια πρόσκληση σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας και αυτοπραγμάτωσης. Οι στίχοι της ποιητικής συλλογής σε προσκαλούν να ανέβεις στην ανεμόσκαλα των ονείρων σου και να ακούσεις προσεκτικά τους κραδασμούς της ψυχής σου.
Η ποιήτρια συνέλεξε λέξεις γεννημένες από θύελλες και τις λάξευσε προσεκτικά στο άσπρο χαρτί αυτών των σελίδων.
Άγγιξε τις αρτηρίες της αυτογνωσίας που σφυροκοπούν μέσα σου.
Απόλαυσε το ταξίδι της ανάγκης και την πάλη του ακατόρθωτου.
Ψιθύρισε ό,τι μπορείς στο άβατο των ενστίκτων σου, πριν έρθει το χτύπημα του κεραυνού.

Το βιβλίο αυτό είναι η πρόσκλησή σου να ζήσεις πλήρως τη ζωή σου και να βρεις την αλήθεια μέσα σου.

Ποίηση, Εκδόσεις Φυλάτος, 2023, 68 σελ.

Οι τίγρεις της λησμονιάς – Λεμονιά Γεμουρτζίδου

Β’ Έκδοση


Έπειτα από μία εφιαλτική πορεία ζωής και μετά από μία ειλικρινή κατάθεση ψυχής, κατόρθωσε, όπως ο Φοίνικας, το δυνατό πλάσμα του ήλιου και της φωτιάς, να ξαναγεννηθεί πιο δυνατή και πιο αληθινή μέσα από τις στάχτες της.

Ημερομηνία Πρώτης Έκδοσης: 2016

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Φυλάτος, 2022, 244 σελ.

Οι τίγρεις της λησμονιάς – Λεμονιά Γεμουρτζίδου

Έπειτα από μία εφιαλτική πορεία ζωής και μετά από μία ειλικρινή κατάθεση ψυχής, κατόρθωσε, όπως ο Φοίνικας, το δυνατό πλάσμα του ήλιου και της φωτιάς, να ξαναγεννηθεί πιο δυνατή και πιο αληθινή μέσα από τις στάχτες της.

Θα σας διηγηθώ μια ιστορία:
Σε μια μεγαλούπολη του κόσμου, ένας ζητιάνος περιδιάβαινε κάποιο βράδυ στους δρόμους της. Ψάχνοντας στον κάδο των απορριμμάτων, να βρει κάτι να φάει, έμεινε το βλέμμα του για λίγο σε κάτι που λαμπύρισε.
Με έκδηλη περιέργεια, άρχισε να ανακατεύει τα σκουπίδια. Έπειτα από λίγα λεπτά, βρήκε ένα μικρό, χοντροκομμένο γυαλί. Διάπλατα άνοιξε τα μάτια του από έκπληξη και χαρά, ένιωσε τυχερός για πρώτη φορά στη ζωή του, ξέχασε την πείνα του, προσεκτικά το φύλαξε στην τσέπη του και προχώρησε.
Περπατώντας, κάθε λίγο και λιγάκι το έβγαζε από την τσέπη του, το κρατούσε στα ακροδάχτυλά του και, εκστασιασμένος, κοίταζε τις χρωματιστές ακτίνες που τρεμόπαιζαν στον πυρήνα του, από τις αντανακλάσεις που δημιουργούσαν τα δυνατά φώτα του δρόμου, χτυπώντας στο διαφανές κρύσταλλο. Ο κεντρικός δρόμος έσφυζε από ζωή.
Καθώς βάδιζε και γελούσε, οι επαναλαμβανόμενες, παιδιάστικες κινήσεις του τράβηξαν την προσοχή και το ενδιαφέρον ενός άνδρα.
Ο άγνωστος τον πλησίασε και τον ρώτησε τι κάνει.
«Παίζω μ’ ένα μαγικό γυαλί», του απάντησε ο ζητιάνος.
Άστραψε στο βλέμμα του ξένου το κρύσταλλο που κρατούσε στα χέρια του ο κουρελής· μισόκλεισε τα μάτια του γιατί η λάμψη του τον ζάλισε και του ζήτησε να το αγοράσει.
Έπειτα από πολλές προσφορές, ο ζητιάνος δέχτηκε και πούλησε στον άγνωστο άνδρα το γυαλί, που είχε στη χούφτα του, για εκατό δολάρια.
Το κρύσταλλο ήταν ένα από τα μεγαλύτερα διαμάντια στον κόσμο.
Βρέθηκε στα σκουπίδια…
Η συγγραφέας,
Λεμονιά Γεμουρτζίδου

Εικονογράφος: Αντιγόνη Τσατάλα

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Φυλάτος, 2016, 246 σελ.