Παναγιώτης Νικολαΐδης

Ελληνες λογοτέχνες Κύπριοι λογοτέχνες
Ο Παναγιώτης Νικολαΐδης γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1974.
Είναι πτυχιούχος της βυζαντινής και νεοελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου και έχει master στη Βυζαντινή και νεοελληνική λογοτεχνία από το King’s College του Λονδίνου. Σήμερα εργάζεται ως φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση. Έχει λάβει μέρος σε επιστημονικά συνέδρια. Ποιήματά του, μελέτες και βιβλιοκρισίες δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά στην Κύπρο και την Ελλάδα. Εξέδωσε το 2009 την ποιητική συλλογή «Σαν ίαμβος καθρέφτης», που τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου λογοτέχνη από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου. Ακολούθησε η συλλογή «Ξενιτεύομαι μʼ ένα φωνήεν» (Πλανόδιον, 2012). Στις αρχές του 2014 έδωσε στον τύπο τη συλλογή «Οινοποίηση. 66 χαϊκού για το κρασίν τζαι την ποίησην» (αυτοέκδοση, Λευκωσία).
Ποίηση
Σαν ίαμβος καθρέφτης (2009), Πλανόδιον
Ξενιτεύομαι μ’ ένα φωνήεν (2012), Πλανόδιον
Οινοποίηση (2014), Αυτοέκδοση
Παραλογή (2016), Gutenberg-Γιώργος & Κώστας Δαρδανός
Η νύφη του Ιούλη (2019), Σμίλη

Συλλογικά έργα
Ανθολογία σύγχρονης κυπριακής ποίησης (2011), Μανδραγόρας

Η νύφη του Ιούλη – Παναγιώτης Νικολαΐδης




Η νύφη του Ιούλη, ένα συνθετικό-βιωματικό ποίημα εμπνευσμένο από πρόσφατο οδοιπορικό του ποιητή στο κατεχόμενο, από τον τουρκικό στρατό, βόρειο μέρος της Κύπρου. Όπως εκμυστηρεύεται, ήταν για εκείνον μια αποκαλυπτική, συγκλονιστική εμπειρία, “καθώς στην ηλικία των σαράντα πέντε ετών, έστω ως επισκέπτης, είδα για πρώτη φορά την πατρίδα μου ολόκληρη. Για πρώτη φορά, οι αφηγήσεις και οι περιγραφές της μάνας μου και του τζυρού μου, που κατάγονται από την κατεχόμενη Ακανθού και την Αμμόχωστο αντίστοιχα, έγιναν ζωντανή εικόνα, βίωμα και αίσθημα. Ένιωσα πραγματικά ότι ένα χαμένο κομμάτι του εαυτού μου βρέθηκε, λες και μια τρύπα που είχα μέσα μου έκλεισε και γνώρισα καλύτερα τον εαυτό μου”. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, όπου ο λόγος ραγίζει προσπαθώντας να προσδεχτεί το ακραίο αυτό γεγονός, ενώ ο τόπος ολόγυρα γίνεται ψυχικός, αναδεικνύεται ένας κόσμος ελληνικός δίχως ανάσταση. Ο γενέθλιος, ωστόσο, συγκλονισμός του ποιητή οδηγεί σε αληθινή ποίηση.

Ποίηση, Σμίλη, 2019, 40 σελ.

Παραλογή – Παναγιώτης Νικολαΐδης




«Παρενέργειες»
Έτρεχες σαν
λαγός στον ύπνο μου
κοιτάζοντας πίσω φοβισμένα
Κοίτα να δεις μου λες
για να σωθείς
σφάξε στο γόνατο τις λέξεις
Κι άμα σε γλύφει χαρούμενο σκυλί
κλείσε τα μάτια
και μέτρα
ποτάμι
ποτάμι
το ποίημα

Ποίηση, Gutenberg-Γιώργος & Κώστας Δαρδανός, 2016, 61 σελ.

Οινοποίηση – Παναγιώτης Νικολαΐδης

66 χαϊκού για το κρασίν τζαι την ποίησιν


«Ποιητής»
Τρώω σταφύλιν
Τζι ύστερα κάμνω στίχον
Ολοκότσινον

«Οινοποιός»
Δουλεύκω λευκόν
Πιστεύκω στο κοτσινον
Είμαι ποιητής 

Ποίηση, Αυτοέκδοση, 2014

Ξενιτεύομαι μ’ ένα φωνήεν – Παναγιώτης Νικολαΐδης




άλλαξα δέρμα
για ν’ ακούσεις τις παλιές
φωνές

Ο ποιητής κι ο χρόνος
καιροφυλακτούν
ο ένας μες στον άλλον

μια λέξη πίσω
μια μπροστά
το παντελόνι του χρόνου
φαρδαίνει

Ποίηση, Πλανόδιον, 2012, 77 σελ.

Σαν ίαμβος καθρέφτης – Παναγιώτης Νικολαΐδης




«Σαν ίαμβος»
α’
Χρόνος αστράφτει
και βροντά
η ψίχα του

δ’
Μέσα σαλεύει το καρφί
Στο κύτταρο με πολεμά
με αφαιρεί και σβήνω

Γίνομαι χώμα και νερό
Να πάρω σχήμα φωτεινό
Ν’ ανοίξω μες στον ήλιο

Ποίηση, Πλανόδιον, 2009, 61 σελ.

Πηγές: Biblionet, Πλανόδιον, Gutenberg-Γιώργος & Κώστας Δαρδανός, Σμίλη