Παναγιώτης Μηλιώτης

Ελληνες λογοτέχνες

Ο Παναγιώτης Μηλιώτης γεννήθηκε το 1983 στην Αθήνα όπου ζει κι εργάζεται ως ηλεκτρονικός.
Παρακολούθησε το διετές ποιητικό εργαστήρι του ιδρύματος Τάκης Σινόπουλος. Έχει δημοσιεύσει ποιήματα και κριτικά δοκίμια σε διάφορα περιοδικά. Η πρώτη του ποιητική συλλογή, με τίτλο “Μια ανάσα δρόμο” (εκδ. Ars Nocturna, 2013), βραβεύτηκε με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή “Γιάννης Βαρβέρης”.

Μια ανάσα δρόμο – Παναγιώτης Μηλιώτης

«Η πιο βαθιά ώρα της Νύχτας»
Μεγάλα κομμάτια νύχτας, ατέλειωτα τετράγωνα,
αραιές νυσταγμένες λάμπες

Μέσα εκεί
στην πιο βαθιά ώρα της Νύχτας
στους ίδιους
μα πάντα άγνωστους δρόμους
σηκώθηκε το πεπρωμένο σου, ίσκιος βαρύς

Ίσκιος που βαθαίνει
σ’ απόσταση ανάμεσά μας

Ένας σηματοδότης αναβοσβήνει
πράσινο φως, φαίνεται πολύ κοντά σου
σ’ αγγίζει

Μεγάλα κομμάτια νύχτας, ατέλειωτα τετράγωνα,
αραιές νυσταγμένες λάμπες

Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Ποιητή “Γιάννης Βαρβέρης” – Εταιρεία Συγγραφέων (2014)

Ποίηση, Ars Nocturna, 2013, 32 σελ.

Το σκίτσο στην ντουλάπα – Παναγιώτης Μηλιώτης

Άνοιξα την ντουλάπα έξω στο μπαλκόνι κι είδα
τα εργαλεία να κείτονται στη σκόνη, σκάλες
ν’ ανεβαίνω, σχέδια να συνδέω αλλεπάλληλα
και ξαφνικά
να σβήνουν και να χάνομαι στο τίποτα· κλαίει
γοερά το γέρικο, κουτσό σκυλί, σέρνει
την πρησμένη του κοιλιά να πιει νερό και στάζουν
στο μουσούδι του στάλες βαθιές του αίματος κι απλώνεται
στο δρόμο ο χάρτης της χώρας που γεννήθηκα.

Ποίηση, Θράκα, 2017, 40 σελ.

Το σκίτσο στην ντουλάπα – Παναγιώτης Μηλιώτης

Δείχνει μια μεγάλη εμπιστοσύνη όταν τα ποιήματα που γράφει κανείς μπορεί να τα «υποτιμά» με έναν τόσο ισχνό τίτλο, όπως ο Παναγιώτης Μηλιώτης με το βιβλίο του «Το σκίτσο στην ντουλάπα».
Ενώ τα ίδια τα ποιήματα, είτε αναφέρονται στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό χώρο, φέρνουν το σπέρμα και την προοπτική μιας σύνθεσης που κατά τη φράση του Τερέντιου «τίποτε το ανθρώπινο δεν θα μπορούσε να της είναι ξένο», όπως το εικονογραφούν άλλωστε δύο έξοχοι στίχοι: «Γι’ αυτό έφυγες, πιστεύω, την κρίσιμη μέρα / έφυγες για να βρεις το μέσα σου στο παραπέρα». Εκείνο όμως που βαθιά εντυπωσιάζει στο βιβλίο του Παναγιώτη Μηλιώτη (το πρώτο του με τον τίτλο «Μια ανάσα δρόμο» είχε βραβευτεί με το βραβείο «Γιάννης Βαρβέρης») είναι μια ποιητική συγκρότηση ώστε να συναιρούνται ως κοινής καταγωγής στοιχεία τα ονόματα του Νίκου Ζαχαριάδη και της Ηλέκτρας Αποστόλου, που στη μνήμη τους αφιερώνονται δυο έξοχα ποιήματα, με μότο που πιστώνονται στον Αρχίλοχο, στον Paul Celan και στον Γιώργο Σεφέρη, καθώς και ένα ποίημα με τίτλο το όνομα του Νίκου Πλουμπίδη. Το να επιλέγεις ακραιφνώς πολιτικά πρόσωπα για να εσωτερικοποιείς ποιητικά τον σκοτεινό ιστορικό ορίζοντα σημαίνει πως η ποίηση είναι η μόνη παρήγορη ανανεωτικά δύναμη στον κόσμο.
Θανάσης Νιάρχος, Εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ»