Έζησε εννέα χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Πλέον κατοικεί στη Λευκάδα με τη σύζυγό του και με τα δυο τους παιδιά, και περνά μεγάλα διαστήματα στο Δελβινάκι Πωγωνίου στην Ήπειρο. Εργάζεται ως μεταφραστής λογοτεχνίας από τα αγγλικά και τα γαλλικά (έχοντας μεταφράσει αρκετά έργα των Ernest Hemingway, Truman Capote, F.S. Fitzgerald, John Steinbeck, Ray Bradbury, Stephen King, Saul Bellow, Richard Powers, Michel Faber, Antoine de Saint-Exupery, Martin Amis, κ.ά.). Έχει εκδώσει τα βιβλία για ενήλικες: “Η θλίψη στα μάτια του ποντικού”, Οδυσσέας 1996, “Η Ιουλία είχε ένα πόδι”, Οδυσσέας 1998, “Ιστορίες για μικροσκοπικά και γιγαντιαία πλάσματα”, Οξύ 2000, “Το τέρας και ο έρωτας”, Εστία 2002, “Η μαγική εκδρομή”, Εστία 2005, “Το τέλος του ταξιδιού”, Εστία 2006, “Η άδεια καρέκλα”, Καστανιώτης 2007, “Σπουργίτω και Γράχαμ”, Γιάννης Πικραμένος, 2012, “Οδοιπορικό στο Πωγώνι” (κείμενα, φωτογραφίες), Fagotto, 2013, “Το δέντρο του Ιούδα”, Κίχλη, 2014, καθώς και έξι βιβλία για παιδιά. Κείμενα και κριτικές του δημοσιεύονται σε διάφορα περιοδικά (diastixo.gr, “Φρέαρ”, κ.ά.). Εργάζεται ως μεταφραστής λογοτεχνίας.
Η θλίψη στα μάτια του ποντικού (1995), Οδυσσέας
Η Ιουλία είχε ένα πόδι (1998), Οδυσσέας
Το τέρας και ο έρωτας (2002), Βιβλιοπωλείον της Εστίας
Το τέλος του ταξιδιού (2006), Βιβλιοπωλείον της Εστίας
Νουβέλες
Η μαγική εκδρομή (2005), Βιβλιοπωλείον της Εστίας
Η άδεια καρέκλα (2007), Εκδόσεις Καστανιώτη
Σπουργίτω και Γράχαμ (2012), Πικραμένος Γιάννης
Το δέντρο του Ιούδα (2014), Κίχλη
Τσότσηγια & Ω’μ (2017), Κίχλη
Μαύρο νερό (2019), Κίχλη
Η θάλασσα (2020), Κίχλη
Άρης (2021), Κίχλη
Διηγήματα
Ιστορίες για μικροσκοπικά και γιγαντιαία πλάσματα (2000), Οξύ
Ιστορίες από ένα περασμένο μέλλον (2022), Κίχλη
Παιδική και εφηβική λογοτεχνία
Ο Μάρκος και η περίεργη εφεύρεση του καθηγητή Στρφτ (2005), Εκδόσεις Καστανιώτη
Το καρναβάλι των θαυμάτων και των τεράτων (2008), Φίλιππος Νάκας Μουσικός Οίκος
Το παιδί μες στη βαλίτσα (2013), Εκδόσεις Πατάκη
Το παιδί και το γεράκι (2016), Εταιρεία Περιβαλλοντικών Συμβούλων NCC
Μαυρο-Πέτρος (2017), Πανεπιστήμιο Πατρών – Σχολή Θετικών Επιστημών. Τμήμα Βιολογίας
Η μαλαματένια βελανιδιά (2020), Καλειδοσκόπιο
Η φάρμα των ζώων (2021), Διόπτρα
Ταξιδιωτικά
Οδοιπορικό στο Πωγώνι (2013), Fagotto
Συλλογικά έργα
Συνταξιδιώτες (2005), Fnac
Παράθυρο στην Λευκάδα (2017), Βιβλιοπωλείον Τσιρίμπαση
Στον ίσκιο του βασιλιά (2017), Κλειδάριθμος
Οι καλύτερες ιστορίες με φαντάσματα (2019), Εκδόσεις Παπαδόπουλος
Βραβεία-Διακρίσεις
Βραβείο Διηγήματος/Νουβέλας – Περιοδικό “www.oanagnostis.gr” 2020
Κρατικό Βραβείο Διηγήματος – Νουβέλας 2020
Βραβείο Ελληνικής Λογοτεχνικής Φράσης της Χρονιάς – Περιοδικό “Literature.gr” 2019
Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου 2021
Ιστορίες από ένα περασμένο μέλλον – Μιχάλης Μακρόπουλος
ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ αυτής της συλλογής, ακόμα κι αν φορούν το ένδυμα της «μελλοντικής ιστορίας», μιλούν για το τώρα, για το ήδη συντελεσμένο – είναι ιστορίες από ένα περασμένο μέλλον. Και, βέβαια, στον πυρήνα τους βρίσκεται πάντα ο άνθρωπος· ο τρωτός, πάσχων άνθρωπος απέναντι στην αμείλικτη κυριαρχία της εικόνας, απέναντι σ’ έναν ολέθριο πόλεμο, στην τυφλή, ωμή βία, στη βίωση του κόσμου ως παιδικού τραύματος, στο αίνιγμα της ανθρώπινης ταυτότητας.
Η γραφή του Μιχάλη Μακρόπουλου, με υπαρξιακό στοχασμό, απέριττη ποιητικότητα και εκφραστική λιτότητα, αγγίζει συναισθηματικά τον αναγνώστη και συνάμα αφυπνίζει τη σκέψη του.
Διηγήματα, Κίχλη, 2022, 200 σελ.
Άρης – Μιχάλης Μακρόπουλος, Ελένη Κοφτερού
ΕΝΑΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ στον Άρη επικοινωνεί με τη σύντροφό του στη Γη· τα μηνύματά τους είναι ύμνος στη ζωή και συνάμα βύθιση στη μοναξιά, καθώς εκείνος συντρίβεται από τη σιωπή και την ερημιά του πλανήτη, ενώ αυτή νιώθει να τον χάνει. Η δική του φωνή (του πεζογράφου Μιχάλη Μακρόπουλου) και η δική της (της ποιήτριας Ελένης Κοφτερού) συνομιλούν και αλληλοσυμπληρώνονται σ᾽ ένα ξεχωριστό αφήγημα, ποιητικό και στοχαστικό.
*
«Στον Άρη ο χρόνος απλώνεται στο χώρο και πλέκεται στην υφή του κι ο χώρος κλείνει απολιθωμένο το χρόνο μέσα του. Ο έρημος πλανήτης είναι όλος μια στιγμή που απολιθώθηκε. Δε θα ξαφνιαζόμουν αν, βγαίνοντας από το θόλο για να συλλέξω δείγματα, αντίκριζα τον εαυτό μου μικρό στο βάθος, με τα γυμνά βουνά πίσω του. Ούτε ξαφνιάστηκα όταν, κάποια στιγμή που βγήκα, είδα πατημασιές να ξεκινούν έξω ακριβώς από το θόλο. Τις ακολούθησα σαν ν’ ακολουθούσα τα βήματά μου. Σταματούσαν λίγο παρακάτω».
Νουβέλα, Κίχλη, 2021, 72 σελ.
Η φάρμα των ζώων – Μιχάλης Μακρόπουλος, George Orwell
Για τη Φάρμα των Ζώων έχουν μιλήσει πολλοί και έχουν γράψει. Αυτή η ιστορία όμως είναι λίγο διαφορετική… Ειπώμενη με έναν τρόπο που τα παιδιά σε διαφορετικές ηλικίες θα συνεχίζουν να βρίσκουν νοήματα.
Όλα αυτά που λέει τούτη η ιστορία έγιναν στην Αγγλία, αλλά θα μπορούσαν να ’χουν γίνει και στη δική μας χώρα κι οπουδήποτε αλλού στη Γη. Μου τα αφηγήθηκε ένας Άγγλος, ο κύριος Τζορτζ Όργουελ, άνθρωπος δίκαιος και θαρραλέος. Δεν θυμάμαι ακριβώς πώς μου τα είπε, έτσι θα προσπαθήσω να σας τα διηγηθώ με τα δικά μου λόγια.
Κάποιο βράδυ, λοιπόν, ένας αγρότης, ο κύριος Τζόουνς, γύρισε κουρασμένος στο σπίτι του. Αυτός ο Τζόουνς είχε μάτια που έλαμπαν από κακία και δεν το ’χε σε τίποτα να σηκώσει το ραβδί του και να το σπάσει στη ράχη ενός ζώου. Τα ζώα δεν υπέφεραν άλλο την τυραννία και την αδικία, επαναστάτησαν και έδιωξαν την οικογένεια του Τζόουνς. Τότε το αγρόκτημα έγινε δικό τους, όμως ο Ναπολέοντας κι ο Φωνακλάς, δύο μεγάλα γουρούνια, πίστευαν πως ήταν «πιο ίσοι από τους άλλους», κι έτσι τα ζώα έπρεπε να παλέψουν ξανά – αυτή τη φορά όχι ενάντια στους ανθρώπους, αλλά στους πρώην συντρόφους τους.
Μια κλασική ιστορία ειπωμένη με τρόπο που θα συναρπάσει τα παιδιά!
Η επιλογή της υποδειγματικής διασκευής της Φάρμας των ζώων του Όργουελ από τον Μιχάλη Μακρόπουλο ως το βιβλίο που θα εισάγει τα παιδιά στο έργο του σπουδαίου Βρετανού συγγραφέα θα δικαιώσει κάθε γονιό, εκπαιδευτικό ή όποιον προσφέρει ή προτείνει βιβλία σε παιδιά.
Ελένη Κορόβηλα, bookpress.gr
Θα πρότεινα τη Φάρμα των ζώων ανεπιφύλακτα για παιδιά από 7 έως 9 ετών με ανάγνωση από κοινού με τον γονέα και για παιδιά από 9 έως 12 ετών για κατά μόνας ανάγνωση, με την προϋπόθεση να ακολουθήσει έπειτα μια συζήτηση, ώστε να καλυφθούν τυχόν απορίες τους και να τους δοθεί τροφή για περαιτέρω σκέψη.
Πελιώ Παπαδιά, talcmag.gr
Εικονογράφος: Θέντα Μιμηλάκη
Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Διόπτρα, 2021, 88 σελ.
Η θάλασσα – Μιχάλης Μακρόπουλος
Οι πάγοι λιώνουν, ένας αρχαίος μετεωρίτης φανερώνεται και η Γη ερημώνει. Οι μόνοι άνθρωποι που δεν προσβάλλονται από τον ιό που εξαπλώνεται είναι εκείνοι που έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό τη μετάλλαξη μιας σειράς γονιδίων. Οι επιζήσαντες κατοικούν σε υπόγειες πόλεις και το μόνο που τους συνδέει με τη ζωή στη Γη είναι η μνήμη ωστόσο κάποιοι λίγοι μοιράζονται τον πόθο της επιστροφής.
Η Θάλασσα, μια ψηφιδωτή αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο από μια ξεχωριστή κοπέλα, είναι μια λυρική ιστορία επιστημονικής φαντασίας μικρή και γαλήνια, αν και αφορά κάτι τόσο μεγάλο και ηχηρό όσο το τέλος της ανθρωπότητας.
Νουβέλα, Κίχλη, 2020, 80 σελ.
Η μαλαματένια βελανιδιά – Μιχάλης Μακρόπουλος
Μια ονειρική ιστορία ωρίμανσης και αφύπνισης για όλες τις εποχές και όλες τις ηλικίες, με κεντρικό πρόσωπο τη δεκάχρονη Αθηνά. Και με οδηγό στο ταξίδι της το μαγικό βελανίδι τής μαλαματένιας βελανιδιάς. Ανέλπιστοι φίλοι και εχθροί, ζώα, δέντρα και πουλιά σοφά, γενναία, πονηρά, νεράιδες φεγγαρόμορφες… Όλη η μαγεία τής μέσα και της έξω φύσης επιστρατεύεται για χάρη του παιδικού αχαρτογράφητου έρωτα. Μια ολονύχτια περιπέτεια στο δάσος, σύγχρονη και αλλοτινή, στα χνάρια του ελληνικού παραδοσιακού παραμυθιού. Θαρρείς και το κορίτσι είχε το δικό του ήλιο.
Eικονογράφηση: Κατερίνα Χαδουλού
Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Καλειδοσκόπιο, 2020, 42 σελ.
Η θλίψη στα μάτια του ποντικού – Μιχάλης Μακρόπουλος
Η περιπετειώδης εξιστόρηση ενός τραγικού έρωτα μεταξύ των χεριών δύο δολοφόνων (ενός κωφάλαλου, πρώην καλλιτέχνη του τσίρκου, και ενός δασκάλου που έχει σφάξει τη γυναίκα και τα δυο του αγόρια), που είναι έγκλειστοι σ’ ένα νησί-φυλακή και πειραματόζωα της διευθύντριας-γιατρού.
Μυθιστόρημα, Οδυσσέας, 1995, 156 σελ.
Η Ιουλία είχε ένα πόδι – Μιχάλης Μακρόπουλος
Η Ιουλία είναι μια ανάπηρη βασίλισσα, μια βασίλισσα των σκιών, των σύννεφων, του βαθυπόρφυρου αίματος της περιόδου, της σελήνης. Μια σειρά ανώνυμοι άντρες περνάνε από το κρεβάτι της, μαγεμένοι από τον εξωτισμό του καλλίγραμμου γυναικείου σώματος με το ένα πόδι. Άντρες που στα όνειρα της Ιουλίας γίνονται καρικατούρες. Άντρες που πεθαίνουν κάνοντας έρωτα με την Ιουλία κι αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που πεθαίνουν: ότι κάνουν έρωτα με την Ιουλία, την ανάπηρη βασίλισσα των σκιών, των σύννεφων και της σελήνης.
Μυθιστόρημα, Οδυσσέας, 1998, 157 σελ.
Ιστορίες για μικροσκοπικά και γιγαντιαία πλάσματα – Μιχάλης Μακρόπουλος
Κοιτάζουμε από ένα παράθυρο ψηλά τις κινούμενες κουκκίδες κάτω, που πάνε από, πάνε προς, αξεχώριστες, οι καθημερινές τους ιστορίες ίδιες στα μάτια μας. Μία όμως ξεχωρίζει. Δεν κινείται από ή προς, είναι σωριασμένη πλάι σε έναν κάδο απορριμάτων. Η απόλυτη ακινησία της καταμεσής στην πολύβοη πόλη παγιδεύει τη ματιά μας, η σωριασμένη φιγούρα μεγεθύνεται, γιγαντώνεται, γεμίζει το οπτικό μας πεδίο απ’ άκρη σ’ άκρη. Ό,τι ήταν και είναι και θα είναι η πόλη, συνοψίζεται σε τούτη τη ρακένδυτη, ασάλευτη φιγούρα, που κείται σωριασμένη στο βρόμικο πεζοδρόμιο, πλάι σε έναν κάδο απορριμάτων, ανάμεσα σε γόπες και τσαλακωμένα εισητήρια των αστικών συγκοινωνιών. Η ιστορία της πόλης ανιχνεύεται στα αξύριστα μάγουλα, στα άκοφτα νύχια, στο ρυπαρό παλτό αυτού του συνάμα μικροσκοπικού και γιγαντιαίου πλάσματος. Ας τη διηγηθούμε…
Διηγήματα, Οξύ, 2000, 126 σελ.
Το τέρας και ο έρωτας – Μιχάλης Μακρόπουλος
Πώς ήταν δυνατόν από τις ειδυλλιακές γιουγκοσλαβικές ακτές να αναδυθεί ένα τέρας που παρ’ ολίγο να ερημώσει ολόκληρη την Ευρώπη;
Αν ο ύπνος της λογικής γεννά τέρατα, τότε τι γεννά άραγε ο ύπνος των τεράτων;
Ποιο ήταν το θαυμαστό επίτευγμα της τσέχικης χρονοτεχνολογίας, που επέτρεπε στους κατοίκους της Πράγας να ζουν με ανοιχτά ενδεχόμενα, και όχι, όπως όλος ο υπόλοιπος κόσμος, με ανέκκλητες αποφάσεις;
Υπάρχει το νησί της Αθανασίας;
Το τέρας και ο έρωτας είναι ένα αφήγημα που μιλά για τον Χρόνο, την Αθανασία, τα Όνειρα, μέσα από την ιστορία ενός κολοσσιαίου καταστροφικού τέρατος, ενός φιλοσοφικού παρασίτου κι ενός ανέλπιδου έρωτα. Είναι , επίσης, μια απίστευτη περιπέτεια, ένα ταξίδι του αφηγητή από το δεξί αυτί του θεόρατου τέρατος ως τα βάθη του εγκεφάλου του και μια εξιστόρηση των όσων θαυμαστών είδε κι άκουσε εκεί.
Στην πραγματικότητα είναι ένα παραμύθι, είναι δηλαδή – όπως όλα τα παραμύθια- μια ολότελα αληθινή ιστορία.
Μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2002, 174 σελ.
Ο Μάρκος και η περίεργη εφεύρεση του καθηγητή Στρφτ – Μ.Μακρόπουλος
O Μάρκος δεν είναι συνηθισμένο αγόρι. Διαθέτει μια ξεχωριστή ικανότητα. Γνωρίζει τη γλώσσα όλων των πραγμάτων. Μπορεί ν’ ακούσει τι λέει ακόμα κι ένας συνδετήρας, τι σκέφτεται μια καρφίτσα, τι συλλογίζεται μια πινέζα! Στο σπίτι του όμως η κατάσταση είναι δύσκολη. O πατέρας του κινδυνεύει ν’ απολυθεί. Το εργοστάσιο όπου δουλεύει κλείνει. Πώς θα σωθεί η “Μεταλλοβιομηχανία Αριστείδης Ρινίδης και υιός”; Τι θ’ απογίνουν οι εργάτες της; Πώς θα τελειώσει αυτό το εφιαλτικό όνειρο; Μα, με τη βοήθεια του περίφημου καθηγητή Στρφτ, ο οποίος έχει εφεύρει ένα περίεργο μηχάνημα που χαρίζει στην ύλη καινούργιες κι απρόσμενες ιδιότητες. Χάρη σ’ αυτή την ανακάλυψη, τραπέζια λυγίζουν τα πόδια τους, ρολόγια τσέπης παριστάνουν το μύδι, πιάνα παγιδεύουν ανυποψίαστες συζύγους. Χάρη σ’ αυτή την εφεύρεση αρχίζει η καταπληκτική περιπέτεια του Μάρκου, όπου τα πράγματα παίζουν το δικό τους ρόλο…
Eικονογράφηση: Σοφία Τουλιάτου, Πέτρος Μπουλούμπασης
Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2005, 103 σελ.
Η μαγική εκδρομή – Μιχάλης Μακρόπουλος
Δύο νουβέλες
Η Ειρήνη και η Άννα είναι δυο κορίτσια, το ένα ογδόντα δύο χρονών και κατάκοιτο, το άλλο είκοσι έξι χρόνων. Μαζί θα κάνουν την πιο μαγική εκδρομή της ζωής τους ανακαλύπτοντας πως ο χρόνος δεν είναι παρά ένα γελοίο σκιάχτρο πως ένα ολόκληρο ταξίδι χωρά ανάμεσα στο κρεβάτι και το παράθυρο της κάμαράς σου, αρκεί να ξέρεις αληθινά να ζεις.
Ο κύριος Επαμεινώνδας είναι ένας εργένης συνταξιούχος. Βγαίνοντας ένα πρωί με την πιτζάμα και τις παντόφλες απ’ το σπίτι, του για ν’ αγοράσει τσιγάρα, κάνει ένα ολόκληρο ταξίδι· όμως στο τέλος της ημέρας είναι ο ίδιος, κι ας έχουν αλλάξει τα πάντα στη ζωή του. Δεν έχει μάθει τίποτε, γιατί δεν θέλει να μάθει κι ούτε μπορεί.
Δύο νουβέλες που διανύουν το ανθρώπινο φάσμα από τη φιλία έως τη μοναξιά, από τη δύναμη της φαντασίας έως την πεζότητα και την απανθρωπιά, μεσ’ από δύο ταξίδια: ένα παραμυθένιο και διασκεδαστικό, σ’ έναν κόσμο γεμάτο θαυμαστές περιπέτειες, κι ένα σκληρό και ειρωνικό στον κόσμο μας.
Νουβέλες, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2005, 262 σελ.
Το τέλος του ταξιδιού – Μιχάλης Μακρόπουλος
“Ο Πιέρ στάθηκε κι ανάσανε βαθιά, ήταν σαν γιγάντια αναπνοή αυτός ο ήχος, των κυμάτων και του ανέμου. Ανασαίνοντας, ήταν σαν να ‘κλεινε αυτήν τη γιγάντια αναπνοή μέσα του, κι ύστερα τα πλευρά του ήταν τα βράχια που επάνω τους έσκαζαν τα κύματα, κι ο άνεμος δεν φυσούσε μονάχα γύρω του, αλλά και μέσα του. Ο Πιερ είχε σταθεί όπως στέκεται ο δύτης ανεβαίνοντας προς την επιφάνεια, κι όταν ξεκίνησε ξανά, μια καινούργια ισορροπία υπήρχε ανάμεσα στο νησί και τον άνθρωπο, ανάμεσα στις ανεμόδαρτες γυμνές βουνοπλαγιές και τις θαλασσοδαρμένες ακτές, και σ’ ό,τι σήμαινε αυτή η λέξη, άνθρωπος.”
Ο Πιερ, ένας Γάλλος γλύπτης που πιστεύει στην “ποίηση της μεταφυσικής χωρίς την ίδια τη μεταφυσική”, φτάνει σ’ ένα ελληνικό νησί. Είναι καλοκαίρι. Στη γυμνή φωτεινότητα του τοπίου και στη λιτότητα των σπιτιών, του φαγητού, όλης της ζωής του στο νησί, ο ταξιδιώτης θα βρει μια πρόσκαιρη ανακούφιση· μάταια, όμως, θα αναζητήσει τη λύτρωση από ένα τρομερό μυστικό, το οποίο αποκαλύπτεται σταδιακά μέσα από αναδρομές σε μια περίοδο τρέλας κι εκούσιου εγκλεισμού, καθώς και μέσα από τη φιλία του μ’ έναν Γερμανό βιολόγο.
Μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2006, 170 σελ.
Η άδεια καρέκλα – Μιχάλης Μακρόπουλος
Μια νουβέλα και άλλες ιστορίες
Η περιπλάνηση στην πόλη. Η ημέρα της απόλυσης. Η άδεια καρέκλα με το σακάκι στη ράχη της. Το ζευγάρι στις διακοπές. “Ο άνθρωπος που διάβαζε αληθινά”. Η κοπέλα που ταξιδεύει για έναν ξένο. Το ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Η εμπορική στοά με τους ξοφλημένους μαγαζάτορες. Ο αγαθός μποντιμπίλντερ που γίνεται φονιάς. Η συναυλία με το απρόβλεπτο τέλος. Το σχολικό βιβλίο στα χέρια ενός αστέγου.
Εικόνες της μεγαλούπολης κρυμμένες πίσω από τη μνημειακή της υπόσταση, κινηματογραφικά καρέ στις μυστικές γωνιές όπου συνθλίβονται οι ανθρώπινες σχέσεις, αλλεπάλληλες εστιάσεις στην άψυχη λεπτομέρεια, ιστορίες που συμπληρώνουν η μία την άλλη σαν κάποιος να τις διάλεξε για να ανθολογήσει τους ανοίκειους αντιήρωες της καθημερινής ζωής. Ένα βιβλίο που αποκαθηλώνει το “αστικό όνειρο”, αγκαλιάζοντας με ανθρωπιά τους άσημους κομπάρσους του.
Νουβέλα, Διηγήματα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2007, 251 σελ.
Το καρναβάλι των θαυμάτων και των τεράτων – Μιχάλης Μακρόπουλος
Αυτή δεν είναι μια πόλη σαν τις άλλες! Είναι η μαγική πόλη του καρναβαλιού, η πόλη του τρομερού Βασιλιά της Νύχτας, με τους δαίμονές του, και της καλοσυνάτης Βασίλισσας της Μέρας με τη στρατιά της από ζώα και πουλιά. Ο εντεκάχρονος Κώστας και η οχτάχρονη Αγγελική κατεβαίνουν με τους γονείς τους απ’ το χωριό, ντυμένοι με τις στολές που τους έχει φτιάξει η μητέρα τους. Όμως τους βλέπει ο Βασιλιάς της Νύχτας, που ζηλεύει τις στολές των παιδιών και στέλνει τους δαίμονές του να τα απαγάγουν για να τις κλέψει. Τα δυο παιδιά παλεύουν με θάρρος κι εξυπνάδα να γλιτώσουν, θα τα καταφέρουν άραγε, σε τούτη τη θαυμαστή κι αστεία ιστορία τη γεμάτη περιπέτειες και μουσική;
Το “Καρναβάλι των θαυμάτων και των τεράτων” είναι μια μεγάλη ελληνοκαναδική συμπαραγωγή της Chroma Musika, του μουσικού οίκου Φίλιππος Νάκας και της Ορχήστρας Ποπ του Μόντρεαλ, σε κείμενο του Μιχάλη Μακρόπουλου και μουσική και στίχους του Γιάννη Γεωργαντέλη, με ερμηνευτές τον Δημήτρη Ηλία, τη Μαρία Διαμαντή, τη Συμφωνική Ορχήστρα Ποπ του Μόντρεαλ και 40μελή παιδική χορωδία από Ελληνόπουλα του Μόντρεαλ.
Eικονογράφηση: Κατερίνα Βερούτσου
Mουσική σύνθεση: Γιάννης Γεωργαντέλης
Στίχοι: Γιάννης Γεωργαντέλης
Παιδική λογοτεχνία, Φίλιππος Νάκας Μουσικός Οίκος, 2008, 50 σελ.
Σπουργίτω και Γράχαμ – Μιχάλης Μακρόπουλος
Δύο νουβέλες
“Ήταν πεσμένος καταής, μαχαιρωμένος. Στο περβάζι ήταν ακουμπισμένο ένα πιάτο με φλούδια από ροδάκινο κι ένας σπουργίτης τα τσιμπολογούσε. Η Δέσπω καθόταν με την πλάτη γυρισμένη, κοιτώντας έξω. Δε γύρισε. Είχε στητή την πλάτη. Με το αίμα στο χέρι της, είχε ζωγραφίσει, βαθυκόκκινο στην ασπράδα του τοίχου, τον σπουργίτη”.
Στη Σπουργίτω, μια ξένη με κομμένη γλώσσα μπαίνει σ’ ένα χωριό στο Πωγώνι της Ηπείρου και γίνεται το βουβό κέντρο του, που γύρω του η ασφυχτική κοινωνία του χωριού σκιρτά.
“Έφτασε στα πρώτα σπίτια της Χώρας και παρακεί κάτι πιτσιρίκια έπαιζαν. Τον είδαν -ένα σκιάχτρο πάνω σε γάιδαρο- και κρύφτηκαν πίσω από μια γωνία. Είχαν φυσοκάλαμα· γρήγορα γρήγορα μάζεψαν από το δρόμο κάτω κακαράντζες απ’ τις κατσίκες και τον έβαλαν στο σημάδι. Στην αρχή νόμισε ότι παχιές μύγες κάθονταν απάνω του κι έκανε να τις διώξει με το χέρι. Τον είδαν να κουνάει έτσι το χέρι του, έβαλαν τα γέλια, και τότε είδε ο Γκρέιαμ τους πιτσιρικάδες με τα φυσοκάλαμα στα χέρια, κατάλαβε κι επιστράτευσε όλα του τα λειψά δόντια σ’ ένα πλατύ φαφούτικο χαμόγελο”.
Όπως και η Σπουργίτω, έτσι και η νουβέλα με τίτλο Γράχαμ μιλά για το κατά πόσο μπορούν η αγάπη και η καλοσύνη να ανθίσουν σε έδαφος που ’ναι εξαρχής στέρφο ή που έχει αφεθεί να ερημώσει – εδώ με ήρωα έναν αλκοολικό ζωγράφο σ’ ένα νησί, έναν άνθρωπο που με την ωμή ειλικρίνειά του και τη βαθιά ανθρωπιά του θυμίζει διά Χριστόν σαλό.
Νουβέλες, Πικραμένος Γιάννης, 2012, 144 σελ.
Το παιδί μες στη βαλίτσα – Μιχάλης Μακρόπουλος
Ο παππούς Χρίστος αφήνει με τη διαθήκη του μια βαλίτσα στον συνονόματό του, αγαπημένο εγγονό. Όμως… όμως δεν είναι μια συνηθισμένη βαλίτσα, γιατί μπορεί να πετάει σαν ελικόπτερο, να κυλάει σαν αμάξι και να πλέει σαν βάρκα. Και μέσα της ο εννιάχρονος Χρίστος ξεκινά για ένα απίστευτο ταξίδι.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, κάνει τον γύρο της Γης, ζώντας κάθε λογής απίστευτες περιπέτειες. Τρεις αστυνομικοί τον κυνηγούν στον Πύργο του Άιφελ, μια φάλαινα τον καταπίνει, ένας κακοποιός τον απειλεί…
Για να μην τα πολυλογούμε, το “Παιδί μες στη βαλίτσα” είναι μια ιστορία γεμάτη χιούμορ και δράση.
Eικονογράφηση: Μάρα Τσαφαντάκη
Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Εκδόσεις Πατάκη, 2013, 99 σελ.
Οδοιπορικό στο Πωγώνι – Μιχάλης Μακρόπουλος
Δελβινάκι, Βήσσανη, Πωγωνιανή, Δολό, Καστάνιανη, Κεράσοβο – μερικές δεκάδες χωριά σε μια γωνιά
της Ελλάδας, κλεισμένα ανάμεσα σε βουνά – τη Νεμέρτσικα, το Μακρύκαμπο, τη Μουργκάνα. Αλλά και
μια χούφτα χωριά πέρα απ’ τα σύνορα – η Σωπική, οι Σχωριάδες, η Πολύτσιανη.
Αυτό είναι το Πωγώνι, ένας πανέμορφος τόπος που σιγά σιγά ερημώνει. Μακριά από τις τουριστικές “λεωφόρους”, ακόμα κι απ’ τις “παρόδους” του τουρισμού, το Πωγώνι διατηρεί ατόφιο το χαρακτήρα του. Σε τούτο το οδοιπορικό, γραμμένο μ’ αγάπη, υπάρχουν εκκλησιές, χωριά, βουνά, άνθρωποι· ό,τι μπορεί, από έναν τόπο, να χωρέσει σε λέξεις και φωτογραφίες. Γράφτηκε ως “ανταπόδοση”, ως “αντίδωρο” για το δώρο που τα τελευταία χρόνια έχει προσφέρει τούτος ο τόπος στον γράφοντα. Το δώρο του πλατύ ορίζοντα, των φιλόξενων χωριών, των εκκλησιών που ανθίστανται στο χρόνο, των βουνών που “υποχωρούν ως το σύνορο του ουρανού”.
Φωτογράφιση: Μιχάλης Μακρόπουλος
Ταξίδια και περιηγήσεις, Fagotto, 2013, 92 σελ.
Το δέντρο του Ιούδα – Μιχάλης Μακρόπουλος
Ο Ηλίας, ένας άνθρωπος που έχει χάσει τα πάντα -δουλειά, οικογένεια-, στα πενήντα τρία του χρόνια φεύγει από την Αθήνα και επιστρέφει στο χωριό του, το Δελβινάκι ψηλά στο Πωγώνι, στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Όταν μια νεαρή γυναίκα βρίσκεται βάναυσα δολοφονημένη έξω από το χωριό, η εξιχνίαση του φόνου γίνεται για τον ήρωα έμμονη ιδέα, ένας σκοπός που γεμίζει το ψυχικό του κενό και τον άδειο χρόνο.
Με φόντο το χειμωνιάτικο τοπίο της ορεινής Ηπείρου, που αφήνει το αποτύπωμά του στη λιτή, αδρά ποιητική γλώσσα, στο απέριττο ύφος της αφήγησης, αλλά και στο ήθος των χαρακτήρων, ξετυλίγεται ο μίτος μιας ιστορίας φιλίας και προδοσίας που καταλήγει στη λύτρωση με τον ερχομό της άνοιξης.
Νουβέλα, Κίχλη, 2014, 117 σελ.
Το παιδί και το γεράκι – Μιχάλης Μακρόπουλος
Η μικρή Μαρίτσα ζει σ’ ένα χωριό στη Θεσσαλία μαζί με τους γονείς της και την αγαπημένη της γιαγιά. Μέσα σε δυο καλοκαίρια, απέραντα σαν τον κάμπο, γίνεται φίλη μ’ ένα μικρό γεράκι την Κίρκη. Το κορίτσι σώζει το πουλί, κι έπειτα είναι η σειρά της Κίρκης να σώσει τη σοδειά σε τούτη την ιστορία που είναι γεμάτη περιπέτειες αλλά δείχνει, κιόλας, πόσο είναι πολύτιμη κι αναντικατάστατη η σχέση του ανθρώπου με τα ζώα.
Eικονογράφηση: Βασίλης Χατζηρβασάνης
Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, NCC, 2016, 56 σελ.
Τσότσηγια & Ω’μ – Μιχάλης Μακρόπουλος
Η “Τσότσηγια” είναι η ιστορία μιας φοβισμένης γυναίκας από τους Άγιους Σαράντα, της Κατερίνας, που ήλθε όταν άνοιξαν τα σύνορα και βρέθηκε παντρεμένη μ’ έναν κτηνώδη άντρα. Η Κατερίνα γεννά κρυφά ένα τοσοδά κορίτσι και το κρύβει απ’ όλον τον κόσμο. Στην “Τσότσηγια” ο ωμός ρεαλισμός παντρεύεται με το ελεύθερο πέταγμα της φαντασίας. Αντί για τη γλώσσα της ψυχολογίας, η αφήγηση εδώ δανείζεται τη γλώσσα του παραδοσιακού παραμυθιού, μια γλώσσα σκληρή και ποιητική, “σπλαχνική”.
Η νουβέλα “Ω’μ”, σαν την “Τσότσηγια”, είναι βγαλμένη από τα βάθη του μύθου. Σαράντα χιλιάδες χρόνια πριν, ένας σακατεμένος κυνηγός αγωνίζεται να επιβιώσει μόνος σε μια σπηλιά, μες στο χειμώνα, κι αποτυπώνει με ζωγραφιές στην πέτρα αυτόν του τον αγώνα, τη μάχη του με τα ζώα και την πείνα. Μέσα από το πρόσωπο του Ω’μ, η αφήγηση ψηλαφίζει τη γένεση της τέχνης, τη γένεση της μεταφυσικής σκέψης, τον πυρήνα όλων εκείνων των πραγμάτων που κάνουν εντέλει τον άνθρωπο να ‘ναι άνθρωπος – αλλά ο “Ω’μ” δεν παύει να είναι συνάμα μια ατόφια περιπέτεια.
Μιχάλης Μακρόπουλος
Νουβέλα, Κίχλη, 2017, 144 σελ.
Μαυρο-Πέτρος – Μιχάλης Μακρόπουλος
Η εξιστόρηση της φιλίας ενός δεκατριάχρονου αγοριού, του Κωσταντή, μ’ έναν γέρο, παλιό ναυτικό, τον Μαυρο-Πέτρο, σ’ ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί. Και μια ιστορία για τα κάθε λογής ταξίδια -τα αληθινά και της φαντασίας-, που σύμβολό τους είναι το μεταναστευτικό γεράκι που έχει το όνομα του γέρου, ο μαυροπετρίτης.
Eικονογράφηση: Μιχάλης Σιγάλας
Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Πανεπιστήμιο Πατρών, 2017, 64 σελ.
Μαύρο νερό – Μιχάλης Μακρόπουλος
Ένας πατέρας κι ο ανάπηρος γιος του, με όπλο την αγάπη που τρέφουν ο ένας για τον άλλο, παλεύουν να επιβιώσουν σ’ ένα χωριό που ερημώνει, στα βουνά της Ηπείρου. Γύρω τους έχει συντελεστεί μια οικολογική καταστροφή· το νερό πλέον δεν πίνεται, τα ζώα και τα φυτά είναι δηλητηριασμένα.
Ο αγώνας τους δίνεται με λόγο λιτό και ποιητικό στο “Μαύρο νερό”.
Νουβέλα, Κίχλη, 2019, 80 σελ.
Πηγές: Biblionet, Οδυσσέας, Οξύ, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Εκδόσεις Καστανιώτη, Φίλιππος Νάκας, Πικραμένος Γιάννης, Κίχλη, Εκδόσεις Πατάκη, Καλειδοσκόπιο, Διόπτρα