Μανούσος Βαϊλάκης

Ελληνες λογοτέχνες
Ο Μανούσος Βαϊλάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1971.
Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και υπηρετεί τη δημόσια εκπαίδευση. Υπερήφανος πατέρας τεσσάρων τέκνων, επιχειρεί στο υστέρημα του χρόνου του να θεραπεύσει την ψευδαίσθηση του χρόνου, γράφοντας κείμενα για τη ματαιότητα της φιλοδοξίας και την αξία της δόξας. Για την ουτοπία, προπάντων.
Μυθιστορήματα
Η επιστροφή του Λύριαν (2015), Εκδόσεις Φυλάτος
Το στέμμα του Άλγκοθ (2016), Εκδόσεις Φυλάτος
Ο Υιός του Θεού (2017), Εκδόσεις Πηγή

Ο Υιός του Θεού – Μανούσος Βαϊλάκης




Ο πληθυσμός της Γης έχει συγκεντρωθεί σε μια, μονάχα, γιγάντια πολιτεία για να επιβιώσει, έπειτα από χιλιετίες εξέλιξης και επέκτασης στο διάστημα. Ο πολιτισμός ακολουθεί τα χνάρια της προαιώνιας ιστορίας κι αναπτύσσεται μέσα στην καταπίεση και τη μισαλλοδοξία ενός πανίσχυρου ιερατείου. Οι μηχανές, έχοντας προ πολλού αποκτήσει αυτάρκεια κι ανεξαρτησία, αναπαράγονται, πλάθοντας τον εαυτό τους κατ’ εικόνα και ομοίωση του δημιουργού τους. Κανείς δεν μπορεί να ξεχωρίσει πια την τεχνητή νοημοσύνη από τον άνθρωπο.

Κάποτε, μια επανάσταση ξεκινά στις φτωχογειτονιές του Ανατολικού Τομέα και οι μηχανές ξεσηκώνονται, ζητώντας από τους κυρίους τους Ειρήνη, Ισότητα, Αδελφοσύνη. Το χέρι του Θεού, όπως λένε οι ιερείς, απλώνεται, για να σταματήσει τη σύγκρουση. Ο Σαούλ, ο ανώτερος ιεροεξεταστής, καλείται να δικάσει έναν αιρετικό που οδηγούν μπροστά του οι φύλακες του ναού. Τον αποκαλούν Διδάσκαλο κι ο λόγος του δεν είναι διόλου διαιρετικός ή μισαλλόδοξος. Σαν να ‘ταν έτοιμος από καιρό, παλεύοντας με τα δικά του αιρετικά φαντάσματα, ο δικαστής τον ακούει να κηρύσσει εμπρός του τις αξίες που οδήγησαν τα πλήθη στα βήματά του, τρομάζοντας την καθεστηκυία τάξη.

Δυστοπικό μυθιστόρημα, Εκδόσεις Πηγή, 2017, 148 σελ.

Το στέμμα του Άλγκοθ – Μανούσος Βαϊλάκης




Ο Φάραλντ, ο Ερυθρός Ιππότης του Ντράμλαντ, γιός των βασιλιάδων της Γκάλντριν και κληρονόμος του στέμματος των Μέσων Βασιλείων, προχώρησε μόνος πέρα από το οχυρό. Πίσω του, οι πληγωμένοι και κατάκοποι υπερασπιστές του φαραγγιού, κοιτούσαν με τρόμο το μέτωπο του εχθρού να ζυγώνει γοργά. Εκείνος σήκωσε το σπαθί του πάνω από τον κουρνιαχτό. Για να υψώσει τη λαλιά του στην κόχη της μοναδικής αχτίδας που τόξεψε η ανατολή στην ιερή αιχμή του όπλου. Ήταν η Ωδή των Νεκρών. Προσευχή και ύμνος γενναιότητας των φυλών της μεγάλης κοιλάδας.

Τίποτε δε σφάλει και δε σβήνει στον κόσμο
Τίποτε δε λαθεύει από τα λόγια της αλήθειας
Αρκεί να μείνω πιστός για πάντα
Στο μακρινό, το μεγάλο και το δύσκολο

Πες τους να μη με πενθούν
Να μη λυπούνται για μένα
Φεύγω γεμάτος ευχές
Μονάχα να με υμνούν
Για ετούτη τη μοναδική ώρα
Ψάλοντας πως, ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Φυλάτος, 2016, 388 σελ.

Η επιστροφή του Λύριαν – Μανούσος Βαϊλάκης




“Τρεις φορές θα έρθει η σκοτεινιά πάνω από τον πλησιφαή κόσμο σου. Τρεις φορές θα γκρεμιστούν τα απόρθητα τείχη. Κι άλλες τόσες θ’ ανθίσει το κακό που φύλαξες στην πιο μυστική κρύπτη του κόσμου. Μέσα στους μύθους που λησμόνησες να λες. Τα σημάδια των καιρών που δεν διαβάζεις πια. Την ευωχία που, απατηλά νομίζεις πως είναι παντοτινή”. Έλεγε η προφητεία, όσο να ξεθωριάσει από τους κύκλους των εποχών, να αφεθεί στη λήθη κάτω από τη λάμψη του ακάματου ήλιου της Οπώρας και των δίδυμων αρχόντων της νυχτιάς, των φεγγαριών του Άζντριν…

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Φυλάτος, 2015, 304 σελ.

Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Φυλάτος, Εκδόσεις Πηγή