Ο πατέρας του ήταν επιχειρηματίας και καταγόταν από παλιά, ιστορική οικογένεια της Λίμνης Ευβοίας. Δύο χρόνια μετά τη γέννησή του, η οικογένεια του επέστρεψε μόνιμα στην Αθήνα. Από τα 11 του άρχισε ν’ ασχολείται με το γράψιμο, ενώ την πρώτη του επιθεώρηση την έγραψε το 1928 για ένα θερινό θέατρο στη Φρεαττύδα. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και άσκησε για λίγο το επάγγελμα του δικηγόρου, εργάστηκε για δύο χρόνια στο Ελεγκτικό Συνέδριο και στη συνέχεια παραιτήθηκε για να μπαρκάρει στα καράβια.
Το συγγραφικό του ταλέντο αποκαλύφθηκε στη διάρκεια της Κατοχής με το θεατρικό έργο «Πινακοθήκη των Ηλιθίων», που ανέβηκε το 1944 από τον θίασο του Δημήτρη Χορν και της Μαίρης Αρώνη και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Μεταπολεμικά ασχολήθηκε συστηματικά με το χώρο του θεάματος και κυρίως της κωμωδίας, στην οποία διέπρεψε. Έγραψε περισσότερες από 40 επιθεωρήσεις (είτε μόνος του, είτε σε συνεργασία με τον Πολύβιο Βασιλειάδη) και περισσότερα από 60 σενάρια για τον κινηματογράφο, ενώ σκηνοθέτησε ο ίδιος πολλά έργα του. Το 1948 σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία με τίτλο «Χαμένοι Άγγελοι», ένα δράμα με πρωταγωνιστές τη Σμαρούλα Γιούλη, την Ειρήνη Παππά και τον Μίμη Φωτόπουλο. Εργάστηκε στο ραδιόφωνο και συνεργάστηκε με εφημερίδες («Ελληνικόν Μέλλον», «Προοδευτικός Φιλελεύθερος», «Το Βήμα», «Ελεύθερος Κόσμος») και περιοδικά («Τραστ», «Ρομάντσο», «Ταχυδρόμος», «Πάνθεον»).
Ο Τσιφόρος άντλησε τα θέματα των ευθυμογραφημάτων του από την καθημερινότητα της αθηναϊκής κοινωνίας, ιδιαίτερα της περιθωριακής, που χάρη στην ιδιορρυθμία της προσέφερε άφθονο υλικό, το οποίο αξιοποίησε με μοναδικό τρόπο η εκπληκτική φαντασία του στο πιο γνωστό του έργο «Τα παιδιά της πιάτσας». Πολύ επιτυχημένες είναι οι παρωδίες συγκεκριμένων ιστορικών γεγονότων, με βάση τα οποία ο Τσιφόρος έγραψε δικής του έμπνευσης ιστορίες, ενώ ιδιαίτερα απολαυστικές είναι οι περιπέτειες του Μίλωνος Φιρίκη, του «Μυστικού Πράκτορα χωρίς 08», μία παρωδία των ταινιών του Τζέιμς Μποντ, που πρωτοδημοσιεύτηκαν το 1965 στο περιοδικό «Ταχυδρόμος».
Έφυγε από τη ζωή στις 6 Αυγούστου 1970, σε ηλικία 60 ετών, ύστερα από πεντάχρονη μάχη με τον καρκίνο. Όπως γράφτηκε σε μία εφημερίδα της εποχής, με τον χαμό του έκανε για πρώτη φορά να κλάψουν οι συγγενείς, οι φίλοι του και το κοινό που τον λάτρεψε.
Πηγή: SanSimera.gr
Μίλων Φρίκης, ο μυστικός πράκτωρ χωρίς 08· Η μυστική ακτίνα του φεγγαριού (1977), Ερμής
Ιστορία της Αγγλίας (1977), Ερμής
Ιστορία της Αθήνας (1979), Ερμής
Βιβλικά χαμόγελα (1980), Ερμής
Όμορφη Θεσσαλονίκη (1981), Ερμής
Οι μυστικές εταιρείες (1982), Ερμής
Ο Γκιούλιβερ στη χώρα των γιγάντων – Ο Γκιούλιβερ στη χώρα των νάνων (1982), Ερμής
Η γυναίκα κουρσάρος· Μια παράξενη ουβερτούρα (1983), Ερμής
Διηγήματα (1984), Ερμής
Το τυχερό μου αστέρι (1985), Ερμής
Θεότρελα ρεπορτάζ (1985), Ερμής
Εορταστικά· Διηγήματα (1990), Ερμής
Κινηματογράφος – Σκηνοθεσία
Ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο κοντός (1961)
Τρεις κούκλες κι εγώ (1960)
Ο θησαυρός του μακαρίτη (1959)
Ο λεφτάς (1958)
Ο γυναικάς (1957)
Τρεις ντεντέκτιβς (1957)
Τσιγγάνικο αίμα (1956)
Γλέντι, λεφτά και αγάπη (1955)
Η ωραία των Αθηνών (1954)
Ο άνεμος του μίσους (1954)
Το ποντικάκι (1954)
Ο πύργος των ιπποτών (1952)
Το παιδί μου πρέπει να ζήσει (1951)
Έλα στο θείο (1950)
Τελευταία αποστολή (1949)
Χαμένοι άγγελοι (1948)
Κινηματογράφος – Σενάρια
Μια Ιταλίδα απ’ την Κυψέλη (1968) σε συνεργασία με τον Πολύβιο Βασιλειάδη
Δόκτωρ Ζι-Βέγγος (1968)
Η γυναίκα μου τρελλάθηκε (1966) σε συνεργασία με τον Πολύβιο Βασιλειάδη
Ένα έξυπνο έξυπνο… μούτρο (1965) σε συνεργασία με τον Πολύβιο Βασιλειάδη
Αν έχεις τύχη (1964)
Η κυρία του κυρίου (1962) σε συνεργασία με τον Πολύβιο Βασιλειάδη
Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός (1961) σε συνεργασία με τον Πολύβιο Βασιλειάδη
Ο θησαυρός του μακαρίτη (1959) σε συνεργασία με τον Πολύβιο Βασιλειάδη
Ο γυναικάς (1957) σε συνεργασία με τον Πολύβιο Βασιλειάδη
Πηγές: EKEBI, Biblionet, Ερμής, el.wikipedia.org