Διετέλεσε μέλος του Education & Training Coordination Group (ETCG/2006-2010) όπως και του Standing Group on Indicators & Benchmarks (SGIB/2007-2012) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και μέλος (2008-2011) του Advisory Board του UNDP/ RCPAR (Regional Centre for Public Administration Reform). Έχει διατελέσει Επισκέπτης Καθηγητής στη Faculty of Policy & Society του University of London/ IoE (σήμερα UCL-IoE) και Επισκέπτης Καθηγητής στο Zhengzhou University (ZZU) της Κίνας. Έχει δημοσιεύσει 165 μελέτες στα αγγλικά, γαλλικά, κινέζικα και ελληνικά. Επίσης έχει συγγράψει 10 επιστημονικά βιβλία-μονογραφίες στα ελληνικά και αγγλικά και έχει επιμεληθεί άλλους 10 συλλογικούς τόμους, ενώ έχει συμμετάσχει (είτε ως Επιστημονικός Υπεύθυνος, είτε ως Ερευνητής-Επιστημονικός Συνεργάτης) σε 46 (κυρίως ερευνητικά) Προγράμματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Αγαπάει ιδιαίτερα την Τέχνη, ωστόσο δεν είναι ποιητής ούτε τεχνοκριτικός.
Ό,τι [δεν] θα μπορούσε να είναι αλλιώς (2016), Εκδόσεις Ι. Σιδέρης
Chiaroscuro (2018), Εκδόσεις Ι. Σιδέρης
Σημεία στίξης (2021), Εκδόσεις Ι. Σιδέρης
Δοκίμια-Μελέτες
Η παλίμψηστη εξουσία: Κράτος, πανεπιστήμιο και εκπαιδευτική πολιτική στην Ελλάδα (2004), Gutenberg – Γιώργος & Κώστας Δαρδανός
Προς την κοινωνία των δεξιοτήτων; (2006), Σάκκουλας Αντ. Ν.
Η ανέκκλητη (;) ειμαρμένη (2016), Εκδόσεις Ι. Σιδέρης
Συλλογικά έργα
Ζητήματα θεωρίας και μεθόδου των κοινωνικών επιστημών (2007), Κριτική
Η μεταρρύθμιση της μεταναστευτικής πολιτικής (2007), Εκδόσεις Παπαζήση
Νέα Ευρωπαϊκή Ένωση, Οργάνωση και πολιτικές: 50 χρόνια (2007), Θεμέλιο
Η μεταρρύθμιση του ελληνικού πανεπιστημίου (2007), Εκδόσεις Παπαζήση
Παρεμβάσεις για την Ευρώπη (2009), Εκδόσεις Παπαζήση
Στρατηγική για την ελληνική ανώτατη εκπαίδευση, Ενναλακτικές προσεγγίσεις (2009), Εκδόσεις Παπαζήση
Κατευθύνσεις προοδευτικής διακυβέρνησης (2009), Εκδόσεις Παπαζήση
Αγορά εργασίας, κατάρτιση, διά βίου μάθηση και απασχόληση (2010), Εκδόσεις Ι. Σιδέρης
Πανόραμα ιστορίας της εκπαίδευσης, Όψεις και απόψεις: Νεοελληνική εκπαίδευση (2011), Gutenberg-Γιώργος & Κώστας Δαρδανός
Γιάννης Μόραλης: Αρχιτεκτονικές συνθέσεις (2011), Μουσείο Μπενάκη
Πολιτική επιστήμη, Διακλαδική και συγχρονική διερεύνηση της πολιτικής πράξης (2016), Εκδόσεις Ι. Σιδέρης
Εκπαίδευση και εκπαιδευτική μεταρρύθμιση: Ιστορικο-συγκριτικές προσεγγίσεις (2017), Gutenberg – Γιώργος & Κώστας Δαρδανός
Πολιτική επιστήμη: Σύγχρονες τάσεις και διακυβεύματα (2018), Εκδόσεις Ι. Σιδέρης
Σημεία στίξης – Νίκος Παπαδάκης
ποιητική συλλογή…
«Με την ποίηση, υποψιάζομαι ότι ψιθυρίζουμε αντί να μιλάμε. Κι η ηχώ του ψιθύρου είναι ανεπαίσθητη και ως τέτοια ευλογημένη. Ένα σχεδόν ψευδαίσθητο υποκατάστατο της ανθρώπινης κίνησης. Επιχειρώντας μια ακόμα απόδραση από τον Νότο, σκέφτηκα ότι το εγγύτερο στις ανθρώπινες κινήσεις είναι τα σημεία στίξης. Αλλά όχι αυτά από μελάνι. Τα άλλα. Η σάρκινη προέκτασή τους. Ποτέ απροϋπόθετη, επίμονα αδιατίμητη. … Μας σαγηνεύουν οι ατέλειες και συγχρόνως μας τρομάζουν. Κι ίσως γι’ αυτό ανακαλύψαμε τα σημεία στίξης για να συμφιλιωθούμε με τη διάρρηξη κάθε καθολικής βεβαιότητας, με αυτό δηλαδή που λέγεται Ζωή. Μα μόνο γι’ αυτό άραγε;».
Νίκος Παπαδάκης, Αντι-προλογικό
«Επί της ουσίας, αυτό που αναδεικνύεται στην ποιητική κατάθεση του Νίκου Παπαδάκη είναι μια “περιεκτική” και εύθραυστη ευαισθησία που εξυψώνει την ανθρώπινη κατάσταση, την αποσπά από τη “γήινη” νομοτέλεια και ταυτόχρονα την καθιστά μαγική και ονειρική. … Ο Νίκος Παπαδάκης με τη συλλογή ποιημάτων του «Σημεία Στίξης» ποιεί ευθέως μια δημιουργική ανασκαφή μέσα στον ευγενή ορυκτό πλούτο μιας βαθιάς και σμιλεμένης εσωτερικότητας, που αποπνέει αλήθεια, ποιητική ένταση, εικόνες και αρώματα μιας διαρκούς υπαρξιακής περιπλάνησης. Ο ίδιος άλλωστε θα ανήκει πάντα στην ποίηση. …».
Νίκος Φωτόπουλος (Πρόλογος βιβλίου)
Ποίηση, Εκδόσεις Ι. Σιδέρης, 2021, 66 σελ.
Chiaroscuro – Νίκος Παπαδάκης
Μία ποιητική δοκιμή κι ένα κείμενο σε 3 πράξεις
“Αν πιστέψουμε την συνομολογημένη αμαρτία, που περιγράφει ο Borges στον “Καθρέπτη και το Προσωπείο”, οι λέξεις (έστω κάποιες λέξεις) επιτρέπουν στους ανθρώπους να γνωρίσουν την Ομορφιά. Μια μορφή εξιλέωσης για αυτήν την ανέλπιστη στιγμιαία πληρότητα είναι ίσως η επανεπιστροφή στις ρωγμές, έστω κι αν στο “Chiaroscuro” επιτελείται με πολύ διαφορετικούς όρους από την πρώτη μου συλλογή… Το “Chiaroscuro” επιχειρεί μια (δειλή) συνομιλία με τον χρόνο, την απώλεια, τον έρωτα και κάποιες από τις συγκροτησιακές διαστάσεις αυτού που συχνά αποκαλούμε “ανθρώπινη ύπαρξη”… Ο χρόνος ενίοτε μάς ελεεί. Και όχι σπάνια μάς επιβαρύνει με προσωπικούς δαίμονες, για να απονευρώνει την ίδια του την ελεημοσύνη… Ώρα λοιπόν να (ξανα)συρθεί η κουρτίνα. Ξημερώνει άλλωστε”.
Νίκος Παπαδάκης, Αντι-προλογικό
Ποίηση, Εκδόσεις Ι. Σιδέρης, 2018, 68 σελ.
Ό,τι [δεν] θα μπορούσε να είναι αλλιώς – Νίκος Παπαδάκης
Μια ποιητική δοκιμή και τρία κείμενα
περί τέχνης, εξουσίας και οδύνης
“Δεκαεπτά ποιήματα γραμμένα σε στιγμές μιας δεκαπενταετίας, συνοδεύονται από τρία μικρά κείμενα. Κείμενα για μια σχέση που χρόνια τώρα με απασχολεί. Αυτήν μεταξύ της τέχνης, του σώματος, της εξουσίας, της βίας και της οδύνης… Eίναι αλήθεια ότι ο χρόνος πάντα θα μηχανεύεται πολλά για να σε ξεγελάει. Για να σε πείθει ότι θα είναι πάντα εδώ, ότι ειδικά για σένα δεν θα τελειώσει. Μια συνομωσία, που όχι σπάνια εκβάλει σε θυσιαστική κρίση (με όρους Rene Girard)… Άλλωστε, σε όποια εκδοχή της διαπραγμάτευσης μαζί του, ακόμα κι αν αυτή είναι κανονοποιημένη, όλα έχουν τελεσιδικίσει πριν καν αρχίσουν, είτε ο χρόνος μας υποδέχεται ως ελεήμων είτε μας αποχαιρετά ανηλεής και όχι δίχως κάποια ειρωνεία. Σε κάθε περίπτωση, οι συνομωσίες προϋποθέτουν δυο μέρη. Και αποφάσισα από τον Απρίλη του 2014 να μην του ξανακάνω το χατίρι… Και έτσι έγραψα ένα “λάθος παραμύθι”, όπου όλα θα μπορούσαν να είναι αλλιώς. Δεν είναι όμως”.
Νίκος Παπαδάκης, Αντι-προλογικό
“Η ποίηση του Καθηγητή Παπαδάκη δεν είναι για φθινοπωρινά απογεύματα, αυτά με τα οποία σβήνουν σιγά σιγά τα παρατεταμένα ψευδαίσθητα καλοκαίρια. Είναι οι συλλογισμοί του, σχεδόν όλοι, σκέψεις για δύσκολους καιρούς. Ο ποιητής, συνεχίζοντας το διερωτηματικό του λόγο, πιστεύει, δεν νομίζει, πως η αυταπάτη την αλήθεια την εξαντλεί. Μπορεί να έχει δίκιο στο μέτρο που η αναζήτησή της χωρίς ενδιάμεσες απαντήσεις δεν συντελείται. … Η συγκεκριμένη ποίηση δείχνει φαινομενικά πολύ προσωπική. Είναι όμως μέσα από συναντήσεις σε τόπους και χρόνους τρυγημένη. Τα διηγούμενα περιστατικά, αν αναγνωσθούν προσεκτικά, αποπροσωποποιούν τα γεγονότα. Και τότε μας αφορούν όλους. Ή έστω κάποιους”.
Α.- Ι. Δ. Μεταξάς, Πρόθεμα στο βιβλίο
Ποίηση, Εκδόσεις Ι. Σιδέρης, 2016, 66 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Ι. Σιδέρης