Πασχαλία Τραυλού

Εστω μια φορά – Πασχαλία Τραυλού

Η συγγραφέας Ευρυδίκη Καρατζόγλου ζει μόνο μέσα απ’ τα βιβλία της τη φαντασμαγορία του έρωτα μένοντας αφοσιωμένη σ’ έναν γάμο συμβατικό με τον Φίλιππο.
Μεγαλωμένη από την αυταρχική Περσεφόνη, που αφότου χήρεψε έμεινε ακλόνητα πιστή στη μνήμη του άντρα της, ακολουθεί τα χνάρια της.
Δεν γνωρίζει όμως πως και η μητέρα της ζει με την ανάμνηση μιας ανεκπλήρωτης αγάπης με τον αστυνόμο Άνθιμο Αργυρίου, επιστήθιο φίλο του νεκρού συζύγου της.

Τι θα συμβεί όταν η Ευρυδίκη παραδοθεί στα αισθήματά της για τον γοητευτικό ηθοποιό Ορφέα;
Τι θα συμβεί όταν η Περσεφόνη ξανασυναντηθεί με τον Άνθιμο;
Και πώς θα εξελιχθεί η σχέση του Άνθιμου με την Καλλιόπη, την αδερφή του, όταν εκείνη αποφασίσει να αποκαλύψει το οικογενειακό μυστικό που τη βαραίνει πενήντα οκτώ ολόκληρα χρόνια;

Τρεις ερωτικές ιστορίες μπλέκονται αναμεταξύ τους και με φόντο έναν φόνο αποδεικνύουν πως ο έρωτας είναι άλλοτε αγγελούδι κι άλλοτε δαίμονας, πως η λογική, όταν επιβάλλεται στην καρδιά, καταλήγει να είναι άλλοτε ο σωτήρας και άλλοτε ο δήμιός της.

20 Ιουλίου 1998
Ανησυχώ… Δεν μου αρέσει ο ώριμος εαυτός μου. Η ωριμότητά μου παραπατάει σαν μεθυσμένη.
Φοβάμαι μήπως φανερωθεί το ανώριμο παιδί που κρύβω μέσα μου. Φοράω τη μάσκα μου και τρέμω μήπως φανεί η αλήθεια.
Άραγε θα την αντέξουν οι άλλοι την αλήθεια; Καλά καλά δεν την αντέχω η ίδια…

17 Αυγούστου 1998
Νιώθω σαν να έχει πιάσει το μυαλό μου σκουριά και αδυνατεί να πάρει στροφές. Κάτι μου πάει στραβά, αλλά, ενώ ξέρω την αιτία, δεν κάνω τίποτα.
Μου λείπει σίγουρα μια ψηφίδα αυτογνωσίας. Μου λείπει εκείνη η εμπειρία που θα με κάνει να τινάξω το ψέμα από πάνω μου…

15 Οκτωβρίου 1998
Νιώθω ελλιπής… Ένα κομμάτι μου έχει μείνει ατροφικό, σαν λουλουδάκι δίχως ήλιο…
Πώς να ανθίσει ένας σπόρος κάτω απ’ τη σκιά;

Μυθιστόρημα, Διόπτρα, 2023, 448 σελ.

Το υπόγειο στην οδό Ήρας 12 – Πασχαλία Τραυλού

«… Δύσκολο πράμα να είσαι γυναίκα. Κι αν τα σπλάχνα σας αθέλητα καρπίσουν, μη βγάλετε άχνα σε παπά.
Με την καρδιά και το μυαλό σας κουβεντιάστε το. Και μη θαρρείτε πως θα κάνετε φονικό και θα πάτε στην Κόλαση, αν κρίνετε πως άλλη λύση δεν υπάρχει.
Αγγελοποιοί είμαστε να λέτε. Στέλνουμε αγγελούδια στον Παράδεισο για να μη ζήσουν στην Κόλαση αυτού του κόσμου».

Έτσι έγραφε το τεφτέρι της Παγώνας, της νεκρής μαμής του Παράδεισου, του χωριού όπου μεγάλωσε η Ανθή, η κόρη του πανούργου παπα-Δρόσου τη δεκαετία του ’60.
Από αυτό το κειμήλιο και από τη Λούλα την πόρνη γύρεψε απελπισμένα βοήθεια για να σωθεί από το δίλημμα στο οποίο βρέθηκε άθελά της εγκλωβισμένη.

H ηρωίδα θα βρει αναπάντεχα την άκρη στη μονή της Αγίας Λεχούσας χάρη στις γνώσεις της μοναχής Υακίνθης και στην αυτοθυσία του δάσκαλου Στρατή Κλωναρίδη.
Έκτοτε μάχεται στο υπόγειο της οδού Ήρας 12 για το δικαίωμα των γυναικών να ορίζουν την καρδιά και το σώμα τους.

Μόνο που ως τα στερνά της τη βασανίζει η αρχέγονη αμφιβολία αν είναι φόνισσα ή… αγγελοποιός, αν η αυτοδιάθεση και η ελευθερία είναι αμαρτία ή δικαίωμα.
Ένα βιβλίο που αποδεικνύει ότι η γυναίκα είναι το κόμμα, η τελεία και το θαυμαστικό σε κάθε νόημα της ζωής.

Η γυναίκα δεν είναι απλώς το συμπλήρωμα στη ζωή του άντρα, κάτι σαν το παράρτημα σ’ ένα κείμενο.
Είναι το κόμμα, η τελεία και το θαυμαστικό στη δημιουργία του Παντοδύναμου.
Κι αν μπει σε λάθος θέση, χάνεται και το νόημα αυτού του κόσμου.

Μυθιστόρημα, Διόπτρα, 2023, 528 σελ.

Ήθελα μόνο ένα αντίο – Πασχαλία Τραυλού

Αναθεωρημένη έκδοση


1999: Η Άννα, μια μπαλαρίνα που έχει εγκαταλείψει τον χορό έπειτα από ένα ατύχημα, μαθαίνει από τη γιαγιά της, την αιωνόβια Σμυρνιά Ισμήνη, την προσωπική της ιστορία, η οποία της δίνει κουράγιο για να απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά, ενώ παράλληλα ο έρωτάς της για τον Τούρκο πυροσβέστη Μουράτ φουντώνει.

1922: Μια αγάπη ψυχορραγεί στην προκυμαία της Σμύρνης. Η Ισμήνη φεύγει πρόσφυγας στην Ελλάδα με ενθύμια του έρωτά της το δαχτυλίδι του αγαπημένου της Οσμάν και το παιδί του στα σπλάχνα της.
Εκείνος θα μείνει πίσω να αναμετριέται με τον χωρισμό τους και τη δειλία που έδειξε. Όμως και οι δυο θα θυμούνται για πάντα το αντίο που δεν πρόφτασε να ειπωθεί και τους όρκους που απέμειναν μετέωροι.
Η ζωή της Ισμήνης θα μπει στην κοίτη της ελληνικής ιστορίας και θα ακολουθήσει τη μοίρα της.

Η Σμυρνιά θα αγαπηθεί και θα ξαναγαπήσει, θα αποκτήσει παιδιά και εγγόνια, θα θρηνήσει για σκληρές απώλειες και θα βιώσει γεγονότα που θα υφάνουν τον ιστό νέων αναπόδραστων αναμνήσεων.
Τον Οσμάν όμως δεν θα τον ξεχάσει ως τα στερνά της. Η σχέση τους θα επηρεάσει καταλυτικά την εγγονή της όταν το παρελθόν και το παρόν θα μπλεχτούν αναπόδραστα.

Ένα βιβλίο ύμνος στην ειρήνη και στην αγάπη.
Ένα βιβλίο που αποδεικνύει ότι η ιστορία γράφεται με αίμα, δάκρυ και άχτι και όχι με την ξύλινη γλώσσα των ιστορικών.

Μυθιστόρημα, Διόπτρα, 2022, 608 σελ.

Η ιέρεια με το τατουάζ – Πασχαλία Τραυλού

…Λαγοκοιμήθηκε, και ανάμεσα στον ύπνο και στον ξύπνιο της νόμιζε πως ξεπρόβαλε στο δωμάτιο η παράξενη ελαφίνα που είδαν στον δρόμο τους.
Ένας άγριος άνεμος ανάδευε ξανά το τρίχωμά της, παρότι ο χώρος ήταν κλειστός σαν κονσέρβα.
Κοιτάζονταν ακίνητες. Το χρώμα των ματιών του ζώου είχε την κοβαλτένια απόχρωση των δικών της ματιών.
Όταν όμως η Αίθρα έκανενα το χαϊδέψει, εκείνο αποτραβήχτηκε και πήρε τη μορφή μιας γυναίκας με παράξενα, έγχρωμα τατουάζ.
Η φιγούρα ενός ελαφιού ξεχώριζε ανάμεσά τους…

Έπειτα από τον θάνατο του γιου της, η αρχαιολόγος και συγγραφέας Αίθρα Μπάξερ βυθίζεται στο ποτό και την κατάθλιψη.
Όταν όμως της γίνεται η πρόταση από την ανθρωποαρχαιολόγο Άντριαν Μάγιορ να συμμετέχει σε μια αρχαιολογική αποστολή
στα Αλτάια όρη προκειμένου να αποδειχτεί πως οι Αμαζόνες ήταν πρόσωπα υπαρκτά, αποφασίζει να ενδώσει.

Μια κόκκινη κλωστή, ο πίνακας Πληγωμένο ελάφι της Φρίντα Κάλο, το νερό απ’ την πηγή των ελαφιών και το βοτάνι του θανάτου, μαζί με μια πλειάδα ηρώων που αλληλεπιδρούν σε παρόν και παρελθόν με διπλές ταυτότητες, δημιουργούν έναν ισχυρό ιστό μυστηρίου, προσφέροντας ένα απίστευτο ταξίδι στον χρόνο.

Ένα βιβλίο για μια εποχή όπου τα όρια ήταν ρευστά ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον θρύλο, την ιστορία και τον μύθο, τους ανθρώπους και τους θεούς.

Μυθιστόρημα, Διόπτρα, 2022, 624 σελ.

Η Μήδεια δεν χόρεψε ποτέ – Πασχαλία Τραυλού

Στη δίκη της Αιμιλίας Στρατάκη, μιας σύγχρονης Μήδειας, η συγγραφέας Έλλη, ο ζωγράφος Αλέξανδρος, ο ψυχολόγος Νικήτας και ο δικηγόρος Μίνωας προσπαθούν, καθένας για τους δικούς του λόγους, να φτάσουν το μαχαίρι ως το κόκαλο, προκειμένου να ανακαλύψουν τα βαθύτερα κίνητρα της πράξης της.

Καθώς διαπιστώνουν, βήμα το βήμα, πως τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται και πως η αλήθεια απέχει πολύ απ’ ό,τι ορίζει ως κολάσιμο η ποινική δικαιοσύνη, οι θύτες και τα θύματα εναλλάσσονται σε μια αναζήτηση που καταλήγει να είναι για όλους ένα κυνήγι αυτοκαθορισμού και ευτυχίας.

Δίχως να το καταλάβουν, βρίσκονται και οι ίδιοι οι ήρωες αντιμέτωποι με τις μύχιες πληγές τους.
Η κάθαρση έρχεται για όλους με τρόπο ανατρεπτικό, άλλοτε ως επιβράβευση, πληρότητα και ολοκλήρωση και άλλοτε ως απόρριψη, μοναξιά και ποινή.
Ένα βιβλίο για γερά νεύρα που αναδεικνύει σημαντικές αλήθειες για τη γυναίκα και τη μητρότητα, αλήθειες που οδηγούν σε νέους ορίζοντες αυτογνωσίας.

Μυθιστόρημα, Διόπτρα, 2021, 400 σελ.

Η ελεγεία της στάχτης – Πασχαλία Τραυλού

Η Ροζαλία Σεφεριάδη, κόρη προσφύγων στη Θεσσαλονίκη, είναι μια κοπέλα που αδιαφορεί για τα τετριμμένα όνειρα της εποχής και οραματίζεται μουσικές σπουδές, παρόλο που τα σύννεφα του ναζισμού σκιάζουν ήδη την Ευρώπη.
Αποφασίζει να πάρει την τύχη στα χέρια της όταν λαμβάνει ένα μυστηριώδες γράμμα από τη Γαλλία.


Η συγκλονιστική τριλογία ιστορικών μυθιστορημάτων σε εξαιρετική τιμή προσφοράς, για περιορισμένο αριθμό αντιτύπων.

Η ΕΛΕΓΕΙΑ ΤΗΣ ΣΤΑΧΤΗΣ

Θεοί από στάχτη: Ένα μυθιστόρημα-έπος για τον ρατσισμό και τον έρωτα, την τέχνη και την τόλμη της ζωής, την προκατάληψη και την ελευθερία μέσα στις στάχτες του Β? Παγκόσμιου Πολέμου.
Άνθρωποι από στάχτη: Αυτοθυσία, προδοσία, έρωτας και η παράνοια του πολέμου κυκλώνουν τους πρωτα­­γωνιστές που διαλύονται στη δίνη της εποχής ή τολμάνε να αναγεννηθούν από τη στάχτη τους.
Άγγελοι από στάχτη: Τρεις άνθρωποι αναζητούν την υπαρξια­­κή τους ταυτότητα και ανα­­καλύπτουν πως κα­­­­­νένας πόλεμος δεν τελειώνει απλώς επειδή παύουν τα πυρά μεταξύ των εχθρών.

Κασετίνα 3 μυθιστορημάτων

Μυθιστόρημα, Διόπτρα, 2021, 1488 σελ.

Σαντέ και λικέρ τριαντάφυλλου – Πασχαλία Τραυλού

Μια ιστορία αληθινή
σαν τη ζωή και τον θάνατο…


«Σαντέ ήταν το πρώτο τσιγάρο μου και λικέρ τριαντάφυλλο το πρώτο πιοτί μου. Και όνομα και φίλους και άντρες και τόπους και μυαλά και γνώμη τα άλλαξα και τα παράλλαξα. Τσιγάρο και λικέρ ποτές», μου ’πε η Ζαχαρώ, σφίγγοντας το κόκκινο φουστάνι της νιότης της στα γέρικα μπράτσα της και ύστερα άρχισε να μου εξηγεί τι σήμαινε να είσαι το ’33 κορίτσι στο Γκουλέμα Ρέκα, στα ριζά του Βερμίου.

Κι έτσι γνώρισα τους χίλιους εαυτούς της. Τη Ζαχαρώ με τα κόκκινα, που βγήκε αφύλαχτη στη ζωή και την κατασπαράξανε λύκοι και κυνηγοί. Την Τρελοζαχαρώ, που τίναξε στον αέρα τη ζωή της σαν τη στάχτη του Σαντέ της για έναν έρωτα. Τη Ζαχαρώ την κόρη, που πικραινόταν όταν ξέχασε η μητέρα της το όνομά της. Τη Ζαχαρώ τη μάνα, που μύριζε το ζιπουνάκι της κόρης της για να μπορεί να αντέχει την απουσία της. Τη Ζαχαρώ τη δανεική σ’ όποιον άντρα τής έδινε το αντίτιμο του κορμιού της. Τη Ζαχαρώ την τρομαγμένη κάθε φορά που κατέβαινε η πετούγια της κάμαράς της στο μισοσκόταδο.

Τη Ζαχαρώ τη γυναίκα, εντέλει, που έκανε όνειρα αιρετικά για το φύλο της και κατάφερε να γίνει πεταλούδα, έστω και με φτερούγες τσακισμένες, σε έναν κόσμο που οι γυναίκες ήτανε καταδικασμένες να μείνουν για πάντα κάμπιες…

Μια ζωή σκληρή όσο οι προκαταλήψεις…
Πικρή σαν το άφιλτρο Σαντέ…
Φλογερή σαν το λικέρ τριαντάφυλλο…

Μυθιστόρημα, Διόπτρα, 2021, 584 σελ.

Η γιατρίνα – Πασχαλία Τραυλού

“Διαβολοθήλυκο” αποκαλούσε ο παπάς του Ναγκιρέβ τη Σουζάνα Φαζέκας. Οι γυναίκες, όμως, του χωριού τη θεωρούσαν φύλακα-άγγελό τους, όχι μόνο επειδή πρόσφερε τις υπηρεσίες της ως μαμή και πρακτική γιατρός, αλλά επειδή τις γλίτωσε από το αμείλικτο πεπρωμένο τους σε μια κοινωνία όπου δεν είχαν το δικαίωμα να διαλέγουν τους συντρόφους τους οι ίδιες.

Γιατί η Σουζάνα έραβε φουστάνια, μαντάριζε σκισμένα φρύδια και γόνατα και ξήλωνε προκαταλήψεις κι ενδοιασμούς. Θεωρώντας υποχρέωσή της ό,τι για τους κοινούς θνητούς είναι έγκλημα και αμαρτία, ανέλαβε δράση σ’ αυτή τη γωνιά της Αυστροουγγαρίας από το 1911 έως το 1919. Κι έγινε με τα γιατροσόφια και τα φαρμάκια της η “θεά” του Ναγκιρέβ? τιμωρός και εκδικητής? παρατρεχάμενη της θείας δίκης.

Μόνο όταν θα γνωρίσει τον Έλληνα γιατρό Στράτο Κεκέρογλου συμφιλιώνεται με το τραύμα που κουβαλά από παιδί και τολμά να κοιτάξει στον καθρέφτη της ψυχής της την αλήθεια.
Ένα βιβλίο που αποδεικνύει πόσο εύθραυστες είναι οι ισορροπίες ανάμεσα στην αγάπη και το μίσος, στην αθωότητα και την ενοχή, στην απελπισία και την παράνοια, όταν οι μύχιες πληγές αδυνατούν να επουλωθούν.

Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα που φαντάζουν πιο ευρηματικά απ’ τη φαντασία.

Μυθιστόρημα, Διόπτρα, 2020, 544 σελ.

Οι εραστές της γραφής – Πασχαλία Τραυλού

Μύθοι και αλήθειες για τη συγγραφική διαδικασία


Εραστής της γραφής είναι αυτός που συνομιλεί ασταμάτητα με τους ήρωές του, εκείνος που κρατάει συνεχώς σημειώσεις στο κουτί των τσιγάρων του, εκείνος που παραδίδεται σε μια παράδοξη για πολλούς εσωστρέφεια, τροφοδοτούμενη απ’ τις πληγές, τις εμπειρίες, τον χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία του. Γιατί ο εραστής της γραφής δεν ζει για να γράφει αλλά γράφει επειδή αλλιώς δεν ζει και αυτός είναι ο πυρήνας της αλήθειας του.

Σ’ αυτό το βιβλίο θα αναμετρηθούν ψέματα και αλήθειες σχετικά με τον δημιουργό και τη δημιουργική διαδικασία. Μέσα απ’ αυτήν την αναμέτρηση, θα αποδειχτεί ότι ο έρωτας της γραφής είναι μία ιδιαιτέρως επώδυνη, επαχθής και πολύπλοκη διαδικασία.

Τα προσωπεία των ηρώων και των δημιουργών, οι συνειρμοί και τα σύμβολα, οι πληγές και τα οράματα, το σκοτάδι και το φως, οι ιδέες που γίνονται λέξεις και οι λέξεις που φιλοτεχνούν “κοστούμια” ιδεών παίρνουν μια θέση στη χορεία αυτών των στοχασμών, προκειμένου να δώσουν κάποια εξήγηση για τον μεγαλειώδη όσο και ψυχοφθόρο έρωτα της γραφής.

Μια χαρτογράφηση των σκοπέλων της δημιουργικής διαδικασίας.

Μια ξενάγηση στην ψυχή του εραστή της γραφής.

Μυθιστόρημα-Τεχνική, Ιβίσκος, 2020, 304 σελ.

Άγγελοι από στάχτη – Πασχαλία Τραυλού

Η ελεγεία της στάχτης


Βερολίνο, 1998
“Δεν φαντάζεσαι πόσο δύσκολο είναι ν’ ανακαλύπτεις πως διαφέρεις χωρίς να ξέρει κανείς να σου εξηγήσει τον λόγο. Δεν μπορείς να υποπτευθείς πόσο υποφέρεις όταν πρέπει να κρύβεσαι, να υποκρίνεσαι και να αισθάνεσαι ενοχές, μόνο και μόνο επειδή δεν είσαι συνηθισμένος”.
Η Εύα Στεργίου, εγγονή της Ροζαλίας Σεφεριάδη, είναι φοιτήτρια στο Βερολίνο, το 1998. Τη νύχτα που μαθαίνει ότι πέθανε η γιαγιά της δέχεται μαζί με τον έγχρωμο φίλο της την άγρια επίθεση μιας ομάδας νεοναζί. Τους κακοποιημένους νέους θα εντοπίσει ο αστυνομικός διευθυντής Νόρμπερτ Γουόκερ. Ένα σημάδι στο σώμα της Εύας θα γίνει η αφορμή για μια σειρά καταιγιστικών εξελίξεων και την αποκάλυψη συγκλονιστικών μυστικών.
Με φόντο την ιστορική πραγματικότητα των γενετικών πειραμάτων, το ναζιστικό πρόγραμμα Lebensborn και το ξύπνημα του νεοναζισμού, τρεις άνθρωποι αναζητούν την υπαρξιακή τους ταυτότητα και ανακαλύπτουν πως κανένας πόλεμος δεν τελειώνει απλώς επειδή παύουν τα πυρά μεταξύ των εχθρών.
Οι χειρότεροι πόλεμοι είναι εκείνοι που ξεσπούν στη σιωπή…
Το τελευταίο βιβλίο της συγκλονιστικής τριλογίας αποτελεί έναν ύμνο στην ανθρωπιά που καταφέρνει πάντα να υπερβαίνει τα στενά όρια της προκατάληψης, της παράνοιας και της διαστροφής, καταδεικνύοντας θριαμβευτικά την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης.

Μυθιστόρημα, Διόπτρα, 2019, 544 σελ.

Θεοί από στάχτη – Πασχαλία Τραυλού

Η Ροζαλία Σεφεριάδη, κόρη του Αρίστου και της Ελπινίκης, που κατέφυγαν πρόσφυγες στη Θεσσαλονίκη το 1914, είναι μια κοπέλα διαφορετική από εκείνες της γενιάς της. Aδιαφορεί για τα τετριμμένα κοριτσίστικα όνειρα και οραματίζεται μουσικές σπουδές στο Παρίσι, παρόλο που τα σύννεφα του ναζισμού σκιάζουν ήδη την Ευρώπη.
Κρύβοντας χρόνια ολόκληρα ένα εφημεριδόφυλλο με τη φωτογραφία του νεαρού μαέστρου Ανατόλ Κοβάλσκι, παίρνει την τύχη στα χέρια της όταν λαμβάνει ένα γράμμα από τη Γαλλία. Παιδική φίλη με τον Αλμπέρτο Μαλάχ, γιο του εύπορου βιβλιοπώλη της εβραϊκής κοινότητας, ο οποίος βιώνει την προσωπική του τραγωδία, θα καταστρώσει ένα ραδιούργο σχέδιο για να περιφρουρήσει τα μυστικά και των δυο τους. Χάρη σε αυτό το σχέδιο η Ροζαλία και ο Ανατόλ θα ανταμωθούν…
Τι θα προκύψει από τη μοιραία γνωριμία τους; Ποιο ρόλο θα παίξει στη σχέση τους ο Γαλλοεβραίος ζωγράφος Ζαν Πιερ Λαρούζ και ποιος είναι στ’ αλήθεια ο Κοβάλσκι;
Το πρώτο βιβλίο μιας συγκλονιστικής ιστορίας για τον ρατσισμό και τον έρωτα, την τέχνη και την τόλμη της ζωής, την προκατάληψη και την ελευθερία μέσα στις στάχτες του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.

Μυθιστόρημα, Διόπτρα, 2018, 440 σελ.

Φιλί στα μάτια – Πασχαλία Τραυλού

Λίγο κόκκινο… Και λίγο φως… Σαν δυο δροσοσταλίδες πάνω σε πέταλα τριαντάφυλλων, φιλοτεχνεί υγρά τα χείλη τους. Θα τα ενώσει με μια πινελιά. Το χέρι τρέμει. Τα χείλη σμίγουν πάνω στον μουσαμά. Υγραίνει τα δικά της χείλη, σαν να νιώθει το στόμα του. Επιτέλους, το φιλί που ποτέ δεν έδωσαν…
1922
Η Μαριγώ, με τα λιγοστά υπάρχοντά της από τη ρημαγμένη Σμύρνη, πέρασε στην Ελλάδα και μπήκε στη δούλεψη των Βασταρδήδων. Με τα χρόνια, δύο μυστικά βασάνιζαν το μυαλό της· το ένα αφορούσε τις γυναίκες στο σπιτικό του καραβοκύρη, το άλλο πολλά, αναρίθμητα κορίτσια που πουλούσαν τη σαγήνη τους στα πέρατα της γης. Η Σμυρνιά οικονόμος, όμως, τα κράτησε επτασφράγιστα, κι ας της έκαιγαν τα χείλη, κι ας της μάτωναν την καρδιά.
1992
Ο Άλκης ήθελε να γίνει ηθοποιός. Ο ρόλος του Άμλετ ήταν το όνειρό του. Η Αλεξία ζωγράφιζε με μουντές πινελιές τα κομμάτια της ζωής της και πρόσμενε τον έρωτα για να αποτινάξει το προσωπείο του φόβου. Το Φιλί στα μάτια, το δικό τους ανομολόγητο μυστικό, δεν ήταν μόνο ένας πίνακας· ήταν μια έκκληση για πόθο και επαφή. Μια κραυγή απόγνωσης για το ανεπίδοτο φιλί ενός απαγορευμένου έρωτα. Όταν όμως όλα τα μυστικά αποκαλυφθούν συμπαρασύροντας όσους βρεθούν στο διάβα τους, η σχέση των δύο νέων εγκλωβίζεται στην παγίδα της σιωπής. Θα βρουν άραγε τη δύναμη να σπάσουν τα αόρατα δεσμά τους;

Μυθιστόρημα, Διόπτρα, 2017, 592 σελ.

Το άγαλμα στη σοφίτα – Πασχαλία Τραυλού

“Κανείς δεν αγγίζει το άγαλμα”, ήταν η αυστηρή οδηγία του Γερμανού γλύπτη Καρλ Λούντβιχ στην οικονόμο του Φρίντα. Με κανέναν δεν είχε μοιραστεί ως το 1970 την ιστορία του φημισμένου του έργου. Ώσπου ένας φόνος στη Στρατονίκη Χαλκιδικής γίνεται αιτία να αποκαλυφθεί μια αλήθεια που ανατρέπει τα πάντα.
Το λάθος της Εβραίας Άννας να παντρευτεί τον Λουκά την εποχή του Εμφυλίου και το σφάλμα του άντρα της να προδώσει για χάρη της τα ιδανικά του, το ανομολόγητο μυστικό του Καρλ Λούντβιχ και τα «γράμματα στον άλλο του εαυτό» όταν υπηρετούσε στο Άουσβιτς υφαίνουν τον ιστό μιας σκληρής ιστορίας μες στην οποία ο έρωτας καταλήγει να είναι ταυτόχρονα τιμωρία και κάθαρση.
Ένα βιβλίο που τιμά την ανθρωπιά, την ειρήνη και την τέχνη μέσα στις συμπληγάδες του πολέμου.
Πάντα αναρωτιόμουν πώς θα έγραφα με τωρινή οπτική κάποιο από τα παλιά μου βιβλία…
Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας αποτελεί μια πλήρως αναθεωρημένη έκδοση του μυθιστορήματος “Τα ρόδα της σιωπής”. Έκοψα, έραψα, μεταποίησα και, στο τέλος, διαμορφώθηκε Το “Άγαλμα στη σοφίτα”, μια ιστορία ίδια μα με ολοκαίνουριο λογοτεχνικό περίβλημα.
Πασχαλία Τραυλού

Μυθιστόρημα, Διόπτρα, 2017, 640 σελ.

Η Μήδεια δεν χόρεψε ποτέ – Πασχαλία Τραυλού

Η σύγχρονη Μήδεια του βιβλίου, η κατά κόσμον Αιμιλία Στρατάκη, πλαισιώνεται από τέσσερις ακόμα ήρωες. Τον ψυχολόγο Νικήτα, τον ζωγράφο Αλέξανδρο, τη συγγραφέα Έλλη Ευριπίδου και τον μποέμ δικηγόρο Μίνωα, καθένας εκ των οποίων ζει τη ζωή του υπό τη σκιά μιας Μήδειας συζύγου ή μητέρας ενόσω παλεύουν να διεισδύσουν στην ψυχή της κατηγορουμένης και να αποσπάσουν το μυστικό της. Η κάθαρση έρχεται για όλους μέσα από ανατρεπτικές αλήθειες, θαμμένα μυστικά και σκοτεινούς έρωτες, από εκείνους που άλλοτε καθαγιάζουν την ανθρώπινη ύπαρξη και άλλοτε αποδεικνύουν τα ανεξέλεγκτα όριά της. Η Αιμιλία, ο Αχιλλέας και η Έλλη, ο Μίνωας, η Ροδή και η Τάνια, ο Αλέξανδρος, η Σεβαστή και ο Ανέστης, εναλλάσσουν συνεχώς τους ρόλους του θύτη και του θύματος, ώσπου να οδηγηθούν στο συναρπαστικό φινάλε μιας ιστορίας που κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει.

Μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2014, 504 σελ.

Γυάλινος χρόνος – Πασχαλία Τραυλού

“Κλείνει τα μάτια και φαντάζεται το χρόνο της στοιβαγμένο δίπλα στις άλλες της αποσκευές. “Προσοχή. Εύθραυστον” γράφει έξω από το κουτί του. Μέσα δεν κρύβει τίποτα… Μόνο ένα όνειρο αντηχεί στο κενό…”
Η συγγραφέας Βερονίκη Δελένδα παλεύει να σπάσει το φράγμα του χρόνου: μέσα σε δύο μήνες πρέπει να γράψει δώδεκα βιβλία, να βρει έναν τρόπο να υπομείνει την απουσία της κόρης της, να ανακαλύψει ένα οικογενειακό μυστικό και να ζήσει τον έρωτα.
Ο ψυχολόγος Αλέξανδρος Φιλίππου συναντά τη Βερονίκη μέσα από τα γραπτά της. Ακολουθώντας τα χνάρια της, σπάζει για χάρη της το κέλυφος του ορθολογισμού του. Τι συνέβη όταν αυτοί συναντήθηκαν λίγο πριν αδειάσει η κλεψύδρα; Και οι δυο πιστεύουν ότι είναι ωραίο να περιμένεις ένα θαύμα. Άραγε το έζησαν;
Η γιαγιά Εργινούσα-“Ερεβούσα”, ένας θυμόσοφος γέροντας και η θάλασσα των μυστικών του, ένας νεαρός δημοσιογράφος-Ιούδας, μια αόρατη γάτα κι ένα σταματημένο ρολόι, που ρίχνει τη σκιά του σε ένα τέλος που εξελίσσεται σε αρχή με θέα την καλδέρα της Σαντορίνης, υφαίνουν τον ιστό μιας απίστευτης ιστορίας. Και μια βάρκα, που τη λένε Ζωή…
Ενα βιβλίο για το θάνατο, για τη ζωή, για την ανθρώπινη ύπαρξη.

Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2013, 440 σελ.

Η γυναίκα του φάρου – Πασχαλία Τραυλού

Μόνο ο Αρης Μαυροειδής μπόρεσε να καταλάβει ποια ήταν πραγματικά η γυναίκα του φάρου… Εκείνος αναγνώρισε στο πρόσωπο της άλαλης Αυγής το πρόσωπο της σκιάς που είχε στοιχειώσει το νου του. Και μόνο εκείνος έμαθε ότι το κορίτσι που απαρνήθηκε τη γλώσσα των ανθρώπων, προτιμώντας να αφουγκράζεται τη γλώσσα των πουλιών, ήταν το ίδιο κορίτσι που τριγυρνούσε στο Μοναστήρι της Παναγίας της Φολεγάνδρου το 1978 και στο φάρο της Ασπρόπουντας το 1715, περιμένοντας αιώνες την αγάπη να επιστρέψει…
Από το μυστικό μιας φωτογραφίας στο μυστικό ενός κελαριού κι έπειτα στο μυστήριο της Χρυσοσπηλιάς, από το παρόν στο παρελθόν και από την προδοσία στην προσμονή, η γυναίκα του φάρου ψάχνει μια απάντηση στο ερώτημα της μετά θάνατον ζωής μέσα από ιστορίες στις οποίες εναλλάσσονται οι εποχές, όχι όμως και οι πρωταγωνιστές, που παραμένουν ίδιοι, παραβιάζοντας τα σύνορα του χρόνου στο όνομα της αγάπης…

Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2010, 515 σελ.

Εστω μια φορά – Πασχαλία Τραυλού

“H καρδιά μου κάτι περιμένει και δε λέει να ‘ρθει. Μαραίνεται σαν λουλούδι που γερνάει προτού προφτάσει ο άνεμος να αγγίξει τη γύρη του… Ώσπου ήρθε ο έρωτας… Και είναι ένας έρωτας σαν αρπακτικό… Που αν τον δεις να έρχεται καταπάνω σου, νιώθεις τα πόδια σου να τρέμουν γιατί φοβάσαι την επίθεσή του και ξέρεις ότι δε θα του γλιτώσεις αν πέσεις στα νύχια του…”
Ανθιμος, Κυβέλη, Ορφέας, Περσεφόνη, Λάζαρος, Ευρυδίκη, Ορέστης… Πρόσωπα που κρύβουν ζοφερά μυστικά, παίζουν με το μύθο και την αλήθεια, και συνθέτουν ένα περίεργο ερωτικό γαϊτανάκι που δοκιμάζεται στη φωτιά του χρόνου.
Με φόντο τις Σπέτσες και με αφορμή μια δολοφονία, επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά πως ο συνήθης ύποπτος για τα μεγάλα λάθη και τα ανεξιχνίαστα εγκλήματα είναι ο απόλυτος, αναρχικός και αδίστακτος έρωτας.

Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2009, 604 σελ.

Ηθελα μόνο ένα αντίο – Πασχαλία Τραυλού

Ερωτας και πόλεμος… Μια αγάπη ψυχορραγεί στην προκυμαία της Σμύρνης το Σεπτέμβρη του 1922. Η Ισμήνη φεύγει για την Ελλάδα με κειμήλιο ένα δαχτυλίδι και ένα πολύτιμο μυστικό στα σωθικά.
Ο Οσμάν θα μείνει πίσω για να αναμετρηθεί με τη δειλία του. Το αντίο που δεν ειπώθηκε θα γίνει μέσα τους μια τυραννική σκιά. Η ιστορία της Ισμήνης θα δεθεί με την ιστορία της Ελλάδας. Η Σμυρνιά θα ζήσει μια ζωή γεμάτη μέσα από γεγονότα και ανθρώπους που υφαίνουν το μαγνάδι των αναμνήσεων και των εμπειριών της.
Όμως εκείνον τον νοσταλγεί πάντα ώσπου το κισμέτ φιλοτεχνεί ένα απροσδόκητο φινάλε για τη σχέση τους, χαρίζοντας στην εγγονή της την Άννα μια ακριβή αυτογνωσία.

Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2007, 467 σελ.

Φτερά από μετάξι – Πασχαλία Τραυλού

Εβγαινε εκείνη από το ασανσέρ πάνω στο αναπηρικό της καροτσάκι κι έμπαινε ο έρωτας μ’ ένα τσιγάρο αναμμένο στα χείλη, θυμίζοντάς της αυτόματα μια αφίσα του Τζέιμς Ντιν που είχε κρεμασμένη αντίκρυ στο κρεβάτι της. Φαρδύ στέρνο σ’ ένα κορμί λιγνό σαν μίσχος, ίδιο με χορευτή μπαλέτου, πουκάμισο λευκό, λινό, και δυο μάτια κάρβουνα, με βλέμμα που, όταν βυθίστηκε στη σμαραγδένια θάλασσα της ματιάς της, έκανε την κοπέλα να αναριγήσει.
Με κοίταξε σαν να είμαι ένα κορίτσι όπως όλα τα άλλα, σκεφτόταν, κι από εκείνη τη συνάντηση ένιωσε αυτό που χρόνια γύρευε έπειτα από το καταραμένο ατύχημα: να την κοιτάξει ένας άντρας απλώς ως γυναίκα, χωρίς ίχνος οίκτου στο βλέμμα του, και να κοιτάξει κι αυτή το μέλλον χωρίς να σκοντάφτει πάντα στο παρελθόν…
Μα πάνω που χάραζε, μια βροχή έσταξε το βαρύ της δάκρυ, λες και ήξερε κάτι σκληρό που το κορίτσι αγνοούσε. Ευτυχώς, ο φύλακας άγγελό της με τα φτερά από μετάξι ήταν εκεί…

Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2007, 467 σελ.

Κλειδωμένο συρτάρι – Πασχαλία Τραυλού

Παιδεύομαι να δω τα γεγονότα έξω από την εμπειρία που είχα μέσα σ’ αυτά, έξω από τον εαυτό μου που βούλιαζε εντός τους και χανόταν σαν σε κινούμενη άμμο… Δεν ήμουν μάρτυρας της σκέψης σου, Έκτορα. Μόνο το κλειδωμένο σου συρτάρι ήταν, και όσα μου είπε τα μετράω. Ήμουν το μήλο της έριδος ανάμεσα σε δυο άντρες για να δοκιμαστεί η ψυχή, να αντέξει ή να γονατίσει από το χρέος του γδικιωμού. Μόνο που μου έμεινε για πάντα η απορία: τι έγινε στις Αετοφωλιές; Ό,τι συνέβη ήταν ο θρίαμβος ή η παρακμή του μίσους;
Ένα συρτάρι, κλειδωμένο ερμητικά, “σπάζει” τη σιωπή του κι αφήνει το άρωμα της μνήμης να εξαγνίσει το παρόν. Αποκαλύπτει τις μυστικές πτυχές μιας ζωής που ακροβατούσε ανάμεσα σε μια βαριά κατάρα και σ’ έναν αλησμόνητο έρωτα.

Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2006, 581 σελ.

Με μπαλαντέρ τη μοναξιά – Πασχαλία Τραυλού

Υπάρχουν φορές που έχεις ανάγκη να κάνεις ένα καινούργιο ξεκίνημα…
Που νομίζεις ότι τα λάθη σου σε κυνηγούν ανελέητα…
Που προσπαθείς να γλιτώσεις από τις αδυναμίες και τη μοναξιά σου…
Τότε… Αποφασίζεις να ορίσεις καινούργιους νόμους στη ζωή σου.
Εφτά φίλοι, παλιοί συμφοιτητές, πρωταγωνιστούν σ’ αυτό το φιλόδοξο βιβλίο. Ιδιαίτερα ευαίσθητοι, βρίσκονται όλοι στην καθοριστική καμπή των τριάντα και συλλαμβάνουν μηνύματα τα οποία είναι υποχρεωμένοι να αποκωδικοποιήσουν. Η επιστροφή του ενός θα σημάνει τελικά συναγερμό. Παλιοί έρωτες, μυστικά, προδοσίες, παλιές και καινούργιες αγωνίες έρχονται ξανά στο προσκήνιο.
Η Ειρήνη, ο Νικηφόρος, ο Θάνος, η Φαίδρα, η Νίνα, η Ζωή, ο Στράτος, όλοι βρίσκουν μιαν άκρη στη ζωή τους. Άλλοι ανοίγουν μια πόρτα στο μέλλον πληρώνοντας το τίμημα και άλλοι συμβιβάζονται φτάνοντας στα άκρα. Σε όλες, όμως, τις περιπτώσεις, η μοναξιά είναι ο καταλύτης. Κινητήριος δύναμη, ερέθισμα ή λύση, είναι εκείνο που καθορίζει την έκβαση του παιχνιδιού.

Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2005, 351 σελ.

Η ματζίκα της αγάπης – Πασχαλία Τραυλού

Γενάρης του ’30, σε ένα αφιλόξενο σκοτάδι, σε μια μελωδία τσιγγάνικου βιολιού να ηρεμεί τους φόβους του πατέρα μου και δυο γυναίκες να στοχάζονται αν θα ‘χα το χάρισμα που έλεγε ο θρύλος.
Η Ζαφείρα ψάχνει τον εαυτό της μέσα στις ρίζες της φυλής της και στα οράματα που βλέπει για τα ξένα πεπρωμένα. Η αγάπη όμως την παρασύρει αλλού και της ανοίγει ένα δρόμο που δεν είχε ονειρευτεί ποτέ. Στους κύκλους του καιρού, αντίπαλος και σύντροφος συνάμα ο παπα-Ισίδωρος.
Μα εκείνη τι ήθελε στ’ αλήθεια; Το γύρεψε μια ολόκληρη ζωή μέσα στην αριθμητική των φεγγαριών. Σωστό ή λάθος, διάλεξε να γίνει η ματζίκα της αγάπης.

Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2005, 576 σελ.