«Γεννήθηκα και ζω στο Γέρι της Κύπρου.
Στην οικογένεια ήμουν το τρίτο παιδί, η τρίτη κόρη. Ο πατέρας μου φιλήσυχος και τίμιος. Η μάνα μου αγέρωχη, αξιοπρεπής, άνοιγε δρόμους με τα χέρια της για να διαβούμε. Γράφω από τον καιρό που έμαθα να γράφω. Αποφάσισα να εκδώσω τη συλλογή διηγημάτων “Πουλιά και Ανεμώνες” θέλοντας να απευθυνθώ στους νέους και σ’ αυτούς που έμειναν νέοι. Μόλις αναφανεί η άνοιξη, οι κάμποι μας είναι σπαρμένοι με “λαλέδες” όπως αλλιώς λέμε τις ανεμώνες. Πολύχρωμα αγριολούλουδα που δε φοβούνται και ανθίζουν μόνο όταν φυσάει ο άνεμος. Τα Κυριακάτικα απογεύματα των παιδικών μου χρόνων, είναι ντυμένα με αμέτρητα μπουκέτα ανεμώνων. Είναι ντυμένα με τα χρώματα των λουλουδιών και της αθωότητας. Οι στέγες των σπιτιών μας φιλοξενούν ακόμα τις φωλιές των χελιδονιών. Πουλιά που φεύγουν, ξενιτεύονται, αλλά πάντα επιστρέφουν. Όπως τα όνειρα που ομορφαίνουν τη ζωή μας.»
Στην οικογένεια ήμουν το τρίτο παιδί, η τρίτη κόρη. Ο πατέρας μου φιλήσυχος και τίμιος. Η μάνα μου αγέρωχη, αξιοπρεπής, άνοιγε δρόμους με τα χέρια της για να διαβούμε. Γράφω από τον καιρό που έμαθα να γράφω. Αποφάσισα να εκδώσω τη συλλογή διηγημάτων “Πουλιά και Ανεμώνες” θέλοντας να απευθυνθώ στους νέους και σ’ αυτούς που έμειναν νέοι. Μόλις αναφανεί η άνοιξη, οι κάμποι μας είναι σπαρμένοι με “λαλέδες” όπως αλλιώς λέμε τις ανεμώνες. Πολύχρωμα αγριολούλουδα που δε φοβούνται και ανθίζουν μόνο όταν φυσάει ο άνεμος. Τα Κυριακάτικα απογεύματα των παιδικών μου χρόνων, είναι ντυμένα με αμέτρητα μπουκέτα ανεμώνων. Είναι ντυμένα με τα χρώματα των λουλουδιών και της αθωότητας. Οι στέγες των σπιτιών μας φιλοξενούν ακόμα τις φωλιές των χελιδονιών. Πουλιά που φεύγουν, ξενιτεύονται, αλλά πάντα επιστρέφουν. Όπως τα όνειρα που ομορφαίνουν τη ζωή μας.»
Διηγήματα
Πουλιά και Ανεμώνες (2021), Ελκυστής
Πουλιά και Ανεμώνες (2021), Ελκυστής
Πουλιά και Ανεμώνες – Μιράντα Σκέττου
Συλλογή Διηγημάτων
Ο Γιώργος, η Μαρία, ο Μαχήλ, είναι τα παιδιά των σημερινών καιρών, είναι τα παιδιά της νέας τάξης πραγμάτων. Έχει το καθένα τη δική του αφετηρία, για μια ξεχωριστή και διαφορετική διαδρομή την οποία όμως κάποιες φορές, άλλοι την έχουν επιλέξει.
Η διαφορετικότητα, η καλλιτεχνική ευαισθησία, η προσφυγιά, η φιλία, μα κυρίως η χαρά και η αγωνία με την οποία περιμένουν την πρώτη μέρα για το σχολείο, τα φέρνουν κοντά το ένα στο άλλο. Το σφύριγμα του αφέτη, κάθε Σεπτέμβρη, είναι η αρχή για ένα καινούργιο όνειρο, είναι το προζύμι για καινούργιους στόχους, είναι η ζωή που
ξεδιπλώνεται μπροστά τους.
Διηγήματα, Ελκυστής, 2021, 108 σελ.
Πηγές: Biblionet, Ελκυστής
