Σπούδασε φιλολογία στο Παν/μιο Αθηνών, με αρχαιοελληνιστές το Στυλιανό Κορρέ, Αντώνιο Χατζή, Κων/νο Βουρβέρη και Ιωάννη Σταματάκο. Εργάστηκε από το 1959 ως το 1990 στη μέση εκπαίδευση (τα τρία πρώτα χρόνια στην Κύπρο). Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές “Το λαγούμι”, Δόμος, 1979, και “Για το θαλασσινό αηδόνι”, Δόμος, 1984 (έκδοση εκτός εμπορίου), τα πεζά “Τρία θαλασσινά ειδύλλια”, Δόμος, 1985, “”Επισείουσα Ανέμου””, Δημόσια Βιβλιοθήκη Χαλκίδας, 1989, “Λιμενάρχης Ευρίπου”, Κέδρος, 1993, Νεφέλη, 2002, “Ανύπαρχτο λιμάνι”, Διάμετρος, 1998, και το “μικτό είδος” “Το βαθύ πηγάδι ή εκρήξεις συναφών φωτοβολίδων”, Στιγμή, 1989. Ασχολείται με την έκδοση και τη μελέτη του έργου του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και του Αλέξανδρου Μωραϊτίδη.
Λιμενάρχης Ευρίπου (1993), Κέδρος
Λιμενάρχης Ευρίπου (2002), Νεφέλη (E)
Στους Ευβοϊκούς του ονείρου (2018), manifesto
Αφηγήσεις
Ποιος φοβάται τον κύριο επιθεωρητή; (2018), Κουκούτσι
Πεζά
Τρία θαλασσινά ειδύλλια (1985), Δόμος
Επισείουσα Ανέμου (1989), Δημόσια Βιβλιοθήκη Χαλκίδας
Το βαθύ πηγάδι ή Εκρήξεις συναφών φωτοβολίδων (1989), Στιγμή
Περίτριμμ’ αγοράς Θεσσαλονίκιον (1993), Άγρα
Ανύπαρχτο λιμάνι (1998), Διάμετρος
Ποίηση
Το λαγούμι (1979), Δόμος
Για το θαλασσινό αηδόνι (1984), Δόμος
Παιδική λογοτεχνία-Ιστορία
Μεταπολεμικά νεανικά περιοδικά (2015), Αντίποδες
Δοκίμια-Μελέτες-Ερμηνεία και κριτική
Δαιμόνιο μεσημβρινό (1978), Γρηγόρη
Νεοελληνικά (1981), Εκδόσεις Παπαζήση
Το δίχτυ και το μέλι (1983), Βιβλιοπωλείον της Εστίας
Μινύρισμα πτηνού χειμαζομένου (1986), Εκδόσεις Καστανιώτη
Εικοσιπεντάχρονος πλους (2004), Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων
Αποσπινθηρίζοντας (2008), Ίνδικτος
Ένα νησί (2011), Ίκαρος
Για τον Ζήσιμο Λορεντζάτο (2016), Ίκαρος
Συλλογικά έργα
Νεοελληνικά διδακτικά δοκίμια για το γυμνάσιο (1986), Βιβλιοπωλείον της Εστίας
Τα διηγήματα (1991), Γνώση
Αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Κοτζιά (1994), Κέδρος
“Σε κλαίει λαός…” (1995), Δόμος
Τιμή στον Τ. Κ. Παπατσώνη (1999), Ευθύνη
Φώτα ολόφωτα (2001), Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.)
Μια πόλη, ένας συγγραφέας (2001), Μίνωας
Πρακτικά Β’ διεθνούς συνεδρίου για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη (2002), Δόμος
Ο μυθιστοριογράφος Παπαδιαμάντης (2003), Βιβλιοπωλείον της Εστίας
Εισαγωγή στην πεζογραφία του Παπαδιαμάντη (2005), Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Πρακτικά Α΄ Πανελληνίου Συνεδρίου για τον Γιάννη Σκαρίμπα (2007), Διάμετρος
Ο παρδαλός συρικτής της Εμλίνης (2007), Νεφέλη
Πρακτικά Γ’ διεθνούς συνεδρίου για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη (2012), Εταιρεία Παπαδιαμαντικών Σπουδών
Μήτηρ Θεού, μητέρα των ανθρώπων (2013), Η Καθημερινή
Διετείς διακοπαί: Ένα χρονικό (2014), Βιβλιοπωλείον της Εστίας
Χαιρετισμός στον Κώστα Ε. Τσιρόπουλο (2016), manifesto
Μεταφράσεις
Δίων Χρυσόστομος, Ευβοϊκός ή κυνηγός (1994), Στιγμή
Πολύβιος, Ιστοριών Α’ (1995), Στιγμή
Πολύβιος, Ιστοριών Β’ (1995), Στιγμή
Πολύβιος, Ιστοριών Γ’ (1996), Στιγμή
Πολύβιος, Ιστοριών Δ’ (1997), Στιγμή
Πολύβιος, Ιστοριών Ε’ (1998), Στιγμή
Πολύβιος, Ιστοριών ΣΤ’, Ζ’, Η’ (2000), Στιγμή
Πολύβιος, Ιστοριών Θ΄, Ι΄, ΙΑ΄ (2003), Στιγμή
Πολύβιος, Ιστοριών ΙΒ΄, ΙΓ΄, ΙΔ΄, ΙΕ΄ (2005), Στιγμή
Πολύβιος, Ιστοριών ΙΣΤ΄, ΙΗ΄, Κ΄, ΚΑ΄ (2006), Στιγμή
Στους Ευβοϊκούς του ονείρου – Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος
Με τον νου του δοσμένο στην “πιλοτίνα της Δώθε Πάντας και τα ρυμουλκά της Πέρα”, ο συγγραφέας ονειρεύεται ταξίδι νύχτιο στη στενή κι αινιγματική θάλασσα του αγαπημένου Ευβοϊκού, πειρατικό ρεσάλτο σε δυο μικρά ρυμουλκά και πρόσκαιρη φυγή στ’ ανοιχτά, μια τελευταία σκανταλιά υπαρξιακής ανάτασης.
Και το ταξίδι που λαχταράει η ψυχή του, το οποίο όπως ομολογεί στη συνέχεια παραμένει “πάντοτε πλους εν διηγήματι”, γίνεται αφορμή για καταγραφή αγαπημένων τόπων και προσώπων, πραγματικών ή μυθιστορηματικών, γίνεται ευλαβικό προσκύνημα κι αναδρομή στους προσωπικούς του μύθους: στον συγγραφέα της Σκιάθου, στον Ζήσιμο Λορεντζάτο, στον Φίλιππο Σέρραρντ και τόσους άλλους…
Το μικρό αυτό βιβλίο περιλαμβάνει δυό διηγήματα του Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλου – καλύτερα: ένα διήγημα και το σχόλιό του. Αμφότερα δημοσιεύτηκαν, σε μικρή χρονική απόσταση μεταξύ τους, στο Φρέαρ υπό το ψευδώνυμο Ευριπίδης Νεγρεπόντης και σχολιάστηκαν εικαστικά από τον ζωγράφο Πέτρο Χριστούλια. Για μια ακόμα φορά επιβεβαιώνεται εδώ η αφηγηματική δύναμη του Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλου: είτε γράφει φιλολογικά σχόλια, είτε μελετήματα, είτε κριτικές, είτε διηγήματα έχει το μοναδικό χάρισμα να μεταμορφώνει σε συναρπαστικά αναγνώσματα ακόμα κι εκείνα τα θέματα που εκ πρώτης όψεως μοιάζουν “τετριμμένα” ή “εύκολα”.
Δημήτρης Αγγελής
Διηγήματα, manifesto, 2018, 28 σελ.
Ποιος φοβάται τον κύριο επιθεωρητή; – Νίκος Δ. Τριανταφυλλόπουλος
Επτά και μία ιστορίες
Ο τίτλος και το περιεχόμενο του βιβλίου ανακαλούν δύο πασίγνωστα θεατρικά έργα: το δράμα του Eduard Albee “Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ” (1962) και την κωμωδία του Nikolaj Gogol “Ο Επιθεωρητής” (1835). Οι ομοιότητες δεν σταματούν εκεί. Ανεξάρτητα από την πλοκή, ο Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος μάς συστήνει επτά αφηγήματα με κεντρικό θέμα την επίσκεψη του “κυρίου Επιθεωρητή”.
Το πολύτιμο αυτό βιβλίο εστιάζει στη λειτουργία του θεσμού της αξιολόγησης στην εκπαίδευση, ενώ παράλληλα διαθέτει τη νηφάλια υφή λογοτεχνικού αφηγήματος και απομνημονεύματος. Ο συγγραφέας είναι το κεντρικό πρόσωπο όλων σχεδόν των ιστοριών και ταυτόχρονα ο αμερόληπτος αφηγητής του βιώματός του. Αυτή η προσέγγιση, αλλά και αποστασιοποίηση, μετατρέπει το ημερολόγιο σε ιστορικό ντοκουμέντο, τη μαρτυρία σε δραματικό επίλογο του ζωντανού κάποτε οργανισμού της παιδείας που μετατράπηκε σε “άταφο νεκρό”. Το ζήτημα είναι ευρέως πολιτικό και κοινωνικό. Η παιδεία, ως ο κατ’ εξοχήν αμυντικός μηχανισμός της χώρας, επλήγη πρώτη και μάλιστα καίρια. Αλλά «ο τρώσας και ιάσεται», θυμίζει με τον τρόπο του ο συγγραφέας. Η πληγή που θίγεται εδώ, και πρέπει να επουλωθεί με προσοχή, είναι της αξιολόγησης, εκεί που χτυπά ίσως η καρδιά του θεσμού.
Το ακριβό αυτό εγκόλπιο διδασκαλίας φανερώνει με τον τρόπο του στους διψώντες ακόμη δασκάλους τον λησμονημένο, από τη χρόνια περιφρόνηση, ρόλο τους, την πολυτιμία της παραίνεσης, της συμβουλής, ακόμη και αν προέρχεται από ένα απειλητικό “φάντασμα”. Απειλητικές είναι οι σειρήνες, οι ρητορείες της απλούστευσης, της ευκολίας, της πατροκτονίας. Η γραφή, η γλώσσα του Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλου -από κοιτάσματα όλων των καιρών που δεν καταδεχτήκαμε-, μοιάζει με λαμπύρισμα μακρινό που, ωστόσο, είναι κοντά μας.
Συμεών Γρ. Σταμπουλού
Αφηγήματα, Κουκούτσι, 2018, 144 σελ.
Για τον Ζήσιμο Λορεντζάτο – Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος
Εκατό χρόνια από τη γέννησή του
Στο βιβλίο συγκεντρώνεται ένα μέρος -η επιλογή έχει γίνει από τον ίδιο τον συγγραφέα τους- των δημοσιευμάτων που ο Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος αφιέρωσε, προσφορά αγάπης, στον Ζήσιμο Λορεντζάτο. Πρόκειται για 16 κείμενα που έχουν δημοσιευτεί παλαιότερα στα περιοδικά Ακτή (Λευκωσίας), Αντί, Νέα Εστία και Ποίηση.
Ο πυρήνας του ενδιαφέροντος του Τριανταφυλλόπουλου και η σημαντικότερη συμβολή του σε όσα γράφτηκαν και θα γραφτούν για τον Λορεντζάτο είναι τα γλωσσικά minutiae. Εκεί συναντώνται απολύτως οι ευαισθησίες και των δύο τους. Όσοι τον γνώρισαν από κοντά, θα θυμούνται τον χαμένο φίλο τους να διακόπτει συχνά την κουβέντα και να σηκώνεται από την πολυθρόνα του για να αναζητήσει κάποιον από τους εννιά τόμους του Λεξικού του Δημητράκου προκειμένου να διακριβώσει τη σημασία και απόχρωση μιας λέξης. Αυτό το λεπταίσθητο πνεύμα διατρέχει την παρούσα συλλογή κειμένων.
Ερμηνεία και κριτική, Ίκαρος, 2016, 144
Πηγές: Biblionet, Κουκούτσι, Κέδρος, Νεφέλη, Άγρα, Στιγμή, Διάμετρος, Αντίποδες, Γρηγόρη, Παπαζήση, Ίκαρος, Ίνδικτος, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, Εκδόσεις Καστανιώτη
