Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και παράλληλα εργάστηκε ως γραμματέας λογιστηρίου. Το 1992 παντρεύτηκε και απέκτησε τη δική της οικογένεια. Το 2014-2015 παρακολούθησε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών σεμινάρια Ιστορικής Μνήμης, ενώ το 2016 σειρά διαλέξεων στο Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών. Παράλληλη και διαρκής ενασχόλησή της η συγγραφή. Σταθερό σημείο αναφοράς και πηγή έμπνευσής της η ανθρώπινη συμπεριφορά και οι διανθρώπινες σχέσεις.
Με τα κλειδιά στην πόρτα (2018), Ελκυστής
Η κυρία Ελισσώ αφηγείται …μια ιστορία …μια ζωή (2022), Ελκυστής
Νουβέλες
Εκδίκηση (2020), Ελκυστής
Η κυρία Ελισσώ αφηγείται …μια ιστορία …μια ζωή – Μαρία Μελεμενή
Αργότερα, όταν μπήκε πια για τα καλά ο Σεπτέμβριος του ’22, δεν μπορώ να βρω λέξεις για να σου περιγράψω τον σπαραγμό για τους ανθρώπους που χάναμε, την αγωνία μας να σωθούμε και να προστατέψουμε όσο μπορούσαμε ο ένας τον άλλον. Όταν μπήκανε οι Τσέτες στα Βουρλά ήταν νύχτα. Μπαίνανε στα σπίτια λυσσασμένοι να κλέψουν, να σφάξουν και να ατιμάσουν τα κορίτσια· δε σεβόντουσαν τίποτα.
Μυθιστόρημα, Ελκυστής, 2022, 150 σελ.
Εκδίκηση – Μαρία Μελεμενή
Ήταν αρχές Δεκεμβρίου και η Αθήνα είχε αρχίσει να στολίζεται γιορτινά. Ξεκίνησε να βαδίζει και όπου την έβγαζε ο δρόμος. Το ίδιο έκαναν και μαζί τις χειμωνιάτικες Κυριακές, έβγαιναν και γυρνούσαν όλη την Αθήνα. Το ίδιο έκανε και εκείνη εκείνο το απόγευμα, στα ίδια μονοπάτια περπάτησε… Μοναστηράκι, Θησείο! Θαρρείς και το έκανε επίτηδες να πάει και πάλι να περπατήσει στους ίδιους δρόμους, δεν ήθελε τελικά να ξεφύγει από τις αναμνήσεις της. Μάλλον τις αναζητούσε απελπισμένη… Όταν γύρισε μετά από ώρες, δεν αποζητούσε τίποτα άλλο από το να καθίσει και πάλι στον μικρό εκείνο καναπέ, δίπλα στο παράθυρο. Είχε αρχίσει να ψιχαλίζει κι εκείνη ένιωθε μία απέραντη μοναξιά, μία ατελείωτη θλίψη. Το δωμάτιο φώτιζε λίγο από το φως του δρόμου. Και αυτό ήταν αρκετό για να καταφέρει να πλησιάσει το τραπεζάκι δίπλα στον καναπέ και με τον αναπτήρα της να ανάψει τα κεριά, μόνο αυτά ήθελε να φωτίζουν το δωμάτιο. Μόλις ακούμπησε κάτω τα πράγματά της, πλησίασε και άναψε και τα κεριά που υπήρχαν πάνω στο πιάνο. Ο ελάχιστος μα συνάμα και ο τέλειος φωτισμός!
Ήταν ελάχιστη διαφορά από το σκοτάδι. Γέμισε ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και κάθισε και πάλι στον καναπέ. Δεν ήθελε φώτα, δεν ήθελε να βλέπει την εικόνα του, προτίμησε να παραμένει στο ημίφως με το φως των κεριών.
Νουβέλα, Ελκυστής, 2020, 120 σελ.
Με τα κλειδιά στην πόρτα – Μαρία Μελεμενή
Η Ανδριάνα, εγκλωβισμένη σε έναν γάμο-φυλακή, καταδικασμένη σε οικονομική εξάρτηση και ατελείωτη μοναχικότητα, κατ’ επανάληψη και ποικιλοτρόπως κακοποιημένη από τον σύζυγό της, Έκτορα, αποφασίζει να διεκδικήσει τον απεγκλωβισμό και την ηρωική έξοδο από το δράμα της καθημερινότητάς της. Η εικοστή πέμπτη επέτειος του γάμου τους, η αποκάλυψη ενός σκοτεινού μυστικού από το παρελθόν του Έκτορα και μια αιφνίδια ανατροπή έρχονται να ξετυλίξουν τον μίτο της ιστορίας και να οδηγήσουν τους πρωταγωνιστές της στην προσωπική τους λύτρωση ή κάθαρση.
Μυθιστόρημα, Ελκυστής, 2018, 140 σελ.
Πηγές: Biblionet, Ελκυστής