Είναι ηθοποιός, απόφοιτη της Δραματικής σχολής του θεάτρου Τέχνης, σκηνοθέτης, συγγραφέας θεατρικών έργων και βιβλίων αλλά και σχεδιάστρια και δημιουργός χειροποίητων κοσμημάτων. Ως ηθοποιός, μεταξύ άλλων, έχει συνεργαστεί με το Εθνικό, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το θέατρο Τέχνης. Το 2007 βραβεύτηκε απο το περιοδικό “Διαβάζω” ως πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας για το βιβλίο της “Νυχτερίδες” που εξέδωσε το 2006 και ακολούθησαν οι “Μεγάλοι δρόμοι”, το Νοέμβριο του 2010 και “Το μάτι του ψαριού” το 2015. Πέραν της συγγραφής θεατρικών έργων, της σκηνοθεσίας και της ηθοποιίας αγαπάει το ρεμπέτικο τραγούδι και τραγουδάει σε μικρές μουσικές σκηνές.
Νυχτερίδες (2006), Κέδρος
Μεγάλοι δρόμοι (2010), Μεταίχμιο
Νυχτερίδες (2011), Ελευθεροτυπία
Το μάτι του ψαριού (2015), Μεταίχμιο
Νουβέλες
Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α. (2009), Κέδρος
Συλλογικά έργα
Ονόματα (2008), Κέδρος
Άγονη γραμμή (2008), Athens Voice
Το βιβλίο του κακού (2009), Μαγικό Κουτί & Fata Morgana
The Vault (2009), Απόπειρα
Παίγνια (2011), Futura
Το αποτύπωμα της κρίσης (2013), Μεταίχμιο
Η χαμένη λεωφόρος του ελληνικού σινεμά (2019), Νεφέλη
Το μάτι του ψαριού – Λένα Κιτσοπούλου
H βραβευμένη συγγραφέας, σκηνοθέτιδα, ηθοποιός Λένα Κιτσοπούλου επιστρέφει με ιστορίες γραμμένες με τον δικό της ιδιόμορφο και οξύ τρόπο. Προκλητικές, βέβηλες, σαρκαστικές, πέρα για πέρα αληθινές.
Οι ήρωες αυτών των ιστοριών, με αφορμή τη ματαιότητα της ζωής, η οποία κάθε λίγο και λιγάκι μας παρενοχλεί όλους, θα τρελαθούν από τη φυσική τρέλα που κατακλύζει κάθε ανθρώπινη ύπαρξη. Θα μοιάζουν κανονικοί, θα ζούνε δίπλα μας, θα κόβουνε βασιλόπιτες, θα πετάνε χαρταετούς, θα ερωτεύονται, θα τρώνε σουφλέ σοκολάτας, θα έχουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους, τις φυσιολογικές δουλειές τους, θα έχουνε μέχρι και αγάπη, συμπόνια, δοτικότητα, ελπίδα, όνειρα. Θα τα έχουνε όλα. Όμως όταν χρειαστεί να πονέσουν, όταν αναγκαστούν να γίνουν θύματα της απώλειας, της ματαίωσης, του θανάτου και της αναπόφευκτης μοίρας τους, τότε θα βρεθούν μέσα στις σκοτεινές τρύπες των πατρικών τους σπιτιών και θα αντισταθούν με τον τρόπο που μάθανε. Το μάτι του ψαριού, το μάτι του συγγραφέα, το μάτι του γείτονα, απλώς θα παρακολουθεί και θα καταγράφει. Καμιά φορά θα δακρύζει, αλλά δεν θα μπορεί να βοηθήσει.
Διηγήματα, Μεταίχμιο, 2015, 248 σελ.
Νυχτερίδες – Λένα Κιτσοπούλου
Ένα κορίτσι δεκατριών χρονών σπάει την πόρτα της εφηβείας και μπαίνει μέσα. Μια μάνα σκύβει απελπισμένη πάνω από τη λεκάνη της τουαλέτας. Ένας μεσήλικας είναι πεσμένος κάτω, εδώ και ώρες. Ένας νεαρός περπατάει μέσα στο κρύο με τα χέρια χωμένα στις τσέπες του. Ένας πατέρας κλαίει τηγανίζοντας πατάτες. Μια Γιούλα έχει τυλίξει το καλώδιο του τηλεφώνου γύρω από το λαιμό της. Η οικογένεια κάθεται αγαπημένη στο τραπέζι και τρώει κατσικάκι του φούρνου· ή μήπως τρώει τα μέλη της;
Οι ήρωες του βιβλίου παλεύουν απεγνωσμένα να υποτάξουν τα σκοτεινά και βίαια ένστικτά τους αλλά αυτά είναι τελικά που θα τους σπρώξουν στο επόμενο βήμα, άλλοτε λυτρωτικό, άλλοτε καταστροφικό, πάντα όμως αναγκαίο και αναπόφευκτο.
Βραβείο Διηγήματος – Περιοδικό “Διαβάζω” 2007
Διηγήματα, Ελευθεροτυπία, 2011, 141 σελ.
Μεγάλοι δρόμοι – Λένα Κιτσοπούλου
Τα μεγάλα ταξίδια και οι μεγάλες διαδρομές συμβαίνουν καμιά φορά μέσα σε λίγα τετραγωνικά μέτρα. Το μυαλό διανύει αποστάσεις τρελές την ώρα που τα πόδια μένουν καρφωμένα στο πάτωμα. Οι άνθρωποι των μεγάλων δρόμων παλεύουν με τη μοναξιά τους, επουλώνουν τις πληγές τους, σκοτώνουν το παρελθόν μέχρι που αυτό ξανάρχεται και τους χτυπά την πόρτα. Αγριεύουν και ημερεύουν όπως τα σκυλιά, ανάλογα με τις ορέξεις τους, έρμαια του χαρακτήρα τους, αυτής της αβύσσου που δεν την επέλεξαν, δεν αποφασίζουν για …
Διηγήματα, Μεταίχμιο, 2010, 232 σελ.
Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α. – Λένα Κιτσοπούλου
Περίεργη αυτή η γυναίκα. Τριάντα εφτά χρονώ, τίποτα δεν της λείπει, και χαρά και πόνος. Κι όμως δεν είναι πολύ στα καλά της. Θέλει να αφήσει πίσω της ό,τι τη βασανίζει -τα υπαρξιακά και τα καθημερινά. Αρρώστιες, θάνατο και γηρατειά, έρωτες και μοναξιά, κοινόχρηστα και ψώνια στο σουπερμάρκετ, παραγγελίες πίτσας και κηδειόσημα, ψυχαναλυτές, χαπάκια, ευρουλάκια και μεταλλαγμένα κοτόπουλα.
Γραμμή Πειραιάς-Ιθάκη, με πόσα βήματα φτάνεις στον Πάτο-Παράδεισο;
Αποφασίζει να αλλάξει ζωή. Ή μάλλον κόσμο. Μια μαγική εικόνα ζητά μόνο. Μια Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α.
Νουβέλα, Θεατρικό έργο, Κέδρος, 2009, 85 σελ.
Νυχτερίδες – Λένα Κιτσοπούλου
Ένα κορίτσι δεκατριών χρονών σπάει την πόρτα της εφηβείας και μπαίνει μέσα. Μια μάνα σκύβει απελπισμένη πάνω από τη λεκάνη της τουαλέτας. Ένας μεσήλικας είναι πεσμένος κάτω, εδώ και ώρες. Ένας νεαρός περπατάει μέσα στο κρύο με τα χέρια χωμένα στις τσέπες του. Ένας πατέρας κλαίει τηγανίζοντας πατάτες. Μια Γιούλα έχει τυλίξει το καλώδιο του τηλεφώνου γύρω από το λαιμό της. Η οικογένεια κάθεται αγαπημένη στο τραπέζι και τρώει κατσικάκι του φούρνου· ή μήπως τρώει τα μέλη της;
Οι ήρωες του βιβλίου παλεύουν απεγνωσμένα να υποτάξουν τα σκοτεινά και βίαια ένστικτά τους αλλά αυτά είναι τελικά που θα τους σπρώξουν στο επόμενο βήμα, άλλοτε λυτρωτικό, άλλοτε καταστροφικό, πάντα όμως αναγκαίο και αναπόφευκτο.
Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα – Περιοδικό “Διαβάζω” 2007
Διηγήματα, Κέδρος, 2006, 158 σελ.
Πηγές: Biblionet, Μεταίχμιο, Κέδρος, Ελευθεροτυπία
