Μαρία Αλεξοπούλου

Μαρία Αλεξοπούλου

Ελληνες λογοτέχνες
Η Μαρία Αλεξοπούλου γεννήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου του 1985.
Φοίτησε στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό της Αθήνας, όπου διάλεξε την κατεύθυνση της Ιστορίας. Επίσης, εκτελούσε χρέη συντονίστριας στο επίσηµο φόρουµ της Φιλοσοφικής. Αφού πήρε το πολυπόθητο πτυχίο, εργάστηκε ως αρθρογράφος σε site, όπου καταπιάστηκε µε ποικίλα θέµατα όπως η οµορφιά, το ευ ζην αλλά και µε τουριστικούς προορισµούς. Την τελευταία διετία έχει δηµιουργήσει τον δικό της µικρόκοσµο, το blog One girl, one pen, όπου διατυµπανίζει τα µεγάλα πάθη της: Τα αναγνωστικά ταξίδια, τις κινηµατογραφικές εµπειρίες, τις τηλεοπτικές σειρές-φαινόµενα αλλά και τις αµφιλεγόµενες µουσικές της προτιµήσεις. Aπό τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή κυκλοφορεί και το πρώτο της βιβλίο «Η θλίψη που φωλιάζει µέσα µου» (2020), µία συλλογή σπονδυλωτών διηγηµάτων για να απενοχοποιήσει τη θλίψη και να αφυπνίσει την ελπίδα.
Νουβέλες
Η θλίψη που φωλιάζει μέσα μου (2020), Εκδόσεις Πηγή

Ποίηση
Το εύθραυστο νήμα του έρωτα (2022), Εκδόσεις Πηγή

Το εύθραυστο νήμα του έρωτα – Μαρία Αλεξοπούλου

Το εύθραυστοΠοιητική Συλλογή


Μία φορά κι έναν καιρό,

Η Ευρυδίκη βρέθηκε στο σταυροδρόµι του ανόθευτου έρωτα και της δαµασµένης λογικής. Χωρίς ενδοιασµούς επέλεξε τον εύθραυστο δρόµο µε την καρδιά να καλπάζει σε κάθε βηµατισµό. Μεµιάς ξεκίνησε να γράφει για τη θεριεµένη φλόγα του πόθου, εξαλείφοντας τη λευκότητα του χαρτιού. Όµως δεν κατέθετε τις σκέψεις της όπως πρότινος, τα συναισθήµατά της φορούσαν το ανάλαφρο ένδυµα της ποίησης. Νέες πλουµιστές λέξεις γλιστρούσαν πάνω στο χαρτί για τον έρωτα που γεννιέται, ψυχορραγεί, πεθαίνει και αναγεννιέται.

«Ολάνθιστα τα χείλη σου
φιλούν ένα ένα τα µατόφυλλά µου.
Προσφέρουν χαρές δοσµένες στο πάθος,
να ονειρευτώ κρίνω πως δε θα’ ναι λάθος.
Τα φύλλα της καρδιάς µου
µεµιάς σκιρτούν
άνθη που χορεύουν,
µιλούν, αστράφτουν.
Ολάνθιστος ο εξεγερµένος έρωτάς µου.
Ολάνθιστη εγώ, η πάλαι ποτέ µαραµένη».

Ποίηση, Εκδόσεις Πηγή, 2022, 54 σελ.

Η θλίψη που φωλιάζει μέσα μου – Μαρία Αλεξοπούλου

Η θλίψη που


Η Μελίνα αποκοιµήθηκε, µε τον απαλό ήχο της βροχής να τη νανουρίζει. Όταν οι σταγόνες άρχισαν να µαστιγώνουν το παράθυρο, ξύπνησε, αλλά βυθίστηκε σε µία νέα τυφλή πραγµατικότητα. Άκουγε παραµορφωµένους ήχους στην προσπάθειά της να βλεφαρίσει. Επιχείρησε να στυλώσει τα πόδια της, καθώς ο σπόρος του φόβου είχε ήδη βλαστήσει στην ψυχή της. Η θλίψη που φώλιαζε µέσα της ξάφνου φούσκωνε σαν κατακλυσµιαία παλίρροια. Θα µπορέσει να διαβεί αυτό το δύσβατο µονοπάτι που την κρατάει µακριά από την ευτυχία;

Πρόκειται για µία συλλογή 20 σπονδυλωτών διηγηµάτων. Μία ωδή πάνω στην αδελφική αγάπη που σφυρηλατείται τόσο µέσα από χαρές αλλά κυρίως µέσα από δυσκολίες. Ένας στοχασµός για τις φιλίες που είτε γεννιούνται είτε διαλύονται. Ένας φάρος ελπίδας για όσους ζουν µέσα στο πνιγηρό σκοτάδι του φόβου.

“Να προσπεράσω τη ζοφερή
σκιά που παραµονεύει.
Να αλυσοδέσω τον φόβο
που θέλει να κυριαρχήσει.
Να κερδίσω την ανάσα
ελευθερίας που ξεφεύγει.
Να προσπεράσω.
Να αλυσοδέσω.
Να κερδίσω.
Τον πανικό”.

Νουβέλα, Εκδόσεις Πηγή, 2020, 96 σελ.

Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Πηγή