Φοίτησε σε ιδιωτική σχολή δηµοσιογραφίας και εργάστηκε ως συντάκτρια και ανταποκρίτρια σε εφηµερίδες, περιοδικά και ραδιοφωνικούς σταθµούς. Ασχολήθηκε, κυρίως, µε το αστυνοµικό και ελεύθερο ρεπορτάζ, ενώ επί δύο δεκαετίες δραστηριοποιήθηκε στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και εργάστηκε ως υπεύθυνη Γραφείου Τύπου. Είναι µέλος της ΕΣΗΕΜ-Θ.
Τα τελευταία χρόνια ασχολείται µε τη συγγραφή και τις συνεντεύξεις συγγραφέων στην ιστοσελίδα Vivlio-life. Είναι ευαισθητοποιηµένη σε θέµατα έµφυλης βίας, ρατσισµού και κακοποίησης ζώων.
Το «Λούτσυ και Καµίλ – Ένας έρωτας θρύλος στην Κορυτσά, στα χρόνια της αποµόνωσης του Ενβέρ Χότζα» είναι το τρίτο της µυθιστόρηµα.
Από τις Εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορούν τα βιβλία της: «Ιφιγένεια – Ο κύκλος της σιωπής», 2017. «Θλιµµένος Σεπτέµβρης», 2019.
Ιφιγένεια (2017), Ψυχογιός
Θλιμμένος Σεπτέμβρης (2019), Ψυχογιός
Λούτσυ και Καμίλ (2021), Εκδόσεις Πηγή
Λούτσυ και Καμίλ – Μαρία Τσακίρη
Ένας έρωτας θρύλος στην Κορυτσά,
στα χρόνια της αποµόνωσης του Ενβέρ Χότζα
Ο Καµίλ στα πέντε του δεν κατανοεί τι ακριβώς σηµαίνει «εχθρός του λαού». Ξέρει, όµως, ότι οι τρεις αυτές λέξεις είναι η αιτία που έµεινε ορφανός. Μεγαλώνοντας σ’ ένα δεσποτικό καθεστώς, καταγράφει σε ηµερολόγια τις σκέψεις του. Στα φοιτητικά του χρόνια, κι ενώ δεν έχει κατανοήσει ακόµη γιατί η λέξη «σύνορα» είναι η πιο απαγορευµένη λέξη στην πατρίδα του, το ελεύθερο πνεύµα του βρίσκει διέξοδο στον κόσµο της λογοτεχνίας και της ποίησης και µαγεύεται από την Άννα Καρένινα του Λέοντα Τολστόι. Η καρδιά του, εν µέσω αθεΐας και απολυταρχίας, σκιρτά όταν το βλέµµα του διασταυρώνεται µε τα µάτια της µικρής Λούτσυ. Θα ’λεγε κανείς, πως δεν θα µπορούσαν να συναντηθούν ποτέ. Χωρίς τίποτε να τους ενώνει, και µάλλον χωρίς κανένα κοινό ενδιαφέρον, βρέθηκαν στο ίδιο σχολείο.
Καθηγητής εκείνος, µαθήτρια εκείνη. Καρδιά και λογική παλεύουν µέσα του, σε µια άνιση µάχη µεταξύ του πρέπει και του επιθυµώ. Αφήνει τις κοινωνικές προσταγές και τα διλήµµατα για τους λιγότερο τολµηρούς και ακολουθεί την καρδιά του! Και τότε γεννιέται ένας µεγάλος έρωτας. Ένας έρωτας-θρύλος για την Κορυτσά της δεκαετίας του ’70, όπου ενώ το δηµόσιο φιλί µπορεί να µην απαγορεύεται, αλλά κατακρίνεται, ενώ ακόµα και η αναπνοή των ανθρώπων είναι ελεγχόµενη από ένα απάνθρωπο και αναχρονιστικό καθεστώς, ενώ οι οµαδικές εκτελέσεις σφίγγουν τις ψυχές, ένας καθηγητής πετά από πάνω του τον φόβο και τον συντηρητισµό, κρατά βαθιά µέσα του την πίστη, ερωτεύεται τη µαθήτριά του και την κάνει µούσα του!
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Πηγή, 2021, 504 σελ.
Θλιμμένος Σεπτέμβρης – Μαρία Τσακίρη
Αύγουστος 2004. Η Ροζάνα ακούμπησε απαλά μέσα σε ένα τοσοδά ξύλινο κουτάκι τα γεμάτα δίψα για ζωή όνειρά της, μαζί με μια κόκκινη γυαλιστερή χάντρα και μια φωτογραφία από τον Πάνορμο της Νάξου. Κάπου εκεί, ανάμεσα στα νεανικά της όνειρα και στη γαλάζια φουσκοθαλασσιά του Αιγαίου, στρίμωξε και κάτι ακόμα: μια μακρινή ημερομηνία που σημείωσε με πράσινο στιλό. Υποσχέθηκε να χαρίσει το κουτάκι στον Αλέξανδρο τη μέρα που θα ξεκινούσαν τα σχολεία, με την εφηβική σιγουριά πως, ύστερα από δέκα χρόνια, εκείνη θα είναι δικηγόρος και ο αγαπημένος της βραβευμένος συγγραφέας. Όμως, καθώς ύφαινε τα όνειρά της, τα λεπτά που κυλούσαν στο Μπεσλάν δημιουργούσαν ένα συγκλονιστικό σκηνικό, και η μοίρα έστηνε το δικό της τρομακτικό σενάριο.
Ο Σεπτέμβριος του 2004, με την τριήμερη αιματηρή ομηρία μαθητών μέσα στο σχολείο τους, θα αφήσει πίσω του βαθιά θλίψη. Εκείνοι που θα τα καταφέρουν σκορπίζονται στους πέντε ανέμους. Για να προχωρήσουν στη ζωή, πρέπει να αναμετρηθούν με τις αναμνήσεις. Για να γίνει αυτό, πρέπει να περπατήσουν στους δρόμους όπου βάδισαν εκείνο το πρωί, να νιώσουν τις μυρωδιές που μύριζαν τις ατελείωτες ώρες της αιχμαλωσίας, να ακούσουν τα φτερουγίσματα των πουλιών, τους θορύβους της πόλης όταν ξυπνάει κι όταν κοιμάται. Πρέπει να σταθούν απέναντι στο στοιχειωμένο σχολείο και να βρουν το κουράγιο να το κοιτάξουν. Επειδή, ακόμα κι όταν όλα έχουν χαθεί, η ελπίδα πάντα μένει κάπου εκεί έξω. Θα απλώσουν το χέρι να την πιάσουν; Θα αφήσουν λίγο χώρο για να ριζώσει και πάλι στην ψυχή τους η αγάπη; Ο έρωτας; Θα μπορέσουν να ξεχάσουν το χτες, να ζήσουν το σήμερα και να ονειρευτούν το αύριο; Υπάρχει αύριο για τα παιδιά του Μπεσλάν;
Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2019, 464 σελ.
Ιφιγένεια – Μαρία Τσακίρη
Ο κύκλος της σιωπής: Αληθινή ιστορία
“Μα τι τόσο σημαντικό έχει η ζωή σου για να γίνει βιβλίο;” ρώτησα αυθόρμητα την Ιφιγένεια σ’ εκείνη την πρώτη γνωριμία μας, τον χειμώνα του 1997. Όλα όσα μου είπε ήταν ανατριχιαστικά, φρικτά… Όσα άκουσα έκρυβαν τόση ασχήμια, που αναρωτιόμουν αν μπορούσα να τα διαχειριστώ. Κάθε λέξη πιο βαριά από την άλλη. Όλες μαζί ισοπεδωτικές.
Χίλιες και μία ζωές στριμωγμένες σε τέσσερις δεκαετίες, που με έκαναν να καταλάβω πως απέναντί μου έχω έναν άνθρωπο με διαβολεμένη ψυχραιμία και προκλητικό θάρρος· συγχρόνως, μια απελπιστικά μελαγχολική και θλιμμένη γυναίκα με παγωμένη ψυχή, που τολμά να σε κοιτάξει κατάματα και να σου μιλήσει για εκείνη τη σχέση ντροπής με τον πατέρα της και για όλα όσα στιγμάτισαν την ύπαρξή της.
Κάπως έτσι ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για την έκδοση αυτή. Μόνο που χαθήκαμε με την Ιφιγένεια. Και για περίπου είκοσι χρόνια η ιδέα του βιβλίου έμεινε μια ανικανοποίητη επιθυμία, ώσπου νίκησε η ανάγκη μας να φωνάξουμε δυνατά την αλήθεια και να σώσουμε όσο περισσότερες ζωές μπορούμε. Και την αλήθεια αυτή την κρατάτε στα χέρια σας.
Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2017, 472 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Ψυχογιός, Χρυσή Πέννα, Εκδόσεις Πηγή