Ντέπη Χατζηκαμπάνη

Η Ντέπη Χατζηκαμπάνη ζει και μεγαλώνει στη Λέσβο.
Πλέκει στίχους και ποιήματα με το βελονάκι της ψυχής. Έχει σπουδάσει Διοίκηση επιχειρήσεων. Στίχους της έχουν μελοποιήσει και ερμηνεύσει σημαντικοί καλλιτέχνες και συγκροτήματα όπως: o Φίλιππος Πλιάτσικας, ο Δημήτρης Μητροπάνος, ο Μάνος Ξυδούς, ο Θάνος Ανεστόπουλος, ο Γιάννης Ζουγανέλης, ο Μπάμπης Στόκας, οι «Magic De Spell», τα «Γυμνά Καλώδια», ο Δημήτρης Γαύρος, ο Ηλίας Μακρίδης, η Ελένη Πέτα, η Δήμητρα Καραγιάννη, οι «Σπυριδούλα», ο Χρήστος Μάστορας, ο Πασχάλης Τσαρούχας, οι «Όναρ» και πολλοί άλλοι. Έχει εκδώσει 3 ποιητικές συλλογές, ένα στιχουργικό παραμύθι και έναν θεατρικό μονόλογο. Το “Τους χειμώνες τούς νικούν τα χελιδόνια” είναι το έκτο βιβλίο της.

Ποίηση-Τραγούδια
Είναι οι άλλοι παράξενοι ή είμαι εγώ; (2013), Εντύποις
Σαράντα πυρετοί (2014), Μωραΐτης Εκδόσεις
… στο μέλλον (2017), Αίτιον
Ποτέ πια (2018), Ταξιδευτής
Τους χειμώνες τούς νικούν τα χελιδόνια (2022), Παρέμβαση

Παιδική λογοτεχνία
Ο χαμένος Γκιώνης (2014), Μωραΐτης Εκδόσεις

Τους χειμώνες τούς νικούν τα χελιδόνια – Ντέπη Χατζηκαμπάνη

Ποιητική συλλογή γραμμένη σε ελεύθερο και άναρχο στίχο, που αντιπροσωπεύει το φιλελεύθερο πνεύμα της δημιουργού. Η υπαινικτική αίσθηση μελαγχολίας και ίσως ζοφερών συναισθημάτων, που διακατέχει τα ποιήματα, διαλύεται από την επικράτηση της αισιόδοξης πλευράς της ζωής, δικαιολογώντας και την επιλογή του τίτλου για «νίκη» της άνοιξης μες τους «χειμώνες».

Όσοι τραγούδησαν, κάποια βραδιά σιωπήσανε
κι όσοι σιωπήσαν, έγιναν τραγούδια αιώνια
με Ασημόπροκες τα θέλω μας τρυπήσανε
τα οράματά μας πετσοκόψαν με πριόνια.

Όμως, εμείς για πάντα εδώ θα ’μαστε,
τους χειμώνες τούς νικούν τα χελιδόνια.

Ποίηση, Παρέμβαση, 2022, 60 σελ.

Ποτέ πια – Ντέπη Χατζηκαμπάνη

Ρίχνει ανάποδα τα ζάρια ο Θεός και ευνοεί τη νύχτα ν’ ανθίσει… Ο μανιασμένος άνεμος χτυπά το παραθύρι και το ράμφος απ’ το κοράκι του Πόε γράφει στις μεταλλικές πόρτες το Ποτέ πια… Η Ντέπη χαϊδεύει με νοσταλγία το κατάμαυρο χρώμα του και το καλεί να έρθει προς τα μέσα για να το κεράσει ένα βερμούτ. Το κοράκι του Πόε δεν επισκέπτεται κανέναν τυχαία. Ψάχνει τις ραγισμένες καρδίες που πενθούν. Ψάχνει τους ποιητές που έχασαν τα δάκτυλα τους στο δρόμο της αλήθειας. Ψάχνει να παλέψει με τα σκοτάδια και επιστρέφει λαβωμένος θριαμβευτής απ’ την ύλη του φωτός. Ακούει σαν ψυχοναύτης την ιστορία των κόσμων και μεταφέρει μηνύματα απ’ τη φωτιά στις πυρκαγιές. Παλεύει με τ’ αναπάντητα ερωτήματα και σαν χρονοναύτης απαγγέλει αυτούσια τα όνειρα σε μια παλάμη ντυμένη με τα νύχια της νύχτας. Αγκαλιάζει με πάθος την μνήμη και επουλώνει το πένθος κουνώντας ρυθμικά το κεφάλι καθώς οι βροχές σκάνε στα ξεχασμένα κουτιά του έρωτά μας… Το κοράκι του Πόε δεν γνώρισε τη Ντέπη ποτέ. Όπως κανείς μας δεν πρόλαβε να γνωρίσει τον εσώτατο εαυτό του. Κι ας έκρουσε την θύρα… Κι ας μεταμορφώθηκε σε άνθρωπο… Κι ας έχασε στα σημεία… Κι ας έγινε αστερόσκονη ξανά… Οι άνθρωποι περπατάμε μπροστά μα οι ψυχές μας βαδίζουν ανάποδα. Κάποιες φορές ξημερώνει μέσα στη νύχτα και ρίχνει ξανά τα ζάρια ο Θεός…
(Ιάσωνας Σταυράκης, από τον Πρόλογο)

Ποίηση, Ταξιδευτής, 2018, 56 σελ.

… στο μέλλον – Ντέπη Χατζηκαμπάνη

Παράξενα βράδια σκισμένα τετράδια
Μια φάλτσα η ζωή μου μπαλάντα.
Το νόημα χάνω, ανοίγω το πιάνο
Μα είναι ξεκούρδιστο πάντα.

Ποίηση, Αίτιον, 2017, 64 σελ.

Ο χαμένος Γκιώνης – Ντέπη Χατζηκαμπάνη

Πόσες φορές δεν έχουμε αναρωτηθεί, στο άκουσμα ενός γκιώνη, ποια είναι η ιστορία του;
Γιατί ακούγεται έτσι λυπημένο μέσα στην σιγαλιά της νύχτας; Τι φωνάζει;
Η Ντέπη Χατζηκαμπάνη μας περιγράφει μια πολύ ιδιαίτερη ιστορία που της την έλεγε ο παππούς της, με τον δικό της ποιητικό τρόπο.
Μια ιστορία για μικρά και… γιατί όχι, μεγάλα παιδιά!

Eικονογράφηση: Τέσση Χατζηκαμπάνη

Παιδική λογοτεχνία, Μωραΐτης Εκδόσεις, 2014, 16 σελ.

40 πυρετοί – Ντέπη Χατζηκαμπάνη

Μου είπες ότι προχθές που κοιτούσες στον καθρέφτη σου,
αντί για το είδωλό σου,
αντίκρισες το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι.
Τρόμαξες πάρα πολύ.
Μα υπάρχουν και χειρότερα να ξέρεις.

Προχθές που κοιτούσα εγώ στον καθρέφτη μου,
αντί για το είδωλό μου,
αντίκρισα την άνω τελεία της Άρνησης του Σεφέρη…

Ποίηση, Μωραΐτης Εκδόσεις, 2014, 52 σελ.

Είναι οι άλλοι παράξενοι ή είμαι εγώ; – Ντέπη Χατζηκαμπάνη

Είναι όλα παράξενα γιατί με τρομάζουν
Γιατί πάντα τα άφταστα να κυνηγώ
Είναι όλοι παράξενοι γιατί δε μου μοιάζουν
Λες ο παράξενος να είμαι εγώ;
Λες ο παράξενος να είμαι εγώ;