Μαρία Παναγιωτακοπούλου

Ελληνες λογοτέχνες
Η Μαρία Παναγιωτακοπούλου γεννήθηκε στο Αίγιο από δασκάλους γονείς που την έμαθαν να εκτιμά τη δημιουργικότητα δίνοντας ιδιαίτερη αξία στην Τέχνη και τη Γνώση. Από τη μητέρα της κληρονόμησε σίγουρα την αγάπη και την κλίση στο γράψιμο, ενώ ο πατέρας της, ως πρώτος της δάσκαλος, της δίδαξε τη φιλομάθεια και την ενέπνευσε να σπουδάσει Φιλολογία.
Το συγγραφικό της έργο ξεκινά το 2007 και έκτοτε γράφει θεατρικά έργα, διηγήματα και παραμύθια.
Έχει κάνει θεατρική προσαρμογή σε λογοτεχνικά κείμενα και γράφει στίχους για τραγούδια. Έχει γράψει κείμενα και σκηνοθετήσει παραστάσεις που έχουν παρουσιαστεί σε σημαντικούς χώρους, όπως στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο Αρχαίο Ωδείο Πάτρας, στο Συνεδριακό Κέντρο Παν/μιου Πατρών, συνεργαζόμενη με σπουδαίους Έλληνες καλλιτέχνες, όπως την Εύα Κοταμανίδου, τον Ηλία Λογοθέτη, τον Γρηγόρη Βαλτινό κ.ά.
Σημαντική στιγμή στην καλλιτεχνική της πορεία είναι η σκηνοθεσία στην κεντρική σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών της παράστασης «Café aman Istanbul-Μπακλαχοράνι: το καρναβάλι της Πόλης» το 2020, σε κείμενο δικό της.
Το τελευταίο της βιβλίο «Κωστής Παλαμάς-οι μούσες που αγάπησα» ανέβηκε το καλοκαίρι του 2021 ως θεατρική παράσταση με πρωταγωνιστή τον Γρηγόρη Βαλτινό και σε σκηνοθεσία του ίδιου.
Είναι παντρεμένη με τον συνθέτη Σάκη Παπαδημητρίου και έχει δύο κόρες, την Άσπα και την Έλενα.

Θεατρικά έργα:
“Ζήτω ο Καραγκιόζης” (1999)- παιδικό θεατρικό έργο με όλους τους ήρωες του θεάτρου σκιών
“Στη Βοστίτσα του ‘30” (2000)- ηθογραφικό θεατρικό έργο εποχής που αναφέρεται στο Αίγιο των αρχών του 20ου αιώνα.
“Χριστουγεννιάτικες εικόνες του Παπαδιαμάντη” (2001) – Θεατρική προσαρμογή των διηγημάτων: “Η Σταχομαζώχτρα”, “Ο Αμερικάνος”, “Ο σημαδιακός”, “Τα χριστούγεννα του τεμπέλη”
“Το παραμύθι της Γης σε 1001… μέρες” (2001) – παιδικό θεατρικό έργο που αφορά στη σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον
“Ανθογραφία 2002” – θεατρικό παραμύθι λαογραφικού περιεχομένου που μιλάει για τους μήνες και τα λουλούδια ,τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου
“Πώς να σε ξεχάσω Σμύρνη αγαπημένη” 2003 – συναρμογή λογοτεχνικών κειμένων σπουδαίων Ελλήνων συγγραφέων σε ένα ενιαίο θεατρικό έργο που αναφέρεται στην καταστροφή της Σμύρνης
“Θάλασσα τραγουδισμένη” (2003) -θεατρικό κείμενο με αναφορές στη θάλασσα και τη σχέση της με τον Έλληνα
“Του Κρασιού και του Έρωτα” (2004) – Θεατρικό έργο με επιρροές από τον Αριστοφάνη και την αρχαία λυρική ποίηση όπου προβάλλει το ρόλο του Κρασιού και του Έρωτα ως τα μυστικά συστατικά της ζωής, της ιδιοσυγκρασίας και της φιλοσοφίας του ανθρώπου
“Γεννηθηκα γυναίκα” (2005) – Θεατρικό έργο για δυο γυναίκες. Ένα είδος απολογίας της μιας γυναίκας στην άλλη , ένας εσωτερικός προβληματισμός, ένας επαναπροσδιορισμός της ύπαρξης τους.
“Ύδωρ σωτήριο” (2005) – Θεατρικό κείμενο που παρουσιάζει την ιστορικότητα της ζωτικής και σχεδόν μεταφυσικής σχέσης Νερού και Ανθρώπου
“Οι εποχές του Έρωτα” (2013) – Θεατρικό κείμενο, ύμνος στον Έρωτα, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα

Μυθιστορηματικές βιογραφίες:
“Νώντας Φαραζουλής, η χορωδία η ζωή του” (2007)
“Όπλα, παλάσκες και στη γραμμή” (2012)

Επιμέλεια κειμένου:
“Το αίνιγμα μιας γενιάς” – Ηλία Ανδριόπουλου (εκδόσεις Αργοναύτες)
“Γράμμα στη μάνα της διπλανής πόρτας” – Αναστασίας-Ευσταθίου (εκδόσεις Ηδύφωνο)
“Τα γράμματα και οι ζαβολιές τους” – Άρτεμις Ζωγανά (εκδόσεις Μύθαρος)
Αφηγήσεις-Διηγήματα
Κάποτε στο Αίγιο (2018), Ηδύφωνο
Φώτα, μοτέρ, πάμε! (2022), Ηδύφωνο

Θεατρικά έργα
Ζήτω ο Καραγκιόζης (1999)
Στη Βοστίτσα του ’30 (2000)
Χριστουγεννιάτικες εικόνες του Παπαδιαμάντη (2001)
Το παραμύθι της Γης σε … 1001 ημέρες (2001)
Ανθογραφία (2002)
Πώς να σε ξεχάσω Σμύρνη αγαπημένη (2003)
Η Σταχομαζώχτρα – Ο Αμερικάνος – Ο σημαδιακός – Τα χριστούγεννα του τεμπέλη
Θάλασσα τραγουδισμένη (2003)
Του Κρασιού και του Έρωτα (2004)
Γεννηθηκα γυναίκα (2005)
Ύδωρ σωτήριο (2005)
Το παραμύθι της Γης σε … 1001 ημέρες (2006), Ηδύφωνο (E)
Οι εποχές του Έρωτα (2013)
Στη Βοστίτσα του ’30 (2017), Ηδύφωνο
Γυναικών καθρέφτισμα (2018), Ηδύφωνο
Κωστής Παλαμάς. Οι μούσες που αγάπησα (2021), Ηδύφωνο

Βιογραφίες
Νώντας Φαραζουλής: Η χορωδία, η ζωή του (2007), Ηδύφωνο
Κωστής Παλαμάς. Οι μούσες που αγάπησα (2021), Ηδύφωνο

Συλλογικά έργα
Όπλα, παλάσκες και γραμμή (2012), Ηδύφωνο

Φώτα, μοτέρ, πάμε! – Μαρία Παναγιωτακοπούλου

ΦώταΤο Αίγιο μέσα από τον φακό
του Θόδωρου Αγγελόπουλου


Το Αίγιο, όπως και άλλα μέρη της Ελλάδας, αποτέλεσε τόπο έμπνευσης, δημιουργίας και έκφρασης για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο και βασικό σκηνικό για τις ταινίες του «Θίασος» και «Μελισσοκόμος». Μέσα από τις ταινίες του ανέδειξε ένα σημαντικό κομμάτι της νεότερης πολιτιστικής ιστορίας της πόλης του Αιγίου, το λιμάνι δηλαδή και την παραλιακή ζώνη της πόλης, που μπορεί σήμερα να σφύζει από ζωή, τότε όμως ήταν ένα σκοτεινό, ξεχασμένο σημείο.
Το βιβλίο είναι ένα ταξίδι στον χρόνο, ένα ταξίδι μνήμης. Πολλοί Αιγιώτες, οι οποίοι είτε παρακολούθησαν, είτε συμμετείχαν στα γυρίσματα, μίλησαν για την εμπειρία τους αυτή, για τον σκηνοθέτη, για το Αίγιο της εποχής εκείνης. Ανασύρθηκαν θύμησες για ανθρώπους που «πέρασαν», αλλά και για μέρη της πόλης που δεν υπάρχουν πια.

Αφηγήσεις, Ηδύφωνο, 2022, 128 σελ.

Κωστής Παλαμάς – Μαρία Παναγιωτακοπούλου

Οι μούσες που αγάπησαΟι μούσες που αγάπησα


Ένα βιβλίο με τις σημαντικές στιγμές της ποιητικής διαδρομής του Κωστή Παλαμά καθώς και την άγνωστη προσωπική και ερωτική του ζωή.
Ο Κωστής Παλαμάς αφηγείται ο ίδιος τη ζωή του. Μιλά για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια, τις ποιητικές του ανησυχίες, τον γάμο του, τα μεγάλα ποιητικά του αριστουργήματα, τον θάνατο του παιδιού του, τον αγώνα του για τον δημοτικισμό και κυρίως για τις γυναίκες-μούσες που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή του και επηρέασαν το έργο του, τη Μαρία, τη Ραχήλ, τη Λιλή, τη Φωτεινή, τη Μυρτιώτισσα, τη Μάγδα, τη Θάλεια, την Άρτεμι, τη Στέλλα…
Ένα βιβλίο που φωτίζει την ευαίσθητη πλευρά του Κωστή Παλαμά και τον έρωτά του με την αιώνια Γυναίκα «μούσα», που, χαρίζοντάς του την έμπνευση, του συμπαραστάθηκε στον διαρκή αγώνα του με τη φθορά, τον μαρασμό και τον θάνατο.
Το βιβλίο αποτελεί το κείμενο της ομώνυμης θεατρικής παράστασης με σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή τον Γρηγόρη Βαλτινό.

Βιογραφίες, Θεατρικό, Ηδύφωνο, 2021, 180 σελ.

Κάποτε στο Αίγιο – Μαρία Παναγιωτακοπούλου

Ιστορίες του μεσοπολέμου


Δεκαπέντε διηγήματα όπου με σκηνικό το Αίγιο του μεσοπολέμου και με φόντο την κοινωνικοοικονομική και πολιτική κατάσταση της εποχής πλέκεται η ζωή των ηρώων, που είναι υπαρκτά πρόσωπα της πόλης με διαφορετικά φυσικά ονόματα. Κεντρικός άξονας όλων των διηγημάτων είναι η σταφίδα, το βασικότερο προϊόν της περιοχής, η οποία καθορίζει και διαμορφώνει τη ζωή όλων.

Διηγήματα, Ηδύφωνο, 2018, 164 σελ.

Γυναικών καθρέφτισμα – Μαρία Παναγιωτακοπούλου




Ένας θεατρικός διάλογος ανάμεσα σε μάνα και κόρη.
Δυο μονόλογοι εμπλέκονται … ένας διάλογος δημιουργείται
Δυο γυναίκες μονολογούν “συνομιλώντας”.
Ένα είδος εξομολόγησης, μια απολογία της μιας γενιάς στην άλλη,
ένας εσωτερικός προβληματισμός, ένας επαναπροσδιορισμός της ύπαρξης τους.

Θεατρικό, Ηδύφωνο, 2018, 45 σελ.

Στη Βοστίτσα του ’30 – Μαρία Παναγιωτακοπούλου




Το θεατρικό έργο “Στη Βοστίτσα του ‘30” είναι ένα ηθογραφικό έργο που αναφέρεται στο Αίγιο της εποχής του μεσοπολέμου. Στην εποχή που το Αίγιο ζούσε έντονα μέσα από τις βεγγέρες των πλουσίων και τον καθημερινό μόχθο των απλών ανθρώπων του. Από τη μια καράβια που φορτώνουν, σταφίδες σωρός, εργοστάσια, πρόσφυγες γεμάτοι πόνο, χαμένα όνειρα, κούραση κι από την άλλη φώτα, χοροί, θέατρα και φινέτσα. Κι όλα αυτά σε μια εποχή που ο Βενιζέλος παλεύει να εκλεγεί, ο δικομματισμός οδηγεί σε αποσταθεροποίηση κι όλα προμηνύουν τη μεγάλη καταστροφή που θα έρθει με τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Το έργο προβάλλει χαρακτήρες της εποχής του ’30 και μέσα από καθημερινά γεγονότα της ζωής των ηρώων της διαγράφεται η κοινωνική και οικονομική κατάσταση της πόλης, τα προβλήματά της, οι συνήθειες και ο τρόπος ζωής των ανθρώπων της, η κουλτούρα της αλλά και το πολιτικό σκηνικό της εποχής…

Θεατρικό, Ηδύφωνο, 2017, 54 σελ.

Νώντας Φαραζουλής: Η χορωδία, η ζωή του – Μαρία Παναγιωτακοπούλου




Ένα βιβλίο, σημείο αναφοράς για το Αίγιο και τους ανθρώπους του. Πρόκειται για τη ζωή και το έργο του αείμνηστου Αιγιώτη μαέστρου Νώντα Φαραζουλή, που για 34 χρόνια υπηρέτησε με πάθος τη Χορωδιακή Τέχνη και από το 1972-1989 υπήρξε μαέστρος της Χορωδίας Αιγίου. Το βιβλίο μέσα από εικόνες, γεγονότα, διηγήσεις, χαρακτήρες και ένα πλούσιο φωτογραφικό υλικό μεταφέρει την ατμόσφαιρα του Αιγίου από το 1930 έως τα τέλη της δεκαετίας του ’80 κάνοντας αναφορά σε πάρα πολλούς Αιγιώτες που η ζωή τους συνδέθηκε με τη Χορωδία Αιγίου αλλά και με τη ζωή του μαέστρου της Νώντα Φαραζουλή.
Η συγγραφέας Μαρία Παναγιωτακοπούλου αξιοποίησε με τον καλύτερο τρόπο το υλικό που συγκέντρωσε από εφημερίδες, φωτογραφίες, διηγήσεις αλλά και το προσωπικό αρχείο του Νώντα Φαραζουλή, που η οικογένειά του της εμπιστεύθηκε.
Με μυθιστορηματικό ύφος περιγράφει τη ζωή, το χαρακτήρα και το έργο του σπουδαίου μαέστρου δίνοντας ταυτόχρονα πολλές πληροφορίες για την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ζωή του Αιγίου.

Βιογραφία, Ηδύφωνο, 2007, 220 σελ.

Το παραμύθι της Γης σε … 1001 ημέρες – Μαρία Παναγιωτακοπούλου




Το “Παραμύθι της Γης σε 1001 ημέρες” είναι ένα παιδικό θεατρικό έργο που αγγίζει με τη μορφή του παραμυθιού το μεγάλο πρόβλημα της σχέσης του ανθρώπου με το περιβάλλον.
Η όμορφη Γη προσπαθεί απεγνωσμένα να πείσει τον Δικαστή του Σύμπαντος ότι είναι αθώα λέγοντας του την ιστορία της, που κρατάει ακριβώς 1000 ημέρες. Κατά βάθος όμως με αυτήν την ιστορία προσπαθεί να πείσει όλους εμάς να την αγαπήσουμε. Μια δίκη ατελείωτη με τον Ήλιο και τη Σελήνη μάρτυρες κατηγορίας, τ’ αστέρια και τις ηλιαχτίδες να ανησυχούν, τη Γη να απολογείται κι έναν Δικαστή να μην αντέχει άλλο. Ένα ταξίδι της Γης, που καθώς περιπλανιέται στο όνειρο και την πραγματικότητα φτάνει από την άρνηση στην αγάπη κι από κει στη δικαίωση και την ελπίδα.
Eικονογράφηση: Έλενα Παπαδημητρίου

Παιδικό θεατρικό, Ηδύφωνο, 2006, 62 σελ.

Πηγές: Biblionet, Ηδύφωνο