Παναγιώτης Κουμπούρας

Ελληνες λογοτέχνες
Ο Παναγιώτης Κουμπούρας γεννήθηκε το 1953 στην Κόνιτσα Ιωαννίνων.
Καθηγητής φιλόλογος με 39 χρόνια υπηρεσίας, από τα οποία τα 36 στο Λύκειο Ακράτας. Είναι δημότης Ακράτας, όπου και ζει μόνιμα με την σύζυγό του. Έχει βραβευθεί 64 φορές σε πανελλήνιους διαγωνισμούς ποίησης, διηγήματος και δοκιμίου και έχει λάβει έως τώρα 11 τιμητικές διακρίσεις. Το 2012 εκδόθηκε η ποιητική του συλλογή ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΟΝΕΙΡΩΝ από τις εκδόσεις ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ. Τον Απρίλιο 2020 εκδόθηκε η συλλογική ποιητική σύμπλευση 20 ποιητών ΦΤΕΡΩΤΑ ΛΟΓΙΑ από τις Εκδόσεις ΕΝ ΤΥΠΟΙΣ. Το 2020 εκδόθηκε το Ανθολόγιο Έρως λυσιμελής με κείμενα 30 λογοτεχνών από τον εκδότη Θεοδόση Παπαδημητρόπουλο. Δημοσιεύει άρθρα, μελέτες και ποιήματα στον αθηναϊκό και τοπικό τύπο.
Έχει λάβει διά χειρός προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωστή Στεφανόπουλου 2 επαίνους ευδόκιμης διδασκαλίας για βραβεύσεις μαθητών του Λυκείου Ακράτας στο «Άθλον ποιήσεως – Γιάννης Κουτσοχέρας» στα Καλάβρυτα.
Παρουσίασε στην Ακράτα και στην Αιγείρα λογοτεχνικές βραδιές αφιερωμένες στην ποιήτρια Κική Δημουλά και στους ποιητές Γιάννη Ανδρικόπουλο, Γιάννη Ρίτσο, Γιώργο Σεφέρη, Οδυσσέα Ελύτη, Νικηφόρο Βρεττάκο και Γιώργη Παυλόπουλο. Συνεργάστηκε με την Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Αιγίου για την εκδήλωση – αφιέρωμα στους Ρήγα Βελεστινλή και Διονύσιο Σολωμό. Προλόγισε τις εκδηλώσεις του Ιδρύματος «Μάνος Χατζιδάκις – Νίκος Γκάτσος» και παρουσίασε τα κείμενα στις συναυλίες της ορχήστρας «Ουράνιο τόξο» της Φιλαρμονικής – Ωδείου Ακράτας.
Ασχολείται ενεργά με το ερασιτεχνικό θέατρο, ως ερασιτέχνης ηθοποιός και σκηνοθέτης. Υποδύθηκε θεατρικά τη ζωή και το έργο λογοτεχνών, όπως ο Σπυρίδων Περεσιάδης, ο Παπαδιαμάντης, ο Καβάφης, ο Ρίτσος και ο Ιάκωβος Καμπανέλλης. Παρουσίασε φιλολογικά δύο φορές την ποιήτρια Κική Δημουλά στην Ακράτα και στο Αίγιο και τον Οκτώβριο 2019 σε εκδήλωση του Συνδέσμου Φιλολόγων στο Αίγιο παρουσίασε τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο.
Σκηνοθέτησε μαθητικό θέατρο με το Λύκειο Ακράτας με κυριότερα έργα τον «Ματωμένο γάμο» του Λόρκα και τον «Προεστό του χωριού» του Σπύρου Περεσιάδη. Έπαιξε ως ηθοποιός σε θεατρικά έργα του Πολιτιστικού Συλλόγου Αιγείρας, στα λαογραφικά δρώμενα «Αναδρομή στις ρίζες» της «Αναγέννησης» Ακράτας και στη θεατρική παράσταση για την ζωή και το έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Το σκοτεινό τρυγόνι».
Τιμήθηκε το 1998 από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Αιγείρας με το βραβείο «Μίχαλου – Δημητρακόπουλου» για την πολιτιστική προσφορά του στην τοπική κοινωνία.
Υπήρξε τακτικός αρθρογράφος και συνεργάτης της εφημερίδας Ανατολικής Αχαΐας «Στυξ», υπογράφοντας την στήλη «Ουτοπικά και τοπικά» καθώς και κριτικές παρουσιάσεις ελληνικών βιβλίων. Συνεργάστηκε με την εφημερίδα Ανατολικής Αιγιάλειας «Παρέμβαση» υπογράφοντας την στήλη «Φαινόμενα και σημαινόμενα».
Στις 2 Απριλίου 2003, Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, ο Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου ανακοίνωσε ότι το βραβείο Κων/νου Π. Δεμερτζή «Στον Έλληνα δάσκαλο» απονέμεται στον εκπαιδευτικό Κουμπούρα Παναγιώτη για την συνεισφορά του στην διάδοση του παιδικού βιβλίου και της φιλαναγνωσίας των νέων.
Το 2004 έλαβε μέρος σε 2 θεατρικά αναλόγια και σε 2 θεατρικές παραστάσεις:
«Κ. Καβάφης, ο φανερά κρυμμένος λόγος», του Συνδ. Φιλολόγων Αιγιαλείας και Καλαβρύτων.
«Σπύρος Περεσιάδης, του Χελμού ευλογημένο δώρημα», στο θεσμό των Περεσιαδείων.
«Δέκα μικροί νέγροι» της Α. Κρίστι, με τον Πολιτιστικό Σύλλογο «Αναγέννηση» Ακράτας.
«Ο Γλάρος» του Α. Τσέχωφ, με το Θεατρικό Εργαστήρι Αιγείρας.
Το 2005 ανέλαβε με μεγάλη επιτυχία την σκηνοθεσία της κωμωδίας του Αριστοφάνη «Εκκλησιάζουσες» με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ακράτας «Αναγέννηση». Το 2009 έλαβε μέρος στην εκδήλωση του Συνδ. Φιλολόγων Αιγιαλείας και Καλαβρύτων για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Γιάννη Ρίτσου με το θεατρικό αναλόγιο «Ένα ταξίδι στην Τέταρτη Διάσταση» και το 2013 στην εκδήλωση: Παραμύθι με όνομα: Ιάκωβος Καμπανέλλης – Η ζωή και το έργο του από τον Σύνδεσμο Φιλολόγων Αιγιαλείας και Καλαβρύτων, υποδύθηκε τον ρόλο του συγγραφέα.
Το πλούσιο συγγραφικό του έργο κοσμούν μελέτες και διατριβές, δημοσιευμένες στο περιοδικό του Συνδέσμου Φιλολόγων Αιγιαλείας και Καλαβρύτων ΔΟΚΕΙ ΜΟΙ, καθώς και το εκτυπωμένο σε βιβλίο συγγραφικό πόνημα: Γιάννης Ανδρικόπουλος, ο νικηφόρος ποιητής του Ουρανού και της Αγάπης.
Το 2016 του απενεμήθη το χρυσό μετάλλιο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ για την προσφορά του στην Εκπαίδευση και στον Πολιτισμό.
Συνεργάζεται και του έχουν απονεμηθεί επανειλημμένα διακρίσεις από το Λογοτεχνικό Περιοδικό «ΚΕΦΑΛΟΣ», το «ΚΕΛΑΙΝΩ» της κ. Παναγιώτας Ζαλώνη, τον Ε.Π.Ο.Κ., την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, την Π.Ε.Λ., την Ε.Λ.Β.Ε. και την Δ.Ε.Ε.Λ.
Ποίηση
Ανακομιδή ονείρων (2012), Παρασκήνιο
1821: 200 χρόνια… διχόνοια (2021), Εκδόσεις Κέφαλος
Η Διαλεκτή: Κόρη της Σκέψης (2022), Εκδόσεις Κέφαλος

Βραβεία-Διακρίσεις
Έχει λάβει διά χειρός προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωστή Στεφανόπουλου 2 επαίνους
ευδόκιμης διδασκαλίας για βραβεύσεις των μαθητών του Λυκείου Ακράτας, Τομαρά Χρήστου και Καλαντζή Νικολάου
στο «Άθλον ποιήσεως – Γιάννης Κουτσοχέρας» στα Καλάβρυτα.
Έχει βραβευθεί 37 φορές σε διαγωνισμούς ποίησης, διηγήματος και δοκιμίου.
Β’ βραβείο μαντινάδας το 1992 στα Χανιά.
Α’ βραβείο στο Μεσολόγγι το 1993
Γ’ βραβείο από τον όμιλο UNESCO Κεφαλληνίας Ιθάκης το 2013.
Πανελλήνιο βραβείο ποίησης στο διαγωνισμό “Σικελιάνα 2014”
Βραβείο στους Δελφικούς αγώνες ποίησης το 2015.
Α’ βραβείο ποιητικής συλλογής από το λογοτεχνικό περιοδικό ΚΕΛΑΙΝΩ το 2015.
Α’ βραβείο ποίησης στην Πανελλήνια ένωση λογοτεχνών το 2016.
Α’ βραβείο στον Πανελλήνιο λογοτεχνικό διαγωνισμό “Καζαντζάκια 2017.
Πάμπολλες τιμητικές διακρίσεις από συλλόγους, φορείς-νομικά πρόσωπα κλπ.

Η Διαλεκτή – Παναγιώτης Κουμπούρας

Η ΔιαλεκτήΚόρη της Σκέψης


Τα δεκάδες ποιήματα του Παναγιώτη Κουμπούρα σπαρμένα κατά μήκος μιας 30ετίας, σημαδεύουν ένα από τα θεαματικά πετάγματα της ποίησης εδώ στην Ανατολική Αιγιάλεια. Και αν η πρώτη ποιητική συλλογή, «Ανακομιδή Ονείρων», ήταν, η ιλιγγιώδης ταχύτητα στο διάδρομο απογείωσης, ο δεύτερος κύκλος ποιημάτων του ποιητή με τίτλο «Διαλεχτή» (Διαλεκτική κόρη της Αρχαίας Ελληνικής Σοφίας), σημαίνει ήδη, την ανύψωσή της πάνω από τα χωράφια της επίπεδης ομοιομορφίας. Μέρος του νέου ανέκδοτου κύκλου ποιημάτων «Διαλεχτή» έχει προδημοσιευθεί στην τοπική εφημερίδα «Στύξ». Τον Ιανουάριο του 2013, ο Παναγιώτης Κουμπούρας γράφει: Η σοφή, όμως, Διαλεχτή, το βλέπει καθαρά, ότι επήλθε αδόκητα και βίαια το τέλος της ζωής, κενός νοήματος και περιεχομένου, κοντανασαίνει ο άνθρωπος στα εφημερεύοντα νεκροταφεία, συνετελέσθη η συντέλεια του χάους μέσα στις μαυρισμένες ψυχές των νέων ανθρώπων, «νεκρές ψυχές» που ζουν στη λησμονιά, με σβησμένο το χθες κι ανύπαρκτο το αύριο. Ξέχνα, ξέχνα τα όλα … Αν θες να ζήσεις … Αυτή είναι, η στεγνή και στυγνή λευκή επιταγή των δολοφόνων καιρών μας.
(απόσπασμα παρουσίασης του Βασίλη Αντωνίου)

Ποίηση, Εκδόσεις Κέφαλος, 2022, 176 σελ.

1821: 200 χρόνια… διχόνοια – Παναγιώτης Κουμπούρας

1821: 200 χρόνια

Ποίηση, Εκδόσεις Κέφαλος, 2021, 122 σελ.

Ανακομιδή ονείρων – Παναγιώτης Κουμπούρας




… Ο ποιητικός λόγος του Παναγιώτη Κουμπούρα ξεφεύγει από το αρνητικό κλίμα που υπάρχει στην εποχή μας, όπου πολλοί αναζητούν έναν νέο ιστό που θα κρατάει το μεγάλο βάρος της προσωπικής εμπειρίας.
Προσηλωμένος στην Παιδεία, την οποία ως λειτουργός υπηρετεί, ενδιαφέρεται να εξαγάγει μέσα από την ουτοπία και μέσα από τους όγκους της ζωής το μετάλλευμα από το οποίο κατασκευάζει το “τάλαντο” της γραφής και του λόγου του.
Λέξεις-εικόνες, παίζουν, καταγγέλλουν και προσκαλούν σε ένα επίπεδο που ενώ φαντάζει ουτοπικό ουσιαστικά δηλώνει την σκληρότητα του παρόντος, που ταυτόχρονα αναζητά τη δημιουργία ενός μοντέλου με αλληλοδιαμορφούμενο ρομαντισμό, μέσα από τη βίωση μιας ευθύνης αδρά υποκειμενικής, έντονα προσωπικής.
Ο Παναγιώτης Κουμπούρας ζητά να δέσει στο άρμα της οραματικής ελπίδας, την απάλειψη των απαξιώσεων, τη χρεοκοπία των ψευτοιδεολογιών, την απάλειψη των ανερμάτιστων καταναλωτικών ροπών και την άρση της ηθικοαισθητικής κατάπτωσης της εποχής μας.
(από τον πρόλογο του Βασίλη Αντωνίου, δημοσιογράφου, εκδότη της εφημερίδας “Στύξ” Ανατολικής Αχαίας)

«Νοσταλγική μπαλάντα απολεσθέντος παραδείσου»
Νοστάλγησα θεέ μου την πνοή σου
στο χώμα πρωτόπλαστης μορφής
παιδιά αγγέλους να κοσμούν οι αρμοί σου
αθώα μάτια, κάτοπτρα ηθικής
φιλιά- πουλιά φωλιάς ερωτικής
κάηκαν μέσα μου σε πυρ μεγάλο.
μια φλόγα σώθηκε, μια μόνη ελπίς
πτωχή ψυχή, η αρετή εάλω.

Ποίηση, Παρασκήνιο, 2012, 168 σελ.

Πηγές: Biblionet, Παρασκήνιο, Εκδόσεις Κέφαλος