Νίτσα Μανωλά

Ελληνες λογοτέχνες
«Γεννήθηκα στη Ρόδο έναν φθινοπωρινό Οκτώβρη. Πέρασα τα παιδικά μου χρόνια ανάμεσα σε δυο πατρίδες, οπότε έμαθα να εγκλιματίζομαι και να χωράω παντού. Ελεύθερη από τη φύση μου και ανατρεπτική, κατάλαβα αρκετά νωρίς στη ζωή μου πως τίποτα δε μας χαρίζεται, πως πρέπει να παλέψουμε για ό,τι θέλουμε να καταφέρουμε. Με σπουδές στην Αγγλική Φιλολογία και τα Μαθηματικά, ασχολήθηκα αρχικά με τη διδασκαλία ξένων γλωσσών δημιουργώντας το δικό μου φροντιστήριο, μα στην πορεία με κέρδισε ο οικονομικός τομέας και το τραπεζικό σύστημα. Η μεγάλη περιέργεια και η φαντασία που με διακατέχει, οδήγησαν στις πρώτες μου λέξεις πάνω στο χαρτί. Αυτό αποδείχτηκε… έρωτας. Από τις Εκδόσεις Υδροπλάνο κυκλοφορούν επίσης, το παιδικό παραμύθι «Η Αλίνα των χρωμοσωμάτων», η συλλογική σειρά των δίγλωσσων, εκπαιδευτικών βιβλίων «Ο Συννεφούλης Ταξιδεύει στην Ελλάδα» και «Ο Συννεφούλης Ταξιδεύει στην Κύπρο», το μυθιστόρημα «Το Μυστικό της Μπουκαμβίλιας» καθώς και το συλλογικό βιβλίο «Επιβάτες Χριστουγέννων».»
Μυθιστορήματα
Ισόβια δεσμά (2014), Δυάς Εκδοτική
Ισόβια δεσμά (2015), Ανάσα (Ε)
Μονάχα ένα σ’ αγαπώ (2018), Δυάς Εκδοτική
Το μυστικό της μπουκαμβίλιας (2020), Υδροπλάνο
Όταν τα όνειρα πεθαίνουν (2021), Υδροπλάνο

Παιδική λογοτεχνία
Η Αλίνα των χρωμοσωμάτων (2021), Υδροπλάνο

Συλλογικά έργα
Για πού το ‘βαλες Χριστουγεννιάτικα; (2016), Εμπειρία Εκδοτική
Ο συννεφούλης ταξιδεύει στην Ελλάδα (2019), Υδροπλάνο
Ο Συννεφούλης ταξιδεύει στην Κύπρο

Η Αλίνα των χρωμοσωμάτων – Νίτσα Μανωλά

Η Αλίνα


Η Αλίνα είναι ένα κορίτσι με ειδικές ικανότητες που αγκαλιάζει με αγάπη ό,τι βρίσκεται γύρω της. Παρόλο που οι άνθρωποι την αντιμετωπίζουν με οίκτο και τα παιδιά στο σχολείο την κοροιδεύουν, εκείνη επιμένει πως δεν είναι διαφορετική. Είναι απλώς αλλιώτικη και εκλεκτή, επειδή έχει κάτι παραπάνω από όλους τους κατοίκους της Ευταξίας.

Έχει ένα χρωμόσωμα 21 επιπλέον. Αυτό την κάνει μοναδική!

Της αρέσει να επισκέπτεται τις χώρες των δράκων και να παίζει μαζί τους. Λατρεύει να ζωγραφίζει και να δημιουργεί χρωματικούς συνδυασμούς με τα χρώματα που της δίνουν. Τι θα γίνει όμως όταν ο Άλκαζορ, ο μίζερος βασιλιάς της Μελανίας, θα απαγάγει την Αλίνα για να κάνει δικά του τα υπέροχα χρώματα της Ευταξίας;

Ποιος ο ρόλος του Σίλομαν του αρχηγού των πολύχρωμων δράκων; Θα καταφέρει με κάποιον τρόπο να βοηθήσει τη μικρή Αλίνα να επιστρέψει στο σπίτι της;

Εικονογράφηση: Νικολέττα Φιλιππίδη

Παιδική λογοτεχνία, Υδροπλάνο, 2021, 30 σελ.

Όταν τα όνειρα πεθαίνουν – Νίτσα Μανωλά

Όταν τα όνειρα


Όταν η Τασίτσα θα γνωρίσει την τρομαγμένη Στεφανία, θα καταλάβει αμέσως τη διαφορετικότητά της. Ως πιο έμπειρη, αποφασίζει να ανοίξει σαν τριαντάφυλλο την ψυχή της και να αφήσει το κουβάρι της ζωής της να ξετυλιχτεί. Θα μοιραστεί μαζί της μια ιστορία γεμάτη από κόκκινους λεκέδες, απραγματοποίητα όνειρα και σιωπηλούς εφιάλτες. Η ιστορία της θα γίνει ο συνδετικός κρίκος ζωής ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν και η ζωή… πολύτιμη. «Να τα κρατάς ζωντανά τα όνειρά σου. Ακούς, μικρή; Να τα κυνηγάς, να μην τ’ αφήνεις να φεύγουν. Τουλάχιστον θα έχεις μια πιθανότητα να τα πετύχεις. Να τα παίρνεις ξοπίσω και αν είναι γραφτό να σου κρυφτούν, τουλάχιστον θα έχεις προσπαθήσει», θα της πει, και το κουβάρι θα κυλήσει… Τασίτσα, Στεφανία, Έλλη… Μια χαμένη αθωότητα, μια φυλακισμένη ψυχή σε ένα ξένο σώμα και μια απατημένη σύζυγος θα βρεθούν στο ίδιο μονοπάτι. Μιχάλης, Θανάσης, Συμεών… Μια μπερδεμένη ζωή, μια άνιση μάχη, μια λύση, θα ξεπηδήσουν απ’ το παρελθόν. Γιασεμί, χλωρίνη, μούχλα. Μυρωδιές που έμειναν ζωντανές μέσα στη μνήμη της Τασίτσας και τη σημάδεψαν. Η ζωή όμως της χρωστάει… Θα την αφήσει να το ζήσει; Θα της δώσει πίσω όλα όσα της στέρησε;

Μυθιστόρημα, Υδροπλάνο, 2021, 452 σελ.

Το μυστικό της μπουκαμβίλιας – Νίτσα Μανωλά




Η Αποστολία βρίσκεται εγκλωβισμένη από τα δεκαέξι της χρόνια σε έναν γάμο που δεν θέλησε ποτέ. Τριάντα χρόνια αργότερα και αφού έχει βουτηχτεί στην κατάθλιψη, αποφασίζει πως ήρθε η στιγμή να σπάσει τα δεσμά της και να φύγει από την Αμερική όπου και ζει, εγκαταλείποντας τον πάμπλουτο σύζυγό της, Μπιλ. Θα καταφέρει άραγε να ξεφύγει από τις αρρωστημένες σκέψεις της και να βρει επιτέλους την ευτυχία; Σε ένα ακριτικό νησί της Ελλάδας το ρυθμικό θρόισμα των φύλλων μιας μπουκαμβίλιας έξω από το ανοιχτό παράθυρο του Άρη, ανακατεμένο με το ψιθύρισμα των κυμάτων θα φέρει θύμησες, που χρόνια ήταν θαμμένες, στην επιφάνεια. Η μπουκαμβίλια είχε γίνει μάρτυρας του πόνου του. Μοναδική γνώστρια της αλήθειας κρατάει το μυστικό του καλά κρυμμένο στους μαβιούς της ανθούς. Ο Μπιλ και η κόρη του η Νίνα, δεν μπορούν να δεχτούν την απόρριψη και για τους δικούς του λόγους ο καθένας θα προσπαθήσουν να βρουν τους υπεύθυνους για να τους τιμωρήσουν. Ποιο ένοχο μυστικό ενώνει αυτούς τους τέσσερις ανθρώπους; Θα καταφέρουν άραγε να βρουν την ευτυχία που αναζητούν;

Μυθιστόρημα, Υδροπλάνο, 2020, 478 σελ.

Μονάχα ένα σ’ αγαπώ – Νίτσα Μανωλά




Λένε πως σαράντα είναι τα κύματα που πρέπει να περάσει κάποιος για να ελευθερωθεί από τα μάγια…
Σε θάλασσες φουρτουνιασμένες της ζωής τα δικά μου κύματα… Πελώρια ορθώθηκαν μπροστά μου και πώς να τα περάσω; Τα μετρώ, ένα, δύο, τρία, και τα προσπερνώ. Το ένα ψηλότερο και πιο άγριο από το άλλο. Μα πότε θα φτάσω στα σαράντα;
Λένε πως για να είναι κάποιος ευτυχισμένος πρέπει να πονέσει πρώτα…
Κι εγώ πονώ. Ματώνω μέσα μου. Χάνομαι μέρα με την ημέρα, όλο και βουλιάζω σε νερά απύθμενα, σκοτεινά. Όμως προσπαθώ, τ’ ορκίζομαι πως προσπαθώ, να κρατηθώ στην επιφάνεια! Με νύχια και με δόντια. Δε θέλω να βουλιάξω, δε θέλω να χαθώ στο άγνωστο.
Μα δεν εξαρτάται από μένα. Κάθε μέρα είναι σαν να χάνω ένα κομμάτι του εαυτού μου. Σαν τα φθινοπωρινά τα φύλλα πέφτουν μια μια οι αντιστάσεις μου. Κι ολοένα βυθίζομαι. Στο βαθύ απέραντο σκοτάδι.
Αιμιλία

Μυθιστόρημα, Δυάς Εκδοτική, 2018, 441 σελ.

Ισόβια δεσμά – Νίτσα Μανωλά




“Αλήθεια και ψέμα… δυο έννοιες αλληλένδετες. Εκεί που σταματάει η μία ξεκινάει η άλλη, μέχρι που έρχεται κάποια στιγμή που δεν μπορείς να τις ξεχωρίσεις και βυθίζεσαι όλο και περισσότερο στη δίνη τους. Τότε η αλήθεια γίνεται ψέμα και το ψέμα αλήθεια…
Η Αθηνά μεταμορφώνεται σε μια αδίστακτη γυναίκα προσπαθώντας να επιβιώσει μέσα σε ένα γάμο που δεν ήθελε ποτέ της.
Ο Μάνος παραδομένος στην τρελή ζήλια του για εκείνη προσπαθεί να της επιβληθεί με τη βία οδηγώντας της στο όριο της τρέλας και των αλλοπρόσαλλων σκέψεων. . .
Σανίδα σωτηρίας της ένας έρωτας παράφορος που γνώρισε στο πρόσωπο του Μίρι…
Να ήταν άραγε αυτός ο έρωτας της ζωής της που ήρθε για να την βγάλει από την κόλαση που ζούσε τα τελευταία χρόνια;
Στο πρόσωπο του Αντρέα, η Αθηνά και ο Μίρι, βρίσκουν τη λύση τους…
Μία συναρπαστική ιστορία, βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, που αμφισβητεί τα όρια των ηθικών φραγμών και επαναπροσδιορίζει τις ψυχικές ανοχές του αναγνώστη αλλά και των πρωταγωνιστών.”

Μυθιστόρημα, Ανάσα, 2015, 380 σελ.

Ισόβια δεσμά – Νίτσα Μανωλά




Αχ! Ο Έρωτας… Αυτός ο Έρωτας!
Άλλοτε σε πάει στα ουράνια και άλλοτε σε ρίχνει στα τάρταρα…
Μέχρι που θα μπορούσε κάποιος να φτάσει αλήθεια για τον… έρωτα;
Πόσο χαμηλά θα μπορούσε να πέσει… να συρθεί, να εξαπατήσει και να εξαπατηθεί να βασανίσει και να βασανιστεί; Θα μπορούσε να κάνει και φόνο ακόμα; Όλα στο βωμό του έρωτα…

Απρίλιος του 2006… Η μικρή τοπική κοινωνία της Ρόδου κλυδωνίζεται από τα συγκλονιστικά νέα που κάνουν τον γύρο του νησιού.
Μία ανθρωποκτονία… μία συγκάλυψη ενός στυγερού εγκλήματος και… η παραπληροφόρηση των αρχών θα οδηγήσει σε λάθος δρόμους και λάθος συμπεράσματα…
Ή μήπως δεν ήταν λάθος;
Είχε και εκείνος το δικό του μερίδιο ευθυνών… Ο Αντρέας μπλεγμένος στα δίχτυα του έρωτα της Αθηνάς μετρούσε τις πληγές του και μετάνιωνε για ότι είχε κάνει υπό την επήρεια αυτού του… έρωτα. Ένας έρωτας τόσο παράφορος που τον τύφλωσε… τον μούδιασε… Έχασε τον εαυτό του… το μυαλό του… την αθωότητά του… Όχι, δεν έψαχνε να βρει ελαφρυντικά που θα τον έκαναν να νιώσει καλά για τις πράξεις του. Ότι και να έλεγε, όποια δικαιολογία και να έδινε στον εαυτό του η αλήθεια ήταν πως δεν είχε κανένα ελαφρυντικό.
Ο αστυνόμος Σέρας με τη βοήθεια της ψυχολόγου Ειρήνης Κωνσταντινίδη θα προσπαθήσει να ανακαλύψει την αλήθεια για το πρωτοφανές έγκλημα… να τον πείσει να βοηθήσει τον εαυτό του για να σωθεί… Να μη χαραμίσει τη ζωή του για ένα πάθος…
Δεν τον ένοιαζε να σωθεί… μόνο εκείνη είχε σημασία… μόνο η Αθηνά του!

Αύγουστος 2027… Ντυμένη στα μαύρα με ένα φόρεμα που ανέμιζε στο γλυκό, ανάλαφρο αεράκι που φυσούσε, η Αθηνά περίμενε υπομονετικά. Δεν ήταν δυνατόν! Έκλεισε τα μάτια του με μια γρήγορη κίνηση και τα ξανάνοιξε. Όχι! Δεν έκανε λάθος. Στεκόταν απέναντι του σε απόσταση αναπνοής. Θα την αναγνώριζε παντού όσα χρόνια και αν περνούσαν. Τα μάτια της καρδιάς δεν ξεχνάνε ποτέ. Δεν έκανε καμία κίνηση να τον πλησιάσει. Τον κοιτούσε μόνο από μακριά περιμένοντας τη δική του κίνηση και αντίδραση. Το στομάχι του δέθηκε κόμπος, όπως τότε… όταν την κοίταζε. Ακόμα και μετά από όλα όσα είχαν γίνει! Στην σκέψη που πέρασε από το μυαλό του έβαλε ένα μεγάλο ΣΤΟΠ! Τι ζητούσε εκεί; Συχώρεση; Τόσα χρόνια κενά, χαμένα… χωρίς να δώσει κανένα σημείο ζωής και τώρα στεκόταν μπροστά του, εκεί απέναντί του και τον περίμενε. Τι περίμενε από εκείνον; Να τα σβήσει όλα; Να μη θυμάται; Να ξεχάσει τις πράξεις τους που τον στοίχειωναν ακόμα και μετά από είκοσι χρόνια τα βράδια;

Μυθιστόρημα, Δυάς Εκδοτική, 2014, 365 σελ.

Πηγές: Biblionet, Δυάς Εκδοτική, Ανάσα, Υδροπλάνο